złota K. 157. Guziki koralowe J. 158. Złoto łamane A. 159. Guziczki małe, koralowe J. 160. Guziczki małe, złote K. 161. Osóbka kamienna na czarnym aksamicie A. 162. Pętlice złote z Skarbca Koronnego A. 163. Szkatułeczka mała i kubek złoty K. 164. Kaletka turecka złota z pod Wiednia, aureos 73 A. 165. Krzyż i guziki złote, aureos nr. 24. A. 166. Różne sztuki złote z Skarbu Koronnego, aureos 94 167. Różne sztuki złote z Skarbu Koronnego, aureos 94 J. 168. Metal złoty. Waży aureos nr. 160 J.
złota K. 157. Guziki koralowe J. 158. Złoto łamane A. 159. Guziczki małe, koralowe J. 160. Guziczki małe, złote K. 161. Osóbka kamienna na czarnym axamicie A. 162. Pętlice złote z Skarbca Koronnego A. 163. Szkatułeczka mała y kubek złoty K. 164. Kaletka turecka złota z pod Wiednia, aureos 73 A. 165. Krzyż y guziki złote, aureos nr. 24. A. 166. Różne sztuki złote z Skarbu Koronnego, aureos 94 167. Różne sztuki złote z Skarbu Koronnego, aureos 94 J. 168. Metal złoty. Waży aureos nr. 160 J.
Skrót tekstu: InwWilan
Strona: 35
Tytuł:
Inwentarz generalny klejnotów, sreber, galanterii i ruchomości różnych tudzież obrazów, które się tak w Pałacu Wilanowskim jako też w Skarbcach Warszawskich J.K.Mci znajdowały [...]
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Urządzenie pałacu wilanowskiego za Jana III
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Czołowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1937
Kasińskiego, za przyznaniem dobrze zagajonego prawa przez przysiężnych swiezo obranych: Macieja Trzepaczkę, lana Nowaczka, całej gromady, przy obecności Przewiel. O. Przeora Krakowskiego X. Justyna Gostkowskiego, S. Teology Lektora i WW. OO. niżej podpisanych. (Ij. 157)
3560. (890) Druga sprawa — Bartłomiej Kaletka uskarżał się na gromadę Kasińską, która mu winna za piwo i gorzałkę zło. sto, przez roznego żołnierza zaciągnione, więc Przewiel. O. Przeor, czyniąc gromadzie miłosierdzie, pozwolił im na miejsce tych pieniędzy, zsypac się na piętnaście korcy połownika, który połownik za dwie niedzieli mają oddać bratu Ekonomowi Kasienskiemu.
3561.
Kasinskiego, za przyznaniem dobrze zagaionego prawa przez przysięznych swiezo obranych: Macieia Trzepaczkę, lana Nowaczka, całey gromady, przy obecnosci Przewiel. O. Przeora Krakowskiego X. Iustyna Gostkowskiego, S. Theology Lektora y WW. OO. nizey podpisanych. (II. 157)
3560. (890) Druga sprawa — Bartłomiey Kaletka uskarzał sie na gromadę Kasinską, ktora mu winna za piwo y gorzałkę zło. sto, przez roznego zołnierza zaciągnione, więc Przewiel. O. Przeor, czyniąc gromadzie miłosierdzie, pozwolił im na mieisce tych pieniędzy, zsypac sie na piętnascie korcy połownika, ktory połownik za dwie niedzieli maią oddac bratu Oekonomowi Kasienskiemu.
3561.
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 387
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
na Ś. Jan 1693.
Złote sztuki skarbu koronnego.
Krzyżyk złoty, z którego się rubiny wyjęły.
Złote stuczki z skarbu koronnego.
Złote sztuki skarbu koronnego.
Złote stuczki skarbu koronnego.
Krzyżyk złoty z odpustami.
Złota puszka filigranowa.
Złote sztuki skarbu koronnego.
Kaletka turecka złota, spod Wiednia, w której 3 sztuki złotem z przykazaniem tureckim.
Złote sztuki z skarbu koronnego, w papierze.
Krzyż grecki, z którego wyjęte diamenty.
Tuazon złoty.
Kubeczek maleńki złoty.
Pudełko z piącią sztuk złotych, skarbowych.
Rekognitio Kscia JoMci pana podkanclerzego na 100 000.
