, marszczące, wrzeszczące, rozpaczające i t. d.; ciała świętych, Bartłomiej z skórą i t. d.; toż z raju wychodzący Eliasz i Enoch, i t. d.: zgoła sztuka nad wszystkie sztuki. Skarby tego kościoła nadzwyczajnie wielkie i nieporównane i t. d.; na wierzchu kościoła cegielnie i t. d.
Kościół Al Jesu jezuitów, któremu równy być może, ale nie piękniejszy: sklepienie miniaturami malowane między gipsami białemi i pozłacanemi, od których nierozeznać malowania, bo malowanie tak kunsztowne, że na gładkim murze osoby malowane i obłoki i t. d., zdają się jakby sztuki snycerskie pomalowane albo
, marszczące, wrzeszczące, rozpaczające i t. d.; ciała świętych, Bartłomiéj z skórą i t. d.; toż z raju wychodzący Eliasz i Enoch, i t. d.: zgoła sztuka nad wszystkie sztuki. Skarby tego kościoła nadzwyczajnie wielkie i nieporównane i t. d.; na wierzchu kościoła cegielnie i t. d.
Kościół Al Jesu jezuitów, któremu równy być może, ale nie piękniejszy: sklepienie miniaturami malowane między gipsami białemi i pozłacanemi, od których nierozeznać malowania, bo malowanie tak kunsztowne, że na gładkim murze osoby malowane i obłoki i t. d., zdają się jakby sztuki snycerskie pomalowane albo
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 89
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
się. Wiesz i to że Kapitella w budynkach/ Kościołach z kamienia warowne bywają w defekcie kamienia taki kunszt wymyślono. Z gipsu formy ulito tak wielkie a różne/ jak wielkie miały być pióra i zawicia do Kapitel składania słuzące. W te formy gnieciono glinę garnczarską i z niej takie pióra formowano/ które potym w piecu cegielnym ostróżnie wypalono/ Kapitella z nich składano tak piękne i warowne jako z kamienia być mogą. To namieniwszy do zażywania w naszej formie przystąpmy. A naprzód. Sposób lania formy Sposób lania formy Sposób lania formy Sposób lania formy Sposób lania formy Sposób lania formy Sposób lania formy Sposób lania formy Sposób lania formy Sposób lania formy Jak
się. Wiesz i to że Cápitellá w budynkách/ Kośćiołách z kámienia wárowne bywáią w defekćie kámieniá táki kunszt wymyślono. Z gipsu formy ulito ták wielkie á rozne/ iák wielkie miáły bydź piorá i záwićia do Cápitel składániá słuzące. W te formy gniećiono glinę garnczárską i z niey tákie piorá formowáno/ ktore potym w piecu cegielnym ostrożnie wypalono/ Capitella z nich skłádáno ták piękne i wárowne iáko z kamieniá bydź mogą. To namieniwszy do zażywániá w nászey formie przystąpmy. A náprzod. Sposob lania formy Sposob lania formy Sposob lania formy Sposob lania formy Sposob lania formy Sposob lania formy Sposob lania formy Sposob lania formy Sposob lania formy Sposob lania formy Iák
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 146
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
pomienionym sposobem używany. Sok z Miarzu. Sal Imperatoriae.
Z Popiołu korzenia tego ziela suchego/ bywa Sól czyniona/ tym sposobem/ jako z Dzięgielu. Albo tak: Wziąć korzenia Miarzowego/ czasu przystojnego kopanego/ suchego/ i w garniec gliniany nie wypalony/ włożywszy zalutować gliną/ a w piecu garncarskim/ albo w Cegielnym przez trzy dni/ i trzy nocy palić/ aż się w popiół biały obróci. Potym wodki z tegoż korzenia wyciągnionej/ napoły z winem białym na to wlać/ i z Alembiku prostego jako gorzałkę wyciągnąć. Potym tę wodkę raz kilka z glanu zlać i odłączyć/ A w glinianym Kurbasie z wierzchu go zalutrowawszy
pomienionym sposobem vżywány. Sok z Miarzu. Sal Imperatoriae.
