Wsiejedne. Sierkiźnica: Maślanica: post na dzień Przemienienia Zbawicielowego: i insze. A jednak się to naszym starszym nie przypisuje/ aby oni gdy to nowo tworzą/ nową wiarę tworzyli. Aże ów Papież ustanowił/ aby Kapłani włosów nie rościli: Drugi/ aby z przymieszaną solą była święcona woda: Trzeci/ aby Laikowie ołtarzowego naczynia nie tykali się: i inszy insze/ ile do porządku/ Cerkiewnego: a nie ile do wiary: wzieło się od Heretyków w potwarz/ że co Papież to insza wiara. Co nie mniej poglądając na świeże naszej Wschodniej Cerkwie ustawy/ i o naszych Patriarchach Heretycy mówić mogą. Ale głupie. Gdyż obrządków i
Wśieiedne. Sierkiźnicá: Máślánicá: post ná dźień Przemienienia Zbáwićielowego: y insze. A iednak sie to nászym stárszym nie przypisuie/ áby oni gdy to nowo tworzą/ nową wiárę tworzyli. Aże ow Papież vstánowił/ áby Kápłani włosow nie rośćili: Drugi/ áby z przymieszáną solą byłá święcona wodá: Trzeći/ áby Láikowie ołtarzowego naczynia nie tykáli sie: y inszy insze/ ile do porządku/ Cerkiewnego: á nie ile do wiáry: wźieło sie od Hęretykow w potwarz/ że co Papież to insza wiárá. Co nie mniey poglądáiąc ná świeże nászey Wschodney Cerkwie vstáwy/ y o nászych Pátryárchách Heretycy mowić mogą. Ale głupie. Gdyż obrządkow y
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 185
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
. Począł Geometra rozmierzanie Pol wfigurach, nie od triangułu, pierwszej figury, ale od kwadratu krzyżokątnego. Ponieważ na sposobie rozmierzania pola kwadratu krzyżokątnego; funduje się inszych wszytkich figur płaskich rozmierzanie. Wykład. Z tej Nauki wyrachujesz. Wiele ludzi zmieścić się może w Kościele, którego nawa srzędnia, ode drzwi aż do kratek Ołtarzowych, jest długa na 100 łokci, a szeroka na 10, dawszy każdej osobie miejsca po łokciu jednym kwadratowym, dla sposobnego uklęknienia. Gdy albowiem 100, przemultyplikujesz przez 20; wynidzie liczba ludzi 2000 ile by się ich zmieścić mogło w nawie średniej Kościoła, gdyby ławki nie były szersze nad łokieć. Wiele Piechoty może stanąć
. Począł Geometrá rozmierzánie Pol wfigurách, nie od tryángułu, pierwszey figury, ále od kwádratu krzyżokątnego. Ponieważ ná sposobie rozmierzánia pola kwadratu krzyżokątnego; funduie się inszych wszytkich figur płáskich rozmierzánie. Wykłád. Z tey Náuki wyráchuiesz. Wiele ludźi zmieśćić się może w Kośćiele, ktorego nawá srzędnia, ode drzwi áż do kratek Ołtarzowych, iest długa ná 100 łokći, á szeroka ná 10, dawszy káżdey osobie mieysca po łokćiu iednym kwádratowym, dla sposobnego vklęknięnia. Gdy álbowiem 100, przemultyplikuiesz przez 20; wynidźie liczbá ludźi 2000 ile by się ich zmieśćić mogło w nawie srzedniey Kośćiołá, gdyby ławki nie były szersze nád łokieć. Wiele Piechoty może stánąć
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 76
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
ale Biskupiej Mszy nie słyszeli, bo tak rok Infułata nie było. Drudzy nigdy jeszcze nie widzieli Biskupa, a gdy słyszeli miasto Dominus vobiscum, Pax vobis. pokoj wam; myśleli sobie: że ich niedokładne Introibo: bo nie wiedzą jako na to odpowiedzieć. Nauczcie się mali wielkich nauk Nowicjuszowie, że to w-ięzyku ołtarzowym i Mszy Świętej, jednoż jest Pax vobis pokoj wam, i Dominus vobiscum Pan z-wami. Na Biskupiej Mszy, mówi Pasterz, Pax vobis pokoj wam, a my drudzy kapłani mowiemy, Dominus vobiscum Pan z-wami, na oboje to odpowiedać trzeba, Et cum Spiritu tuo i z-Duchem dwoim. Ale
ále Biskupiey Mszy nie słyszeli, bo ták rok Infułatá nie było. Drudzy nigdy ieszcze nie widźieli Biskupá, á gdy słyszeli miásto Dominus vobiscum, Pax vobis. pokoy wam; myśleli sobie: że ich niedokłádne Introibo: bo nie wiedzą iáko ná to odpowiedźieć. Náuczćie się máli wielkich náuk Nowicyuszowie, że to w-ięzyku ołtarzowym i Mszy Swiętey, iednoż iest Pax vobis pokoy wam, i Dominus vobiscum Pan z-wámi. Ná Biskupiey Mszy, mowi Pásterz, Pax vobis pokoy wam, á my drudzy kápłáni mowiemy, Dominus vobiscum Pan z-wámi, ná oboie to odpowiedáć trzebá, Et cum Spiritu tuo i z-Duchem dwoim. Ale
