głupich, ktoby Miał dziecię małe do krztu dziwnymi sposoby, Lub ktoby chciał wieczerzać. Tam po plecu swoich Kogo nalazł, używał tych obrzędów dwoich. Tam trefnego na stole chłopka postawiwszy, I z pluderek rżanego plaskuru dobywszy, I według kondycyjej Ciało Pańskie dawał, Miasto kielicha łyżką kryksmany napawał. Bo mu byli ceklarze kielich zdruzgotali, Jako się z nim, biorąc go do kluzy, szarpali. Było tego włóczenia długo po Styryjej, Po Rakusiech i jakom wprzód rzekł, Karyntyjej. Aż też do Wiednia przyszedł z swą Getrudą żoną, I tam stawał gospodą w paciepi za broną, W tych kąciech, gdzie cnotliwym ludziom drzwi zamknione
głupich, ktoby Miał dziecię małe do krztu dziwnymi sposoby, Lub ktoby chciał wieczerzać. Tam po plecu swoich Kogo nalazł, używał tych obrzędów dwoich. Tam trefnego na stole chłopka postawiwszy, I z pluderek rżanego plaskuru dobywszy, I według kondycyjej Ciało Pańskie dawał, Miasto kielicha łyżką kryksmany napawał. Bo mu byli ceklarze kielich zdruzgotali, Jako się z nim, biorąc go do kluzy, szarpali. Było tego włóczenia długo po Styryjej, Po Rakusiech i jakom wprzód rzekł, Karyntyjej. Aż też do Wiednia przyszedł z swą Getrudą żoną, I tam stawał gospodą w paciepi za broną, W tych kąciech, gdzie cnotliwym ludziom drzwi zamknione
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 363
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
jeść dawali, i tylkom do nich na noc chodziła sypiać, tu w Krakowie nie pomnię, żebym kędy tylko co u Strzelca na Sw. lana ulicy, Sebastiana imięniem, ukradłam była spodniczkę czerwoną szajową i sukienkę błękitną sukienną, i złapano mię w kamienicy z tym, odebrano mi to i bili mię ceklarze na ratuszu krakowskim o to; chodziłam potym w karze, błoto skrzybiąc i zas nas wolno puszczono; kiedy zaś był odpust na Piasku, byłam u Ruski na miejskim brzegu; Kapeluszka przyniosła chusty mokre i dała je tej Rusce; Ruska je w czystej wodzie poprała, posuszywszy je, poprzedały po kamienicach na
ieść dawali, y tylkom do nich na noc chodziła sypiać, tu w Krakowie nie pomnię, żebym kędy tylko co u Strzelca na Sw. lana ulicy, Sebastyana imięniem, ukradłam była spodniczkę czerwoną szaiową y sukienkę błękitną sukienną, y złapano mię w kamienicy z tym, odebrano mi to y bili mię ceklarze na ratuszu krakowskim o to; chodziłam potym w karze, błoto skrzybiąc y zas nas wolno pusczono; kiedy zaś był odpust na Piasku, byłam u Ruski na mieyskim brzegu; Kapeluszka przyniosła chusty mokre y dała ie tey Rusce; Ruska ie w czystey wodzie poprała, posuszywszy ie, poprzedały po kamienicach na
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 642
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
na Woli u gospodyniej we dworze, stamtąd idąc w Poniedziałek na Zwierzyncu przed kamienicą IM. P. Starosty Brzezinskiego Marcinowa Słodowniczka, potymem poszła na Szewską ulicę, gdzie kurwy chowają, i tamem nocowała i nie wychodziłam nigdzie z kamienice aż w samo południe; studenci przyszli do kamienice i wywlekli mię; potym ceklarze przyszli i wzięli mię na ratusz; we Wtorek wzięto mię z ratusza tu na Krowodrzą do p. Adama i tamem siedziała; przyszedł IM. X. Prokurator od S. Ducha, pytał mię: czyjaś ty? powiedziałam, że Molędzina; potym pytał mię, jakom dzieci odarła, i powiedziałam
na Woli u gospodyniey we dworze, ztamtąd idąc w Poniedziałek na Zwierzyncu przed kamienicą IM. P. Starosty Brzezinskiego Marcinowa Słodowniczka, potymęm poszła na Szewską ulicę, gdzie kurwy chowaią, y tamęm nocowała y nie wychodziłam nigdzie z kamienice asz w samo południe; studenci przyszli do kamienice y wywlekli mię; potym ceklarze przyszli y wzięli mię na ratusz; we Wtorek wzięto mię z ratusza tu na Krowodrzą do p. Adama y tamęm siedziała; przyszedł IM. X. Procurator od S. Ducha, pytał mię: czyiaś ty? powiedziałam, że Molędzina; potym pytał mię, iakom dzieci odarła, y powiedziałam
