wołają.
Miejsce to dzikie i puste dla tej przyczyny miłą mi się staje przechadzką, iż w okolicy powszechna jest tradycją, że w tych ruinach strachy częstokroć przebywają, i jak lud prosty mówi złe mieszka. Przestrzegany bywałem abym tam nie chodził po zachodzie słońca; gdym się pytał o przyczynę; zaraz mi opowiedziane były wielorakie aparycje, jedne od drugich straszniejsze, które się na tamtym miejscu nie jednemu zdarzyły.
Jeżeli które miejsce może być do strachów wznowienia sposobne, to żadnemu pierwszeństwa nie ustąpi. Widzieć się dają jeszcze dotąd reszty nadgrobków i sklepy, w które ciała umarłych niegdyś kładziono, mchem, pleśnią okryte i obrośle, rozciągłe sklepienia
wołaią.
Mieysce to dzikie y puste dla tey przyczyny miłą mi się staie przechadzką, iż w okolicy powszechna iest tradycyą, że w tych ruinach strachy częstokroć przebywaią, y iak lud prosty mowi złe mieszka. Przestrzegany bywałem abym tam nie chodził po zachodzie słońca; gdym się pytał o przyczynę; zaraz mi opowiedziane były wielorakie apparycye, iedne od drugich strasznieysze, ktore się na tamtym mieyscu nie iednemu zdarzyły.
Jeżeli ktore mieysce może bydź do strachow wznowienia sposobne, to żadnemu pierwszeństwa nie ustąpi. Widzieć się daią ieszcze dotąd reszty nadgrobkow y sklepy, w ktore ciała umarłych niegdyś kładziono, mchem, pleśnią okryte y obrosle, rozciągłe sklepienia
Skrót tekstu: Monitor
Strona: 108
Tytuł:
Monitor na Rok Pański 1772
Autor:
Ignacy Krasicki
Drukarnia:
Wawrzyniec Mitzler de Kolof
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
i powrozach? prawda żeście mówili. Bito nas kieścieniami za szyję, i w dzień i w nocy gnano nas jako stada bydlęce; byli między nami lwy, ale i ci na stryczkach: były i lwice one buczne, ale i te miasto złotych pasów miały na sobie powrozy, przeklęctwo boże na sobie widziały, opowiedziane przez proroka (Isai. 32.) I będzie miasto wdzięcznej woniej śmród, miasto włosa utrafionego łysina, i miasto pasa powróz, a miasto kształcika miękkiego siermięga, Oni twoi bohatyrowie padną na wojnie, i mężni w bitwie. Powstańże teraz nędznico, a obejzrzyj się, niemasz za tobą poganiacza na bachmacie żadnego
i powrozach? prawda żeście mówili. Bito nas kieścieniami za szyję, i w dzień i w nocy gnano nas jako stada bydlęce; byli między nami lwy, ale i ci na stryczkach: były i lwice one buczne, ale i te miasto złotych pasow miały na sobie powrozy, przeklęctwo boże na sobie widziały, opowiedziane przez proroka (Isai. 32.) I będzie miasto wdzięcznej woniej śmród, miasto włosa utrafionego łysina, i miasto pasa powróz, a miasto kształcika miękkiego siermięga, Oni twoi bohatyrowie padną na wojnie, i mężni w bitwie. Powstańże teraz nędznico, a obejzrzyj się, niemasz za tobą poganiacza na bachmacie żadnego
Skrót tekstu: BirkBaszaKoniec
Strona: 269
Tytuł:
Kantymir Basza Porażony albo o zwycięstwie z Tatar, przez Jego M. Pana/ P. Stanisława Koniecpolskiego, Hetmana Polnego Koronnego.
