Piotrem/ a ów Sermone de Mortuis. Ojcowie i Święci i Mądrzy. A bliższych wiekom naszym Uczycielów/ Anastasius Synaita. Cap. 12. księgi swej. i Nikon księgi swej Cap. 52. i 56.
Uważenie wtóre: Ustawiczne/ codzienne Cerkwie Wschodniej zdanie jest/ dusze z tego świata odchodzące na dwa stany dzielone być. Na stan zbawionych/ i na stan Zatraconych. Stan zbawionych z owym rozdzieleniem/ tych/ które prosto na niebie do Chrysta PAna odchodzą/ żadnych za sobą modlitw nie potrzebując: Za które Cerkiew ś. dzięki Panu Bogu czyni. i owych/ które modlitw/ ofiar/ jałmużn/ i inszych dobrodziejstw Cerkiewnych za
Piotrem/ á ow Sermone de Mortuis. Oycowie y Swięći y Mądrzy. A bliższych wiekom nászym Vczyćielow/ Anástásius Synáitá. Cap. 12. kśięgi swey. y Nikon kśięgi swey Cap. 52. y 56.
Vważenie wtore: Vstáwiczne/ codźienne Cerkwie Wschodney zdánie iest/ dusze z tego świátá odchodzące ná dwa stany dźielone bydź. Ná stan zbáwionych/ y ná stan Zátráconych. Stan zbáwionych z owym rozdźieleniem/ tych/ ktore prosto ná niebie do Christá PAná odchodzą/ żadnych zá sobą modlitw nie potrzebuiąc: Zá ktore Cerkiew ś. dźięki Pánu Bogu cżyni. y owych/ ktore modlitw/ ofiar/ iáłmużn/ y inszych dobrodźieystw Cerkiewnych zá
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 147
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
mensura quatuordecim ulnarum, et unam palmam in se continens. Quarum quidem mensurarumhuiusmodi et septuagintae mensurae ad lngitudinem et ad latitudinem duodecim mensurae, mensurari debent; et sic fiet verus Laneus Franconicus. Po Polsku, tekst Łacińki tak się wykłada: Włoka abo Łan Frankoński, według prawdziwego wymiaru, ma być tak mierzony, i dzielony. Naprzód ma być miara we czternaście łokci i na piędź jednę. A takowych miar, Dwieście siedmdziesiąt wzdłuż: a dwanaście wszerz odmierzonych, wystawią prawdziwy Łan Frankoński. PRZESTROGA. Łokieć ma się rozumieć Krakowski, według Punktu 3. Nauki poprzedzającej; Piędź za półłokcia; z Punktu 1. Miarę tego Łanu wzdłuż wszerz i
mensura quatuordecim ulnarum, et unam palmam in se continens. Quarum quidem mensurarumhuiusmodi et septuagintae mensurae ad lngitudinem et ad latitudinem duodecim mensurae, mensurari debent; et sic fiet verus Laneus Franconicus. Po Polsku, text Łáćińki ták się wykłáda: Włoká ábo Łan Fránkoński, ẃedług prawdźiwego wymiáru, ma bydź ták mierzony, y dźielony. Naprzod ma bydź miárá we czternaśćie łokći y ná piędź iednę. A tákowych miar, Dwieśćie śiedmdźieśiąt wzdłuż: á dwánaście wszerz odmierzonych, wystáwią prawdźiwy Łan Fránkoński. PRZESTROGA. Łokieć ma sie rozumiec Krákowski, według Punktu 3. Náuki poprzedzáiącey; Piędź zá połłokćiá; z Punktu 1. Miárę tego Łanu wzdłuż wszerz y
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 147
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
zaprzągały/ kazał. to jest Foebus. Tu daje znać Poeta, że Godziny, jakoby niejakie służebnice, pilnują koni Słonecznych w nocy, i one na rozkazanie Foebusowe w wóz wprzągają; dla tego, że godziny pochodzą, i początek swój mają z biegu Słońca, i ruszaniem się Słońca, i nieba, odmierzane i dzielone bywają. Aaa Jakoż Boginie. Godziny Boginiami zowie Poeta, dla tego, że bytnością swą zdadzą się być zawsze przytomne słońcu. Bbb Przywiódłszy od żłobów konie ogniem dmuchające. Pospolite mniemanie jest, jakoby też Słońce, i konie słoneczne miały w nocy odpoczywać, i paść się u żłobów Ambrozją. Za tym mniemaniem idąc Poeta