Skrót tekstu: MłodzKaz
Strona: 7
Tytuł:
Kazania i homilie
Autor:
Tomasz Młodzianowski
Drukarnia:
Collegium Poznańskiego Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
; przecię ani temi choroba uśmierzała się receptami: Modły jednak pobożnych Świeszczenników i Oblatie/ a wiara utrapionych to sprawiły/ że jednej nocy takie się objawienie caelitus Rodzicielce tej chorej Panienki ukazało: Stał przed nią Mąż białemi odziany szatami/ i rzekł: Idź prawi żebrząc u Chrześcijan jałmużny tak wiele/ jak wieleby wystatczyło Euangelium Ołtarzowe łupić/ i złocistym srebrem okować; to sprawiwszy/ nieś ty sama/ i córka twoja do Świętej Lawry Kijowopieczarskiej/ tam je ofiaruj/ a tak od tego ty żalu i frasunku a córka twoja od nienawisnego bólu i choroby uleczone będziecie. Z majętności zasię i dóbr tak twych/ jako i męża twego (snadź były
; przecię áni temi chorobá vśmierzáłá się receptámi: Modły iednák pobożnych Swieszczennikow y Oblátie/ á wiárá vtrapionych to spráwiły/ że iedney nocy tákie się obiáwienie caelitus Rodzićielce tey chorey Pánienki vkazáło: Stał przed nią Mąż białemi odźiany szátámi/ y rzekł: Idź práwi żebrząc v Chrzesćian iáłmużny ták wiele/ iák wieleby wystátczyło Euangelium Ołtarzowe łupić/ y złoćistym srebrem okowáć; to spráwiwszy/ nieś ty samá/ y corká twoiá do Swiętey Láwry Kiiowopieczárskiey/ tám ie ofiáruy/ á ták od tego ty żalu i frásunku á corká twoiá od nienawisnego bolu y choroby vleczone będźiećie. Z máiętnośći zásię y dobr ták twych/ iáko y mężá twego (snadź były
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 145.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
potym go chowali w wieżycce srebrnej za Ołtarzem przy zapalonej lampie. Iustinianus Cesarz Grecki w Carogrodzkiej Bazylice, ku czci tego Sakramentu strasznego dał cztery lane srebrne pozłociste słupy po rogach Ołtarza koło Ciborium, nad niemi sferę, alias jak świat okrągłą banię, a nad tą sferą, krzyż szczerosłoty, jako pisze Codinus: koło mensy Ołtarzowej dał złote gradusy. Królowie Hiszpańscy de Ritu Latino temu Sakramentowi cześć wyrządzając, w Tolecie Mieście Monstrancją i wielką i drogą sporządzili, z tego złota, które z nowego świeżo znalezionego kraju Amerykańskiego im pierwszy raz przywieziono. A Luzytańscy Królowie ze złota od Królów hołdujących przysłanego w Mieście Lizybonie także wspaniałą sprawili Puszkę: tak wenerowano Eucharistiam
potym go chowali w wieżycce srebrney za Ołtarzem przy zapaloney lampie. Iustinianus Cesarz Grecki w Carogrodzkiey Bazylice, ku czci tego Sakramentu strasznego dał cztery lane srebrne pozłociste słupy po rogach Ołtarza koło Ciborium, nad niemi sferę, alias iak świat okrągłą banię, á nad tą sferą, krzyż szczerosłoty, iako pisze Codinus: koło mensy Ołtarzowey dał złote gradusy. Krolowie Hiszpańscy de Ritu Latino temu Sakramentowi cześć wyrządzaiąc, w Tolecie Mieście Monstrancyą y wielką y drogą sporządzili, z tego złota, ktore z nowego swieżo znalezionego kraiu Amerykańskiego im pierwszy raz przywieziono. A Luzytańscy Krolowie ze złota od Krolow hołduiących przysłanego w Mieście Lizybonie także wspaniałą sprawili Puszkę: tak wenerowano Eucharistiam
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 55
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
się zdarzy, Które teraz przychodzi pożegnać ołtarzy; Wiedząc: że wtak dalekich swej podroży pasach, Jedna szopka, sam tytuł ma kościoła, w lasach. Gdzie indziej, opłakane tylko gruzy ziają; Co Boskim domem było, tam swe chlewy mają Bydło, i dzikie szkapy, lub gdzie puste pole, Srogi na ołtarzowym zwierz się lęże stole. Dzień ruszenia się z Śniatyna. Poselstwa Wielkiego do Turek.
