świnie ze psy, I zerbtskie klary, i te gdańskie smoły, Co naszym flisom dają byt wesoły, Że ani gdańskich praw poważa wielce I nie wie, że to ciągnąć jutro w szelce. Piłeś zaś potem, bliżej swej dziedziny, Potężny łowicz, wolne garwoliny, Wystałą warkę, co Warszawę żywi, Piwo drzewickie, które gębę krzywi, I gdzie dochodzą chorzy rady zdrowej, Lecz nie w browarze, piwo z Częstochowej; I głód przymusił, żeś zadnieprską brachę I rozbebłaną pijał sałamachę. Zażyłeś w Kownie warzonego miodu, Wiesz, że dodaje po przepiciu chłodu Pachniący lipiec i że skryte szysze Miód siedmiogrodzki po czele rozpisze;
świnie ze psy, I zerbtskie klary, i te gdańskie smoły, Co naszym flisom dają byt wesoły, Że ani gdańskich praw poważa wielce I nie wie, że to ciągnąć jutro w szelce. Piłeś zaś potem, bliżej swej dziedziny, Potężny łowicz, wolne garwoliny, Wystałą warkę, co Warszawę żywi, Piwo drzewickie, które gębę krzywi, I gdzie dochodzą chorzy rady zdrowej, Lecz nie w browarze, piwo z Częstochowej; I głód przymusił, żeś zadnieprską brachę I rozbebłaną pijał sałamachę. Zażyłeś w Kownie warzonego miodu, Wiesz, że dodaje po przepiciu chłodu Pachniący lipiec i że skryte szysze Miód siedmigrodzki po czele rozpisze;
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 55
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
Rzymu się dostało, leży u Z. Piotra in Vaticono. Złotem nie atramentem pisał i mówił, bo złotousty; mistrz jego też Doktor Narodów Paweł Z. nie raz widziany do ucha szepczący, jak ma pisać, do którego był nabożny, i jego się delektował listami. Głowę jego uprosil sobie będąc w Rzymie któryś Drzewicki, najpewniej Maciej Arcy-Biskup Gniezniński Herbu Ciołek, i we wsi swojej Drzewicy w Województwie Sandomirskim, w Kościele farnym O SS. Relikwiach.
lokował. Ale podczas wojny Szwedzkiej z srebra i klejnotów obdarta, niewiedzieć gdzie zapodziana, zwielką szkodą Katolików. Niesiecki w Herbarzu. Ręka jego jest w Kaplicy zamkowej w Monachium u Najjaśniejszych
Rzymu sie dostało, leży u S. Piotra in Vaticono. Złotem nie atramentem pisał y mowił, bo złotousty; mistrz iego też Doktor Narodow Paweł S. nie raz widziany do ucha szepcżący, iak ma pisać, do ktorego był nabożny, y iego sie delektował listami. Głowę iego uprosil sobie bedąc w Rzymie ktoryś Drzewicki, naypewniey Maciey Arcy-Biskup Gniezninski Herbu Ciołek, y we wsi swoiey Drzewicy w Woiewodztwie Sędomirskim, w Kościele farnym O SS. Relikwiach.
lokował. Ale podcżas woyny Szwedzkiey z srebra y kleynotow obdarta, niewiedzieć gdzie zapodziana, zwielką szkodą Katolikow. Niesiecki w Herbarzu. Ręka iego iest w Kaplicy zamkowey w Monachium u Nayiaśnieyszych
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 156
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
my jako prosięta Ssiemy, a choć się czasem przykrzym, nie pamięta, Miał jeszcze dłużej liczyć gadzinę oborną, Z gustem swym, ludzkim śmiechem, oracyją dworną. Przerwano mu od krzesła: krowa lega w słomie, Świnia w błocie i wszelkie podobieństwo chromie. Jako subtelny koncept, tak wymowa żywa; Oboje warto beczki drzewickiego piwa. 52. KRADZIEŻ NIENADANA
Ułowił chłop szczupaka w pańskim stawie wędką, Więc żeby nie dał we dnie podobieństwa, prędką Wieczerzą mu z kradzionej żona ryby sprawi; Lecz jako ryba wędą, chłop się kością dawi. Kiedyby się też chciała śmierć udawić chłopem! Cóż, nie je, pije ludzi jako wodę czopem
my jako prosięta Ssiemy, a choć się czasem przykrzym, nie pamięta, Miał jeszcze dłużej liczyć gadzinę oborną, Z gustem swym, ludzkim śmiechem, oracyją dworną. Przerwano mu od krzesła: krowa lega w słomie, Świnia w błocie i wszelkie podobieństwo chromie. Jako subtelny koncept, tak wymowa żywa; Oboje warto beczki drzewickiego piwa. 52. KRADZIEŻ NIENADANA
Ułowił chłop szczupaka w pańskim stawie wędką, Więc żeby nie dał we dnie podobieństwa, prędką Wieczerzą mu z kradzionej żona ryby sprawi; Lecz jako ryba wędą, chłop się kością dawi. Kiedyby się też chciała śmierć udawić chłopem! Cóż, nie je, pije ludzi jako wodę czopem
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 547
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
w tym klasztorze. Królowa im. zaś u panien sakramentek to nabożeństwo odprawowała. Po obiedzie król im. karetą, królowa im. począwszy od rana piechotą groby obchodziła z całym dworem swoim.
