pieczystego/ udaj się do smażonych potraw. LECIE. Grubizny w potrawach chroń się Smażone rzeczy/ i Jarzyny warzone/ zdrowiu plagują. Pij więcej/ bo tego ciało potrzebuje. Jednak przestrzegaj/ abyś zwolna odmianę od Wiosny czynił/ i nie oraz, kaszek drobnych/ mięso smażone na ten czas zdrowsze. Wino chrzczone i dobrze. (Rozumiej gdzie gorąca zbytnie/ jako we Włoszech/ w Hiszpaniej/ ba i gdzie Autor żył/ który to pisał) Zgoła na to mieć pilnie oko/ aby ciało nie zsłychało i wilgotniało. Abowiem pod czas roku ciepły i suchy zagórewa i wbladość ciągnie. Dla czego temu zabiegać potrzeba przeciwnemi sposobami
pieczystego/ uday się do smáżonych potraw. LECIE. Grubizny w potráwach chroń sie Smáżone rzecży/ y Iárzyny wárzone/ zdrowiu pláguią. Piy więcey/ bo tego ćiáło potrzebuie. Iednák przestrzegay/ ábyś zwolná odmiánę od Wiosny cżynił/ y nie oraz, kaszek drobnych/ mięso smáżone na ten czás zdrowsze. Wino chrzcżone y dobrze. (Rozumiey gdzie gorącá zbytnie/ iáko we Włoszech/ w Hiszpániey/ ba y gdzie Autor żył/ ktory to pisał) Zgołá ná to mieć pilnie oko/ áby ćiało nie zsłycháło y wilgotniało. Abowiem pod cżás roku ćiepły y suchy zágorewa y wbládość ćiągnie. Dla cżego temu zábiegáć potrzebá przećiwnemi sposobámi
Skrót tekstu: OlszSzkoła
Strona: G2
Tytuł:
Szkoła Salernitańska
Autor:
Hieronim Olszowski
Drukarnia:
Walerian Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1640
Data wydania (nie wcześniej niż):
1640
Data wydania (nie później niż):
1640
.
Pańskie niedojadki, dobre dla czeladki. Dobra psu mucha, dobra Matiaszkowi płotka.
Chleb z serem zdrowemu lepszy niż jarmuż choremu.
Kot rad jada ryby, ale w wode niechce.
Nie miej tego za przyjaciela, któregoś nie doznał.
Przyjaźń jednana, jako marcowy lód, nie trwała. Wilk chowany, żyd chrzczony, przyjaciel pojednany nie pewny.
Wprzód uważ, niż co czynisz.
Powodu do złego, strzeż się jak samego.
Lepszy gołąb w garści, niż Kuropatwa wchroście.
Kto dał zęby, da i chleb do gęby.
Co barzo ostre prędko się przytępi.
Klin klinem wybić.
Miłujmy się jako bracia, a rachujmy
.
Pańskie niedojadki, dobre dla czeladki. Dobra psu mucha, dobra Mathiaszkowi płotka.
Chleb z serem zdrowemu lepszy niż jarmuż choremu.
Kot rad jada ryby, ale w wode niechce.
Nie miey tego za przyjaciela, ktoregoś nie doznał.
Przyjaźń jednana, jako marcowy lod, nie trwała. Wilk chowany, żyd chrzczony, przyjaciel pojednany nie pewny.
Wprzod uważ, niż co czynisz.
Powodu do złego, strzeż śię jak samego.
Lepszy gołąb w garśći, niż Kuropatwa wchrośćie.
Kto dał zęby, da y chleb do gęby.
Co barzo ostre prętko śię przytępi.
Klin klinem wybić.
Miłuymy śię jako braćia, a rachuymy
Skrót tekstu: FlorTriling
Strona: 28
Tytuł:
Flores Trilingues
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Johannes Zacharias Stollius
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
alegowanych dopiero racyj, ugasły.
W EUROPEJSKICH Państwach i Krajach te Świętej Wiary były fortunati Progresus, We wszystkich prawie Królestwach (wyjąwszy od Turków zawojowane) Świętej Chrystusowej Religii wykwitają Cornucoplae, Krzyża Świętego attolitur hònos: Lubo to Schizmatyków, to Lutrów, to Kalwinów sektą w Europie zarażone członki, dla tego wyklęte, przecież Chrzczonych Chrystusa wyznających, i jego trzymających maksymy i Ewangelie: Między temi błędnemi zdaniami jako skała między fluktami Katolicka Religia pure Romana pryncipalne Europejskie occupat Królestwa, jako to Włochy, Portugalię: Hiszpanię, Francję, Czechy, Austrią, Bawarię, Palatinatum Reni, trzy Elektoraty Moguncki, Trewerski, Kolonieński, Polskę, Litwę, i wiele
allegowanych dopiero racyi, ugasły.