Skrót tekstu: KsKrowUl_2
Strona: 642
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1698 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Tak gdy szczęśliwi wybrani wesoło śpiewając każdy. Psal: 121. Laetatus sum in his quae dicta sunt mihi in domum Domini ibimus; Ps: 89. Laetati sumus pro diebus quibus nos humiliâsti, annis quibus vidimus mala. Wzgórę się jako jasne czyste iskierki podniosą/ zginionych potępieńców opadłe czarne głównie gotowi oprawcy/ i piekielni ceklarze/ osękami ognistymi zahaczywszy/ z wielkim okrzykiem i wrzaskiem porwą. W tym się szeroką rozwaliną ziemia rozpadszy/ wszytkich żywo z duszami i z ciałami pożrze. Trzasną za tym ostatni raz twardymi wrotami piekielnymi/ i nieodkowaną zaporą na wieki zaprą! stręci Bóg klucz/ na wieki nieodrobiony/ zapieczętuje hartowny podwój dekretem swym na wieki
Ták gdy szczęśliwi wybrańi wesoło śpiewaiąc każdy. Psal: 121. Laetatus sum in his quae dicta sunt mihi in domum Domini ibimus; Ps: 89. Laetati sumus pro diebus quibus nos humiliâsti, annis quibus vidimus mala. Wzgorę się iáko iásne czyste iskierki podniosą/ zginionych potępieńcow opádłe czarne głownie gotowi oprawcy/ y piekielńi ceklárze/ osękámi ognistymi záhaczywszy/ z wielkim okrzykiem y wrzaskiem porwą. W tym się szeroką rozwaliną źiemiá rozpadszy/ wszytkich żywo z duszami y z ćiáłami pożrze. Trzasną zá tym ostátńi raz twardymi wrotámi piekielnymi/ y nieodkowaną záporą ná wieki záprą! stręći Bog klucz/ ná wieki nieodrobiony/ zápieczętuie hartowny podwoy dekretem swym ná wieki
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 147
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
śmierci godne. A grzechy zadane niewinności/ istotnej z Bogie świątobliwości! Coś kiedy podobnego/ by od najzłośliwszych potwarców zadanego uznał? 6. Cóż/ gdy do tej nieczci i tak szkaradnej na honorze ujmy przystąpiły inne nie mniej z ciężkim bole/ jako z niewypowiedzianą pogardą despekty? Porwany w nocy jako Zbójca od zbirów/ Ceklarzów/ w powrozach/ w łańcuchach przez miasto i ludniejsze rynki prowadzony/ stursany/ targany/ popychany/ od jednego siepacza/ pośrzód sądowej izby w oczach pełnego senatu/ ciężkim policzkiem wyciętym ubity: przez całą noc miedzy pijaną szaloną hałastrą żałosnymi żarty znieważony/ pięściami/ obuchami/ utłuczony/ od Heroda w błazeński kopieniak obleczony/
śmierći godne. A grzechy zádáne niewinnośći/ istotney z Bogié świątobliwośći! Coś kiedy podobnego/ by od náyzłośliwszych potwárcow zádánego uznał? 6. Coż/ gdy do tey nieczći y ták szkáradney ná honorze uymy przystąpiły inne nie mniey z ćieżkim bolé/ iáko z niewypowiedźiáną pogárdą despekty? Porwany w nocy iáko Zboycá od zbirow/ Ceklárzow/ w powrozách/ w łáńcuchách przez miásto y ludnieysze rynki prowádzony/ stursany/ targany/ popychany/ od iednego śiepácza/ pośrzod sądowey izby w oczách pełnego senátu/ ćiężkim policzkiem wyćiętym ubity: przez cáłą noc miedzy piiáną száloną cháłástrą żałosnymi żarty zniewáżony/ pięśćiámi/ obuchámi/ utłuczony/ od Herodá w błázeński kopieniák obleczony/
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 324
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
2 korca owsa, ląky na dwa vosy siana; a ona obiecala po smirci tę rzeci, które po niej ostaną gospodarzovy, otdalając bracią svą i inse povinnę, co sobie Blazek Vilcek dal do ksiąg gromackih wpisać dla pewnoscy. (I. 29)
2827. (157) 7. Sprawa Matysovy Masgayky s Blaskiem Ceklarzem — Skarzila się Masgayka na Ceklarza i na zonę jego, iż ją bily oboje w karcmie u Svętka, to bily rzeci dawne; rozkazalem, aby się pojednaly a vienczy tego sobie nie vimavialy pod viną trzech viardunk, na tim, który bi to potym spomnial.