záprzągáły/ kazał. to iest Phoebus. Tu dáie znáć Poetá, że Godźiny, iákoby nieiákie służebnice, pilnuią koni Słonecznych w nocy, y one ná roskazánie Phoebusowe w woz wprzągáią; dla tego, że godźiny pochodzą, y początek swoy máią z biegu Słońcá, y ruszaniem się Słońcá, y nieba, odmierzane y dźielone bywáią. Aaa Iákoż Boginie. Godźiny Boginiámi zowie Poeta, dla tego, że bytnośćią swą zdádzą się być záwsze przytomne słońcu. Bbb Przywiodszy od żłobow konie ogniem dmucháiące. Pospolite mniemánie iest, iákoby też Słońce, y konie słoneczne miały w nocy odpoczywáć, y paść się v żłobow Ambrozyą. Zá tym mniemániem idąc Poetá
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 55
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Kopiami Młodzianie, Wyrostkowie: Inni Principes, Żołnierze przodkowi Frons Wojska; niby pierwsza Straż: Inni byli Triaryj, w trzecim szyku lokowani, tył trzymający, inaczej Piloni à pilis od Pocisków, Spisów i Rohatyn rzeczeni Owszem cały ten ordynek Pilus się nazywał u Rzymianów.
Ta PIECHOTA przez Setników albo Rotmistrzów, na 10 części dzielona była: Które części zwano Manipulos, albo Roty; a te Manipuli, albo Roty dzieliły się na COHORTES, alias na Chorągwie, a z Chorągwi formowała się Legio, in Legione było Centurias, albo Sotców 60, Manipulos albo Rot 30, Cohortes 10.
MANIPULUS tedy albo Phalanx, vulgo Szwadron, z Włoskiego Squadrone
Kopiami Młodzianie, Wyrostkowie: Inni Principes, Zołnierze przodkowi Frons Woyska; niby pierwsza Straż: Inni byli Triarii, w trzecim szyku lokowani, tył trzymaiący, inaczey Piloni à pilis od Pociskow, Spisow y Rohatyn rzeczeni Owszem cały ten ordynek Pilus się nazywał u Rzymianow.
Ta PIECHOTA przez Setnikow álbo Rotmistrzow, na 10 części dzielona była: Ktore części zwano Manipulos, álbo Roty; a te Manipuli, albo Roty dzieliły się ná COHORTES, alias na Chorągwie, a z Chorągwi formowała się Legio, in Legione było Centurias, albo Sotcow 60, Manipulos álbo Rot 30, Cohortes 10.
MANIPULUS tedy albo Phalanx, vulgo Szwadron, z Włoskiego Squadrone
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 459
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
miłować i szanować/ gdyż to być nie może/ abyśmy i sami z serca mieli barzo wiele ludzi miłować/ a nas też żeby z serca miało wiele ludzi miłować. Przeto i Bóg w to towarzystwo które sam postanowił/ dwoje ludzi tylko zwiódł/ dla calszej i gruntowniejszej miłości i życzliwości/ która na wiele części dzielona być nie może. I cokolwiek prawdziwych przyjaciół było/ (jako nam w piśmie podano/ gdy świat nastał/ nie było ich jedno pięć par) tedy jedno po dwu bywali: bo nie lata to tak stadem jako sojki/ ani gormadą/ jako wilcy/ ale rzecz jest barzo rzadka przyjaciel prawdziwy. A tak dobrze
miłowáć y szánowáć/ gdyż to być nie może/ ábyśmy y sámi z sercá mieli bárzo wiele ludźi miłowáć/ á nas też żeby z sercá miáło wiele ludźi miłowác. Przeto y Bog w to towárzystwo ktore sam postánowił/ dwoie ludźi tylko zwiodł/ dla cálszey y gruntownieyszey miłośći y życzliwośći/ ktora ná wiele częśći dżielona być nie może. Y cokolwiek prawdźiwych przyiaćioł było/ (iáko nam w pismie podano/ gdy świát nástał/ nie było ich iedno pięć par) tedy iedno po dwu bywáli: bo nie lata to ták stádem iako soyki/ áni gormádą/ iáko wilcy/ ále rzecz iest barzo rzadka przyiaćiel prawdźiwy. A ták dobrze
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 34
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
na koniec mieć chcę/ raz per indirectum Gdy Starostom na Zamkach mieszkać ich niechce. Drugi raz per expressum wyojsku rozkazuje W Ukrainie zimować. Patrze w Konstytucjach Dwóch przeszłego saeculum/ weź także wyrażną Sexcentesimi Noni, a uznasz że tak jest.
