sam dzień Wniebowzięcia Najś: Panny w całowaniu Krucyfiksa Roku 1568. lat mając 19. Leży w Rzymie u Z. Andrzeja w trumnie srebrnej. Głowa jego w Krakowie u SS. Piotra i Pawła w Kościele Jezuickim. Wiele cudów czynił i czyni; podczas Chocimskiej na wozku się pokazał w Obłokach Matkę Najś: błagający za Polaków. Było z tego Domu Kostków Senatorów 12 różnemi czasy. P. Skarga, P. Duriewski in Monum: Dom9 Kostk: O SS Relikwiach.
SIMEONA Stylity, albo Kolumelli, alias Słupnika 5. albo 7. Stycznia. Żył około Roku 380. Stał na słupie zrazu wysokim na łokci 12. potym
sam dzień Wniebowzięcia Nayś: Panny w całowaniu Krucyfixa Roku 1568. lat maiąc 19. Leży w Rzymie u S. Andrzeia w trumnie srebrney. Głowa iego w Krakowie u SS. Piotra y Pawła w Kościele Iezuickim. Wiele cudow czynił y czyni; podczas Chocimskiey na wòzku się pokazał w Obłokach Matkę Nayś: błagaiący za Polakow. Było z tego Domu Kostkow Senatorow 12 rożnemi czasy. P. Skarga, P. Duriewski in Monum: Dom9 Kostk: O SS Relikwiach.
SIMEONA Stylity, albo Kolumelli, alias Słupnika 5. albo 7. Stycznia. Zył około Roku 380. Stał na słupie zrazu wysokim na łokci 12. potym
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 196
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
nas nietkną z Piekła łowce.
Inskrypcja na Ambonie taka jest. C o stąd każą, choć urażą, Słuchać trzeba, bo to z Nieba. Sam BÓG mówi.
Pod statuą Najs: Panny Bolesnej blisko krucyfiksa na postumencie stojącej napis jest:
Maria słodkości, tu pełna gorszkości, Pod krzyżem stojąca, bądź nam błagająca.
Zdrugiej strony Z. Jan Nepomucen; wtakiejże proporcyj na postumencie z napilem.
Wielki w Boskiej cenie, cny Nepomucenie, Broń od złej sławy, Patronie łaskawy.
Koło zakrystyj i pod Chorem są tablice odemnie podawane z wypisaniem Fundatorów, to lampy zawsze się świecącej coram Wenerabili, to Kościoła, to Organisty
nas nietkną z Piekła łowce.
Inskrypcya na Ambonie táka iest. C o ztąd każą, choć urażą, Słuchać trzebá, bo to z Nieba. Sam BOG mowi.
Pod statuą Nays: Panny Bolesney blisko krucifixa na postumencie stoiącey napis iest:
Marya słodkości, tu pełna gorszkości, Pod krzyżem stoiąca, bądź nám błágaiąca.
Zdrugiey strony S. Ian Nepomucen; wtakieyże proporcyi na postumencie z napilem.
Wielki w Boskiey cenie, cny Nepomucenie, Broń od złey sławy, Patronie łaskawy.
Koło zakrystyi y pod Chorem są tablice odemnie podawane z wypisaniem Fundatorow, to lámpy zawsze się swiecącey coram Venerabili, to Kościoła, to Organisty
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 557
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Odstępuję oręża, zostaję przy tobie. Lecz czemu się tak mięszasz? I gryziesz sam w sobie? Jużeś Ojcem: tu Syna rzuci pod nogi, I przyda: więc i Dziadem; jeśli kiedy srogi Bój nastąpi, złączoną oprzemy się bronią. Dopiero i Królowie prośby swoje skłonią. Lecz Ulisses najbardziej swoją go niewoli Błagającą wymową. Zaczym lubo boli Stąd go krzywda domowa, stąd Bogini trwają W swojej prośby pamięci; które zabraniają Wydawać depozytu; kiedy jednak taki Nieba dają ordynans; jakież i on braki Ma czynić? Choćby tu i sama stawiła Tetys, pewnie u Syna nicby nie sprawiła. Do tego, że Greckiego niechce
Odstępuię oręża, zostáię przy tobie. Lecz czemu się ták mięszasz? Y gryźiesz sam w sobie? Iużeś Oycem: tu Syná rzući pod nogi, Y przyda: więc y Dźiádem; ieśli kiedy srogi Boy nástąpi, złączoną oprzemy się bronią. Dopiero y Krolowie prośby swoie skłonią. Lecz Vlisses naybárdźiey swoią go niewoli Błagáiącą wymową. Záczym lubo boli Ztąd go krzywdá domowa, ztąd Bogini trwáią W swoiey prośby pámięći; ktore zábraniáią Wydawáć depozytu; kiedy iednák táki Niebá dáią ordynáns; iákież y on bráki Ma czynić? Choćby tu y samá stáwiłá Thetys, pewnie u Syná nicby nie spráwiłá. Do tego, że Greckiego niechce