W EUROPEYSKICH Państwach y Kraiach te Swiętey Wiary były fortunati Progresus, We wszystkich prawie Krolestwach (wyiąwszy od Turkow zawoiowane) Swiętey Chrystusowey Religii wykwitaią Cornucoplae, Krzyża Swiętego attolitur hònos: Lubo to Schizmatykow, to Lutrow, to Kalwinow sektą w Europie zarażone członki, dla tego wyklęte, przeciesz Chrzczonych Chrystusa wyznaiących, y iego trzymaiących maxymy y Ewangelie: Między temi błędnemi zdaniami iako skała między fluktami Katolicka Religia pure Romana pryncipalne Europeyskie occupat Krolestwa, iako to Włochy, Portugallię: Hiszpanię, Francyę, Czechy, Austryą, Bawaryę, Palatinatum Rheni, trzy Elektoraty Moguncki, Trewerski, Kolonienski, Polskę, Litwę, y wiele
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1019
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Azymi Panis, tojest przaśnego, nie kwaśnego Chleba do Pańskiej Komunii, i do Ofiary, cenzurujący ultra mentem Fociusza, krytykujący Księży bezżeństwa Łacińskich. Post Sobotny, etc. Rozrzucony skrypt, wyklęty Papież, i Apelantes do Rzymu, pozamykane w Carogrodzie Łacinników Kościoły, kontradycentes Greków bito, więziono, a co gorsza, że chrzczonych przez Łacinnników, de novo chrzcić pretendowano. Co fideliter Kardynał Humbert, Albe Sylve, blisko tam będący, doniósł Leonowi IX. Papieżowi, a ten do Carogrodu ekspedyował tegoż Humberta wielkiej mądrości Człeka w Poselstwie, Cesarzowi i Patriarsze remonstrując takie często pullulantia w Grecyj monstra. Cesarz się na to chytrą stawił Liszką, List
Azymi Panis, toiest przasnego, nie kwaśnego Chleba do Pańskiey Kommunii, y do Ofiary, censuruiący ultra mentem Fociusza, krytykuiący Xięży bezżeństwa Łacińskich. Post Sobotny, etc. Rozrzucony skrypt, wyklęty Papież, y Appellantes do Rzymu, pozamykane w Carogrodzie Łacinnikow Kościoły, contradicentes Grekow bito, więziono, a co gorsza, że chrzczonych przez Łacinnnikow, de novo chrzcić pretendowano. Co fideliter Kardynał Humbert, Albae Sylvae, blisko tam będący, doniosł Leonowi IX. Papieżowi, a ten do Carogrodu expedyował tegoż Humberta wielkiey mądrości Człeka w Poselstwie, Cesarzowi y Patryarsze remonstruiąc takie często pullulantia w Grecyi monstra. Cesarz się na to chytrą stawił Liszką, List
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1140
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
zebrał. Miał bowiem dobra dziedziczne: Juncewicze, Usze, Wyhonicze, Isłocz, Smorkowo, Rohozin, Łabeńszczyznę, Derhaje, Sławowszczyznę, Kałusowszczyznę, Kowszowo, Kowalowce i Jabłonkę zastawą od książąt Sanguszków.
Miał oraz z łaski boskiej potomstwo, to jest syna najstarszego Andrzeja, który 1667 die 23 novembris urodził się w Łabeńszczyźnie, chrzczony od ks. plebana zasławskiego, trzymany do chrztu św. od ip. Korsaka, stolnika wendeńskiego, i ipani Szostowickiej, skarbnikowej witebskiej, także od ip. Komuniaki, podstolego mozyrskiego, i od ipani Michałowskiej.
Ten potem Andrzej ożenił się z Emerencjanną Podbereską, podkomorzycówną orszańską, i zostawiwszy syna Jana, prędko umarł.
zebrał. Miał bowiem dobra dziedziczne: Juncewicze, Usze, Wyhonicze, Isłocz, Smorkowo, Rohozin, Łabeńszczyznę, Derhaje, Sławowszczyznę, Kałusowszczyznę, Kowszowo, Kowalowce i Jabłonkę zastawą od książąt Sanguszków.
