mniszki attonitae, starsza zaś sub oboedientia imperavit tej świętej, aby się już nie kładła, ale tak siedząca zawsze była. Już lat dwieście i piętnaście jako umarła, a dotąd integerrima siedzi, i ręce, i nogi nic nienadpsowane, jeno trochę poczerniała. Maximis miraculis za żywota i po śmierci clarissima, aliquoties po śmierci gadająca jest od wielu słyszana.
Potym byłem w kościele św. Franciszka ojców franciszkanów. W którym jest wiele relikwii, miedzy inszemi 30 niewiniątek, którzy są 41vinterfecti ab Herode. Ten kościół jest barzo wielki i bogaty, tak iż samych kaplic jest dwadzieścia i kilka. Miedzy inszemi jest za wielkim ołtarzem kaplica i ołtarz
mniszki attonitae, starsza zaś sub oboedientia imperavit tej świętej, aby się już nie kładła, ale tak siedząca zawsze była. Już lat dwieście i piętnaście jako umarła, a dotąd integerrima siedzi, i ręce, i nogi nic nienadpsowane, jeno trochę poczerniała. Maximis miraculis za żywota i po śmierci clarissima, aliquoties po śmierci gadająca jest od wielu słyszana.
Potym byłem w kościele św. Franciszka ojców franciszkanów. W którym jest wiele relikwii, miedzy inszemi 30 niewiniątek, którzy są 41vinterfecti ab Herode. Ten kościoł jest barzo wielki i bogaty, tak iż samych kaplic jest dwadzieścia i kilka. Miedzy inszemi jest za wielkim ołtarzem kaplica i ołtarz
Skrót tekstu: BillTDiar
Strona: 178
Tytuł:
Diariusz peregrynacji po Europie
Autor:
Teodor Billewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy podróży, pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1677 a 1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1678
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Marek Kunicki-Goldfinger
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Biblioteka Narodowa
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
rozparciu w rozdzieleniu, rozłupaniu drzewa, Kamienia, lub innego stałego Materiału.
Tych Piąciu MACHIN Kompozycja wiele cudnych Światu poczyniła Machin, które wyliczają Autorowie, o Mechanice traktujący jakie są Glosocomum Heronis et Pappi; Machina Heronis wodę ciągnąca od Kardana opisana: Pancratiũ infinitae potentiae Simonis Stevini: Pancratium Aurigárum: Scytále Aristoteles: Memnona Statua gadająca, śpiewająca, grzmoty czyniąca, wozy same bieżące bez koni na drodze: Archity z Tarentinu gołąb drzewiany latający: Jana Regiomontana Orzeł Miedziany lecący przeciwko Karolowi V. Cesarzowi do Norembergii wieżdzającemu, i aż do Bramy onemu astystu. o STATYCE
jący: Dedala sławnego Mechanika statuj: Apolloniusza (nie Apollina) Tripodes, albo trzy
rosparciu w rozdzieleniu, rozłupaniu drzewa, Kamienia, lub innego stałego Materyału.
Tych Piąciu MACHIN Kompozycya wiele cudnych Swiatu poczyniła Machin, ktore wyliczaią Autorowie, o Mechanice traktuiący iakie są Glosocomum Heronis et Pappi; Machina Heronis wodę ciągnąca od Kardana opisana: Pancratiũ infinitae potentiae Simonis Stevini: Pancratium Aurigárum: Scytále Aristoteles: Memnona Statua gadaiąca, spiewaiąca, grzmoty czyniąca, wozy same bieżące bez koni na drodze: Archity z Tarentinu gołąb drzewiany lataiący: Iana Regiomontana Orzeł Miedziany lecący przeciwko Karolowi V. Cesarzowi do Norembergii wieżdzaiącemu, y aż do Bramy onemu astystu. o STATYCE
iący: Dedala sławnego Mechanika statuy: Apolloniusza (nie Apollina) Tripodes, albo trzy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 225
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
swe skrypta mądre od samego Krucyfiksa w Neapołu pochwalony : Bene de me scripsisti Thoma. Z młodu od kondy[...] cypułów Bos zwany, co słysząc Albertus Magnus jego Magister mawiał : Bos hic si mugire ceperit, totum mundum boatu suo replebit. Drugi nie mały Luminarz Albertus Magnus, wielki natury Scrutator, lat 30. statuę actu gadającą formujący. Z łaski Matki Najświętszej jak eloquentissimus, tak też na publicznej Dyspucie z jej determinacyj silentiarius. Monor nie mały tego Zakonu, mieć 4. Papiczów ex sua Familia, O Wierze Katolickiej, którą zdobią Zakony.