Ósma szuflada
na Ś. Jan 1693.
Złote sztuki skarbu koronnego.
Krzyżyk złoty, z którego się rubiny wyjęły.
Złote stuczki z skarbu koronnego.
Złote sztuki skarbu koronnego.
Złote stuczki skarbu koronnego.
Krzyżyk złoty z odpustami.
Złota puszka filigranowa.
Złote sztuki skarbu koronnego.
Kaletka turecka złota, spod Wiednia, w której 3 sztuki złotem z przykazaniem tureckim.
Złote sztuki z skarbu koronnego, w papierze.
Krzyż grecki, z którego wyjęte diamenty.
Tuazon złoty.
Kubeczek maleńki złoty.
Pudełko z piącią sztuk złotych, skarbowych.
Recognitio Kscia JoMci pana podkanclerzego na 100 000.
Ósma szuflada
Skrót tekstu: InwSkarbWarGęb
Strona: 150
Tytuł:
Inwentarz prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
w złoto oprawny.
Stuczka diamentowa, Najświętsza Panna we środku, od Królowej Jej Mci.
R Kałamarzyk złoty, z różą diamentową na wierzchu.
Zegarek diamentami i szmaragdami sadzony.
Zegarek złoty, diamentami sadzony.
Zegarek turecki w konchę, rubinami i diamentami sadzony.
Kompas turecki, kamieniami sadzony.
Parfumierka złota, hiszpańska.
Kaletka turecka, aspisowa, rubinami sadzona.
Puszka diamentowa, w której jest cyfra diamentowa.
Zawieszenie skarbowe, staroświeckie, diamentowe.
Kita turecka, diamentami i rubinami sadzona, płaska, a druga okrągła.
R Apteczka złota, na kształt urny, diamentami sadzona.
Sztuccik w capie, rubinami sadzony.
Imię Jezus, diamentowe,
w złoto oprawny.
Stuczka diamentowa, Najświętsza Panna we środku, od Królowej Jej Mci.
R Kałamarzyk złoty, z różą diamentową na wierzchu.
Zegarek diamentami i szmaragdami sadzony.
Zegarek złoty, diamentami sadzony.
Zegarek turecki w konchę, rubinami i diamentami sadzony.
Kompas turecki, kamieniami sadzony.
Parfumierka złota, hiszpańska.
Kaletka turecka, aspisowa, rubinami sadzona.
Puszka diamentowa, w której jest cyfra diamentowa.
Zawieszenie skarbowe, staroświeckie, diamentowe.
Kita turecka, diamentami i rubinami sadzona, płaska, a druga okrągła.
R Apteczka złota, na kształt urny, diamentami sadzona.
Sztuccik w capie, rubinami sadzony.
Imię Jezus, diamentowe,
Skrót tekstu: InwSkarbWarGęb
Strona: 151
Tytuł:
Inwentarz prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
z rękowieścią czarną, turkusami i rubinami sadzony.
Sztuka bursztynowa, wielka.
M.Kard. Arc. Gniez. manu p ropria
Wyjął się pierścień diamentowy. Z tego regestu wziąłem na trzecią cześć Królewiczowi IM. należącą: w medalach ung. sto i ośm, 108, papierków z sztukami złotem i z kaletką było in numero 13, z których trzecia część uczyniła siedmdziesiąt trzy czerwonych złotych, 73, sztuczek złotych skarbu, małych, 69, nie ważonych. Item inakszych sztuczek 30, nie ważonych, to na Królewicza IM per tertiam partem odebrałem, a dwie części takowej na Królewiczów IM młodszych odebrano, inne rzeczy wszytkie według
z rękowieścią czarną, turkusami i rubinami sadzony.
Sztuka bursztynowa, wielka.