Miał oraz z łaski boskiej potomstwo, to jest syna najstarszego Andrzeja, który 1667 die 23 novembris urodził się w Łabeńszczyźnie, chrzczony od ks. plebana zasławskiego, trzymany do chrztu św. od jp. Korsaka, stolnika wendeńskiego, i jpani Szostowickiej, skarbnikowej witebskiej, także od jp. Komuniaki, podstolego mozyrskiego, i od jpani Michałowskiej.
Ten potem Andrzej ożenił się z Emerencjanną Podbereską, podkomorzycówną orszańską, i zostawiwszy syna Jana, prędko umarł.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 379
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zastawą dobra Radziwiłłowskie Stare Świerzno, w sumie 12 000 tynfów. Żona jego pierwej umarła, a potem sam roku 1733 w Świerznie umarł. Znałem go będąc dziecięciem, gdyż był u ojca mego w Jelnej.
Potem tenże dziad mój miał córkę Krystynę, która roku 1669 die 17 februarii o południu urodziła się, chrzczona od tegoż ks. plebana zasławskiego, a do chrztu św. trzymana od ip. Piotra Budźlisa i ipani Bladziewiczowej, i ipanny Katarzyny, rodzonej siostry dziada mego. Ta potem Krystyna poszła za Kazimierza Poniatowskiego, strażnika województwa mścisławskiego, ale z nim, nie mając potomstwa, w roku 1695, die 2 septembris w
zastawą dobra Radziwiłłowskie Stare Świerzno, w sumie 12 000 tynfów. Żona jego pierwej umarła, a potem sam roku 1733 w Świerznie umarł. Znałem go będąc dziecięciem, gdyż był u ojca mego w Jelnej.
Potem tenże dziad mój miał córkę Krystynę, która roku 1669 die 17 februarii o południu urodziła się, chrzczona od tegoż ks. plebana zasławskiego, a do chrztu św. trzymana od jp. Piotra Budźlisa i jpani Bladziewiczowej, i jpanny Katarzyny, rodzonej siostry dziada mego. Ta potem Krystyna poszła za Kazimierza Poniatowskiego, strażnika województwa mścisławskiego, ale z nim, nie mając potomstwa, w roku 1695, die 2 septembris w
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 379
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
za Stanisława Omecińskiego, z którym miała potomstwo, a potem, wdową zostawszy, poszła za Swiejkowskiego, z którym także potomstwo miała. Z niej procedunt: Swiejkowski, generał komendant dubieński, i Swiejkowski, infułat tarnowski.
Tenże dziad mój miał córkę Halszkę, alias Elżbietę, która roku 1670 urodziła się w Łabęszczyźnie, chrzczona od ks. plebana zasławskiego, a trzymana do chrztu św. od ip. Korsaka, stolnika wendeńskiego, i ipani Rorowej, także od ip. Wojciecha Puciaty
i impanny Katarzyny Włoćkiewiczówny. Ta córka w półtrzecia roku życia swego umarła.
Tenże dziad mój miał syna Jerzego, ojca mego, który roku 1672. o
za Stanisława Omecińskiego, z którym miała potomstwo, a potem, wdową zostawszy, poszła za Swiejkowskiego, z którym także potomstwo miała. Z niej procedunt: Swiejkowski, generał komendant dubieński, i Swiejkowski, infułat tarnowski.
Tenże dziad mój miał córkę Halszkę, alias Elżbietę, która roku 1670 urodziła się w Łabęszczyźnie, chrzczona od ks. plebana zasławskiego, a trzymana do chrztu św. od jp. Korsaka, stolnika wendeńskiego, i jpani Rorowej, także od jp. Wojciecha Puciaty
i jmpanny Katarzyny Włoćkiewiczówny. Ta córka w półtrzecia roku życia swego umarła.
Tenże dziad mój miał syna Jerzego, ojca mego, który roku 1672. o
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 379
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. Korsaka, stolnika wendeńskiego, i ipani Rorowej, także od ip. Wojciecha Puciaty
i impanny Katarzyny Włoćkiewiczówny. Ta córka w półtrzecia roku życia swego umarła.