2828. (158) Roku pańskiego 1605, dnia
2 korca owsa, ląkÿ na dwa vosÿ siana; a ona obiecala po smirci tę rzeci, ktore po nieÿ ostaną gospodarzovÿ, otdalaiąc bracią svą y inse povinnę, co sobie Blazek Vilcek dal do xiąg gromackih wpisac dlia pewnoscy. (I. 29)
2827. (157) 7. Sprava Matysovy Masgayky s Blaskiem Ceklarzem — Skarzila sie Masgayka na Ceklarza y na zonę iego, ysz ią bilÿ oboie w karcmie u Svętka, to bilÿ rzeci dawne; roskazalem, abÿ sie poiednaly a vienczy tego sobie nie vimavialy pod viną trzech viardunk, na tim, ktory bi to potym spomnial.
2828. (158) Roku panskiego 1605, dnia
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 301
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
dwa vosy siana; a ona obiecala po smirci tę rzeci, które po niej ostaną gospodarzovy, otdalając bracią svą i inse povinnę, co sobie Blazek Vilcek dal do ksiąg gromackih wpisać dla pewnoscy. (I. 29)
2827. (157) 7. Sprawa Matysovy Masgayky s Blaskiem Ceklarzem — Skarzila się Masgayka na Ceklarza i na zonę jego, iż ją bily oboje w karcmie u Svętka, to bily rzeci dawne; rozkazalem, aby się pojednaly a vienczy tego sobie nie vimavialy pod viną trzech viardunk, na tim, który bi to potym spomnial.
2828. (158) Roku pańskiego 1605, dnia 17 Stycznia, ocziecz Chrizostom,
dwa vosÿ siana; a ona obiecala po smirci tę rzeci, ktore po nieÿ ostaną gospodarzovÿ, otdalaiąc bracią svą y inse povinnę, co sobie Blazek Vilcek dal do xiąg gromackih wpisac dlia pewnoscy. (I. 29)
2827. (157) 7. Sprava Matysovy Masgayky s Blaskiem Ceklarzem — Skarzila sie Masgayka na Ceklarza y na zonę iego, ysz ią bilÿ oboie w karcmie u Svętka, to bilÿ rzeci dawne; roskazalem, abÿ sie poiednaly a vienczy tego sobie nie vimavialy pod viną trzech viardunk, na tim, ktory bi to potym spomnial.