Z tych tedy wszystkich przyczyn omnino rozumiem Aby po Ukrainie Locis opportunis Wojsko było dzielone/ i tam zimowało. Któremu zdaniu memu że się być przeciwne Dwie rzeczy zdadzą; Jedna/ ciężar tych tam krajów W tym wyżywieniu wojska: druga/ niepodobność Tak małą garścią ludzi taki kraj osadzić. Lecz ja oboje trudność soluam i wywiodę/ I pokażę jakoby zimowanie wojska Kwarciannego i oraz jegoż wyżywienie Mogło być
ná koniec mieć chcę/ raz per indirectum Gdy Starostom ná Zamkách mieszkáć ich niechce. Drugi raz per expressum wyoysku roskazuie W Vkrainie źimowáć. Patrze w Constitucyách Dwuch przeszłego saeculum/ weź tákże wyráżną Sexcentesimi Noni, á vznasz że ták iest.
Z tych tedy wszystkich przyczyn omnino rozumiem Aby po Vkrainie Locis opportunis Woysko było dźielone/ y tam źimowało. Ktoremu zdániu memu że się bydź przećiwne Dwie rzeczy zdadzą; Iedna/ ćiężar tych tam kráiow W tym wyżywieniu woyská: druga/ niepodobność Ták małą garśćią ludźi táki kray osadźić. Lecz ia oboie trudność soluam y wywiodę/ Y pokażę iákoby zimowánie woyská Kwarćiannego y oraz iegoż wyżywienie Mogło bydź
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 155
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
, którą Sekansy, (to jest linie przecinające kwadrans z centrum przez lunetę połkwadransa) dzielą Tangensa. 79. 88. Linią długą daną, podzielić na proporcjonalne części, większe a większe do miary Tangensów, bez rysowania Kwadransa. 79. 89. Daną linią podzielić na części proporcjonalne, taką proporcją, jaką może być dzielona Tangensa półcyrkułu, od promieni wychodzących z punktu spolnego zetknienia Diametru i Obwodu, przez gradusy kwadransa. 81. 90. Drugi sposób takiego podziału połcyrułowej Tangensy by nadłuzszej. 81. 91. Linią prostą daną, podzielić na proporcjonalne części większe a większe, dla perspektywy skromniejszej wysokich rzeczy, taką propozycją, jaką się dzieli półdiameter
, ktorą Sekansy, (to iest liniie przecináiące kwádrans z centrum przez lunetę połkwádránsá) dzielą Tangensa. 79. 88. Liniią długą dáną, podzielić ná proporcyonalne części, ẃiększe á większe do miary Tangensow, bez rysowánia Kwádránsa. 79. 89. Daną liniią podzielić ná części proporcyonálne, taką proporcyą, iaką może bydź dzielona Tángensá połcyrkułu, od promięni ẃychodzących z punktu spolnego zetknienia Dyametru y Obwodu, przez gradusy kwadransá. 81. 90. Drugi sposob tákiego podźiału połcyrułowey Tángensy by nadłuzszey. 81. 91. Liniią prostą dáną, podźielić ná proporcyonálne częśći większe á większe, dla perspektywy skromnieyszey wysokich rzeczy, táką propozycyą, iáką się dźieli połdyámeter
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 10
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
; a gdy na trzeciej lunecie obejmiesz część jej FE, odciętą od linii AD, i przejdziesz nią trzy razy po danej linii MN, będziesz miał podzieloną na trzy części MO, OP, PN, linią MN. PRZESTROGA. JEżeli linia dana do podziału, będzie albo długa, albo zbyt krótka, albo ma być dzielona na tyle części, których niemasz na kwadransie podziałów, zachowaj przestrogę pierwszą, albo wtórą, albo trzecią Nauki poprzedzającej. Nauka LXXI. Trzeci Instrument służący do podzielenia linij prostych. NA tekturze albo regałowym papierze, grubym, tęgim, i dobrze wygładzonym, uczyń cztery równoodległe BC, DH, Sn, LF, długie
