kapłańskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ aby z zwyczaju starodawnego/ iż uchwały praw Cerkiewnych/ Apelacia do Biskupa Rzymskiego należała.
Pag. 216. Twierdzi/ iż wsprawach Duchownych Apelacja Biskupom należy do Cesarzów.
Pag. 219. Władze nakazywania Synodów przywłaszcza Cesarzom.
Pag. 223. Nieprzyznawa/ aby na koncyliach powszechnych Biskupowie Rzymscy pierwsze miejsce zasiadali. To i tym podobne błędy i Herezje Teologa drugiego naszego Filaleta. Apologia Ortologowe błędy/ i Herezje.
NAstempuje trzeci takowy Cerkwie naszej Ruski Teolog Teofil Ortolog/ który w skrypcie swym Lamentem nazwanym R. 1610. z druku wydanym/ wszytek o pochodzeniu Ducha ś. Traktat na rozdzieleniu rzeczywistym
kápłáńskim.
Pag. 206. Nieprzyznawa/ áby z zwyczáiu stárodawnego/ iż vchwały praw Cerkiewnych/ Apellácia do Biskupá Rzymskiego należáłá.
Pag. 216. Twierdźi/ iż wspráwách Duchownych Appellácya Biskupom należy do Cesárzow.
Pag. 219. Władze nákázywánia Synodow przywłaszcza Cesárzom.
Pag. 223. Nieprzyznawa/ áby ná konciliách powszechnych Biskupowie Rzymscy pierwsze mieysce záśiadáli. To y tym podobne błędy y Haerezyae Theologá drugiego nászego Philáletá. Apologia Ortologowe błędy/ y Haerezye.
NAstempuie trzeći tákowy Cerkwie nászey Ruski Theolog Theophil Ortholog/ ktory w scripćie swym Lámentem názwánym R. 1610. z druku wydánym/ wszytek o pochodzeniu Duchá ś. Tráktat ná rozdźieleniu rzeczywistym
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 21
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Missjach samego Króla i w Miednikach im Król Katedrę fundował, i wiele Parafialnych Kościołów. R. 1414. Król z Witoldem zebrawszy wojska Prusy nawiedzili, o niedotrzymanie Pokoju przez niewypłaconą pensyą coroczną i już Poczęli fortece[...] odbierać, ale Nuncjuz Imieniem Jana XIII. Papieża wyprosił dla nich przedłużenie wojny na dwie lecie, upewniając że Koncylium Konstancjeńskie tę sprawę miało zakończyć, ale nic z tego nie było jako niżej. R. 1416. Anna Królowa umarła, a Król z Elżbietą Granowską ślub wziął z nieukontentowaniem Stanów, ale też tylko 3. lata żyła. Po śmierci jej Król się ożenił z czwartą Zoną Zofią Córką Książęcia Kijowskiego w IV stopniu pokrewieństwa piękna
Missyach samego Króla i w Miednikach im Król Katedrę fundował, i wiele Parafialnych Kośćiołów. R. 1414. Król z Witoldem zebrawszy woyska Prusy nawiedźili, o niedotrzymanie Pokoju przez niewypłaconą pensyą coroczną i już poczéli fortece[...] odbierać, ale Nuncjuz Imieniem Jana XIII. Papieża wyprośił dla nich przedłużenie woyny na dwie lećie, upewniając że Concylium Konstancyenskie tę sprawę miało zakończyć, ale nic z tego nie było jako niżey. R. 1416. Anna Królowa umarła, á Król z Elżbietą Granowską ślub wźiął z nieukontentowaniem Stanow, ale też tylko 3. lata żyła. Po śmierći jey Król śię ożenił z czwartą Zoną Zofią Córką Xiążęćia Kijowskiego w IV stopniu pokrewieństwa piękna
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 53
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
Boże) zginęła. Cieszą się nieprzyjaciele Kościoła Bożego/ że czego sami przez się dokazać nie mogli/ blisko tego przez nas samych dokazują/ i z-upadków strzeż Boże cieszyć się będą. Mówią: że Kościół prawa do dóbr/ i nadania doczesnego mieć nie może: Jest to nie Chrześcijańskie rozumienie/ i na powszechnych Koncyliach Chrześcijaństwa wywołane. Przyznawać zasię/ że ma Kościół prawo/ i że dobra nie tylko słusznie/ ale i pobożnie biorąc wszytko od Boga Bogu in recognitionem dominii dawać się mogą/ a przecię następować na też dobra/ kto słusznością nazwać może: Te Miliony wierzcie WM. multiplicabit Dominus: i wielkim WM. nadgrodzi błogosławieństwiem/
