rok hojny bankiet na Senatory swoje sprawiali na ten dzień/ którego byli koronowani na państwo. Co i insi królowie prawie podziśdzień zachowują/ lubo każdy inakszym sposobem radość swoję oświadczając. Persowie ten bankiet swoim językiem Tyktą nazywali/ to jest Doskonały bankiet/ na którym wszytkiego było dosyć wszytkim/ tak że ninaczym nikomu z bankietujących się nie schodziło; bo nie tylko uczęstowani/ ale też i udarowani wszyscy rozchodzili się. I kto miał o co króla prosić/ lubo w swojej/ lubo w przyjacielskiej sprawie przytrudniejszej/ na ten się czas zachowywał/ aby go król był wesoły/ tym prędszy fawor od niego otrzymał. Król też nieba i ziemie Chrystus
rok hoyny bánkiet ná Senatory swoie spráwiáli na ten dźień/ ktorego byli koronowáni ná páństwo. Co y inśi krolowie práwie podźiśdźień záchowuią/ lubo káżdy inákszym sposobem rádość swoię oświadczáiąc. Persowie ten bánkiet swoim ięzykiem Tyktą názywáli/ to iest Doskonáły bánkiet/ ná ktorym wszytkiego było dosyć wszytkim/ ták że nináczym nikomu z bánkietuiących się nie zchodźiło; bo nie tylko vczęstowáni/ ále też y udárowáni wszyscy rozchodźili się. Y kto miał o co krolá prośić/ lubo w swoiey/ lubo w przyiaćielskiey spráwie przytrudnieyszey/ ná ten się czás záchowywał/ áby go krol był wesoły/ tym prędszy fawor od niego otrzymał. Król też niebá y źiemie Chrystus
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 58
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
in Exod: Na Pierwszą Niedzielę po świętej Trójcy, Kazanie Pierwsze.
Zstrony zacności tedy bankietu Pana Chrystusowego/ mówi Cajetanus na dzisiejszą Ewangelią. Homo quidãquidamIesus est, qui fecit caenam magnam eaternae beatitudinis. Zaczym tego bankietu jego/ żadnego na świecie Monarchy bankiet/ żadna wieczerza celować nie może. Ani względem gospodarza bankietującego zaproszonych gości; bo jest Bogiem i Panem najwyższym wszytkich rzeczy. Stąd Dawid ś Quis Deus magnus sicut Deus noster? Ani względem pokarmu na tym bankiecie wystawionym; bo jest z nieba przyniesiony. Stąd samże Zbawiciel. Hic est panis de caelo descendẽs. Ani względem długiej trwałości czasu: bo nie na kilka Niedziel jest
in Exod: Ná Pierwszą Niedźielę po świętey Troycy, Kazánie Pierwsze.
Zstrony zacnośći tedy bánkietu Páná Chrystusowego/ mowi Caietanus ná dźiśieyszą Ewángelią. Homo quidãquidamIesus est, qui fecit caenam magnam eaternae beatitudinis. Záczym tego bánkietu iego/ żadnego ná świećie Monárchy bánkiet/ żadna wieczerza celowáć nie może. Ani względem gospodarzá bánkietuiącego záproszonych gośći; bo iest Bogiem y Panem naywyższym wszytkich rzeczy. Ztąd Dawid ś Quis Deus magnus sicut Deus noster? Ani względem pokármu ná tym bánkiećie wystawionym; bo iest z niebá przynieśiony. Ztąd samże Zbáwićiel. Hic est panis de caelo descendẽs. Ani względem długiey trwáłośći czásu: bo nie ná kilká Niedźiel iest
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 60
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
, caena sua superauit. Czwarte bankiety Rzymskie zwano Saliares, mógłby je po naszemu Stypami nazwać/ iż na nich Księża częstowano/ którzy wchodząc na bankiet ancilia caelo delapsa saltantes deferebant, jakoby relikwjie jakieś Bogów swoich pogańskich/ z nieba spuszczone na znak łaski/ ich szaty i towalnie z radością skacząc/ w dom gospodarza bankietującego wnosili/ jakoby błogosławieństwo jakieś przynosząc/ i powinszowanie czyniąc. Za co z wielkiem uszanowaniem od ludzi byli częstowani/ i dostatnie barzo. O czym Apuleius pisząc powiada/ że i koń jego na takowym bankiecie/ upił się był barzo dobrze. A tak się powiada na te bankiety lud pospolity przesadzał/ mówi Tertulianus, że
, caena sua superauit. Czwarte bánkiety Rzymskie zwano Saliares, mogłby ie po nászemu Stypámi názwáć/ iż ná nich Xięża częstowano/ ktorzy wchodząc ná bánkiet ancilia caelo delapsa saltantes deferebant, iákoby reliquiie iákieś Bogow swoich pogáńskich/ z niebá zpuszczone ná znák łáski/ ich szaty y towálnie z rádością skacząc/ w dom gospodarzá bánkietuiącego wnośili/ iákoby błogosłáwieństwo iákieś przynosząc/ y powinszowánie czyniąc. Zá co z wielkiem vszánowániem od ludźi byli częstowáni/ y dostátnie bárzo. O czym Apuleius pisząc powiáda/ że y koń iego ná tákowym bánkiećie/ vpił się był bárzo dobrze. A ták się powiáda ná te bánkiety lud pospolity przesadzał/ mowi Tertulianus, że
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 62
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
, i w okolicy, w Andaluzii Prowincyj Hiszpańskiej.
