, Chama, i Jafeta. Osobliwie gdy 72. familii od Noego dochodzących z pod wieży Babel, każda z innym językiem w różne się rozeszła kraje. Rozproszył ich Bóg po wszystkich krajach: Gen: 11. Co samo w ten się mogło stać sposób. Lubo nie zda się być prawda, jakoby być miała Insuła Atlantska łącząca Europę z Ameryką, o której wspomina Plato in Timaeo. Atoli daleko ich więcej było nad kanaryiskie, Hesperyiskie, fortunne, Azores pozostałe: które nawałnością Oceanu zatopione. Jako niektórzy Geografowie toż sądzą o dawnej Gruntlandii i Frinslandyj insułach zniszczonych. Więc być mogło że potomkowie Noego z ziemi na Insuły, z jednej na
, Chama, y Jafeta. Osobliwie gdy 72. familii od Noego dochodzących z pod wieży Babel, każda z innym ięzykiem w rożne się rozeszła kraie. Rozproszył ich Bog po wszystkich kraiach: Gen: 11. Co samo w ten się mogło stać sposob. Lubo nie zda się być prawda, iakoby być miałá Insuła Atlantská łącząca Europę z Ameryką, o ktorey wspomina Plato in Timaeo. Atoli daleko ich więcey było nad kanáryiskie, Hesperyiskie, fortunne, Azores pozostáłe: ktore nawałnością Oceanu zatopione. Iáko niektorzy Geografowie toż sądzą o dawney Gruntlandii y Frinslandyi insułach zniszczonych. Więc być mogło że potomkowie Noego z ziemi ná Insuły, z iedney ná
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: B4v
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
wwypisane pod liczbą XXV. Zamyka w sobie pryncypalne państwa poczynając od zachodniego Oceanu: Portugalią, Hiszpanią, Francją, Włochy, Insuły na morzu Medyterrańskim, Niemce, Anglią, Danią, Szwecją, i inne Insuły i Peninsuły, Moskwę, Turcją Europejską, Węgry i Polskę. PortugalIA
LVI. Portugalia albo Luzytania położona między Oceanem Atlantskim od zachodu i południa. Od wschodu prowincjami Hiszpańskiemi Vandalicją, Durią, Legionu, od pułnocy Gallecją. Przedtym należała do Królów Hiszpańskich, teraz udzielną ma koronę. Zamyka w sobie dwie Prowincje samę Portugalią, i Algarbią. Stołeczne miasto jest Olisippo albo Lisbona. Inne przedniejsze Braga, Conimbra, Ebora, Lamego, etc.
wwypisáne pod liczbą XXV. Zámyká w sobie pryncypálne páństwa poczynáiąc od záchodniego Oceánu: Portugállią, Hiszpánią, Fráncyą, Włochy, Insuły ná morzu Medyterrańskim, Niemce, Anglią, Danią, Szwecyą, y inne Insuły y Peninsuły, Moskwę, Turcyą Europeyską, Węgry y Polskę. PORTUGALLIA
LVI. POrtugallia albo Luzytánia położoná między Oceánem Atlántskim od záchodu y południá. Od wschodu prowincyami Hiszpańskiemi Vandálicyą, Duryą, Legionu, od pułnocy Gállecyą. Przedtym náleżáłá do Krolow Hiszpańskich, teraz udzielną má koronę. Zámyká w sobie dwie Prowincye sámę Portugallią, y Algárbią. Stołeczne miásto iest Olisippo álbo Lisboná. Inne przednieysze Brágá, Conimbrá, Ebora, Lamego, etc.
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: E3
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
się miała, Śmiele rzekę, że mówiąc, ustać bym musiała.
M. Jeżeli przykładami narabiać będziemy, Ręczę, że więcej tego w białej płci najdziemy, Która tak swą chytrością wiele dokazała, Że się jej męska siła oprzeć nie umiała. I których świat się lękał, jako jest szeroki Po niezmierny ocean i atlantskie boki, Musieli swe ramiona pod jej jarzmo skłonić, Nie mogąc się nakoniec ich kunsztom obronić, Tak iż chcąc onych chytrym zamysłom dogodzić, Dali się marnie zą nos jak niedźwiedzie wodzić. Lecz iż w tobie, cna panno, tego nie najduję, Dla tegoć me usługi wiecznie ofiaruję, Dobrowolnie, nie z musu
się miała, Śmiele rzekę, że mowiąc, ustać bym musiała.