Boże) zginęłá. Cieszą się nieprzyiaćiele Kościołá Bożego/ że czego sámi przez się dokazáć nie mogli/ blisko tego przez nas samych dokazuią/ i z-upadkow strzeż Boże ćieszyć się będą. Mowią: że Kośćioł prawá do dobr/ i nádania doczesnego mieć nie może: Iest to nie Chrześćiánskie rozumienie/ i ná powszechnych Koncyliách Chrześćianstwá wywołáne. Przyznawać zásię/ że ma Kośćioł práwo/ i że dobrá nie tylko słusznie/ ále i pobożnie biorąc wszytko od Bogá Bogu in recognitionem dominii dáwáć się mogą/ á przećię następować ná też dobrá/ kto słusznośćią názwáć może: Te Miliony wierzćie WM. multiplicabit Dominus: i wielkim WM. nádgrodźi błogosławienstwiem/
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 35
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
skąd urósł, różny jest. Ale ja czegom się raz od Pana mego nauczyła/ w tym i podzień dzisiejszy stale i nieporuszenie za pomocą jego trwam/ com raz od niego przyjęła/ to/ bez żadnej ujmy/ przydatku/ i odmiany/ według nauki Apostołskiej/ wykładu Doktorów ś. i objaśnienia siedmiu Koncyliów głównych Duchem ś. zebranych dzierżę i w przystojnej całości zachowywam. A owę Chalcedońskiego Synodu sentencją/ Jeśli kto retractuje, przeklęty niech będzie, jeśli któr inquiruje, przeklęty niech będzie, przeklęty który przydaje przeklęty który ujmuje, przeklęty który wznawia. Często i gęsto powtarzając/ synom moim na pamieć przywodzę. Przedmowa. Cantic.
skąd vrosł, rozny iest. Ale ia cżegom się raz od Páná mego náucżyłá/ w tym y podźien dźiśieyszy stale y nieporuszenie zá pomocą iego trwam/ com raz od niego przyięłá/ to/ bez żadney vymy/ przydátku/ y odmiány/ według náuki Apostolskiey/ wykłádu Doctorow ś. y obiáśnienia śiedmiu Conciliow głownych Duchem ś. zebránych dźierżę y w przystoyney cáłośći záchowywam. A owę Chálcedońskiego Synodu sententią/ Ieśli kto retráctuie, przeklęty niech będzie, ieśli ktor inquiruie, przeklęty niech będzie, przeklęty ktory przydáie przeklęty ktory vymuie, przeklęty ktory wznawia. Cżęsto y gęsto powtarzáiąc/ synom moim ná pámieć przywodzę. Przedmowá. Cantic.
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 15
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Bożego/ i tego Oblubieniec. Ze on jest nie miasta jakiego Biskup/ Rzyma mówię albo inszego którego/ jako drudzy Biskupowie/ ale simpliciter Biskup/ i wszytkiego świata Biskup. Ze Rzymski Biskup doskonałą/ nie ograniczoną i odmianie niepodległą ma władzą w Kościele rozkazować/ i stanowić cokolwiek zachce według woli i myśli swojej nad wszystkie Koncylia. Ze Rzymski Biskup Duchownych kluczów władzą w świeckie panowanie przemieniwszy wszystek Chrześcijański świata okrąg poddany sobie być mieni/ i nad wszelką tego świata władzą siebie wynosi/ jakobym sam jeden nad wszystkie był/ od którego Królestw i Cesarstw dygnitarstwa jako własne rąk jego daniny podawane bywają. Ze sam Rzymski Biskup zupełność władzej od Chrystusa Pana
Bożego/ y tego Oblubieniec. Ze on iest nie miásta iákiego Biskup/ Rzymá mowię álbo inszego ktorego/ iáko drudzy Biskupowie/ ále simpliciter Biskup/ y wszytkiego świátá Biskup. Ze Rzymski Biskup doskonáłą/ nie ogránicżoną y odmiánie niepodległą ma włádzą w Kośćiele roskázowáć/ y stánowić cokolwiek záchce według woli y myśli swoiey nád wszystkie Concilia. Ze Rzymski Biskup Duchownych klucżow władzą w świeckie pánowánie przemieniwszy wszystek Chrześćiáński świátá okrąg poddány sobie być mieni/ y nád wszelką tego świátá władzą śiebie wynośi/ iákobym sam ieden nad wszystkie był/ od ktorego Krolestw y Cesarstw dignitárstwá iáko własne rąk iego dániny podawáne bywáią. Ze sam Rzymski Biskup zupełność władzey od Chrystusá Páná