Tak, łzami, w tym tu jednym, wszystkie pożegnawszy Kościoły, a samego Boga się oddawszy Najświętszej Opatrzności, ruszym się do koni A wtym też napołudnie kościelny, zadzwoni. Już wszystko do ruszenia w gotowości było, Polskiej,
się zdárzy, Ktore teraz przychodźi pożegnáć ołtarzy; Wiedząc: że wták dálekich swey podroży pasách, Jedna szopka, sam tytuł má kościoła, w lásách. Gdźie indziey, opłákáne tylko gruzy ziáią; Co Boskim domem było, tam swe chlewy máią Bydło, y dźikie szkápy, lub gdźie puste pole, Srogi ná ołtárzowym źwierz się lęże stole. Dzień ruszenia się z Sniatyna. Poselstwa Wielkiego do Turek.
Ták, łzámi, w tym tu iednym, wszystkie pożegnawszy Kościoły, á sámego Bogá się oddáwszy Nayświętszey Opátrzności, ruszym się do koni A wtym też nápołudnie kościelny, zádzwoni. Już wszystko do ruszenia w gotowości było, Polskiey,
Skrót tekstu: GośPos
Strona: 44
Tytuł:
Poselstwo wielkie [...] Stanisława Chomentowskiego [...] od Augusta II [...] do Achmeta IV
Autor:
Franciszek Gościecki
Drukarnia:
Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1732
Data wydania (nie wcześniej niż):
1732
Data wydania (nie później niż):
1732
oponą hiacyntową/ przykryją je przykrycie z skor borsukowych/ i włożą na drążki. 13. Do tego zmiotą popiół z Ołtarza/ a na nim rozpostrzą Oponę szarlatową/ 14. I włożą nań wszystkie naczynia jego/ któremi usługują przy nim/ to jest łopaty/ widły i miotły/ i kociełki/ i wszystkie naczynia Ołtarzowe: rozpostrzą na nim przykrycie z skor borsukowych/ i założą drążki jego. Rozd. IV. IV. Mojżeszowe. Rozd. IV. 15.
A gdy to wykona Aaron z Synami swymi/ że przykryje świątnicę/ ze wszystkim naczyniem świątnice/ a będzie się miał ruszyć Obóz/ tedy potym przyjdą Synowie Kaatowi/ aby
oponą hyácyntową/ przykryją je przykryćie z skor borsukowych/ y włożą ná drążki. 13. Do tego zmiotą popioł z Ołtarzá/ á ná nim rozpostrzą Oponę szárlatową/ 14. Y włożą nań wszystkie naczynia jego/ ktoremi usługują przy nim/ to jest łopáty/ widły y miotły/ y koćiełki/ y wszystkie nacżynia Ołtarzowe: rospostrzą ná nim przykryćie z skor borsukowych/ y záłożą drążki jego. Rozd. IV. IV. Mojzeszowe. Rozd. IV. 15.