M.Kard. Arc. Gniez. manu p ropria
Wyjął się pierścień diamentowy. Z tego regestu wziąłem na trzecią cześć Królewicowi JM. należącą: w medalach ung. sto i ośm, 108, papierków z sztukami złotem i z kaletką było in numero 13, z których trzecia część uczyniła siedmdziesiąt trzy czerwonych złotych, 73, sztuczek złotych skarbu, małych, 69, nie ważonych. Item inakszych sztuczek 30, nie ważonych, to na Królewica JM per tertiam partem odebrałem, a dwie części takowej na Królewiców JM młodszych odebrano, inne rzeczy wszytkie według
Skrót tekstu: InwSkarbWarGęb
Strona: 153
Tytuł:
Inwentarz prywatnego skarbca króla Jana III na zamku w Warszawie z 1696 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
prawami obostrzona, by w obce i cudze ręce nieszła bez przyczyny i racji ale przy własnych zostawała się Sukcesorach, na teraźniejszych pokazało się sądach, że Agneszka Łacna, bednarka, z dziećmi swojemi nie jest dziedziczką połowy roli, nazwanej Rułuwka, jako zeznał przy przytomności całego sądu, i wielu z gromady ludzi, Wawrzyniec Kaletka, lat więcej 70 mający, że on przenajął niewiastę niejaką Pazdurkę, by krzywo w sądzie świadczyła, że nieboszczyk Szymek Łacny, pozostałej wdowy małżonek, jest prawym dziedzicem tejże połowy roli; to uczynieł Wawżek Kaleta dla tego, że postanowył syna swego z curką Szymka Łacnego, spodziewając się, ze pół roli tej da
prawami obostrzona, by w obce y cudze ręce nieszła bez przyczyny y racyi ale przy własnych zostawała się sukcessorach, na teraznieyszych pokazało się sądach, że Agneszka Łacna, bednarka, z dziecmi swoiemi nie iest dziedziczką połowy roli, nazwaney Rułuwka, iako zeznał przy przytomnosci całego sądu, y wielu z gromady ludzi, Wawrzyniec Kaletka, lat więcey 70 maiący, że on przenaiął niewiastę nieiaką Pazdurkę, by krzywo w sądzie swiadczyła, że nieboszczyk Szymek Łacny, pozostałey wdowy małżonek, iest prawym dziedzicem teyze połowy roli; to uczynieł Wawżek Kaleta dla tego, że postanowył syna swego z curką Szymka Łacnego, spodziewając się, ze puł roli tey da
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 418
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
góral., a że za ojca Slazyka wypłacił długu karczemnego zło. 45 góral., według dekretu R. P. 1756, więc mu teraz powinien oddać zło. góral. 55. Tomaszowi zas Putowskiemu przysądza się cała rola, jako prawemu dziedzicowi, i Sukcesorom jego wiecznemi czasy; a że już karczmarz Wawzeniec Kaletka był okazją kłutni przez fałszywe świadectwo dane przy O. Przeorze i tylu Ojcach i przy sądzie ławicy i przez to także był przyczyną, ze prawy dziedzic był odsądzony od pół roli, gdyż sąd jemu uwierzył, jako staremu; dlatego, aby się podobne w tej gromadzie zbytki nie działy, teraźniejszy sąd nakazuje, aby ten
goral., a że za oyca Slazyka wypłacił długu karczemnego zło. 45 goral., według dekretu R. P. 1756, więc mu teraz powinien oddac zło. goral. 55. Tomaszowi zas Putowskiemu przysądza się cała rola, iako prawemu dziedzicowi, y sukcessorom iego wiecznemi czasy; a że iuz karczmarz Wawzeniec Kaletka był okazyą kłutni przez fałszywe swiadectwo dane przy O. Przeorze y tylu Oycach y przy sądzie ławicy y przez to także był przyczyną, ze prawy dziedzic był odsądzony od puł roli, gdysz sąd iemu uwierzył, iako staremu; dlatego, aby się podobne w tey gromadzie zbytki nie działy, teraznieyszy sąd nakazuie, aby ten
Skrót tekstu: KsKasUl_4
Strona: 418
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
robaki w ranach.
Kiedy się psu lecie robąki w ranie zalęgą. Smoly/ Mąki pszennej w mieszaj/ przywin na ranę. Item/ wapnem zasypują/ ale to molestum psu: Zasypują i Ciemierzycą/ ale ostróżnie trzeba/ bo skoroby liznał/ zdechłby pies: O Ogarach
Jest ziele drobne/ zowią je Kaletki/ a drudzy Mrzygłód/ tego dawszy psu zjeść w czym/ wypadają robaki samy z rany. Ale i uszyję tylko uwiązawszy za korzonek/ każdemu zwierzęciu wypadną.
Pewna też psu co robaki ma/ uwiązać żabę u szyje żeby na nim wisiała/ tedy wypadną.