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 31v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
miał, Sądem Synodu Prowincjalnego sądzony ma być. A jeżeli z samem tej Prowincji Metropolitanem Biskup albo Kleryk sprawę jaką będzie miał, do Eksarchy Doaecesiej onej, albo do stolice Konstantynopolskiej królującego miasta niech idzie, a przed nią niech się sądzi. Toż i 57. tegoż Synodu opowiada. A 28. tegoż Koncylium i 36. szóstego Zboru równe Przełożeństwa godności Konstantynopolskiemu z Rzymskim w sprawach Cerkiewnych oddawa. A przetoż jeśliże Rzymskiemu apelacja jest przysądzona/ równie dla równości władzy też apelacjej praerogatiwę i Carogrodzki mieć będzie. A iż powiadają że Rzymski Biskup jest wszystkich sędzią/ a sam ni odkogo sądzony być nie może: to i
miał, Sądem Synodu Prouincialnego sądzony ma być. A ieżeli z sámem tey Prouinciey Metropolitánem Biskup albo Klerik spráwę iáką będzie miał, do Exarchy Doaecesiey oney, álbo do stolice Konstantinopolskiey kroluiącego miástá niech idźie, á przed nią niech sie sądzi. Toż y 57. tegoż Synodu opowiáda. A 28. tegoż Concylium y 36. szostego Zboru rowne Przełożenstwá godnośći Konstántynopolskiemu z Rzymskim w spráwách Cerkiewnych oddawa. A przetoż ieśliże Rzymskiemu ápelacya iest przysądzona/ rownie dla rownośći władzy też ápelácyey praerogátiwę y Cárogrodzki mieć będzie. A iż powiádáią że Rzymski Biskup iest wszystkich sędźią/ á sam ni odkogo sądzony być nie może: to y
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 42v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
był/ śś. Ojcowie nigdyby tak janego na się kłamstwa nie wkładali. Posłuchaj jeszcze o tymże i siódmego Generalnego Konsylium/ w pierwszym Kanonie tak mówiącego: Wdzięcznie/ świątobliwe kanony przyjmujemy i onych postanowienie całe i nienaruszone zachowujemy/ które wydane są przez Ducha ś. trąby/ Błogosławione Apostoły i przez sześć święte Generalne Koncylia/ i przez one którzy do takich Dekretów wydania/ na Partykularne Koncylia się zbierali/ i przez śś. Ojce nasze/ jednym abowiem i tymże oświeceni Duchem wszyscy/ co było pożytecznego postanowili. A których oni wyklęli/ i my wyklinamy: Których oni degradowali/ i my degradujemy. Kogo odłączyli/ i my odłączamy
był/ śś. Oycowie nigdyby ták iánego ná śię kłamstwá nie wkładáli. Posłuchay ieszcże o tymże y śiodmego Generálnego Concilium/ w pierwszym Cánonie ták mowiącego: Wdźięcżnie/ świątobliwe canony przyimuiemy y onych postánowienie cáłe y nienáruszone záchowuiemy/ ktore wydáne są przez Duchá ś. trąby/ Błogosłáwione Apostoły y przez sześć święte Generálne Conciliá/ y przez one ktorzy do tákich Decretow wydánia/ ná Particulárne Concilia się zbieráli/ y przez śś. Oyce násze/ iednym ábowiem y tymże oświeceni Duchem wszyscy/ co było pożytecżnego postánowili. A ktorych oni wyklęli/ y my wyklinámy: Ktorych oni degradowáli/ y my degráduiemy. Kogo odłącżyli/ y my odłącżamy
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 44
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
wkładali. Posłuchaj jeszcze o tymże i siódmego Generalnego Konsylium/ w pierwszym Kanonie tak mówiącego: Wdzięcznie/ świątobliwe kanony przyjmujemy i onych postanowienie całe i nienaruszone zachowujemy/ które wydane są przez Ducha ś. trąby/ Błogosławione Apostoły i przez sześć święte Generalne Koncylia/ i przez one którzy do takich Dekretów wydania/ na Partykularne Koncylia się zbierali/ i przez śś. Ojce nasze/ jednym abowiem i tymże oświeceni Duchem wszyscy/ co było pożytecznego postanowili. A których oni wyklęli/ i my wyklinamy: Których oni degradowali/ i my degradujemy. Kogo odłączyli/ i my odłączamy. Kogo też pod karanie dają/ i my zarówno. Obyczaje niech
