pomienionego Gielaty przy egzekucji teraźniejszego dekretu zapłacił salva od niego albo a quo de iure repetitione, nakazujemy - -
A co do osoby chłopa Pyszy skaranego, iż się z inkwizycji pokazuje śmiałość i zuchwałość onego, że się na podstarościego w polu porwać i uderzyć go ważył się i za to nie gwałtownie, ale urzędownie przez sąd gromadzki karany był, przeto w tym punkcie niesłuszną akcyją poddanych uznajemy i pozwaną stronę od niej uwalniamy napominając poddanych, aby oni na potem zwierzchność dworską należycie obserwowali i jeżeli w czym od podstarościego krzywdę mieć będą, na skargę z niego do urodzonych dzierżawców udawali się.
Decydując aktorat wzajemny urodzonego dzierżawcy i inszych w komparycyją wchodzących, to
pomienionego Gielaty przy egzekucyi teraźniejszego dekretu zapłacił salva od niego albo a quo de iure repetitione, nakazujemy - -
A co do osoby chłopa Pyszy skaranego, iż się z inkwizycyi pokazuje śmiałość i zuchwałość onego, że się na podstarościego w polu porwać i uderzyć go ważył się i za to nie gwałtownie, ale urzędownie przez sąd gromadzki karany był, przeto w tym punkcie niesłuszną akcyją poddanych uznajemy i pozwaną stronę od niej uwalniamy napominając poddanych, aby oni na potem zwierzchność dworską należycie obserwowali i jeżeli w czym od podstarościego krzywdę mieć będą, na skargę z niego do urodzonych dzierżawców udawali się.
Decydując aktorat wzajemny urodzonego dzierżawcy i inszych w komparycyją wchodzących, to
Skrót tekstu: RefBrodRzecz
Strona: 54
Tytuł:
Z wyroku sądu referendarskiego w sprawie między Brodowskima poddanymi ze wsi Maćkowce, ...
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1729
Data wydania (nie wcześniej niż):
1729
Data wydania (nie później niż):
1729
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Rzeczpospolita w dobie upadku 1700-1740. Wybór źródeł
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Gierowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
Prałata IMci dotąd, dokąd suma 1000 zło. tymże IMciom oddana nie będzie, do wolnego używania puszcza. Do żadnych ciężarów, podatków z tychże gruntów powinnych (wyjąwszy dziesięcinę, którą corocznie wydawać będą powinni) IM. PP. Hołodynscy należeć nie mają ale gromada oneż zastępować powinna. Dług 200 zło. gromadzki na raty wzwyż opisane, inne zaś partykularne z tychże dłużników gruntów, jakby się kupiec trafił, najpierwej wypłacać będą powinni tymże IMciom; karty zaś i submissje wszytkie, do tychże Krowodrzanów należące, IMć pooddawać, tą tylko jedną generalną kontentować się mają, co sobie strony obiedwie sub processu bonae fidei ac vadio
Prałata IMci dotąd, dokąd summa 1000 zło. tymże IMciom oddana nie będzie, do wolnego używania puszcza. Do żadnych ciężarow, podatkow z tychże gruntow powinnych (wyiąwszy dziesięcinę, ktorą corocznie wydawać będą powinni) IM. PP. Hołodynscy należeć nie maią ale gromada oneż zastępować powinna. Dług 200 zło. gromadzki na raty wzwysz opisane, inne zaś partykularne z tychze dłużnikow gruntow, iakby się kupiec trafił, naypierwey wypłacać będą powinni tymże IMciom; karty zaś y submissye wszytkie, do tychże Krowodrzanow należące, IMć pooddawać, tą tylko iedną generalną kontentowac się maią, co sobie strony obiedwie sub processu bonae fidei ac vadio
Skrót tekstu: KsKrowUl_3
Strona: 647
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Krowodrza, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Krowodrza
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1701 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
gladkie. Tych Ich Mościów powinność była przed Pane w drodze jachać, a na miejscu Asystować.
Ten który siedział na Kotczym, sudano powinien być ubrany w kurtach, w Magiereczce pod nożykami.
Czeladzi Czworo ad minimum przodek powinni osiadać, za Kotczem Rumak na powodzie. Krajczych Czterech.