HELVETII lud jest Niemiecki, inaczej Svicery, to Svi- Series różnych w Świecie Narodów
tenses, alias Szwajcarowie między Alpes górami, tam nie dostępni, przecież ostróżni.
HETRUŚCI, Naród Włoski vulgo Tuści, albo Toscani, olim w niegodziwych rozkoszach zanurzeni według Ateneusza: którym bankietującym nagie do Stołu służyły Panny: Zony były communes. Dzieciom tak nabytym wszyscy dawali edukację, Damy unich piękne i na Wino apetyczne były, a tak ex vino była Wenus. Oni trąbę wynaleźli. Woczach Króla tych Hetrusków Porseny, gdy Rzym obległ Mutius Scevola Rzymianin. rękę swoję paląc, wielkiego Męstwa dał specimen
, y w okolicy, w Andaluzii Prowincyi Hiszpańskiey.
HELVETII lud iest Niemiecki, inaczey Sviceri, to Svi- Series rożnych w Swiecie Narodow
tenses, alias Szwaycarowie między Alpes gorami, tam nie dostępni, przecież ostrożni.
HETRUSCI, Narod Włoski vulgo Thusci, albo Toscani, olim w niegodziwych roskoszach zanurzeni według Ateneusza: ktorym bankietuiącym nagie do Stołu służyły Panny: Zony były communes. Dzieciom tak nabytym wszyscy dawali edukacyę, Dámy unich piękne y na Wino appetyczne były, á tak ex vino była Venus. Oni trąbę wynalezli. Woczach Krola tych Hetruskow Porseny, gdy Rzym obległ Mutius Scevola Rzymianin. rękę swoię paląc, wielkiego Męstwa dał specimen
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 141
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, pokazuje, I pogląda twarzą w Twarz jasną bez zasłony, I onej dostępuje niezwiędłej Korony, A to ma z łaski Bożej, aby czego żądał Dawno przedtym, na wieki Chrystusa oglądał, I z Nim żył, i z Jego się weselił piekności, Którego poleciwszy duszę swą miłości, Przeszedł do kraju żywych, gdzie bankietujących Dźwięk, kędy jest mieszkanie współ się radujących. O BARLAAMIE I JOZAFAĆIE ŚŚ. Psal: 41.
Przezacne zasię ono ciało Jozafata Mąż niejaki pobożny, który swoje lata Zakonne blisko jego wiódł w tejże pustyni, Który do Barlaama starego jaskini Ukazał mu drogę, ten z natchnienia Bożego Tejże przybył godziny po śmierci
, pokázuie, Y pogląda twarzą w Twarz iásną bez zasłony, Y oney dostępuie niezwiędłey Korony, A to ma z łáski Bożey, áby czego żądał Dawno przedtym, ná wieki Chrystusá oglądał, Y z Nim żył, y z Iego się weselił pieknośći, Ktorego polećiwszy duszę swą miłośći, Przeszedł do kráiu żywych, gdźie bánkietuiących Dzwięk, kędy iest mieszkánie wspoł się ráduiących. O BARLAAMIE Y IOZAPHAĆIE ŚŚ. Psal: 41.
Przezacne záśię ono ćiáło Iozáphátá Mąż nieiáki pobożny, ktory swoie látá Zakonne blisko iego wiodł w teyże pustyni, Ktory do Bárláámá stárego iáskini Vkazał mu drogę, ten z nátchnienia Bożego Teyże przybył godźiny po śmierći
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 296
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
go na ciele, Ciężsi mu jednak byli jego Przyjaciele Nad ból, który go morzył Język bardziej doskorzył. U ludzi nie praw; Bogu wzięty Łazarz z głowy do pięty, Przecię się niechciał frymarczyć z Bogaczem Chociaż tamtemu nie zeszło ninaczem Pieśń Pierwsza. Job Święty i bogaty, za Synów swoich wzajem się bankietujących, ofiary Panu Bogu czyni, który majętność jego daje w moc Szatanowi, ten zaś wszytkę mu zniszczywszy substancją, i dzieci na śmierć pozabijawszy, do wielkiego smutku przywodzi Joba, on jednak cierpliwy, Boską wychwala sprawiedliwość. Wiersz Pierwszy.
PRzedziwne Sprawy, nie przed jednym wiekiem, I Boskie śpiewam igrzysko z człowiekiem, Które
go ná ćiele, Ciężśi mu iednak byli iego Przyjaćiele Nád bol, ktory go morzył Ięzyk bárdźiey doskorzył. U ludźi nie praw; Bogu wźięty Łazarz z głowy do pięty, Przećię się niechciał frymarczyć z Bogaczem Choćiasz támtemu nie zeszło ninaczem Pieśń Pierwszá. Job Swięty i bogáty, zá Synow swoich wzáiem się bankietujących, ofiáry Pánu Bogu czyni, ktory maiętność iego dáie w moc Szatanowi, ten záś wszytkę mu zniszczywszy substáncyą, i dźieci ná śmierć pozábijawszy, do wielkiego smutku przywodźi Jobá, on iednák cierpliwy, Boską wychwala spráwiedliwość. Wiersz Pierwszy.
PRzedźiwne Spráwy, nie przed iednym wiekiem, I Boskie śpiewam igrzysko z człowiekiem, Ktore
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 4
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