Kasztelaniją lubelską konferował król im. ad primam instantiam, bo dziś dopiro dano znać o śmierci nieboszczyka imp. Parysa, imp. Drzewickiemu podkomorzemu lubelskiemu. Die 3 ejusdem
Jutrznia po jedynasty zaraz była, na której królestwo ichm. było. Królowa im. z królewiczową i królewiczem im. Jakubem w procesyjej asystowała P. Bogu, król im. na ganku modlił się. Byli potem na nabożeństwie dziennym: pod baldechinem przy ołtarzu wielkim siedziało królestwo ichm. z
w tym klasztorze. Królowa jm. zaś u panien sakramentek to nabożeństwo odprawowała. Po obiedzie król jm. karetą, królowa jm. począwszy od rana piechotą groby obchodziła z całym dworem swoim.
Kasztelaniją lubelską konferował król jm. ad primam instantiam, bo dziś dopiro dano znać o śmierci nieboszczyka jmp. Parysa, jmp. Drzewickiemu podkomorzemu lubelskiemu. Die 3 eiusdem
Jutrznia po jedynasty zaraz była, na której królestwo ichm. było. Królowa jm. z królewicową i królewicem jm. Jakubem w procesyjej asystowała P. Bogu, król jm. na ganku modlił się. Byli potem na nabożeństwie dziennym: pod baldechinem przy ołtarzu wielkim siedziało królestwo ichm. z
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 210
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
Ludwik Kasztelan Konarski trzeci Syn Adama Kasztelana Słońskiego: z Miaskowskij corek jego dwie, Marianna naprzód żyła z Plichtą Starostą Gostyńskim, po nim z Jackiem Leżeńskim, druga Nieborska: Synów także dwóch Jędrzej i Paweł.
Jan Kasztelan Brzeski Kujawski, brat trzeci Adama Kasztelana Słońskiego: tego Syn Stanisław, Komornik Kujawski, temu Krystyna Drzewicka, (miał podobno i drugą za sobą Zofią Jordanownę miecznikownę Chełmską) trzy córki powiła : Ewę, Wojciechowi Męcińskiemu, Katarzynę Adamowi Łaznińskiemu i Mariannę: Synów piąciu. Z tych Władysław zginął pod Wiedniem, Konstantyn Scholastykiem był Kujawskim, Aleksander Miecznikiem Inowrocławskim, którego z Anny Łubieńskij Synów czterech: Stanisław, Kazimierz, Antoni i
Ludwik Kasztelan Konarski trzeci Syn Adama Kasztelana Słońskiego: z Miaskowskiy corek iego dwie, Máryanna naprzod żyła z Plichtą Starostą Gostyńskim, po nim z Jackiem Leżeńskim, druga Nieborska: Synow tákże dwoch Jędrzey y Paweł.