II. MM. PP. Stefan Gromadzki, Mołodecki, Pyszyński, Strojnowski. Srebrni Kozacy.
Srebrni Kozacy, od srebra litego nazwani, których było sześćdziesiąt, Różnych ludzi, Szlachta, Węgrowie, Tatarowie, na koniech dobrych, Rumakach. Szable oprawne, i Sajdaki, Rzędy lite, każdy samowtór. Tych była powinność w drodze przed Karetą jachać samych, a
gládkie. Tych Ich Mośćiow powinność byłá przed Páné w drodze iácháć, á ná mieyscu Assystowáć.
Ten ktory śiedźiał ná Kotczym, sudáno powinien bydź ubrány w kurtách, w Mágiereczce pod nożykámi.
Czeládźi Czworo ad minimum przodek powinni ośiádáć, zá Kotczem Rumak ná powodźie. Kráyczych Czterech.
II. MM. PP. Stefan Gromádzki, Mołodecki, Pyszyński, Stroynowski. Srebrni Kozacy.
Srebrni Kozacy, od srebrá litego názwáni, ktorych było sześćdźieśiąt, Rożnych ludźi, Szláchtá, Węgrowie, Tátárowie, ná koniech dobrych, Rumakách. Száble opráwne, y Sáydaki, Rzędy lite, káżdy sámowtor. Tych byłá powinność w drodze przed Káretą iácháć sámych, á
Skrót tekstu: CzerDwór
Strona: A2v
Tytuł:
Dwór, wspaniałość, powaga i rządy ... Stanisława Lubomirskiego ...
Autor:
Stanisław Czerniecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
inwentarze, kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1697
Data wydania (nie wcześniej niż):
1697
Data wydania (nie później niż):
1697
spusczania dziedzictwa, jedno przy gaynem prawie. A jeśliby tym czasem przyszło komu majętnosc przedawać, gdy gaynego prawa niemasz, albo spusczac dziedzictwo swoje, aby to było przy liudziach przysiężnych, albo przy świadkach osobno na terminacje napisąno, a potym czasu swego przy gaynym prawie, przy gromadzie wszystkiej i obecności Pańskiej było do ksiąg gromadzkich wprowadzono; ktoby inaczej postąpił przecyw temu dekretowi, odpada od majętności i ten, co przedał, i ten, co kupuje. — Prosi niniejszy Przeor, przeorów wiecznemi czasy będących, aby dla uchrony trudności wielkich, które zachodzyły miedzy poddanemi, inaczej czynić aby niedopusczali. (I. 199)
3046. (376
spusczania dziedzictwa, iedno przy gaynęm prawie. A iesliby tym czasęm przyszło komu maiętnosc przedawac, gdy gaynego prawa niemasz, albo spusczac dziedzictwo swoie, aby to było przy liudziach przisięznych, albo przy swiadkach osobno na terminacye napisąno, a potym czasu swego przy gaynym prawie, przy gromadzie wszystkiey y obecznosci Pańskiey było do xiąg gromadzkich wprowadzono; ktoby inaczey postąpił przecyw themu decretowi, odpada od maiętnosci y tęn, co przedał, y ten, co kupuie. — Prosi ninieyszy Przeor, przeorow wiecznemi czasy będących, aby dla uchrony trudnosci wielkich, ktore zachodzyły miedzy poddanemi, inaczey czynic aby niedopusczali. (I. 199)
3046. (376
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 321
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Te obiedwie wynie O. Przeor oddaje na kościół Kasiński.
3089. (419) Dekret Pański o poprawach domostwa. — Feruje pan dekret, aby na potym wiecznemy czasy rugownik imieniem gromady wydawał rug przeciwko tym, którzyby domostwa pustoszyly i niepoprawialy pod winą grzywni jednej.
3090. (420) Dekret Pański o skrzincze gromadzkiej. — Feruje Pan dekret, aby gromada Kasińska miała skrzynkę gromadzkę, w któreyby księgy sądowe beły chowane pod trojakiem zamknieniem, w tej to skrzyncze będą chowane prawa, pieniądze ubogich sierot i insze rzeczy do sądów należącze. (I. 229)
3091. (421) Dekret Panszki o wolach i krowach najemnich. —
The obiedwie wynie O. Przeor oddaie na koscioł Kasinski.
3089. (419) Dekret Panski o poprawach domostwa. — Feruie pan dekret, aby na potym wiecznemÿ czasy rugownik imienięm gromady wydawał rug przeciwko tym, ktorzyby domostwa pustoszylÿ y niepoprawialÿ pod winą grziwni iedneÿ.
