, a nie inaczej, stąd poszło, takem oppressus, tak i żal uskarżyć się choć modestè przymusił. Nie bez tego, że też złośliwość będzie chciała, i ten mój znowu zbijać pismem jakim Manifest, boć to zabawy jej, ustawicznie pisać Pasquile, i niemi lżyć poczciwych, będzie chciała pozorem Majestatu z fałszowaną niecnotę swoję, i niesprawiedliwość, pokryć i zatłumić niewinności sukienką, ale to kolory wszystko, i w słowach pięknie, w samej rzeczy późno będzie. Piętnasty.
Jest tak a nieinaczy jako się podaje, i Światu opowiada, Bóg świadek, że wszystko animo integro, ect. bonâ fide podaję. Ztym się
, á nie ináczey, ztąd poszło, tákem oppressus, ták y żal vskárżyć się choć modestè przymuśił. Nie bez tego, że też złośliwość będźie chćiáłá, y ten moy znowu zbijáć pismem iákiem Mánifest, boć to zabáwy iey, vstáwicznie pisáć Pásquile, y niemi lżyć poczćiwych, będźie chćiáłá pozorem Májestatu z fałszowáną niecnotę swoię, y niespráwiedliwość, pokryć y zátłumić niewinnośći sukienką, ále to kolory wszystko, y w słowách pięknie, w sámey rzeczy pozno będźie. Piętnasty.
Iest ták á nieináczy iáko się podáie, y Swiátu opowiáda, Bog świádek, że wszystko animo integro, ect. bonâ fide podáię. Ztym się
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 157
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
na stronę odłożywszy/ o tym się tylko samym staraj/ o tym dniem i nocą rozmyślaj/ o to z płaczem i skruchą serdeczną do Boga wołaj: Okaż mi/ mówiąc/ mój Panie drogę prawą/ po którejbym idąc nie zabłądził/ ale nawieczne z tobą Panem moim życie i obcowanie trafił/ okaż szczyrą onę i niefałszowaną (wiary w cię) monetę/ bez której się nic do zbawienia należącego kupić nie może/ okaż tajemną oną Noego Archę/ w którejbym się od srogiego onego ognistego potopu za pomocą twoją mógł uchronic. Szczęśliwy bowiem ten jest i nadder szczęśliwy/ kogo Pan nieba i ziemie do tej Boską prawicą swoją wszczepionej winnicy powoła/
ná stronę odłożywszy/ o tym się tylko sámym stáray/ o tym dniem y nocą rozmyślay/ o to z płácżem y skruchą serdecżną do Bogá wołay: Okaż mi/ mowiąc/ moy Pánie drogę práwą/ po ktoreybym idąc nie zábłądźił/ ále náwiecżne z tobą Pánem moim żyćie y obcowánie tráfił/ okaż szcżyrą onę y niefałszowáną (wiáry w ćie) monetę/ bez ktorey się nic do zbáwienia należącego kupić nie może/ okaż táiemną oną Noego Archę/ w ktoreybym się od srogiego onego ognistego potopu zá pomocą twoią mogł vchronic. Szcżęśliwy bowiem ten iest y nádder szcżęśliwy/ kogo Pan niebá y źiemie do tey Boską práwicą swoią wszcżepioney winnicy powoła/
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 16
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
: że kiedy kto mieszka przy tej wodzie/ tedy tak srebrne/ jako też miedziane naczynia wszytkie prędko pośmiedzieją: że srebne naczynie zda się miedziane abo mosiądzowe: nawet pieniądze w mieszku którekolwiek będą srebrne abo posrebrzone/ wszytkie od namniejszego do nawiętszego z śmiedzieją; że kto tego nie świadom/ będzie rozumiał że to pieniądze są fałszowane: wszakoż prędko się przecię może wychędożyć/ bo nic nie ujmnie tym ani wagi/ ani krasy pieniądzom ona śmiadość/ kiedy kto poobciera: a kiedy kto upuści w tę wodę srebro tedy poczernieje. Ale opuściwszy te proby które nie są doskonałe; gdy się udamy do innych pewniejszych/ tedy doskonalej i pewniej tegoż się
: że kiedy kto mieszka przy tey wodźie/ tedy ták srebrne/ iáko też miedźiáne nacżynia wszytkie prędko pośmiedźieią: że srebne nacżynie zda się miedźiáne ábo mośiądzowe: náwet pieniądze w mieszku ktorekolwiek będą srebrne ábo posrebrzone/ wszytkie od namnieyszego do nawiętszego z śmiedźieią; że kto tego nie świádom/ będźie rozumiał że to pieniądze są fałszowáne: wszákoż prętko się przećię może wychędożyć/ bo nic nie vymnie tym áni wagi/ áni krasy pieniądzom oná śmiádość/ kiedy kto poobćiera: á kiedy kto vpuśći w tę wodę srebro tedy pocżernieie. Ale opuśćiwszy te proby ktore nie są doskonáłe; gdy się vdamy do innych pewnieyszych/ tedy doskonáley y pewniey tegoż się
Skrót tekstu: SykstCiepl
Strona: 135.
