/ ledwno łez wstrzymała/ Przeto/ iż płaczliwego nic w nim nie widziała. A Bogini święta. Pallas. B Kędy mieszkanie swoje ma zazdrość przeklęta. Zazdrość, jest żałość, i frasunek przychodzący ludziom z cudzego szczęścia. Tę Poeta zmyślił być osobę sprosną, chudą, bladą. zawsze krzywo patrzącą, jaszczurki i węże jadającą. Dla tego, aby ukazał, że zazdrość jest wada barzo zła, któr nie tylko trapi człowieka, w którego sercu jest: ale go też podwodzi na to, aby ku szkodzie i upadkowi bliźniego swego, wiele rzeczy zmyślał, i robił; i przetoż zazdrość czasem wielkie niepokoje wzbudza, i mężobojst przyczyną jest
/ ledwno łez wstrzymáłá/ Przeto/ iż płáczliwego nic w nim nie widźiáłá. A Bogini święta. Pállás. B Kędy mieszkánie swoie ma zazdrość przeklęta. Zazdrość, iest żáłość, y frasunek przychodzący ludźiom z cudzego szczęśćia. Tę Poetá zmyślił bydź osobę sprosną, chudą, bladą. zawsze krzywo pátrzącą, iaszczorki y węże iadáiącą. Dla tego, áby vkazał, że zazdrość iest wadá bárzo zła, ktor nie tylko trapi człowieka, w ktorego sercu iest: ále go też podwodźi ná to, áby ku szkodźie y vpadkowi bliźniego swego, wiele rzeczy zmyślał, y robił; y przetoż zazdrość czásem wielkie niepokoie wzbudzá, y mężoboyst przyczyną iest
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 96
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
twarz swoję zranił całą, Eodem Valerio teste.
PODŁYCH ELEWACJA.
SAUL Oślic szukający, in Regem inunctus : DAWID Król z Pasterza Owiec : Demostkenes Princeps Oratorum Greciae, był Syn Kowalski, potym sam au- O Ludziach Mirabilia i Singularia.
reus animorum malleus. Agatacles Król Sycylijski z Garcarza Ojca, na tę pamiątkę na glinianym jadający naczyniu, teste Ovidio. Telefanes ze Złotnika Król Lidów : Ptolemeuszz Król Egipski, z prostego Żołnierza : Mando niejaki, z Szypra lub Przewoźnika, został Rządcą Państwa, i dal przysłowiu okazję: Fuit et Mandroni ficulna Navis : Amasis Król Egipski, z podłego rodu : Tullius Hostilius Król Rzymski z Pastucha, teste Livio :
twárz swoię zranił całą, Eodem Valerio teste.
PODŁYCH ELEWACYA.
SAUL Oślic szukaiący, in Regem inunctus : DAWID Krol z Pasterza Owiec : Demostkenes Princeps Oratorum Greciae, był Syn Kowalski, potym sam au- O Ludziach Mirabilia y Singularia.
reus animorum malleus. Agathacles Krol Sycyliyski z Garcarza Oyca, ná tę pamiątkę ná glinianym iadaiący naczyniu, teste Ovidio. Telephanes ze Złotnika Krol Lydow : Ptolomeusz Krol Egypski, z prostego Zołnierza : Mando nieiaki, z Szypra lub Przewoźnika, został Rządcą Państwa, y dal przysłowiu okázyę: Fuit et Mandroni ficulna Navis : Amasis Krol Egypski, z podłego rodu : Tullius Hostilius Krol Rzymski z Pastucha, teste Livio :
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 974
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
z takimi łotrami spółkowali, jadali, pijali, u siebie przechowywali i jakiekolwiek z nimi porozumienie mieli, a znać Dworowi o tym niedali, mają być karani pod winą piecdziesiąt grzywien i dwanaście funtów wosku do kościoła S. Marii Magdaleny, przytym plag sto we Dworze wziąć powinni; jeżeliby zas przechowujących, jadających i pijących z tymi łotrami na grzywny nie stało, tedy wolno będzie Dworowi wszytko zabrać, co ma, i na Dwór obrócić. (Ij. 193)
3606. (936) Druga ustawa — Ze kumornicy ospali w chodzeniu do klasztoru na usługi, O. Przeor żadnego względu niemając, postanawia, aby wszyscy
z takimi łotrami społkowali, iadali, piiali, u siebie przechowywali y iakiekolwiek z nimi porozumienie mieli, a znac Dworowi o tym niedali, maią byc karani pod winą piecdziesiąt grzywien y dwanascie funtow wosku do koscioła S. Maryi Magdaleny, przytym plag sto we Dworze wziąc powinni; iezeliby zas przechowuiących, iadaiących y piiących z tymi łotrami na grzywny nie stało, tedy wolno będzie Dworowi wszytko zabrac, co ma, y na Dwor obrocic. (II. 193)
3606. (936) Druga ustawa — Ze kumornicy ospali w chodzeniu do klasztoru na usługi, O. Przeor zadnego względu niemaiąc, postanawia, aby wszyscy
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 394
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
lekkomyślnie mówisz? azaż nie wiesz, że ludzie bogaci są przytuleniem ubogich, derwiszom żywnością, pielgrzymom odpoczynkiem, przechodzących i przychodzących obrońcami, więc dla bezpieczeństwa ubogich wiele myślący i ciężarów dla obrony ich ponoszący, osobno mało abo nigdy, jedno z przyjacioły, ze sługami i z tymi, którzy są pod ich mocą, jadający i używający, co najwiętsza powinnym, uczonym i swoim pracownikom dobrze czyniący?
„Widerkafy, jałmużny bogaci nadają, Ubogie karmią, więźnie z oków wybawiają, I dla ubogich rzezać umieją ofiary, A ty rychłoż ich dojdziesz, który i z tej miary Ledwie co możesz Bogu oddać dwa pokłony, I to z rozpuszczaniem
lekkomyślnie mówisz? azaż nie wiesz, że ludzie bogaci są przytuleniem ubogich, derwiszom żywnością, pielgrzymom odpoczynkiem, przechodzących i przychodzących obrońcami, więc dla bezpieczeństwa ubogich wiele myślący i ciężarów dla obrony ich ponoszący, osobno mało abo nigdy, jedno z przyjacioły, ze sługami i z tymi, którzy są pod ich mocą, jadający i używający, co najwiętsza powinnym, uczonym i swoim pracownikom dobrze czyniący?
„Widerkaffy, jałmużny bogaci nadają, Ubogie karmią, więźnie z oków wybawiają, I dla ubogich rzezać umieją ofiary, A ty rychłoż ich dojdziesz, który i z téj miary Ledwie co możesz Bogu oddać dwa pokłony, I to z rozpuszczaniem
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 217
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
