żeby ich mróz nie przejmował, nie nazbyt też miązko, żeby się w nich co nawięcej miodu zmieścieło. Najlepsze sosnowe, jodłowe; ale i inaksze dobre; napodlejsze dębowe, bo mróz w się biorą. Te ule mają być z wierzchu i ze spodku kregami dobrze zaprawione, i gliną zamuskane, a na wierzchu tak nalepione gliną z krowincem, żeby tam nigdy się do głowy nie otwierało, na którą nalepioną glinę, za świeża zaraz przykrycie włożyć, coby ode dżdża broniło, żeby tak na onej glinie przyschło. I tak nigdy wierzchem do głowy nikt naglądać nie ma, ani tego ruszać. Bo złodziejstwo tamędy nawiętsze bywa; i choć
żeby ich mróz nie przeymował, nie názbyt tesz miązko, żeby się w nich co nawięcey miodu zmieśćieło. Naylepsze sosnowe, iodłowe; ále y ináksze dobre; napodleysze dębowe, bo mróz w się biorą. Te vle máią bydź z wierzchu y ze spodku kregámi dobrze zápráwione, y gliną zámuskáne, á ná wierzchu ták nálepione gliną z krowincem, żeby tám nigdy się do głowy nie otwieráło, ná ktorą nálepioną glinę, zá świeżá záraz przykryćie włożyć, coby ode dżdżá broniło, żeby ták ná oney glinie przyschło. Y ták nigdy wierzchem do głowy nikt náglądáć nie ma, ani tego ruszáć. Bo złodźieystwo támędy nawiętsze bywa; y choć
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Aiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
nawięcej miodu zmieścieło. Najlepsze sosnowe, jodłowe; ale i inaksze dobre; napodlejsze dębowe, bo mróz w się biorą. Te ule mają być z wierzchu i ze spodku kregami dobrze zaprawione, i gliną zamuskane, a na wierzchu tak nalepione gliną z krowincem, żeby tam nigdy się do głowy nie otwierało, na którą nalepioną glinę, za świeża zaraz przykrycie włożyć, coby ode dżdża broniło, żeby tak na onej glinie przyschło. I tak nigdy wierzchem do głowy nikt naglądać nie ma, ani tego ruszać. Bo złodziejstwo tamędy nawiętsze bywa; i choć by inne ukradł nic, samo ruszenie w głowie, pczołom barzo jest szkodliwe. A
nawięcey miodu zmieśćieło. Naylepsze sosnowe, iodłowe; ále y ináksze dobre; napodleysze dębowe, bo mróz w się biorą. Te vle máią bydź z wierzchu y ze spodku kregámi dobrze zápráwione, y gliną zámuskáne, á ná wierzchu ták nálepione gliną z krowincem, żeby tám nigdy się do głowy nie otwieráło, ná ktorą nálepioną glinę, zá świeżá záraz przykryćie włożyć, coby ode dżdżá broniło, żeby ták ná oney glinie przyschło. Y ták nigdy wierzchem do głowy nikt náglądáć nie ma, ani tego ruszáć. Bo złodźieystwo támędy nawiętsze bywa; y choć by ine vkradł nic, sámo ruszenie w głowie, pczołom bárzo iest szkodliwe. A
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Aiij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
robić: wziąć łat gładkich i uciąwszy dwie sztuce takie, jakoby przez wierzch ula dobrze przestały gwoździami gontowemi gonty przybić, właśnie jakoby na dach; a gonty brać arszynowe: a jeśli ich nie masz, musisz trzy laty dać, a dwa rzędy krótkich gontów. Nauka KOLO PASIEK.
Tak dekę urobionę jednym końcem niżej pochodzista nalepioną, na ulu na glinę wciszniesz, w którą się ona deka wlepi i przyschnie, i taktym lepszy warunek głowa będzie miała, że do niej nagłądać nikt nie będzie mógł. Na tym miejscu (lubo potym nic, do pasiek dobrze sporządzonych,) przestrzec się musi: dla tego, że kiedy gdzie albo pasiekę z
robić: wźiąć łat głatkich y vćiąwszy dwie sztuce tákie, iákoby przez wierzch vlá dobrze przestáły gwoździámi gontowemi gonty przybić, własnie iákoby ná dách; á gonty bráć árszynowe: á iesli ich nie masz, muśisz trzy láty dáć, á dwá rzędy krotkich gontow. NAVKA KOLO PASIEK.