Skrót tekstu: ClaudUstHist
Strona: 148
Tytuł:
Troista historia
Autor:
Claudius Claudianus
Tłumacz:
Jędrzej Wincenty Ustrzycki
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1700
Data wydania (nie później niż):
1700
religii nie mo- żna. Ona w nim wydoskonala i podwyższa światła rozumu Jego, ona poświęca dobroć serca i cnoty Jego Królewskie. I przeto jakichże dowodów swojego względem poszanowania jej nie daje? Widzi go stolica Państwa z głęboką pokorą przytomnego straszliwym ofiarom straszliwego BOGA, z nieprzerwaną statecznością słuchającego słowa Bożego; na czele ludu swego błagającego zań, i za siebie Pana zastempów; potym samym okropnym w początku, a szczęśliwym w zakończeniu przypadku wielbiącego zrządzenia Boskie, oddającego mu dzięki, i chcącego aby cały naród z nim wielbił dobroć Jego. Z całego serca swego, mówił niegdyś Eklezjastyk o Dawidzie Królu, co dzisiaj o naszym mówić powinniśmy, uwielbił
religii nie mo- żna. Ona w nim wydoskonala i podwyższa światła rozumu Jego, ona poświęca dobroć serca i cnoty Jego Królewskie. I przeto iakichże dowodów swoiego względem poszanowania iey nie daie? Widzi go stolica Państwa z głęboką pokorą przytomnego straszliwym ofiarom straszliwego BOGA, z nieprzerwaną statecznością słuchaiącego słowa Bożego; na czele ludu swego błagaiącego zań, i za siebie Pana zastęmpów; potym samym okropnym w początku, a szczęsliwym w zakończeniu przypadku wielbiącego zrządzenia Boskie, oddaiącego mu dzięki, i chcącego aby cały naród z nim wielbił dobroć Jego. Z całego serca swego, mówił niegdyś Eklezyastyk o Dawidzie Królu, co dzisiay o naszym mówić powinniśmy, uwielbił
Skrót tekstu: PiramKaz
Strona: 13
Tytuł:
Kazanie na wotywie dziękczynienia Panu Bogu za zachowanie Króla Jegomości z przypadku niesłychanego
Autor:
Grzegorz Piramowicz
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
się stało znacznej Dzwonicy Kościoła wielkiego zbudowanej jeszcze od Francuzów/ która upadając obaliła on ł/ i zabiła ośm osób/ a w mieście wszytkich. 25. Ale Domy które pozostały/ tak się były porysowały i otworzyły/ że do nich ludzie nie śmiejąc przyść/ musieli na polu mieszkać/ pilnując procesyj i modlitew gniew Boski błagających. Wsi zasię tegoż Miasta Konsenze ucierpiały nieco w pospolitości/ ale w osobliwości zostały pod ziemią te/ Autilia, Pedace, Paterno, Zumpano, Rouito, Torzano, Figliouo i Mangione; w których zginęło na 4 Tysiące ludzi. A w Belzito, niedostaje 70. osób/ mężczyzny białejpłci i dzieci. Rogliano
się sstało znáczney Dzwonicy Kosciołá wielkiego zbudowáney ieszcze od Fráncuzow/ ktora vpadáiąc obáliłá on ł/ y zábiłá ośm osob/ á w mieśćie wszytkich. 25. Ale Domy ktore pozostáły/ ták się były porysowáły y otworzyły/ że do nich ludźie nie śmieiąc przyść/ muśieli ná polu mieszkáć/ pilnuiąc processyy y modlitew gniew Bozki błagáiących. Wśi záśię tegoż Miástá Consenze vćierpiáły nieco w pospolitośći/ ále w osobliwośći zostały pod źiemią te/ Autilia, Pedace, Paterno, Zumpano, Rouito, Torzano, Figliouo y Mangione; w ktorych zginęło ná 4 Tyśiące ludźi. A w Belzito, niedostáie 70. osob/ mężczyzny biáłeypłći y dźieći. Rogliano
Skrót tekstu: RelTrzes
Strona: 2
Tytuł:
Prawdziwa relacja i opisanie straszliwego trzęsienia ziemi 27 marca roku 1638 w Kalabrii
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
KANCJONAŁ, TO JEST PIEŚNI CHRZEŚCIJAŃSKIE ZALECENIE KANCJONALIKA TEGO U SPÓŁOBYWATELÓW KRAJÓW SARMACKICH
Sławnodawny Kochanowski, On pisorym staropolski,
Śpiewał wiersze słodkobrzmiące, Hymny niebo błagające.