Jan Kasztelan Brzeski Kuiawski, brát trzeci Adama Kasztelana Słońskiego: tego Syn Stanisłáw, Komornik Kuiawski, temu Krystyna Drzewicka, (miał podobno y drugą za sobą Zofią Jordanownę miecznikownę Chełmską) trzy corki powiła : Ewę, Woiciechowi Męcińskiemu, Kátárzynę Adamowi Łaznińskiemu y Maryannę: Synow piąciu. Z tych Władysław zginął pod Wiedniem, Konstantyn Scholastykiem był Kuiawskim, Alexander Miecznikiem Jnowrocławskim, ktorego z Anny Łubieńskiy Synow czterech: Stanisław, Kazimierz, Antoni y
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 12
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
jaśniewielmożnego jego miłości pana Krzysztofa z Łohojska Tyszkiewicza, wojewodę czernihowskiego, jako dobrodzieja mego, z którego domu jeszcze za żywota z dawnych czasów dobrodziejstwa doznawałem, rozumiem, ze i po żywocie moim łaskę i dobrodziejstwo swoję pozostałym potomkom moim oświadczyc raczy▫, jego miłości pana Jerzego Sornela, sędziego ziemskiego lubelskiego, jego miłóści pana Adama Drzewickiego, podsędka ziemskiego lubelskiego, jego miłości pana Jana Czermińskiego, jego miłości pana Mojjesea Szeniutę, stryja malząki mej, jego miłości pana Wacława Szeniutę, brata przyródnego małząki mej, jego miłości pana Jana Karola Potockiego, podczaszego podolskiego, jego miłości pana Andrzeja Potockiego, jego miłości pana Mikołaja Bieleckiego, aby ich miłość nie względem zasług
jasniewielmoznego jego miłości pana Krzysztofa z Łohoyska Tyszkiewicza, woiewodę czernihowskiego, jako dobrodzieia mego, z ktorego domu jeszcze za zywota z dawnych czasow dobrodzieystwa doznawałem, rozumiem, ze y po zywocie moym łaskę y dobrodzieÿstwo swoię pozostałym potomkom moym oswiadczyc raczÿ▫, jego miłości pana Jerzego Sornela, sędziego ziemskiego lubelskiego, jego miłóści pana Adama Drzewickiego, podsędka ziemskiego lubelskiego, jego miłości pana Jana Czerminskiego, jego miłości pana Moyiesea Szeniutę, stryia malząki meÿ, jego miłości pana Wacława Szeniutę, brata przyrodnego małząki mey, jego miłości pana Jana Karola Potockiego, podczaszego podolskiego, jego miłości pana Andrzeia Potockiego, jego miłości pana Mikołaia Bieleckiego, aby jch miłość nie względem zasług
Skrót tekstu: KsOw
Strona: 26
Tytuł:
Księga grodzka owrucka
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Owrucz
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
, i Deputatów z Senatu, Wielebnego w Bogu Księdza Andrzeja na Żałuskach Żałuskiego, Biskupa Warmińskiego. Kanclerza W. Koronnego, i Wielmożnych Franciszka Gałęckiego Kaliskiego, Jana Odrowąża Pieniążka Sieradzkiego, Aleksandra Jabłonowskiego, Ruskiego, Stanisława z Raciborska Morsztyna Mazowieckiego, Piotra na Kczewie Kczewskiego Malborskiego Wojewodów, Franciszka z Windyk Grzybowskiego Inowrocławskiego, Aleksandra Drzewickiego Lubelskiego, Żałuskiego Rawskiego Sądeckiego, Piotra Czapskiego Kruświckiego Kasztelanów. Ex Equestri zaś Ordine tych, których Województwa i Ziemie, lub na Sejmikach relationum, lub nazajutrz po Sejmikach Deputackich, zwyczajem Deputatów, na Trybunał Koronny, po jednemu jednak Deputacie z Województw i Ziem, a po dwu z Generałów, konserwując alternatę Ziem Województwa Mazowieckiego