to jest Innocencjusz a III. Benedykta XI. Piusa V. Benedykta XIII, z Ursynów. Kardynałów
swe skrypta mądre od samego Krucyfixa w Neápołu pochwalony : Bene de me scripsisti Thoma. Z młodu od kondy[...] cypułow Bos zwany, co słysząc Albertus Magnus iego Magister mawiał : Bos hic si mugire ceperit, totum mundum boatu suo replebit. Drugi nie mały Luminárz Albertus Magnus, wielki natury Scrutator, lat 30. statuę actu gadaiącą formuiący. Z łáski Matki Nayświętszey iák eloquentissimus, ták też ná publiczney Dyspucie z iey determinácyi silentiarius. Monor nie mały tego Zakonu, mieć 4. Papicżow ex sua Familia, O Wierze Katolickiey, ktorą zdobią Zakony.
to iest Innocencyusz á III. Benedykta XI. Piusa V. Benedykta XIII, z Ursynow. Kardynáłow
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1034
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
miłosierdzia boskiego, w którym zawsze ufałem, nigdy smutkiem obarczony nie byłem.
Trafił się też u nas osobliwy przypadek w stancji naszej. Ciechanowiecki, starosta opeski, rozumiejąc, że jego nie nabite były pistolety, mierzał z jednego pistoletu w samą głowę Bohuszowi, regentowi ziemskiemu wileńskiemu, na łóżku leżącemu i z Ciechanowieckim gadającemu. Wymierzywszy zatem dobrze o cztery kroki, pociągnął za cyngiel i strzelił, właśnie cudem miłosierdzia boskiego chybił, a Bohusz, gdy kula od muru odskoczyła i wpadła Bohuszowi w rękę, bez żadnej alteracji oddał kulę staroście opeskiemu, mówiąc, aby był ostrożniejszy.
Ciągnęła się nasza ta kombinacja bez żadnego skutku barzo długo, ledwo
miłosierdzia boskiego, w którym zawsze ufałem, nigdy smutkiem obarczony nie byłem.
Trafił się też u nas osobliwy przypadek w stancji naszej. Ciechanowiecki, starosta opeski, rozumiejąc, że jego nie nabite były pistolety, mierzał z jednego pistoletu w samą głowę Bohuszowi, regentowi ziemskiemu wileńskiemu, na łóżku leżącemu i z Ciechanowieckim gadającemu. Wymierzywszy zatem dobrze o cztery kroki, pociągnął za cyngiel i strzelił, właśnie cudem miłosierdzia boskiego chybił, a Bohusz, gdy kula od muru odskoczyła i wpadła Bohuszowi w rękę, bez żadnej alteracji oddał kulę staroście opeskiemu, mówiąc, aby był ostrożniejszy.
Ciągnęła się nasza ta kombinacja bez żadnego skutku barzo długo, ledwo
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 739
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
: Kanon na 8 Odas podzielony.
ZENO Eleates, tojest z Miasta Greckiego Elea idący, zawołany Filozof. Dialektyki inventor, która Eleatica Doctrina zowie się teste Aristotele. W takiej byl u Ateńczyków estymie, że klucze od Miasta u niego reponowali, w złotą go stroili koronę, miedziany mu wystawili obraz. On młodzianowi wiele gadającemu rzekł: Ideo duas habemus aures, os autem unum, ut scilicet multa audiamus, pauca vero loquamur. On jest Książęciem owych Filozofów, co są Sekty STOICORUM. Zrazu od Zenona Mistrza swego zwali się Zenonii, potym od miejsca Stoa, tojest Kruszganek bliskiego miejsca Lycaeum Arystotelesowego, gdzie Zeno lekcją dawał, STOICI nazwani
: Kanon na 8 Odas podzielony.
ZENO Eleates, toiest z Miasta Greckiego Elea idący, zawołany Filozof. Dialektyki inventor, ktora Eleatica Doctrina zowie się teste Aristotele. W takiey byl u Ateńczykow estymie, że klucze od Miasta u niego reponowali, w złotą go stroili koronę, miedziany mu wystawili obraz. On młodzianowi wiele gadaiącemu rzekł: Ideo duas habemus aures, os autem unum, ut scilicet multa audiamus, pauca vero loquamur. On iest Xiążęciem owych Filozofow, co są Sekty STOICORUM. Zrazu od Zenona Mistrza swego zwali się Zenonii, potym od mieysca Stoa, toiest Kruszganek bliskiego mieysca Lycaeum Aristotelesowego, gdzie Zeno lekcyą dawał, STOICI nazwani
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 702
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Dwunasty Rozdział PRZYWILEJ PLEBAŃSKI
Prawdą Deklarowany. Przez JOSEFA PIEKNORZECKIEGO. To jest Respons na wtóry dyskurs Plebański PRZYWILEJ NAZWANY Przeciw Jezuickim Szkołom Krakowskim. Podany do Druku za wiadomością i wyraźnym dozwoleniem urzędu Duchownego. WPOZNANIV. Roku Pańskiego/ 1647.