Jak woda z źrzódeł wychodzi, A struchlałe serca chłodzi,
Tak z potoków Kochanowskich Płyną zdroje pociech Boskich.
Z tego strumienia czerpają, Którzy z Dawidem śpiewają
Psalmy w języku Lechowym, Na sławę Pańską gotowym.
Pódźcie dalej, cni Polanie, Tymże śladem! Niech śpiewanie
Pruskie u was wdzięczne będzie, Chwalcie z
KANCJONAŁ, TO JEST PIEŚNI CHRZEŚCIJAŃSKIE ZALECENIE KANCJONALIKA TEGO U SPÓŁOBYWATELÓW KRAJÓW SARMACKICH
Sławnodawny Kochanowski, On pisorym staropolski,
Śpiewał wiersze słodkobrzmiące, Hymny niebo błagające.
Jak woda z źrzódeł wychodzi, A struchlałe serca chłodzi,
Tak z potoków Kochanowskich Płyną zdroje pociech Boskich.
Z tego strumienia czerpają, Którzy z Dawidem śpiewają
Psalmy w języku Lechowym, Na sławę Pańską gotowym.
Pódźcie dalej, cni Polanie, Tymże śladem! Niech śpiewanie
Pruskie u was wdzięczne będzie, Chwalcie z
Skrót tekstu: MalinaKanBar_I
Strona: 826
Tytuł:
Kancjonał to jest pieśni chrześcijańskie
Autor:
Jan Malina
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1671
Data wydania (nie wcześniej niż):
1671
Data wydania (nie później niż):
1671
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
wszystka rada/ pospólstwo i kaci. Ukrzyżuj go/ ukrzyżuj/ ukrzyżuj Piłacie: Czemu się wżdy źli ludzie nie upamiętacie! Cóż/ pry/ uczynił złego? żadnej nie możecie Przyczyny śmierci dowieść/ a zabić go chcecie. Cięgę mu dać (jakom rzekł) więcej nie zasłużył/ Tych i inszych słów ku nim błagających użył. Przestał: A tu się głosy tym więtsze wzmagają: Aż o ostatnie mury dźwiękiem uderzają. Ukrzyżuj/ straszne Echo miedzy mury niesie: Z owę stronę się drugie rozlega po lesie. Narodzie nieużyty i zapamiętały: Czemu tak/ czemu/ serca wasze skamieniały: Ioan: 18. Matt: 27. Ioan:
wszystká rádá/ pospolstwo y káći. Vkrzyżuy go/ vkrzyżuy/ vkrzyżuy Piłaćie: Czemu się wżdy zli ludźie nie vpámiętaćie! Coż/ pry/ vczynił złego? żadney nie możećie Przyczyny śmierći dowieść/ á zábić go chcećie. Cięgę mu dać (iákom rzekł) więcey nie zásłużył/ Tych y inszych słów ku nim błagáiących vżył. Przestał: A tu się głosy tym więtsze wzmagáią: Aż o ostátnie mury dźwiękiem vderzáią. Ukrzyżuy/ strászne Echo miedzy mury nieśie: Z owę stronę się drugie rozlega po leśie. Narodźie nieużyty y zápámiętáły: Czemu ták/ czemu/ sercá wásze skámieniáły: Ioan: 18. Matt: 27. Ioan:
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 49.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
swego żakonu Reguły/ stakiego widzenia/ jako pisze Jordanus i Teodorycus. Widział ten mąż Święty w nocy na Modlitwie trwając Syna Boskiego gniewliwie że trzema włóczniami na grzesznych powstającego; jedną włócznią zmierzał na pyszne/ drugą na chciwe i łakome/ trzecią na nieczyste. Wtym obaczył Matkę Boską do nóg Synowskich przypadającą/ i grzesznym go błagającą. Na co Pan rzecze: widzisz co od nich ponoszę. Sprawiedliwość moja każe mi te zbrodnie karać. Odpowi Matka Miłosiedzia. Acz wiesz Panie/ jako ich do siebie nawrócić możesz/ ja mam sługę wiernego/ przez którego/ jeśli go na to żeślesz/ będą nawróceni. Mam i drugiego/ którego mu dam na
swego żákonu Reguły/ ztákiego widzenia/ iako pisze Jordánus i Theodoricus. Widźiáł ten mąz Swięty w nocy ná Modlitwie trwaiąc Syná Boskiego gniewliwie że trzemá włoczniámi ná grzesznych powstáiącego; iedną włocznią zmierzał ná pyszne/ drugą ná chćiwe i łákome/ trzećią ná nieczyste. Wtym obaczył Mátkę Boską do nog Synowskich przypádaiącą/ i grzesznym go błágáiącą. Na co Pán rzecze: widźisz co od nich ponoszę. Sprawiedliwość moiá káże mi te zbrodnie karáć. Odpowi Matká Miłośiedźiá. Acz wiesz Pánie/ iáko ich do siebie náwroćić mozesz/ iá mam sługę wiernego/ przez ktorego/ ieśli go na to żeslesz/ będą náwroceni. Mam i drugiego/ ktorego mu dám na
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 35.