Tytuł:
O cieplicach we Skle ksiąg troje
Autor:
Erazm Sykstus
Drukarnia:
Krzysztof Wolbramczyk
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
medycyna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1617
Data wydania (nie wcześniej niż):
1617
Data wydania (nie później niż):
1617
A ten w lekarstwie pożytku żadnego nie czyni. 2. 3. Fałszowanie.
NArdus Indiański/ Fałszyrze i oszustowie/ niekiedy w wodzie wymoczony przedają. Ale tego możemy snadnie dojść i poznać. Bo takowy ma kłos zbielały/ zagniły/ a z kosmacin swych oblazły/ goły i lisowaty. Bywa też przez Spisglas od nich fałszowany/ w wodzie roztarty/ albo winem Palmowym z ust sprycowany/ dla stulenia i zgęszczenia jego/ i dla cięższej wagi: Korzonki albo kłosie jego nawiętszy przodek mają. Te z błotnego prochu przez przetak wysiewają/ który proch do wycierania rąk użyteczny bywa. O miejscach gdzie się mnoży już się powiedziało. Księgi Pierwsze. Wybór
A ten w lekárstwie pożytku żadnego nie czyni. 2. 3. Fałszowánie.
NArdus Indyáński/ Fałszyrze y oszustowie/ niekiedy w wodźie wymoczony przedáią. Ale tego możemy snádnie doyść y poznáć. Bo tákowy ma kłos zbieláły/ zágniły/ á z kosmáćin swych oblázły/ goły y lisowáty. Bywa też przez Spisglás od nich fałszowány/ w wodźie rostárty/ álbo winem Pálmowym z vst sprycowány/ dla stulenia y zgęsczenia iego/ y dla ćięższey wagi: Korzonki álbo kłośie iego nawiętszy przodek máią. Te z błotnego prochu przez przeták wyśiewáią/ ktory proch do wyćieránia rąk vżyteczny bywa. O mieyscách gdźie sie mnoży iuż sie powiedźiáło. Kśięgi Pierwsze. Wybor
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 31
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Korzeń od spodku ukąszony/ aż do wierzchu/ od którego pochodzą na ukoś cienkie włosienkowate korzonki/ poplecione i powikłane/ równie jako u Ciemierzyce/ albo u Situ wonnego/ żółtawe: zapachu przyjemnego i pornego/ jako Szpikanarda/ dla czego też drudzy zowią go Nardusem Leśnym.
Tego Kozłku/ albo radniej drugiego/ korzeń bywa fałszowany/ korzeniem ziela Iglice Włoskiej/ która Myszą wiechą/ a Łacinnicy Ruscum zowią. Ale to snadnie poznać: bo korzenie tej Iglice jest twarde: ku przełomieniu trudne/ zapachu żadnego niemające. Miejsce.
ROście na górach i na pagórkach: poście też w równinach/ na miejscach wilgotnych/ a zwłaszcza w Poncie: Z kąd
Korzeń od spodku vkąszony/ áż do wierzchu/ od ktorego pochodzą ná vkoś ćienkie włośienkowáte korzonki/ poplećione y powikłáne/ rownie iáko v Ciemierzyce/ álbo v Situ wonnego/ żołtáwe: zapáchu przyiemnego y pornego/ iáko Szpikánárdá/ dla czego też drudzy zowią go Nárdusem Leśnym.
Tego Kozłku/ álbo rádniey drugiego/ korzeń bywa fałszowány/ korzeniem źiela Iglice Włoskiey/ ktora Myszą wiechą/ á Lácinnicy Ruscum zowią. Ale to snádnie poznáć: bo korzenie tey Iglice iest twárde: ku przełomieniu trudne/ zapáchu żadnego niemáiące. Mieysce.
ROśćie ná gorách y ná págorkách: pośćie też w rowninách/ ná mieyscách wilgotnych/ á zwłasczá w Ponćie: Z kąd
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 49
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
śmieją/ który człowieka do śmierci obraża. W tych skórach go na słońcu wysuszają/ aż zgęstnieje/ jako Żywica/ a potym zebrawszy chowają. Księgi Pierwsze.