3090. (420) Dekret Panski o skrzincze gromadzkiey. — Feruie Pąn dekret, aby gromada Kasinska miała skrzynkę gromadzkę, w ktoreyby xiegy sądowe beły chowane pod troiakiem zamknienięm, w tey to skrzyncze będą chowane prawa, pieniądze ubogich sierot i insze rzeczy do sądow nalezącze. (I. 229)
3091. (421) Decreth Panszki o wolach i krowach naiemnich. —
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 327
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
pręty a daje 4 korce rugowego owsa, którą sprawę wziął Pan do wyjazdu faktora swojego.
3130. (460) Matys Łukasik kupił rolią u Matysa Giemzika połowę jednę, a drugą u Zophye Ziemianki, za którą rolią oddał pieniądze gotowe pięć grzywien, (według dawnego prawa, ustanowionego w roku 1586), do skrzynki gromadzki, a to dla tego, iz niebyło Ziemianki przy rugu dla odbierania tych pieniędzy, które jej należały za jej część.
3131. (461) Była tyż skarga od zagrodników na kmiecie, iż także dawali po złotemu podymnego jako i kmiecie, którzy trzymają większe rolie a zagrodnicy nic, i proszą zagrodnicy o folgę
prętÿ a daie 4 korce rugowego owsa, ktorą sprawę wziął Pąn do wyiazdu factora swoiego.
3130. (460) Matys Łukasik kupił rolią u Matysa Giemzika połowę iednę, a drugą u Zophye Ziemianki, za ktorą rolią oddał pieniądze gotowe pięc grzywien, (według dawnego prawa, ustanowionego w roku 1586), do skrzynki gromadzki, a to dlia tego, iz niebyło Ziemianki przy rugu dlia odbierania tych pieniedzy, ktore ieÿ nalezałÿ za iey czesc.
3131. (461) Była tyz skarga od zagrodnikow na kmiecie, ÿz takze dawali po złotemu podymnego iako y kmiecie, ktorzy trzymaią wieksze rolie a zagrodnicÿ nic, ÿ proszą zagrodnicy o folgę
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 331
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
których na to wysadził, jako wójta i Wojciecha Knapa, w Niedzielę przyszłą. Frasunek lece waząc rozkazanie pańskie, nie stanął na czas i miejsce naznaczone; osądziło prawo: za to nieposłuszęnstwo ma dać winy: wosku funtów dwa do kosciołka Marijej Magdalęny, i zaraz przeprosili się i zaręczyli, pod winą dwóch grzywien do skrzynki gromadzkiej, ze nimają mówić sobie takich Słów niepocciwych, któryby dał powod z siebie podpada te winę; ręczył za Lacnego: Wojciech Zęba, za Frasunka: Stanisław Nowak. (I. 313)
3320. (650) Sprawa druga Symona Puta. — Symon Puto karany był, ze plotki nosił do konwentu do O
ktorych na to wysadził, yako woyta y Woyciecha Knapa, w Niedzielę przyszłą. Frasunek lece waząc roskazanie panskie, nie stanął na czas y mieysce naznaczone; osądziło prawo: za to nieposłuszęnstwo ma dac winy: wosku funtów dwa do kosciołka Maryiey Magdalęny, y zaraz przeprosili sie y zaręczyli, pod winą dwoch grzywięn do skrzynki gromadzkiey, ze nimaią mowic sobie takich słow niepocciwych, ktoryby dał powod z siebie podpada te winę; ręczył za Lacnego: Woyciech Zęba, za Frasunka: Stanisław Nowak. (I. 313)
3320. (650) Sprawa druga Symona Puta. — Symon Puto karany był, ze plotki nosił do conventu do O
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 351
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
dał tylko złoty jedęn; potem osądzili, żeby go wygnac ze wsi, aby się więcej niewracał. A jeśliby się kto taki nalas, żeby miał tego Symona Wrzecionka przechować w domu, aby na jednę godzinę albo z nim na wsi gadać, tedy karanie ma pojąc takie: powinien dać winy do skrzynki gromadzkiej grzywien dziesięć i plag piętnaście postronkiem przy gromadzie. (I. 323)
3340. (670) Sprawa Bogaczyków, trzech braci z macochą. — Stanisław Bogac, umierając, odkazał zonie swojej krowę jednę, przy lakobie Fornalu, przy Sebastianie Bierku i przy Sebastianie Chrostku, drugą krowę, co ich uchowała, powinni