; á gdy ná trzećiey lunećie obeymiesz część iey FE, odćiętą od linii AD, y przeydźiesz nią trzy rázy po dáney linii MN, będżiesz miał podżieloną ná trzy częśći MO, OP, PN, liniią MN. PRZESTROGA. IEżeli liniia dána do podźiału, będźie álbo długa, álbo zbyt krotka, álbo ma bydź dźielona ná tyle częśći, ktorych niemász ná kwádránśie podźiałow, záchoway przestrogę pierwszą, álbo wtorą, álbo trzećią Nauki poprzedzáiącey. NAVKA LXXI. Trzeći Instrument slużący do podźielenia liniy prostych. NA tekturze álbo regáłowym pápierze, grubym, tęgim, y dobrze wygłádzonym, vczyń cztery rownoodległe BC, DH, Sn, LF, długie
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 66
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
stawianie takie cyrkla powinno na trzy części każdy kwadrans dzielić (jeżeli linie krzyżowe CT, i LV, sodkonale są postawione) a każdą część taką, zawiera w sobie gradusów 30. Każdą część trzecią CB, BS, SL, kwadransa CL, podzieliwszy na troje, wynidzie dziewięć części kwadransa, z których każda ma być dzielona na 10 gradusów: dzieląc każdą naprzód na dwoje, a potym każdą połowicę na 5. Tenże podział odprawiwszy na inszych trzech kwadransach LT, TV, VC; będziesz miał podzielony cyrkuł na części 360. którym przypiszesz liczbę, przy każdym dziesiątym stopniu jako jest przypisana w kwadransie CL, figury 1; a wyrażnij w
stáwiánie tákie cyrklá powinno ná trzy częśći káżdy kwádráns dźielić (ieżeli liniie krzyżowe CT, y LV, sodkonále są postáwione) á każdą część táką, záwiera w sobie gradusow 30. Káżdą część trzećią CB, BS, SL, kwádránsá CL, podźieliwszy ná troie, wynidżie dźiewięć częśći kwádránsá, z ktorych káżda ma bydż dżielona ná 10 gradusow: dźieląc káżdą naprzod ná dwoie, á potym káżdą połowicę ná 5. Tenże podźiał odpráwiwszy ná inszych trzech kwádránsách LT, TV, VC; będżiesz miał podźielony cyrkuł ná częśći 360. ktorym przypiszesz liczbę, przy káżdym dźieśiątym stopniu iáko iest przypisána w kwádránśie CL, figury 1; á wyráżniy w
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 73
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683
Liczba przy każdym gradusie tych wtórych kolumn, jest wyrachowana sposobem Tangensów. Trzecie kolumny z napisem: Różnica etc: mają różnicę podziałów, którą się różni podział przyległy większy, od poprzedzającego mniejszego, na kolumnie wtórej. Nauka LXXXIX. Daną linią (DZ,) podzielić na części proporcjonalne, taką proporcją, jaką może być dzielona Tangensa (DZ,) półcyrkułu (ESD,) od promieni wychodzących z punktu (E,) spolnego zetknienie Diametru (ED,) i obwodu (ESD,) przez gradusy Kwadransa (SD.) DAnej linii DZ, przystaw do końca D, krzyżową, DE, równą: i rozdzieliwszy DE, na dwoje
Liczbá przy káżdym graduśie tych wtorych kolumn, iest wyráchowána sposobem Tángensow. Trzećie kolumny z nápisem: Roźnicá etc: máią rożnicę podżiałow, ktorą się rożni podźiał przyległy większy, od poprzedzáiącego mnieyszego, ná kolumnie wtorey. NAVKA LXXXIX. Dáną liniią (DZ,) podźielić ná częśći proporcyonálne, táką proporcyą, iáką może bydź dźielona Tangensa (DZ,) połcyrkułu (ESD,) od promieni wychodzących z punktu (E,) spolnego zetknienie Dyámetru (ED,) y obwodu (ESD,) przez gradusy Kwádránsá (SD.) DAney linii DZ, przystaw do końcá D, krzyżową, DE, rowną: y rozdżieliwszy DE, ná dwoie
Skrót tekstu: SolGeom_I
Strona: 81
Tytuł:
Geometra polski cz. 1
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1683