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
boć to jedyna droga do usprawiedliwiania mego/ i do ubłagania twego jest. Z-gorzkością/ boć z-obrazy majestatu twego/ i z-przestępstwa najświętszej woli twojej/ nic słuszniej wynikać w-sercu niema i nie może/ nad serdeczną gorzkość i żal/ i wstyd ciebie przepraszający/ gniew twój błagający/ i łaskę twoję jednający. Drogi doskonałości Chrześć:
4. Oskarżam się tedy z-niesprawiedłiwości mojej wszelkiej/ przed tobą Bogiem moim/ a z nią się od tąd wiecznie żegnając/ za łaską i pomocą twoją wszelakiej się napotym sprawiedliwości trzymać/ i onej przestrzegać/ mocno i statecznie u siebie postanawiam. Chcę mój Panie prawu twemu
boć to iedyna drogá do vspráwiedliwiania mego/ i do vbłagánia twego iest. Z-gorzkośćią/ boć z-obrázy máiestatu twego/ i z-przestępstwá nayświętszey woli twoiey/ nic słuszniey wynikáć w-sercu niema i nie może/ nád serdeczną gorzkość i żal/ i wstyd ćiebie przepraszáiący/ gniew twoy błagáiący/ i łáskę twoię iednáiący. Drogi doskonáłośći Chrześć:
4. Oskarżam się tedy z-niespráwiedłiwośći moiey wszelkiey/ przed tobą Bogiem moim/ á z nią się od tąd wiecznie żegnaiąc/ zá łaską i pomocą twoią wszelakiey się nápotym spráwiedliwośći trzymáć/ i oney przestrzegáć/ mocno i státecznie v śiebie postánáwiam. Chcę moy Pánie práwu twemu
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 178
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
święty tu na ziemi jeszcze bojujący/ a do ciebie pielgrzymujący/ tobie kwoli i ku czci w-zachowaniu przykazań i rad/ i upodobania twego rozlicznie się obierający/ najazdy czartów/ świata/ ciała/ grzechów/ pokus/ i utrapienia ponoszący/ i przewyciężający/ ciebie przenajświętszymi ofiarami/ modlitwami/ pokutami/ dobrymi uczynkami ustawicznie błagający/ a wysługami i łaskami Pana JEzusowymi/ które z-świętych jego Sakramentów zawsze czerpa/ nas dzieci swe zdobiący i bogacący. Część trzecia/ Ćwiczenie 21.
6. Boże mój miłuję dla ciebie i onę cząstkę Kościoła świętego wprawdzieć świętą/ ale jeszcze niebłogosławioną w Czyśćcu się przeczyszczającą; dusze mówię Wiernych/ w-
święty tu ná źięmi ieszcze boiuiący/ á do ćiebie pielgrzymuiący/ tobie kwoli i ku czći w-záchowániu przykazań i rad/ i vpodobánia twego rozlicznie się obieráiący/ náiázdy czártow/ świátá/ ćiáłá/ grzechow/ pokus/ i vtrapienia ponoszący/ i przewyćiężáiący/ ćiebie przenayświętszymi ofiárámi/ modlitwámi/ pokutámi/ dobrymi vczynkámi vstáwicznie błagáiący/ á wysługámi i łáskámi Páná IEzusowymi/ ktore z-świętych iego Sákrámentow záwsze czerpá/ nas dźieći swe zdobiący i bogácący. Część trzećia/ Cwiczenie 21.
6. Boże moy miłuię dla ćiebie i onę cząstkę Kośćiołá świętego wprawdźieć świętą/ ále ieszcze niebłogosłáwioną w Czyscu się przeczyszczáiącą; dusze mowię Wiernych/ w-
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 423
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