dał tylko złoty iedęn; potęm osądzili, zeby go wygnac ze wsi, aby sie więcey niewracał. A iesliby sie kto taki nalas, zeby miał tego Symona Wrzecionka przechowac w domu, aby na iednę godzinę albo z nim na wsi gadac, tedy karanie ma poiąc takie: powinięn dac winy do skrzynki gromadzkiey grzywięn dziesięc y plag piętnascie postronkięm przy gromadzie. (I. 323)
3340. (670) Sprawa Bogaczykow, trzech braci z macochą. — Stanisław Bogac, umieraiąc, odkazał zonie swoiey krowę iednę, przy lakobie Fornalu, przy Sobestianie Bierku y przy Sobestyanie Chrostku, drugą krowę, co ich uchowała, powinni
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 354
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
ugodziła nóżką na ościste tarnie. Uchodź lekko, za tobą i ja pójdę miernie, Waruj upaść na skałę, abo ostre ciernie. Przytem rzuć na mię by raz okiem przyjacielskim. Patrz, kto goni: nie jestem skotopasem sielskim, Nie zrodziłem się kmieciem, ani prostym gburem, Żebym chodził za bydłem gromadzkim z koszturem. W delfickiej ziemi, w księstwie patarajskim ślicznym I na Tenedzie jestem dzierżawcą dziedzicznym. Umiem do kupy sprzęgać wierszyki podwojne I na lutni przebierać trafię strony strojne. Nie nowina mi śpiewać przy szemrzącym flecie, Nie nowina kanzony grawać na kornecie. Mogę galardy z włoską pergameszką skoczyć, Plęsy ruskie wyprawiać, polskim tańcem
ugodziła nóżką na ościste tarnie. Uchodź lekko, za tobą i ja pójdę miernie, Waruj upaść na skałę, abo ostre ciernie. Przytem rzuć na mię by raz okiem przyjacielskim. Patrz, kto goni: nie jestem skotopasem sielskim, Nie zrodziłem się kmieciem, ani prostym gburem, Żebym chodził za bydłem gromadzkim z koszturem. W delfickiej ziemi, w księstwie patarajskim ślicznym I na Tenedzie jestem dzierżawcą dziedzicznym. Umiem do kupy sprzęgać wierszyki podwojne I na lutni przebierać trafię strony strojne. Nie nowina mi śpiewać przy szemrzącym flecie, Nie nowina kanzony grawać na kornecie. Mogę galardy z włoską pergameszką skoczyć, Plęsy ruskie wyprawiać, polskim tańcem
Skrót tekstu: ZimSRoks
Strona: 15
Tytuł:
Roksolanki
Autor:
Szymon Zimorowic
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
sielanki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwika Ślękowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
Kulaskowi wypłaciła i insze długi, za których uspokojeniem Kulasek ustepowac będzie powinien; ażeby zas ta rola dziedzicznym prawem od Dworu sobie nadanym komu z nich należeć miała, tedy, które z nich albo Lulkowa, albo Kulasek, w jednym roku wedłuk taksy te rolą dworowi zpłacilo, z których pieniędzy naprzod długi wszytkie dworskie i gromadzkie zpłacone być mają, ostatek przy dworze zostanie, a wtenczas od Przewiel. X. Przeora przywilei wydany będzie.
3591. (921) Sprawa trzecia — Miedzy Wojciechem Jurkiem i Wojciechem Kubowiczem
względem kupna zarembku stała się trudnosc, ze Wojciech lurek, lubo otrzymał pozwolenie przedania tego zarembku przez dekret ferowany w roku 1717, d
Kulaskowi wypłaciła y insze długi, za ktorych uspokoieniem Kulasek ustepowac bedzie powinien; azeby zas ta rola dziedzicznym prawem od Dworu sobie nadanym komu z nich nalezec miała, tedy, ktore z nich albo Lulkowa, albo Kulasek, w iednym roku wedłuk taxy te rolą dworowi zpłacilo, z ktorych pieniedzy naprzod długi wszytkie dworskie y gromadzkie zpłacone bydz maią, ostatek przy dworze zostanie, a wtenczas od Przewiel. X. Przeora przywilei wydany bedzie.
3591. (921) Sprawa trzecia — Miedzy Woyciechem Iurkiem y Woyciechem Kubowiczem
względem kupna zarembku stała sie trudnosc, ze Woyciech lurek, lubo otrzymał pozwolenie przedania tego zarembku przes dekret ferowany w roku 1717, d
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 391
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