Z tego Drzewka/ albo Ziela Sok dwój bywa. Jeden wielkości Wilczego grochu/ lśniący jako Sarcocola. Drugi na skórach spiekły/ do szkła podobny. Ten bywa fałszowany Sarcocolią/ a klejem/ który fałsz nie łatwie poznać: boby się namniej tym języka dotknął/ tedy tak barzo sczmi i pali/ jako Euforbium własne. Miejsce/ i Wybór.
W Krainach gorących to Ijele roście/ jako w Libiej/ na gorze Atlas. Także na gorze Tmolo/ nie daleko Maurytaniej. Im
śmieią/ ktory człowieká do śmierći obraża. W tych skorách go ná słońcu wysuszáią/ áż zgęstnieie/ iáko Zywicá/ á potym zebrawszy chowáią. Kśięgi Pierwsze.
Z tego Drzewká/ álbo Ziela Sok dwoy bywa. Ieden wielkośći Wilczego grochu/ lśniący iáko Sárcocola. Drugi ná skorách spiekły/ do skłá podobny. Ten bywa fałszowány Sárcocolią/ á kliiem/ ktory fałsz nie łatwie poznáć: boby sie namniey tym ięzyká dotknął/ tedy ták bárzo sczmi y pali/ iáko Euforbium własne. Mieysce/ y Wybor.
W Kráinách gorących to Iiele rośćie/ iáko w Libiey/ ná gorze Atlás. Tákże ná gorze Tmolo/ nie dáleko Mauritániey. Im
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 206
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
/ nie zbytnie miękki/ albo rzadki/ też nie nazbyt suchy/ do Kadzidła podobny/ miedzy którym się znajduje podczas Nasienie jegoż i listeczki/ zapachu przykrego. Ferula Galbanifera Ferula Syriaca. Galbanus, et Galbanum Succus. Metopium. Chalbane, et Chalbanum. Stagonitis. Galbenkraut. und Galbensafft. Księgi Pierwsze.
Bywa fałszowany Bobową mąką/ grubo szrotowaną/ przydawszy żywice Armoniaku/ jakowego po te czasy znaleźć i tam i sam nie trudno w Aptekach. Co pilnie potrzeba obaczać Mądrym i ćwiczonym Lekarzom i Aptekarzom. Przyrodzenie. Serapi: Platea. Galenus
SErapion pisze/ Gałban rozgrzewac i wysuszać na początku pierwszego stopnia. Platearius twierdzi/ że w trzecim
/ nie zbytnie miękki/ álbo rzadki/ też nie názbyt suchy/ do Kádźidłá podobny/ miedzy ktorym sie znáyduie podczás Naśienie iegoż y listeczki/ zapáchu przykrego. Ferula Galbanifera Ferula Syriaca. Galbanus, et Galbanum Succus. Metopium. Chalbane, et Chalbanum. Stagonitis. Galbenkraut. und Galbensafft. Kśięgi Pierwsze.
Bywa fáłszowány Bobową mąką/ grubo szrotowáną/ przydawszy żywice Armoniaku/ iákowego po te czásy ználeść y tám y sám nie trudno w Aptekách. Co pilnie potrzebá obaczáć Mądrym y ćwiczonym Lekárzom y Aptekárzom. Przyrodzenie. Serapi: Platea. Galenus
SErápion pisze/ Gáłban rozgrzewác y wysuszáć ná początku pierwszego stopniá. Platearius twierdźi/ że w trzećim
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 210
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
tegoż nazwiska. Ta podobna jest prochu Kadzidłowemu/ lisowatej barwy/ a trochę przygorzkniejszym. Miejsce/ i Wybór.
POwiedziało się/ że to drzewo w Persji roście/ z którego ta Żywica pochodzi. Lepsza ta co jest miąższego ziarna/ niżli mączysta a biała. Bo nie tak prędko wywietrzeje/ i nie bywa tak fałszowana/ jako mączysta. Ta bywa fałszowana Żywica Arabska. Przyrodzenie.
ŻYwica ta jest przyrodzenia ciepłego i suchego/ na końcu pierwszego stopnia/ albo na początku wtórego. Acz Auicena pisze/ że lżej wysusza/ to jest we srzodku pierwszego stopnia/ bez kąsania i szczypania. Spaja rany i goi. Skąd też nazwiska dostała.
tegoż názwiská. Tá podobna iest prochu Kádźidłowemu/ lisowátey bárwy/ á trochę przygorzknieyszym. Mieysce/ y Wybor.