A gdy to wykona Aáron z Synámi swymi/ że przykryje świątnicę/ ze wszystkim naczyniem świątnice/ á będźie śię miał ruszyć Oboz/ tedy potym przyjdą Synowie Káátowi/ áby
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 141
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
: wszakże do naczynia świątnice/ i do Ołtarza/ przystępować nie będą/ aby nie pomarli/ i oni i wy. 4. I przyłączą się do ciebie pilnie strzegąc Namiotu zgromadzenia/ w każdej usłudze Namiotu: a nikt obcy niechaj się nie mięsza miedzy was. 5. VVy tedy pilnie strzeżcie świątnice/ i usługi Ołtarzowej/ aby się napotym nie wzruszył gniew/ przeciwko Synom Izraelskim. 6. Bom/ oto/ ja obrał bracią wasze Lewity/ z pośrzodku synów Izraelskich/ wam za dar/ oddane PAnu/ aby odprawowali usługę w Namiecie zgromadzenia. 7. Ale ty/ i Synowie twoi z tobą przestrzegać będziecie Kapłaństwa waszego/ przy
: wszákże do naczynia świątnice/ y do Ołtarzá/ przystępowáć nie będą/ áby nie pomárli/ y oni y wy. 4. Y przyłączą śię do ćiebie pilnie strzegąc Namiotu zgromádzenia/ w káżdey usłudze Namiotu: á nikt obcy niechaj śię nie mięsza miedzy was. 5. VVy tedy pilnie strzeżćie świątnice/ y usługi Ołtarzowey/ áby śię nápotym nie wzruszył gniew/ przećiwko Synom Izráelskim. 6. Bom/ oto/ ja obrał bráćią wásze Lewity/ z pośrzodku synow Izráelskich/ wam zá dár/ oddáne PAnu/ áby odpráwowáli usługę w Namiećie zgromádzenia. 7. Ale ty/ y Synowie twoji z tobą przestrzegáć będźiećie Kápłáństwá wászego/ przy
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 160
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
się napotym nie wzruszył gniew/ przeciwko Synom Izraelskim. 6. Bom/ oto/ ja obrał bracią wasze Lewity/ z pośrzodku synów Izraelskich/ wam za dar/ oddane PAnu/ aby odprawowali usługę w Namiecie zgromadzenia. 7. Ale ty/ i Synowie twoi z tobą przestrzegać będziecie Kapłaństwa waszego/ przy każdej usłudze Ołtarzowej/ i za zasłoną służyć będziecie: urząd Kapłaństwa waszego dałem wam darmo: gdyby kto obcy przystąpił umrze. Rozd. XVIII. NUMERY. Rozd. XVIII. 8.
NAd to mówił PAN do Aarona. Otom ja dał tobie pod straż Ofiary moje/ podnoszone: wszystkie rzeczy poświęcone/ od synów Izraelskich/
śię nápotym nie wzruszył gniew/ przećiwko Synom Izráelskim. 6. Bom/ oto/ ja obrał bráćią wásze Lewity/ z pośrzodku synow Izráelskich/ wam zá dár/ oddáne PAnu/ áby odpráwowáli usługę w Namiećie zgromádzenia. 7. Ale ty/ y Synowie twoji z tobą przestrzegáć będźiećie Kápłáństwá wászego/ przy káżdey usłudze Ołtarzowey/ y zá zasłoną służyć będźiećie: urząd Kápłáństwá wászego dałem wam dármo: gdyby kto obcy przystąpił umrze. Rozd. XVIII. NUMERI. Rozd. XVIII. 8.
NAd to mowił PAN do Aároná. Otom ja dał tobie pod straż Ofiáry moje/ podnoszone: wszystkie rzecży poświęcone/ od synow Izráelskich/
Skrót tekstu: BG_Lb
Strona: 160
Tytuł:
Biblia Gdańska, Księga Liczb
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nie będąc przed tym tak wielkiego zysku świadomym/ na potym jakim byłza umarłę jałmużnikiem/ rychlej się tego może któr domyślić/ niżli wysłowić. Collector Speculi huius. abo Modlitwy za umarłe. Dzień Zaduszny/ Czyściec/ abo Modlitwy za umarłe. Przykład XXVI. Kapłana/ który często Mszą za umarłe miewał/ Biskup od służby ołtarzowej suspendował/ ale gdy przez Cmentarz szedł od umarłych zgromiony. 264.
PIotr Cluniaceński Opat powiedział/ iż kapłan niejaki na każdy dzień zwykł za umarłe Mszą miewać/ to jest Requiem a ternam. Ten gdy był u Biskupa oskarżony. Suspendował go od urzędu Kapłańskiego. Gdy tedy Biskup na wielkie święto szedłdo Kościoła na Jutrznią/
nie będąc przed tym ták wielkiego zysku świádomym/ ná potym iákim byłza vmárłę iáłmużnikiem/ rychley sie tego może ktor domyślić/ niżli wysłowić. Collector Speculi huius. ábo Modlitwy zá vmárłe. Dźień Zaduszny/ Czyściec/ ábo Modlitwy zá vmárłe. PRZYKLAD XXVI. Kápłaná/ ktory często Mszą zá vmárłe miewał/ Biskup od służby ołtarzowey suspendował/ ále gdy przez Cmentarz szedł od vmárłych zgromiony. 264.
PIotr Cluniáceński Opát powiedźiał/ iż kápłan nieiáki ná káżdy dźień zwykł zá vmárłe Mszą miewáć/ to iest Requiem a ternam. Ten gdy był v Biskupá oskárżony. Suspendował go od vrzędu Kapłáńskiego. Gdy tedy Biskup ná wielkie święto szedłdo Kosćiołá ná Iutrznią/
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 293
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