M. Jeżeli przykładami narabiać będziemy, Ręczę, że więcej tego w białej płci najdziemy, Ktora tak swą chytrością wiele dokazała, Że się jej męska siła oprzeć nie umiała. I ktorych świat się lękał, jako jest szyroki Po niezmierny ocean i atlantskie boki, Musieli swe ramiona pod jej jarzmo skłonić, Nie mogąc się nakoniec ich kunsztom obronić, Tak iż chcąc onych chytrym zamysłom dogodzić, Dali się marnie zą nos jak niedźwiedzie wodzić. Lecz iż w tobie, cna panno, tego nie najduję, Dla tegoć me usługi wiecznie ofiaruję, Dobrowolnie, nie z musu
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 246
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
pilnowali i dogadzali nawróceniu tamtych ludzi: a potym żeby ich był lepiej utwierdził do sprawy tak zacnej i chwalebnej/ dał im wolność aby sobie zdobywali państw wszelkim sposobem/ jako nalepszy mógł się naleźć. a żeby też odciął wszelką okazją miedzy niemi i królmi Portugalskimi/ których armaty i Kapitani nawigowali też na ten czas po Oceanie Atlantskim/ rozdzielił Imprezy obiema narodom oną sławną linią dzielącą świat ten którego sobie mogli dostawać/ jeden drugiemu nieprzeszkadzając. a żeby odjął wszelaką okazją do wojny tamtej w nowym świecie inszym panom/ którzy się nieprzykładali kosztem ani pracą do znalezienia nowego świata/ zakazał wszytkim powszechnie wjeżdżać w pomienione granice. I słusznie to zaprawdę było
pilnowáli y dogadzáli náwroceniu támtych ludźi: á potym żeby ich był lepiey vtwierdźił do spráwy ták zacney y chwálebney/ dał im wolność áby sobie zdobywáli państw wszelkim sposobem/ iáko nalepszy mogł się náleść. á żeby też odćiął wszelką occásią miedzy niemi y krolmi Portogálskimi/ ktorych ármaty y Cápitani náwigowáli też ná ten czás po Oceanie Atlántskim/ rozdźielił Impresy obiemá narodom oną sławną linią dźielącą świát ten ktorego sobie mogli dostáwáć/ ieden drugiemu nieprzeszkadzáiąc. á żeby odiął wszeláką occásią do woyny támtey w nowym świećie inszym pánom/ ktorzy się nieprzykłádáli kosztem áni pracą do ználeźienia nowego świátá/ zákazał wszytkim powszechnie wieżdżáć w pomienione gránice. Y słusznie to záprawdę było
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 40
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
części jest w Tuściej/ a poczęści w Latium: w Tuściej jest Borgo/ abo to wszystko co jest za Tybrem: a tu w Latium ostatek. Nie było tak sławne to miasto dla wielkiego panowania Rzymian/ i Cesarzów/ które się rozciągało od Kolumn Herkulesowych do rzeki Eufrates/ i od Anglii/ aż do Atlantskiego morza; jako jest dziś dla wielkiej władzej Wikariego Chrystusowego. Insze tam miejsca są Ostia/ Ardea/ Neptuno/ które powstało z ruin abo z skazy Anzo/ Terracina/ Gaeta: a we śrzodku ziemie są Praenestina/ Tiuoli/ Anani/ Freselone/ Veruli/ Alatri/ Bauco/ Segna. Dziś ta kraina dzieli się
częśći iest w Tusciey/ á poczęśći w Látium: w Tusciey iest Borgo/ ábo to wszystko co iest zá Tybrem: á tu w Latium ostátek. Nie było ták sławne to miásto dla wielkiego pánowánia Rzymian/ y Cesárzow/ ktore się rozćiągáło od Column Herkulesowych do rzeki Eufrátes/ y od Angliey/ áż do Atlántskiego morzá; iáko iest dźiś dla wielkiey władzey Wikáriego Chrystusowego. Insze tám mieyscá są Ostia/ Ardea/ Neptuno/ ktore powstáło z ruin ábo z skázy Anzo/ Terracina/ Gaeta: á we śrzodku źiemie są Praenestina/ Tiuoli/ Anáni/ Freselone/ Veruli/ Alátri/ Bauco/ Segna. Dźiś tá kráiná dźieli się
