wielorybami. G I Doryde/ i córki jej. Dorys imię Boginiej morskiej, ta miała ojca Oceana, matkę Tetyn, a męża Nereusa: z niej wileka wielkość Nimf urodziła się, które Nereidami zową. H Sześć znaków na prawe drzwi. Czyni tu Poeta wzmiankę Zodiaku, koła zwierzęcego, które na sobie nosi dwojenaście zwierząt z gwiazd wykształtowanych, a imiona ich te są: Skop, Byk, Bliźnięta, Rak, Lew, Panna, Waga, Niedźwiadek, Strzelec, Koziorożec, Wodnik, Ryby. I Gdzie skoro syn Klimeny. to jest, Faeton. K Do Ojca wątpliwego. Bo jeszcze pewnie niewiedział Faeton, byłli
wielorybámi. G Y Doryde/ y corki iey. Doris imię Boginiey morskiey, tá miáłá oycá Oceáná, mátkę Thetyn, á mężá Nereusá: z niey wileka wielkość Nymph vrodźiłá się, ktore Nereidámi zową. H Sześć znákow ná práwe drzwi. Czyni tu Poetá wzmiánkę Zodyáku, koła źwierzęcego, ktore ná sobie nośi dwoienaśćie źwierząt z gwiazd wykształtowánych, á imioná ich te są: Skop, Byk, Bliźniętá, Rák, Lew, Pánná, Wagá, Niedźwiádek, Strzelec, Koźiorożec, Wodnik, Ryby. I Gdźie skoro syn Klimeny. to iest, Phaeton. K Do Oycá wątpliwego. Bo ieszcze pewnie niewiedźiał Pháeton, byłli
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 55
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
jaki był od początku miedzy narodem moim w Jeruzalem/ wiedzą wszyscy Żydowie/ 5. Będąc mię świadomi z dawna (gdyby świadectwo wydać chcieli) iż według nadoskonalszej Sekty nabożeństwa naszego/ żyłem będąc Faryzeuszem. 6. A teraz o nadzieję onej obietnice Ojcom od Boga uczynionej/ stoję przed sądem; 7. Której/ dwojenaście nasze pokolenie ustawicznie dniem i nocą służąc Bogu ma nadzieję dostąpić: O tę nadzieję skarżą na mię Żydowie/ o Królu Agryppo! 8. Cóż? Za rzecz do wiary niepodobną u siebie sądzicie/ że Bóg umarłe wzbudza? 9. Mnieć się wprawdzie samemu zdało/ żem był powinien przeciwko Imieniowi Jezusa Nazareńskiego wiele przeciwnych
jáki był od pocżątku miedzy narodem mojim w Ieruzalem/ wiedzą wszyscy Zydowie/ 5. Będąc mię świádomi z dawná (gdyby świádectwo wydáć chćieli) iż według nadoskonálszey Sekty nabożeństwá nászego/ żyłem będąc Fáryzeuszem. 6. A teraz o nádźieję oney obietnice Ojcom od Bogá ucżynioney/ stoję przed sądem; 7. Ktorey/ dwojenaśćie násze pokolenie ustáwicżnie dniem y nocą służąc Bogu ma nádźieję dostąpić: O tę nádźieję skárżą ná mię Zydowie/ o Krolu Agryppo! 8. Coż? Zá rzecż do wiáry niepodobną u śiebie sądźićie/ że Bog umárłe wzbudza? 9. Mnieć śię wprawdźie sámemu zdáło/ żem był powinien przećiwko Imieniowi Iezusá Názáreńskiego wiele przećiwnych
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 156
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