Z Popiołu korzeniá tego źiela suchego/ bywa Sol czyniona/ tym sposobem/ iáko z Dźięgielu. Albo ták: Wźiąć korzeniá Miarzowego/ czásu przystoynego kopánego/ suchego/ y w gárniec gliniány nie wypalony/ włożywszy zálutowáć gliną/ á w piecu gárncárskim/ álbo w Cegielnym przez trzy dni/ y trzy nocy palić/ áż sie w popioł biały obroći. Potym wodki z tegoż korzeniá wyćiągnioney/ nápoły z winem białym ná to wlać/ y z Alembiku prostego iáko gorzáłkę wyćiągnąć. Potym tę wodkę raz kilká z glanu zláć y odłączyć/ A w gliniánym Kurbáśie z wierzchu go zálutrowawszy
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 121
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
kładę s, do zamku kiedyś zabrano. Okna w izbach złe, piec 1; u Janka teraz dano nowy i okna. Cegielni nie masz, bo się zrujnowała, ale na tym miejscu chłop nazwiskiem Chabara budę swoim kosztem z pozwoleniem zamkowym postawił. Ten Chabara umarł, ale żona jego w tej budzie mieszka. Za cegielnią buda Kuczmowa, w tejże mieszka woźny Chmielewski. Chałupa chmielarska stara funditus się spaliła, ale na tym tenże chmielarz postawił inszą. Po Wrońskim chałupa była jego własna, ale się zrujnowała, teraz na tym miejscu Jan mielcarz stary objąwszy za kontraktem pobudował domostwo należyte i stodółkę; teraz po jego śmierci zięć jego w
kładę s, do zamku kiedyś zabrano. Okna w izbach złe, piec 1; u Janka teraz dano nowy i okna. Cegielni nie masz, bo się zrujnowała, ale na tym miejscu chłop nazwiskiem Chabara budę swoim kosztem z pozwoleniem zamkowym postawił. Ten Chabara umarł, ale żona jego w tej budzie mieszka. Za cegielnią buda Kuczmowa, w tejże mieszka woźny Chmielewski. Chałupa chmielarska stara funditus się spaliła, ale na tym tenże chmielarz postawił inszą. Po Wrońskim chałupa była jego własna, ale się zrujnowała, teraz na tym miejscu Jan mielcarz stary objąwszy za kontraktem pobudował domostwo należyte i stodółkę; teraz po jego śmierci zięć jego w
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 14
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
, z wrzecządzem, z skublami. W tej sieni do izby na lewej stronie drzwi sosnowe stare, na zawiasach żelaznych, z wrzecządzem ze sieni i z haczykiem do izby żelaznemi. Odrzwi nadpróchniałe, w ziemię zapadły, przyciesi z ziemi nie widać. Kuminek murowany nadrujnowany, piec z kafli cale zły, na postumencie cegielnym. Okna 4, szyby w ołów, miejscami powybijane szyby, reparacji potrzebują. Stolik sosnowy na 4 balasikach popróchniałych. Ściany powyprężane i nadpróchniałe, przyciesi wszytkie w ziemię wpadły. Podłoga z tarcic zła, posowa z tarcic zła, balki pogięte. Z tej izby drzwi sosnowe dobre, stolarską robotą, z listwami, z
, z wrzecządzem, z skublami. W tej sieni do izby na lewej stronie drzwi sosnowe stare, na zawiasach żelaznych, z wrzecządzem ze sieni i z haczykiem do izby żelaznemi. Odrzwi nadpróchniałe, w ziemię zapadły, przyciesi z ziemi nie widać. Kuminek murowany nadrujnowany, piec z kafli cale zły, na postumencie cegielnym. Okna 4, szyby w ołów, miejscami powybijane szyby, reparacyi potrzebują. Stolik sosnowy na 4 balasikach popróchniałych. Ściany powyprężane i nadpróchniałe, przyciesi wszytkie w ziemię wpadły. Podłoga z tarcic zła, posowa z tarcic zła, balki pogięte. Z tej izby drzwi sosnowe dobre, stolarską robotą, z listwami, z
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 13
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
63. Za łąką od samej wsi dwojgiem staj. W tym samym folwarku wszerz składów 63. Item folwark przy samych księżych stodołach; wzdłuż staj 2 owsem zasiane, wszerz składów 34. Dla jw. imp. starościny zostawuje się pańska niwa wszerz składów 48 już pod samym borem i w końcu łąka. Dalej prosto w cegielnią folwark wzdłuż staj; na jednym staju owies zasiany, drugie staje otłogiem leży; wszerz składów 26.
Ogrody. Pierwszy ogród w Grabinie kapustą zasadzony, rzepikiem i marchwią zasiany, drugi Dworzysko pasternakiem zasiany i kilka liszek cybulą, oraz i pietruszką także zasiany, dla jw. imp. starościny zostawuje się. Za stajnią ogród
63. Za łąką od samej wsi dwojgiem staj. W tym samym folwarku wszerz składów 63. Item folwark przy samych księżych stodołach; wzdłuż staj 2 owsem zasiane, wszerz składów 34. Dla jw. jmp. starościny zostawuje się pańska niwa wszerz składów 48 już pod samym borem i w końcu łąka. Dalej prosto w cegielnią folwark wzdłuż staj; na jednym staju owies zasiany, drugie staje otłogiem leży; wszerz składów 26.
Ogrody. Pierwszy ogród w Grabinie kapustą zasadzony, rzepikiem i marchwią zasiany, drugi Dworzysko pasternakiem zasiany i kilka liszek cybulą, oraz i pietruszką także zasiany, dla jw. jmp. starościny zostawuje się. Za stajnią ogród
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 175
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