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 60
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
od niej/ i tam ten co ją przedał. W tamtej ziemi rzeczonej Targa/ jest potrosze wody dobrej: i spada też tam manna wyborna. Nie daleko Tegazzej są żupy solne: i wożą stamtąd sól do Tombuto/ jest drogi 20. dni. W tych pustyniach piaszczystych/ giną rzeki/ które wychodzą z morza Atlantskiego/ abo czynią niektóre jeziora/ nad kore nic tam lepszego nie znaleźć/ jako jest owo rzeczone Gir/ i drugie Gheogan. Takie jednak trudności zwyciężając/ przejeżdżają tamtędy kupcy. Miasta leżące na końcach tych pustyń/ są ich ucieczki i porty/ jako jest Hoden/ miasto na wielkim gościńcu/ i poniekąd handlowne/ bo
od niey/ y tám ten co ią przedał. W támtey źiemi rzeczoney Tárgá/ iest potrosze wody dobrey: y spada też tám mánná wyborna. Nie dáleko Tegázzey są żupy solne: y wożą ztámtąd sol do Tombuto/ iest drogi 20. dni. W tych pustyniách piasczystych/ giną rzeki/ ktore wychodzą z morzá Atlántskiego/ ábo czynią niektore ieźiorá/ nád kore nic tám lepszego nie ználeść/ iáko iest owo rzeczone Gir/ y drugie Gheogan. Tákie iednák trudnośći zwyćiężáiąc/ przeieżdżáią támtędy kupcy. Miástá leżące ná końcách tych pustyń/ są ich vćieczki y porty/ iáko iest Hoden/ miásto ná wielkim gośćińcu/ y poniekąd hándlowne/ bo
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 249
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
. Dzieli się na dwie; Jednę nazywają Tingitana od miasta Tingi/ a dziś Tanger: a drugą Cesariensem/ od Cesariej: a dziś Tiguident/ to jest starym miastem zowie się. Tamta ma królestwa Marrocchij/ i Fese, a ta owy Tremisseńskie/ i Algierów. KrólESTWO MAROCCHII.
LEży miedzy górą Atlantem i morzem Atlantskim/ w miejscu takim/ które za dogodzeniem wód/ co z gór wynikają/ i dla łaskawego powietrza morskiego/ ma obfitość wszelakiego zboża/ oliwy/ win/ cukrów/ miodów/ guadów abo farb do namiotów/ stad/ trzód. Robią sukna z włosów kozich tak rozkoszne/ iż się zdadzą jak jedwabne: a z
. Dźieli się ná dwie; Iednę názywáią Tingitaná od miástá Tingi/ á dźiś Tánger: á drugą Cesáriensem/ od Cesáriey: á dźis Tiguident/ to iest stárym miástem zowie się. Támtá ma krolestwá Márrocchij/ y Fesae, á tá owy Tremisseńskie/ y Algierow. KROLESTWO MAROCCHII.
LEży miedzy gorą Atlántem y morzem Atlántskim/ w mieyscu tákim/ ktore zá dogodzeniem wod/ co z gor wynikáią/ y dla łáskáwego powietrza morskiego/ ma obfitość wszelákiego zboża/ oliwy/ win/ cukrow/ miodow/ guádow ábo farb do namiotow/ stad/ trzod. Robią sukná z włosow koźich ták roskoszne/ iż się zdádzą iák iedwábne: á z
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 253
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Weneckie wyspy jaką mają religią 127. Westwalią Nowochrzczency zarazili 8. Wilno zarażone 117 Witold książę Litewskie 117. 129 Wolfang. Teodoryc. Arcyb. Salzburski 23. Wołoska ziemia ma potrosze Katolików 124. Wojny dla wiary kiedy zażywać 24. Wprowadzenie wiary do Japonu 181 Wprowadzenie Ewangeliej do Chiny 199. Wrocław Śląski 28 Wyspy Oceanu Atlantskiego/ osadzone przez Kasztiliany i Portugalczyki 236. X. Ksemsini Arabowie 163. Z. Zakony wykupujące niewolniki 239 Zakonnicy ś. Franciszka naprzód w Indiach wschodnich szczepili wiarę ś. 112. 179. Mają tam kościoły 172 Czym się bawią Ibid. 180. Ciż w Egipcie służą Chrześcijanom 213. Wmieściech też Azjatyck.