Tenże dziad mój miał syna Jerzego, ojca mego, który roku 1672. o północy z dnia 10 na dzień 11 januarii w Starym Rakowie urodził się. Chrzczony od ks. plebana wołmińskiego, a do chrztu św. trzymany die 4 februarii tegoż roku od ip. Teodora Wańkowicza, podczaszego pińskiego, i od ip. Marcina Jaskołda, skarbnika wołkowyskiego. Kumami były impani Wańkowiczowa, podczaszyna pińska, i impani Trębieka, skarbnikowa mińska. Notandum, że przy tym synie przypisał dziad
. Korsaka, stolnika wendeńskiego, i jpani Rorowej, także od jp. Wojciecha Puciaty
i jmpanny Katarzyny Włoćkiewiczówny. Ta córka w półtrzecia roku życia swego umarła.
Tenże dziad mój miał syna Jerzego, ojca mego, który roku 1672. o północy z dnia 10 na dzień 11 ianuarii w Starym Rakowie urodził się. Chrzczony od ks. plebana wołmińskiego, a do chrztu św. trzymany die 4 februarii tegoż roku od jp. Teodora Wańkowicza, podczaszego pińskiego, i od jp. Marcina Jaskołda, skarbnika wołkowyskiego. Kumami były jmpani Wańkowiczowa, podczaszyna pińska, i jmpani Trębieka, skarbnikowa mińska. Notandum, że przy tym synie przypisał dziad
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 380
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, i impani Trębieka, skarbnikowa mińska. Notandum, że przy tym synie przypisał dziad mój te słowa: „Daj Boże błogosławieństwo Swe święte”, czego przy innych dzieciach swoich nie wyrażał.
Tenże dziad mój miał syna Kazimierza, który roku 1673, die 20 februarii, rano przede dniem urodził się w Rakowie. Chrzczony od ks. plebana wołmińskiego, trzymany do chrztu św. przez ip. Wołodkowicza, pisarza ziemskiego mińskiego, i ip. Korsaka, stolnika wendeńskiego. Kumami były, impanna Petronela Wołodkiewiczówna, pisarzówna ziemska mińska, i ipani Trębieka, skarbnikowa mińska. Tenże potem syn Kazimierz był uprzywilejowanym podstolim parnawskim i w młodzieńczym stanie umarł
, i jmpani Trębieka, skarbnikowa mińska. Notandum, że przy tym synie przypisał dziad mój te słowa: „Daj Boże błogosławieństwo Swe święte”, czego przy innych dzieciach swoich nie wyrażał.
Tenże dziad mój miał syna Kazimierza, który roku 1673, die 20 februarii, rano przede dniem urodził się w Rakowie. Chrzczony od ks. plebana wołmińskiego, trzymany do chrztu św. przez jp. Wołodkowicza, pisarza ziemskiego mińskiego, i jp. Korsaka, stolnika wendeńskiego. Kumami były, jmpanna Petronela Wołodkiewiczówna, pisarzówna ziemska mińska, i jpani Trębieka, skarbnikowa mińska. Tenże potem syn Kazimierz był uprzywilejowanym podstolim parnawskim i w młodzieńczym stanie umarł
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 380
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
zgorzał, przy którym są dominikanie, przyjeżdżał do Rasny ksiądz Wołodkowicz, przeor rakowski, do ojca mego, prosząc, aby przez pamięć grobu ojca swego a dziada mego dał jaki pieniężny suplement na budowanie kościoła.
Tenże dziad mój miał syna Michała, który w roku 1675, die 24 septembris urodził się w Wyhoniczach. Chrzczony od ks. Mickiewicza, plebana wołmińskiego. Kumami byli, imp. Stanisław Puzakiewicz i imp. Marcin Jaskołd, kumą imp. Puzakiewiczowa. Ten Michał potem ożenił się z Placydą Łyczkowską i miał syna jednego, Jerzego. Ten Jerzy ożenił się z Marianną Suszycką, z którą zostawił synów dwóch, Józefa i drugiego Wojciecha,
zgorzał, przy którym są dominikanie, przyjeżdżał do Rasny ksiądz Wołodkowicz, przeor rakowski, do ojca mego, prosząc, aby przez pamięć grobu ojca swego a dziada mego dał jaki pieniężny suplement na budowanie kościoła.
Tenże dziad mój miał syna Michała, który w roku 1675, die 24 septembris urodził się w Wyhoniczach. Chrzczony od ks. Mickiewicza, plebana wołmińskiego. Kumami byli, jmp. Stanisław Puzakiewicz i jmp. Marcin Jaskołd, kumą jmp. Puzakiewiczowa. Ten Michał potem ożenił się z Placydą Łyczkowską i miał syna jednego, Jerzego. Ten Jerzy ożenił się z Marianną Suszycką, z którą zostawił synów dwóch, Józefa i drugiego Wojciecha,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 381
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