POwiedźiáło sie/ że to drzewo w Persyey rośćie/ z ktorego tá Zywicá pochodźi. Lepsza tá co iest miąższego żiárná/ niżli mączysta á biała. Bo nie ták prędko wywietrzeie/ y nie bywa ták fałszowána/ iáko mączysta. Tá bywa fałszowána Zywicá Arábska. Przyrodzenie.
ZYwicá ta iest przyrodzenia ćiepłego y suchego/ ná końcu pierwszego stopniá/ albo ná początku wtorego. Acz Auicená pisze/ że lżey wysusza/ to iest we srzodku pierwszego stopniá/ bez kąsánia y sczypánia. Spaia rany y goi. Skąd też názwiská dostáłá.
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 223
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
prochu Kadzidłowemu/ lisowatej barwy/ a trochę przygorzkniejszym. Miejsce/ i Wybór.
POwiedziało się/ że to drzewo w Persji roście/ z którego ta Żywica pochodzi. Lepsza ta co jest miąższego ziarna/ niżli mączysta a biała. Bo nie tak prędko wywietrzeje/ i nie bywa tak fałszowana/ jako mączysta. Ta bywa fałszowana Żywica Arabska. Przyrodzenie.
ŻYwica ta jest przyrodzenia ciepłego i suchego/ na końcu pierwszego stopnia/ albo na początku wtórego. Acz Auicena pisze/ że lżej wysusza/ to jest we srzodku pierwszego stopnia/ bez kąsania i szczypania. Spaja rany i goi. Skąd też nazwiska dostała. Abowiem Sarkon Grekom Cało. Wrzody w
prochu Kádźidłowemu/ lisowátey bárwy/ á trochę przygorzknieyszym. Mieysce/ y Wybor.
POwiedźiáło sie/ że to drzewo w Persyey rośćie/ z ktorego tá Zywicá pochodźi. Lepsza tá co iest miąższego żiárná/ niżli mączysta á biała. Bo nie ták prędko wywietrzeie/ y nie bywa ták fałszowána/ iáko mączysta. Tá bywa fałszowána Zywicá Arábska. Przyrodzenie.
ZYwicá ta iest przyrodzenia ćiepłego y suchego/ ná końcu pierwszego stopniá/ albo ná początku wtorego. Acz Auicená pisze/ że lżey wysusza/ to iest we srzodku pierwszego stopniá/ bez kąsánia y sczypánia. Spaia rany y goi. Skąd też názwiská dostáłá. Abowiem Sárkon Grekom Cało. Wrzody w
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 223
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Myrobalany/ Ćwikła Zamorska/ albo Thurbir, Aloe, Bdelium Saraceńskie/ Amoniak. Też nasienie Pietruszczane/ Opichowe/ Aminkowe. (Abige.) Rozsądek.
Jako mało nie wszystkie rzeczy kosztowne/ a ludzkiemu zdrowiu potrzebne/ z dalekich stron przywożone/ rzadko bywają bez fałszu/ tak i ta Żywica/ która inymi żywicami bywa fałszowana: jako żywica Arabską i takowej wszędy po Aptekach więcej/ niżli szczyrej. Co samym smakiem snadnie rozeznać: bo sfałszowana niema takowej gorzkości w sobie/ jaką ma własny/ i szczyra Sarkokola. Leczywrzód Herkulesów/ Stosił Herkulesów/ Rozdział 65.
Panax Herculeum, vel Heracleum. Panax Heracleoticum. Panax kraut. Panax wurtz
Myrobalany/ Cwikłá Zamorska/ álbo Thurbir, Aloe, Bdelium Sáraceńskie/ Ammoniak. Też naśienie Pietrusczáne/ Opichowe/ Aminkowe. (Abige.) Rozsądek.
Iáko máło nie wszystkie rzeczy kosztowne/ á ludzkiemu zdrowiu potrzebne/ z dálekich stron przywożone/ rzadko bywáią bez fałszu/ ták y tá Zywicá/ ktora inymi żywicámi bywa fałszowána: iáko żywica Arabską y tákowey wszędy po Aptekách więcey/ niżli sczyrey. Co sámym smákiem snádnie rozeznáć: bo zfałszowana niema tákowey gorzkosći w sobie/ iáką ma własny/ y sczyra Sarkokola. Leczywrzod Herkulesow/ Stośił Herkulesow/ Rozdźiał 65.
Panax Herculeum, vel Heracleum. Panax Heracleoticum. Panax kraut. Panax wurtz
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 225
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