I Sosnowy olejek wpusczony w ranę/ pomorzy se. Księgi
robaki w ránách.
Kiedy sie psu lećie robąki w ránie zálęgą. Smoly/ Mąki pszenney w mieszay/ przywin ná ránę. Item/ wapnem zásypuią/ ale to molestum psu: Zásypuią y Ciemierzycą/ ále ostrożnie trzebá/ bo skoroby liznał/ zdechłby pies: O Ogárách
Iest źiele drobne/ zowią ie Káletki/ á drudzy Mrzygłod/ tego dawszy psu zieść w cżym/ wypadáią robaki samy z rány. Ale y vszyię tylko vwiązawszy zá korzonek/ káżdemu źwierzęćiu wypádną.
Pewna też psu co robaki ma/ vwiązáć żábę v szyie żeby ná nim wiśiáłá/ tedy wypádną.
Y Sosnowy oleiek wpuscżony w ránę/ pomorzy se. Kśięgi
Skrót tekstu: OstrorMyśl1618
Strona: 28
Tytuł:
Myślistwo z ogary
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
myślistwo, zoologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
, co do nas pouciekali, to każdy z nich miał po dwa, po trzy tysiące czerwonych złotych i po koniu dobremu. Koń samego wezyra, który był na powodzie, jest u mnie ze wszystkim siedzeniem; dostał go mój towarzysz spod chorągwi pancernej, niejaki Rączkowski. Mam przy tym skofię z chorągwi samego Mahometa i kaletkę pewną ze złota litego, w której były na kształt portugałów trzy sztuki złote, ale cienkie jak pargamin, gdzie coś na nich pisowanode la cabalistique;ja teraz w tym noszę ów maleńki obrazek Najśw. Panny od Wci serca mego. Skarb zaś w pieniądzach grubych gdzie się podział, tego zgadnąć trudno; bo
, co do nas pouciekali, to każdy z nich miał po dwa, po trzy tysiące czerwonych złotych i po koniu dobremu. Koń samego wezyra, który był na powodzie, jest u mnie ze wszystkim siedzeniem; dostał go mój towarzysz spod chorągwi pancernej, niejaki Rączkowski. Mam przy tym skofię z chorągwi samego Mahometa i kaletkę pewną ze złota litego, w której były na kształt portugałów trzy sztuki złote, ale cienkie jak pargamin, gdzie coś na nich pisowanode la cabalistique;ja teraz w tym noszę ów maleńki obrazek Najśw. Panny od Wci serca mego. Skarb zaś w pieniądzach grubych gdzie się podział, tego zgadnąć trudno; bo
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 544
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
krok przybliża, BÓG przedłuża karę; Bierze głos śmiały, nie chce się zająknąć, Nad tym: Ej Boże w dobroci nad miarę Nie zgruntowany, kogoż mam wyprawić Do ciebie? żeby w drodze niechciał bawić. Wyślę westchnienie, bo to pocztarz letki, Nie potrzebuje pokarmu, napoju,
Skrzydeł dobędzie z serdecznej kaletki, Wody zażyje z łez pokutnych zdroju, Wemgnieniu oka przed tobą się stawi, Zal mój i moich kolegów objawi. Stanęło natym, każdy chwali zdanie, Rozumnej Duszy, więc godna być głową Nas wszystkich, kiedy wyprawia wzdychanie, Które subtelną, łagodną rozmową, W respekt się Pański w raz z pokorą wkradnie
krok przybliża, BOG przedłuża kárę; Bierze głos śmiały, nie chce się zaiąknąć, Nád tym: Ey Boże w dobroći nád miarę Nie zgruntowány, kogoż mam wyprawić Do ciebie? żeby w drodze niechciał bawić. Wyślę westchnięnie, bo to pocztarz letki, Nie potrzebuie pokármu, nápoiu,
Skrzydeł dobędzie z serdeczney káletki, Wody zażyie z łez pokutnych zdroiu, Wemgnieniu oka przed tobą się stáwi, Zal moy y moich kolegow obiawi. Stáneło nátym, każdy chwáli zdanie, Rozumney Duszy, więc godna bydź głową Nás wszystkich, kiedy wyprawia wzdychanie, Ktore subtelną, łagodną rozmową, W respekt się Pański w raz z pokorą wkradnie
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 234
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