wkładáli. Posłuchay ieszcże o tymże y śiodmego Generálnego Concilium/ w pierwszym Cánonie ták mowiącego: Wdźięcżnie/ świątobliwe canony przyimuiemy y onych postánowienie cáłe y nienáruszone záchowuiemy/ ktore wydáne są przez Duchá ś. trąby/ Błogosłáwione Apostoły y przez sześć święte Generálne Conciliá/ y przez one ktorzy do tákich Decretow wydánia/ ná Particulárne Concilia się zbieráli/ y przez śś. Oyce násze/ iednym ábowiem y tymże oświeceni Duchem wszyscy/ co było pożytecżnego postánowili. A ktorych oni wyklęli/ y my wyklinámy: Ktorych oni degradowáli/ y my degráduiemy. Kogo odłącżyli/ y my odłącżamy. Kogo też pod karánie dáią/ y my zárowno. Obycżáie niech
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 44
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
/ aby których on Ojcami świętymi nazywa/ jemu jako synowie posłuszni byli. A co mówią/ iż Papież nie jest z ograniczeniem miasta jakiego Biskup/ ale simpliciter Biskup: przeciw jasnej prawdzie mówią. Abowiem już się pokazało/ że równej władze z inszemi Biskupami jest/ i temuż jarzmu podlega. A ponieważ na wszystkich Koncyliach/ kiedykolwiek zmianka o nim była/ Rzymskim go Biskupem śś. Ojcowie nazywają: jakoż tedy on nie ograniczonego miasta/ jakiego jest Biskupem/ to jest Rzymu/ ale simpliciter Biskupem. A jeśli też dla tego/ że on siebie w liściech swych Rzymskim Biskupem nie mianuje/ ale simpliciter Biskupem/ tedy to nie potężna ratia
/ áby ktorych on Oycámi świętymi názywa/ iemu iáko synowie posłuszni byli. A co mowią/ iż Papież nie iest z ogránicżeniem miástá iákiego Biskup/ ále simpliciter Biskup: przećiw iásney prawdźie mowią. Abowiem iuż się pokazáło/ że rowney władze z inszemi Biskupámi iest/ y temuz iárzmu podlega. A ponieważ ná wszystkich Conciliach/ kiedykolwiek zmianká o nim byłá/ Rzymskim go Biskupem śś. Oycowie názywáią: iákoż tedy on nie ogránicżonego miástá/ iákiego iest Biskupem/ to iest Rzymu/ ále simpliciter Biskupem. A ieśli też dla tego/ że on śiebie w liśćiech swych Rzymskim Biskupem nie miánuie/ ále simpliciter Biskupem/ tedy to nie potężna rátia
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 45
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
Mojżeszowej siedzieli/ i iż więtszą godnością nad Anioły i Archanioły są przyozdobieni. Na drugim miejscu pisze. A przetoż nie jest rzecz wielka/ że się Rzymska stolica Apostołską nazywa/ ponieważ każdy Biskup nad Anioły godnością przyozdobiony/ na Chrystusowej stolicy siedzi. A co powiadają/ że nikomu inszemu/ tylko samemu Papieżowi Rzymskiemu wolno Koncylia zbierać i składać. Jakoż to nie jest rzecz/ jawnej prawdzie przeciwna i jak nie wielce sromotna/ tym się i Kapłanowi chbić/ co i Cesarzowi sobie przyczytać jest przyzwoita: Co gdy mówię nie lekkomyślności jakiej Cesarskiej urągam. Wiem że wielkie i ich jest dobre/ a dobre Cerkiewne tego świetnemi wysokościami pogardza/
Moyzeszowey śiedźieli/ y iż więtszą godnośćią nád Anioły y Archánioły są przyozdobieni. Ná drugim mieyscu pisze. A przetoż nie iest rzecż wielka/ że się Rzymska stolicá Apostolską názywa/ ponieważ káżdy Biskup nád Anioły godnośćią przyozdobiony/ ná Chrystusowey stolicy śiedźi. A co powiádáią/ że nikomu inszemu/ tylko sámemu Papieżowi Rzymskiemu wolno Concilia zbieráć y skłádáć. Iákoż to nie iest rzecż/ iáwney prawdzie przećiwna y iák nie wielce sromotna/ tym się y Kápłanowi chbić/ co y Cesárzowi sobie przycżytáć iest przyzwoita: Co gdy mowię nie lekkomyślnośći iákiey Cesárskiey vrągam. Wiem że wielkie y ich iest dobre/ á dobre Cerkiewne tego świetnemi wysokośćiámi pogardza/
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 46v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