Weneckie wyspy iáką máią religią 127. Westwálią Nowochrzczency zárázili 8. Wilno záráżone 117 Witold kśiążę Litewskie 117. 129 Wolfáng. Theodoric. Arcib. Sálzburski 23. Wołoska ziemiá ma potrosze Kátolikow 124. Woyny dla wiáry kiedy záżywáć 24. Wprowádzenie wiáry do Iáponu 181 Wprowádzenie Ewángieliey do Chiny 199. Wrocław Sląski 28 Wyspy Oceanu Atlántskiego/ osádzone przez Kásztiliany y Portogálczyki 236. X. Xemsini Arábowie 163. Z. Zakony wykupuiące niewolniki 239 Zakonnicy ś. Fránćiszká naprzod w Indiách wschodnich sczepili wiárę ś. 112. 179. Máią tám kośćioły 172 Czym się báwią Ibid. 180. Ciż w Egiptćie służą Chrześćiánom 213. Wmieśćiech też Asiátyck.
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 16
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Medyny Talnabi/ i tam został niektóry czas. Z tej ucieczki wzięli Mahometani początek Hegiry. Lecz nic barziej nie ratowało rozszerzenia sekty jego jako powodzenie na wojnach/ i rozmaite zwycięstwa: gdyż Mahomet poraził Persy/ został Panem Arabiej: wypędził Rzymiany z Siriej: a jego następcy potym rozszerzyli państwo od Eufratesu/ aż do Oceanu Atlantskiego; i od rzeki Czarnej/ aż do gór Pireńskich: i nad to posiedli byli Sicilią/ najeżdżali Italią i przez 300. prawie lat ustawicznie/ przybawiając sobie państwa/ abo trapili/ abo podbijali/ wschodnie i zachodnie kraje. Ale wracając się do zakonu Mahumetowego: Ten zakon zachowuje obrzezanie/ i brak pokarmów czystych i
Mediny Tálnábi/ y tám został niektory czás. Z tey vćieczki wźięli Máhometani początek Hegiry. Lecz nic bárźiey nie rátowáło rozszerzenia sekty iego iáko powodzenie ná woynách/ y rozmáite zwyćięstwá: gdyż Máhomet poráźił Persy/ został Pánem Arábiey: wypędźił Rzymiány z Siriey: á iego następcy potym rozszerzyli páństwo od Eufrátesu/ áż do Oceanu Athlántskiego; y od rzeki Czarney/ áż do gor Pireńskich: y nád to pośiedli byli Sicilią/ náieżdżáli Itálią y przez 300. práwie lat vstáwicznie/ przybawiáiąc sobie páństwá/ ábo trapili/ ábo podbiiáli/ wschodnie y zachodnie kráie. Ale wrácáiąc się do zakonu Máhumetowego: Ten zakon záchowuie obrzezánie/ y brák pokármow czystych y
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 147
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
umocnili sobie królestwa Magadazzo/ Melinde/ Mombazze, Quilie, Mozambique: wwiązali się też w niektóre porty wyspy ś. Wawrzyńca. Nabywając potym powoli siły/ rozszerzli państwo swe i we śrzodku ziemie/ i tam fundowali królewstwa Dangali/ i Adel. I tak z jednej strony rozszerzyli sektę swoję od Czerwonego morza aż do Oceanu Atlantskiego/ i od morza naszego/ aż do morza Czerwonego/ i jeszcze dalej: a z drugiej zaś strony wwiązali się we wszytkię krainę wschodnią Afrycką/ od Suez aż do Caput Guardafu: a od tego aż do owego Currentium, i do wyspów tam leżących. Po których miejscach/ acz nie wszyscy zgoła ludzie są Mahometani
vmocnili sobie krolestwá Mágádázzo/ Melindae/ Mombazzae, Quiliae, Mozambique: wwiązáli się też w niektore porty wyspy ś. Wáwrzyńcá. Nábywáiąc potym powoli śiły/ rozszerzli páństwo swe y we śrzodku źiemie/ y tám fundowáli krolewstwá Dángáli/ y Adel. Y ták z iedney strony rozszerzyli sektę swoię od Czerwonego morzá áż do Oceanu Atlántskiego/ y od morzá nászego/ áż do morzá Czerwonego/ y iescze dáley: á z drugiey záś strony wwiązáli się we wszytkię kráinę wschodnią Afrycką/ od Suez áż do Cáput Guárdáfu: á od tego áż do owego Currentium, y do wyspow tám leżących. Po ktorych mieyscách/ ácz nie wszyscy zgołá ludźie są Máhumetáni
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 212
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