Ták dekę vrobionę iednym końcem niżey pochodzista nálepioną, ná vlu ná glinę wćiszniesz, w ktorą się oná deká wlepi y przyschnie, y táktym lepszy wárunek głowá będźie miáłá, że do niey nágłądáć nikt nie będzie mogł. Ná tym mieyscu (lubo potym nic, do páśiek dobrze sporządzonych,) przestrzec się muśi: dla tego, że kiedy gdzie álbo páśiekę z
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biijv
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
miejscu (lubo potym nic, do pasiek dobrze sporządzonych,) przestrzec się musi: dla tego, że kiedy gdzie albo pasiekę z dawnego nierządu objąć, albo komu drugiemu poradzić przyjdzie; iż pczoły których nie podbierają, ale że im na zimę robotę wszystkę zostawują, do tych niewczasów przychodzą. a. Glina nawierzch nalepiona. B. Oczko. C. Dzienia, albo barć ze dwiema zatworami. D. Deska gontowa, na glinę nalepiona
Naprzód, że się z głowy w której matka mięszka. daleko jejm na dół do miodu, jedzenia spuszczać; bo go ona jeść z inąd nie będzie, jedno ze spodku: a tym,
mieyscu (lubo potym nic, do páśiek dobrze sporządzonych,) przestrzec się muśi: dla tego, że kiedy gdzie álbo páśiekę z dawnego nierządu obiąć, álbo komu drugiemu porádźić przyidźie; iż pczoły ktorych nie podbieráią, ále że im ná źimę robotę wszystkę zostáwuią, do tych niewczásow przychodzą. a. Gliná náwierzch nálepiona. B. Oczko. C. Dźienia, álbo bárć ze dwiema zatworámi. D. Deská gontowa, ná glinę nálepioná
Naprzod, że się z głowy w ktorey mátká mięszka. dáleko ieym ná doł do miodu, iedzenia spuszczáć; bo go oná ieść z inąd nie będźie, iedno ze spodku: á tym,
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biijv
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
pasiekę z dawnego nierządu objąć, albo komu drugiemu poradzić przyjdzie; iż pczoły których nie podbierają, ale że im na zimę robotę wszystkę zostawują, do tych niewczasów przychodzą. a. Glina nawierzch nalepiona. B. Oczko. C. Dzienia, albo barć ze dwiema zatworami. D. Deska gontowa, na glinę nalepiona
Naprzód, że się z głowy w której matka mięszka. daleko jejm na dół do miodu, jedzenia spuszczać; bo go ona jeść z inąd nie będzie, jedno ze spodku: a tym, i morduje się, i oziąbia co raz: (bo ona w kupie siedząc się grzeje) więc siana, o którym
páśiekę z dawnego nierządu obiąć, álbo komu drugiemu porádźić przyidźie; iż pczoły ktorych nie podbieráią, ále że im ná źimę robotę wszystkę zostáwuią, do tych niewczásow przychodzą. a. Gliná náwierzch nálepiona. B. Oczko. C. Dźienia, álbo bárć ze dwiema zatworámi. D. Deská gontowa, ná glinę nálepioná
Naprzod, że się z głowy w ktorey mátká mięszka. dáleko ieym ná doł do miodu, iedzenia spuszczáć; bo go oná ieść z inąd nie będźie, iedno ze spodku: á tym, y morduie się, y oźiąbia co raz: (bo oná w kupie siedząc się grzeie) więc śiáná, o ktorym
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Biijv
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
gumnom na biegunach, z klamką drewnianą. Budynek wszytek stary pod nakryciem słomianym, tak w ścianach jako i w dachu prędkiej ruinie podległy. Spichlerz wzrębisty bez zamku, z wrzeciądzem i kłódką na łańcuszku przybitą. Sypania dwoje: dolne tarcicami wyłożone, górne także w tarcice, a od połowy dylami dartymi, gliną po wierzchu nalepione; ściany i kozły dobre, dach po części napsowany, ale teraz należycie wyprawiony. Stodoła przy spichlerzu wzrębista, o 1 klepisku, o 2 sąsiekach, wrota na biegunach z kłódką, tylne zas wrota z skoblem żelaznym, dach naprawiony. Stodoła druga poprzeczna o 1 klepisku, o 2 sąsiekach, w słupy kopane
gumnom na biegunach, z klamką drewnianą. Budynek wszytek stary pod nakryciem słomianym, tak w ścianach jako i w dachu prędkiej ruinie podległy. Spichlerz wzrębisty bez zamku, z wrzeciądzem i kłotką na łańcuszku przybitą. Sypania dwoje: dolne tarcicami wyłożone, górne także w tarcice, a od połowy dylami dartymi, gliną po wierzchu nalepione; ściany i kozły dobre, dach po części napsowany, ale teraz należycie wyprawiony. Stodoła przy spichlerzu wzrębista, o 1 klepisku, o 2 sąsiekach, wrota na biegunach z kłotką, tylne zas wrota z skoblem żelaznym, dach naprawiony. Stodoła druga poprzeczna o 1 klepisku, o 2 sąsiekach, w słupy kopane
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 190
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
