azależy w zachowaniu jego Boskiego, Jeśli mię miłujecie, chowajciesz kazanie moje. A ja prosić będę Ojca; a ego pocieszyciela da wam, aby z wami mieszkał na wieki, Ducha prawdy którego świat przyjąć nie może: bo go nie widzi ani go zna. Ten teby Pocieszyciel i w miłości z Bogiem człowieka jednoczący. Duch święty, którego Ociec pośle w imię moje, on was wszytkiego nauczy: i przypomni wam wszytko comkolwiek wam powiedział. I indziej: Gdy przyjdzie Duch prawdy, nauczy was wszelkiej prawdy; przez co Pan pokazał iż to prawie Boski bankiet na którym ludzie do miłości Boskiej wzbudzają się/ i najwyższego bankietownika Ducha ś
azależy w zachowaniu iego Boskiego, Ieśli mię miłuiećie, chowayćiesz kazánie moie. A ia prośić będę Oycá; á ego poćieszyćiela da wam, áby z wami mieszkał ná wieki, Ducha prawdy ktorego świat przyiąć nie może: bo go nie widźi áni go zná. Ten teby Pocieszyćiel y w miłośći z Bogiem człowieká iednoczący. Duch święty, ktorego Oćiec pośle w imię moie, on was wszytkiego nauczy: y przypomni wam wszytko comkolwiek wam powiedźiał. Y indźiey: Gdy przyidźie Duch prawdy, nauczy was wszelkiey prawdy; przez co Pán pokázał iż to práwie Boski bankiet ná ktorym ludźie do miłośći Boskiey wzbudzáią się/ y naywyższego bánkietowniká Duchá ś
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 87
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
w sobie/ tylko nic/ złość/ fałsz/ omyłkę/ odmienność/ krzywość/ próżność/ którą mam i jestem z-samego siebie.
7. Boże mój Duchu najświętszy/ dobra miłości/ miła dobroci/ od Ojca i od Syna pochodząca/ i jako z-iedynego zrzodła choć z-obu wypływająca/ i Ojca z Synem istotnie jednocząca/ zjednocz mię przez cię z Ojcem i z-Synem/ a przez obudwu z-tobą. Nadzij mię wolą twoją/ utucz mię rozkoszą twoją/ rozpal mię miłością twoją/ przemień mię w-dobroć twoję/ przejmij mię pięknością twoją/ przeniknij mię słodkością twoją/ przenieś mię w-istotę twoję/ ozen mię z
w sobie/ tylko nic/ złość/ fałsz/ omyłkę/ odmienność/ krzywość/ prożność/ ktorą mam i iestem z-sámego śiebie.
7. Boże moy Duchu nayświętszy/ dobra miłośći/ miła dobroći/ od Oycá i od Syná pochodząca/ i iáko z-iedynego zrzodłá choć z-obu wypływáiąca/ i Oycá z Synem istotnie iednocząca/ ziednocz mię przez ćię z Oycem i z-Synem/ á przez obudwu z-tobą. Nádźiy mię wolą twoią/ vtucz mię roskoszą twoią/ rozpal mię miłośćią twoią/ przemień mię w-dobroć twoię/ przeymiy mię pięknośćią twoią/ przenikniy mię słodkośćią twoią/ przenieś mię w-istotę twoię/ ozen mię z
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 413
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