RESPONS NA WTÓRY DySKURS PLEBAŃSKI Przywilej Nazwany.
PIęć rzeczy ma ten dobry człowiek przez maszkarę Plebańską gadający wtym dyskursie swym wtórym. Naprzód triumfuje/ że we swym Gratysie pokazał (jako powiada) gruntownie i wywodnie/ że się Jezuitom w Krakowie uczyć nie godzi/ dla tego/ że oni z obowiązku czwartego ślubu powinni iść/ tam gdzie nie masz wiary prawdziwej Chrystusowej. Wtóra. Przynosi cząstki niektóre przywileju nadanego Akademii Krakowskiej/
Dwánasty Rozdział PRZYWILEY PLEBANSKI
Prawdą Deklarowany. Przez IOSEPHA PIEKNORZECKIEGO. To iest Respons ná wtory dyskurs Plebáński PRZYWILEY NAZWANY Przećiw Iezuickim Szkołom Krákowskim. Podany do Druku zá wiadomośćią y wyraźnym dozwoleniem vrzędu Duchownego. WPOZNANIV. Roku Páńskiego/ 1647.
RESPONS NA WTORY DISKVRS PLEBANSKI Przywiley Názwány.
PIęć rzecży ma ten dobry człowiek przez mászkárę Plebanską gadaiący wtym dyskurśie swym wtorym. Naprzod tryumfuie/ że we swym Gratyśie pokazał (iáko powiáda) gruntownie y wywodnie/ że sie Iezuitom w Krákowie vcżyć nie godźi/ dla tego/ że oni z obowiązku czwarte^o^ slubu powinni iść/ tám gdzie nie mász wiáry prawdźiwey Chrystusowey. Wtora. Przynośi cząstki niektore przywileiu nadánego Akádemiey Krákowskiey/
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 68
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
wielu lat wiedząc cię być Sędzią tego Narodu/ tym ochotniej dam sprawę o tym co się mnie dotycze. 11. Gdyż ty wiedzieć możesz/ iż niemasz więcej dni tylko dwanaście/ jakom ja przyszedł do Jeruzalem abym się modlił. 12. Do tego/ ani mię znaleźli w kościele z kim gadającego/ albo buntującego lud/ ani w bożnicach/ ani w mieście. 13. Ani tego mogą dowieść/ o co tu teraz na mię skarżą. 14. To jednak przed tobą wyznawam/ że według onej drogi/ którą oni powiadają być heretyctwem/ tak służę Ojczystemu Bogu/ wierząc wszystkiemu cokolwiek napisano w Zakonie i w
wielu lat wiedząc ćię bydź Sędźią tego Narodu/ tym ochotniey dam spráwę o tym co śię mnie dotycże. 11. Gdyż ty wiedźieć możesz/ iż niemász więcey dni tylko dwánáśćie/ jákom ja przyszedł do Ieruzalem ábym śię modlił. 12. Do tego/ áni mię ználeźli w kośćiele z kim gadájącego/ álbo buntującego lud/ áni w bożnicách/ áni w mieśćie. 13. Ani tego mogą dowieść/ o co tu teraz ná mię skárżą. 14. To jednák przed tobą wyznawam/ że według oney drogi/ ktorą oni powiádáją być heretyctwem/ ták służę Ojcżystemu Bogu/ wierząc wszystkiemu cokolwiek nápisano w Zakonie y w
Skrót tekstu: BG_Dz
Strona: 154
Tytuł:
Biblia Gdańska, Dzieje apostolskie
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
kające, Sędziom rozkazuje, dekretować na śmierć. O Dziesięcinach mówi Cap: 52. Si cui decem dederit in annô, Decimam det DEO . Mszy Z. nie słuchający w Święto, ten ma na siebie rigor ekstendowany: Ut vapulet, et publicè depiletur. W Piątek mięso jedzący: Per unam hebdomadam ieiunet inclusus. Gadające w Kościele Zacne Osoby wypędzeniem były karane; niższej kondycyj ludzie, za tenże eksces biczami byli sieczeni przed Kościołem, albo dysciplinami. Bluźnierca Kleryk od Beneficjum był odsądząny; Świecka zaś Osoba Szlachetna pierwszy raz 25. drugi raz 50. czerwonemi złotemi była karana, trzeci raz utratą Szlachectwa. Podłej kondycyj człek bluźniący, był