2828. (158) Roku panskiego 1605, dnia 17 Stÿcznia, ocziecz Chrizostom,
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 301
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
zonę nieboscika Vaska Gvisdza Brzega, u którego on rolią kupil, iż ot niej nimial pokoju, aby on nieboscikovy mezovy jej nimial zupełna pienęndzy oddacz; nakazalo prawo, aby sviatky stavil, przy tym mu te pienąndze otdal; na co stavil Misiek sviatka Stanisłava Gosceja przysieznego, ysz mu je otdal w domu nieboscika Matisza Ceklarza, na ten czas voitem Kasińskim będącego. Nakazalo prawo, aby Nita viency Miskovy w tim pokój dala, tak sama, jako i dziecy jej, a Misiek długy, który jemu bila vinna, otpuścil, a dla liepsy viary i pokoju dal sobie do ksiąg gromackich wpisać, i nymają sobie potem vimaviac pod viną pańską
zonę nieboscika Vaska Gvisdza Brzega, u ktorego on rolią kupil, ysz ot neÿ nimial pokoiu, aby on nieboscikovy mezovÿ ieÿ nimial zupelna pienęndzÿ oddacz; nakazalo pravo, aby sviatky stavil, przi tym mu te pienąndze othdal; na co stavil Misiek sviatka Stanislava Gosceia przysieznego, ÿsz mu ie othdal w domu nieboscika Matisza Ceklarza, na ten casz voitem Kasinskim bendącego. Nakazalo pravo, aby Nita viencÿ Miskovy w tim pokoy dala, tak sama, iako ÿ dziecÿ ieÿ, a Misiek dlugy, ktori iemu bila vinna, otpuscil, a dlia liepsy viary ÿ pokoiu dal sobie do xiąg gromackich wpisac, y nÿmaią sobie potem vimaviac pod viną panską
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 304
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. Osądziło prawo, ze tę gospodinię ma odprawic do trzeciego dnia, pod wina dziesiąci grzywien. (I. 157)
2932. (262) Piąta sprawa. — Na Ceklarzowskiem vcialy nalazla się bialaglowa brzemienna; osądziło prawo, ze Ceklarzik ma dać wini kopę bykovego do trzeciego dnia, ręczil Grzegorz Ziemianin i Grzegorz Ceklarz. — Solvit.
2933. (263) Szósta sprawa. — Mazgaik Oskarżony, ze się powadzil z sąsiada; rozkazalo prawo, ze ją ma przeprosić, a Mazgaik ma dać wini kopę, ręczi zan Matis Frasunek.
2934. (264) Przitimze prawie prosil Pala stari Ojca Przeora, aby mógł bić w naimie
. Osądziło prawo, ze thę gospodinię ma odprawic do trzeciego dnia, pod wina dziesiąci grziwien. (I. 157)
2932. (262) Piąta sprawa. — Na Ceklarzowskiem vcialÿ nalazla sie bialaglowa brzemienna; osądziło prawo, ze Ceklarzik ma dać wini kopę bÿkovego do trzeciego dnia, ręczil Grzegorz Ziemianin ÿ Grzegorz Ceklarz. — Solvit.
2933. (263) Szosta sprawa. — Mazgaik oskarzony, ze sie powadzil z sąsiada; rozkazalo prawo, ze ią ma przeprosić, a Mazgaik ma dac wini kopę, ręczi ząn Matis Frasunek.
2934. (264) Przitimze prawie prosil Pala stari Oÿca Przeora, abÿ mogł bic w naimie
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 310
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
.
2995. (325) 3cia sprawa. — Tenże Pala skarżył na Hencia o trzy grzywny długu; prawo osondzyło, aby Henc zapłacił do drugi Niedziely w Post swoi dług dawni, a groszy 40 Bieniek Jakub długu ojczowskiego. (I. 175)
2996. (326) 4 sprawa. — Pala s Ceklarzem Klimkiem, ze mu vinien Ceklarsz flor. 14 i gr. 12, które pieniądze Pala Voicziech oddal do dwora flor. 10, a kopa czobi zaplacili scit a dziecziom nieboscika Grzegorza ostatek; co się stało przy bitnosczi pana na ten czasz faktora X. Zigmunta Ostalowskiego i Puta voita i gromadi wsitkiei.
2997. (
.
2995. (325) 3cia sprawa. — Tenze Pala skarzÿł na Hencia o trzÿ grzywny długu; prawo osondzÿło, abÿ Henc zapłacił do drugi Niedzielÿ w Post swoi dług dawni, a groszÿ 40 Bieniek Iakub długu oiczowskiego. (I. 175)
2996. (326) 4 sprawa. — Pala s Ceklarzem Klimkiem, ze mu vinien Ceklarsz flor. 14 i gr. 12, ktore pieniadze Pala Voicziech oddal do dwora flor. 10, a kopa czobi zaplacili scit a dziecziom nieboscika Grzegorza ostatek; czo sie stalo przi bitnosczi pana na ten czasz faktora X. Zigmunta Ostalowskiego y Putha voitha i gromadi wsitkiei.
2997. (
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 315
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