, y Deputatow z Senatu, Wielebnego w Bogu Xiędza Andrzeia ná Załuskach Załuskiego, Biskupa Warmińskiego. Kanclerza W. Koronnego, y Wielmożnych Franćiszka Gałęckiego Kaliskiego, Iana Odrowąża Pieniążka Sieradzkiego, Alexandra Iabłonowskiego, Ruskiego, Stanisława z Raćiborska Morsztyna Mazowieckiego, Piotra na Kczewie Kczewskiego Malborskiego Woiewodow, Franćiszka z Windyk Grzybowskiego Jnowrocławskiego, Alexandra Drzewickiego Lubelskiego, Załuskiego Rawskiego Sądeckiego, Piotra Czapskiego Kruświckiego Kasztelanow. Ex Equestri zaś Ordine tych, ktorych Woiewodztwa y Ziemie, lub na Seymikach relationum, lub nazaiutrz po Seymikach Deputackich, zwyczaiem Deputatow, na Trybunał Koronny, po iednemu iednak Deputaćie z Woiewodztw y Ziem, á po dwu z Generałow, konserwuiąc alternatę Ziem Woiewodztwa Mazowieckiego
Skrót tekstu: KonstLub
Strona: 95
Tytuł:
Konstytucje Sejmu Walnego dwuniedzielnego lubelskiego
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739
onym niepokazał ani z Rycerstwa Polskiego nikt się nieważył; choćby krewny onych witać, ale zębami na nich wszytek Gmin Szlachecki zgrzytali. A w tym Marszałek Koronny Granowski w Kole Wielkim Senatorskim, gdzie też przedniejsi z Rycerstwa byli, pokazał list z Budzinia do siebie pisany, przez Biskupa Lubrańskiego, który list Kanclerz Koronny Drzewicki czytał w Kole wielkim przed wszytkiemi, spytał Księdza Lubrańskiego Arcybiskup Gnieźnieński, jeżeliby się znał do tej ręki pisania listu, w takowych pomienionych rzeczach upadku Rzeczypospolitej, odprowiedział Ksiądz Biskup com pisał prawdziwem swoją ręką pisał: a nie zawiodę sumnienia swego. Rozkazano winnowajcom jako niegodnym być, i z koła Senatorskiego na stronę ustąpić
onym niepokazał ani z Rycerstwa Polskiego nikt się nieważył; choćby krewny onych witać, ale zębami na nich wszytek Gmin Szlachecki zgrzytáli. A w tym Marszałek Koronny Granowski w Kole Wielkim Senatorskim, gdzie też przednieyśi z Rycerstwá byli, pokazał list z Budzinia do siebie pisany, przez Biskupa Lubranskiego, ktory list Kanclerz Koronny Drzewicki czytał w Kole wielkim przed wszytkiemi, spytał Xiędza Lubranskiego Arcybiskup Gnieznienski, ieżeliby się znał do tey ręki pisania listu, w tákowych pomienionych rzeczach upadku Rzeczypospolitey, odprowiedział Xiądz Biskup com pisał prawdźiwem swoią ręką pisał: á nie záwiodę sumnienia swego. Roskazano winnowaycom iako niegodnym bydź, y z koła Senatorskiego ná stronę ustąpić
Skrót tekstu: MurChwałPam
Strona: Z
Tytuł:
Pamiętnik albo Kronika Pruskich Mistrzów i Książąt Pruskich
Autor:
Mikołaj Chwałkowski
Drukarnia:
Jan Tobiasz Keller
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1712
Data wydania (nie wcześniej niż):
1712
Data wydania (nie później niż):
1712
, koronka nad Panną Naś., złota, mała, z perełkami.
Die 7 septembris. Od Jego M. P. Malchera Stamirowskiego łańcuszek złoty valoris aureos decem et medium, że P. Bóg przyprowadził z wojny kozackiej w dobrym zdrowiu.
Die 11 septembris. Od Jego M. P. Drzewickiego czerwony złoty na obraz dany, dziękując P. Bogu, że doznał z tego miejsca łaski N. Panny i że wyzwolony jest powtóre z rąk nieprzyjacielskich. — —
Die 6 septembris. — — Od księdza gwardiana Usiatyńskiego tabliczka srebrna.
Die 28 octobris. Od Pana Szawicza Jurysty tabliczka srebrna.
Die 30 octobris.
, koronka nad Panną Naś., złota, mała, z perełkami.
Die 7 septembris. Od Jego M. P. Malchera Stamirowskiego łańcuszek złoty valoris aureos decem et medium, że P. Bóg przyprowadził z wojny kozackiej w dobrym zdrowiu.
Die 11 septembris. Od Jego M. P. Drzewickiego czerwony złoty na obraz dany, dziękując P. Bogu, że doznał z tego miejsca łaski N. Panny i że wyzwolony jest powtóre z rąk nieprzyjacielskich. — —
Die 6 septembris. — — Od księdza gwardiana Usiatyńskiego tabliczka srebrna.
Die 28 octobris. Od Pana Szawicza Jurysty tabliczka srebrna.
Die 30 octobris.
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 328
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