kaiące, Sędźiom roskazuie, dekretowáć ná śmierć. O Dźiesięcinach mowi Cap: 52. Si cui decem dederit in annô, Decimam det DEO . Mszy S. nie słuchaiący w Swięto, ten ma ná siebie rigor extendowány: Ut vapulet, et publicè depiletur. W Piątek mięso iedzący: Per unam hebdomadam ieiunet inclusus. Gadáiące w Kościele Zácne Osoby wypędzeniem były karáne; niższey kondycyi ludźie, zá tenże exces biczami byli sieczeni przed Kościołem, albo dysciplinámi. Bluźnierca Kleryk od Beneficium był odsądząny; Swiecka zaś Osoba Szláchetná pierwszy ráz 25. drugi ráz 50. czerwonemi złotemi była karána, trzeci ráz utrátą Szlachectwá. Podłey kondycyi człek bluźniący, był
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 432
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
mówi na takie pogłoski i bajki? jako to już nie raz mu się obijało o uszy, rozumiem, że się teraz już musi śmiać z tego, conscia mens recti famae mendacia ridet. Wiedząc też kondycją i zwyczaj wolności naszej, sentire qvae lubet, dicere qvae sentis, może mówić, co o źle na się gadających mawiał Tyberiusz Rzymianach: in civitate libera, lingvam qvoqve oportet esse liberam, illorum est male loqvi, nostrum sit bene agere. Albo jako kiedy doniesione Augustowi Cesarzowi, że o jego intencjach coś finistrè gadali Rzymianie; odpowiedział z wielką moderacją: at nos iam satis, eos fuisse mendaces, convicimus . Cóżkolwiek Król mówi na
mowi na takie pogłoski y bayki? iako to iuż nie raz mu śię obiiało o uszy, rozumiem, że śię teraz iuż muśi śmiać z tego, conscia mens recti famae mendacia ridet. Wiedząc też kondycyą y zwyczay wolnośći naszey, sentire qvae lubet, dicere qvae sentis, może mowić, co o źle na śię gadaiących mawiał Tyberyusz Rzymianach: in civitate libera, lingvam qvoqve oportet esse liberam, illorum est male loqvi, nostrum sit bene agere. Albo iako kiedy donieśione Augustowi Cesarzowi, że o iego intencyach coś finistrè gadali Rzymianie; odpowiedźiał z wielką moderacyą: at nos iam satis, eos fuisse mendaces, convicimus . Cożkolwiek Krol mowi na
Skrót tekstu: KonSRoz
Strona: 23
Tytuł:
Rozmowa pewnego ziemianina ze swoim sąsiadem
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
plastrem. z Krzyża. Jako w sercu ma mieć Jezusa człowiek. Stateczność Dziecina Jezus jako z Panną znakami się zabawia. z Krzyża. Słyszy w dzieciństwie Jezus. Jako Dziecię Jezus mówi. Stateczność Przez Jezusa mowa. z Krzyża. Stateczność Łacno uprosić u nóg Jezusa będącemu. z Krzyża. Stateczność Jezus niemowlę aby ludzi gadających słuchał. Mógł Jezus znieść Heroda, nie zniósł. Jezus w stajni milczał aby i na ganku milczał. z Krzyża. Audientia na ganku Jezusa. Psal. 37. Jezus jak głuchy na ganku. Stateczność Jezus stateczny w cierpieniu. z Krzyża. Miłość Jezusa. Stateczność z Krzyża, Stateczność Opisanie Dzieciny jaka słabiuchna.
plastrem. z Krzyżá. Iáko w sercu ma mieć Iezusá człowiek. Státeczność Dźiećiná Iezus iáko z Pánną znákámi się zábawia. z Krzyżá. Słyszy w dźiećiństwie Iezus. Iáko Dźiećię Iezus mowi. Státeczność Przez Iezusá mowá. z Krzyżá. Státeczność Łácno vprośić v nog Iezusá będącemu. z Krzyżá. Státeczność Iezus niemowlę áby ludźi gadáiących słuchał. Mogł Iezus znieść Herodá, nie zniosł. Iezus w stáyni milczał áby y ná ganku milczał. z Krzyżá. Audientia ná ganku Iezusá. Psal. 37. Iezus iák głuchy ná ganku. Státeczność Iezus státeczny w ćierpieniu. z Krzyżá. Miłość Iezusá. Státeczność z Krzyzá, Státeczność Opisánie Dźiećiny iáka słábiuchna.
Skrót tekstu: HinPlęsy
Strona: 654
Tytuł:
Plęsy Jezusa z aniołami
Autor:
Marcin Hińcza
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