Autor:
Fabian Birkowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1624
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
nie należy, choć czasem wnich się zdaje aliqua veritatis imago , gdyż czart zawsze jest Malarz, Obrazy wystawuje, ale fictos geryt iste colores,
Jeszcze clarius ten SEN z Autorów opisuję: Ze są pięć jego rodzajów, Pierwszy Oraculum, to jest wyrok, przez Usta Boskie, albo Świętą Osobę jaką człowiekowi przez SEN opowiedziany, doniesiony, jako Salomonowi Mądrość. Druga SNU Species jest Visio albo Visum, widzenie tego co na jawie będę widżyał, miał, słyszał. 3. SOMNIUM genuine zowie się nie SEN, ale w spaniu jaka reprezentacja, jakimiś figurami okryta, różnemi cyrkumstancjami uwita, zatrudniona, na którą potrzeba interpretacyj albo sozefowej, albo
nie należy, choć czasem wnich się zdaie aliqua veritatis imago , gdyż czart zawsze iest Malarz, Obrazy wystawuie, ale fictos gerit iste colores,
Ieszcze clarius ten SEN z Autorow opisuię: Ze są pięć iego rodzaiow, Pierwszy Oraculum, to iest wyrok, przez Usta Boskie, albo Swiętą Osobę iaką człowiekowi przez SEN opowiedziany, doniesiony, iako Salomonowi Mądrość. Druga SNU Species iest Visio albo Visum, widzenie tego co na iawie będę widżiał, miał, słyszał. 3. SOMNIUM genuine zowie się nie SEN, ale w spaniu iaka reprezentacya, iakiemiś figurami okryta, rożnemi cyrkumstancyami uwita, zatrudniona, na ktorą potrzeba interpretacyi albo sozefowey, albo
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 185
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Królestwu Tungitańskiemu zanieśli znajomość BOGA XX Jan Nunnius, i Ludwik Konsalvius Roku 1548. Królestwu Kongo, X Jerzy Waskwez, X. Alfons Mendez przez jeden Rok 1628 odwiódł Murzynów od Schizmy do Świętej z Rzymem Unii więcej niżeli sto tysięcy.
W Królestwie ANGOLI, Wiara Z, zajaśniała Roku 1558 1560 W Imperium MONOMATAPA, zbawienna opowiedziana Nauka przez X. Konsalwa Sylweirę około Roku 1561 Teraz na tym Dworze Mahometanizmem, a jeszcze bardziej Paganizmem zarażonym obmierzła Chrześcijańska Wiara, przecież in gratiam Luzytanów tolerarur, grube Pogaństwo i gęste góry, te Państwo zamkneły p rzed Misionarzami.
W EgipCIE dwie tylko Miasta Kajry Aleksandria mają Katolików. W Kajrze Francuzi, Wenetowie, Genuenczykowie
Krolestwu Tungitanskiemu zanieśli znaiomość BOGA XX Ian Nunnius, y Ludwik Konsalvius Roku 1548. Krolestwu CONGO, X Ierzy Waskwez, X. Alfons Mendez przez ieden Rok 1628 odwiodł Murzynow od Schizmy do Swiętey z Rzymem Unii więcey niżeli sto tysięcy.
W Krolestwie ANGOLI, Wiara S, zaiaśniała Roku 1558 1560 W Imperium MONOMATAPA, zbawienna opowiedziana Nauka przez X. Konsalwa Sylweirę około Roku 1561 Teraz na tym Dworze Machometanizmem, a ieszcze bardziey Paganizmem zárażonym obmierzła Chrześciańska Wiara, przecież in gratiam Luzytanow tolerarur, grube Pogaństwo y gęste gory, te Páństwo zamkneły p rzed Missionarzami.
W EGYPCIE dwie tylko Miasta Kayry Alexandrya maią Katolikow. W Kayrze Francuzi, Wenetowie, Genuenczykowie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1017
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Albo niech się przysłuchają Turków, którzy Pacierz swój zaczynają teste Patre Wieczorkowski od tych słów: Iłłahe vel Rahmane, vel Ruchim, tojest: W Imię Ojca i Miłosierdzia i Ducha ich.
DRUGI ciężki BŁĄD ŻydÓW nie wierzących w CHRYSTUSA Pana SYNA Boskiego, prawdziwego MesjaszA, Ojcom ich, Abrahamowi, Jakubowi obiecanego, przez Proroków opowiedzianego: który że już actu przyszedł, ucierpiał, umarł, i zowie się JEZUSEM CHRYSTUSEM, następującemi z Pisma Z probuje się racjami.
Najpierwej nota, że Mesjasz z Hebrajskiego znaczy unctum, albo Pomazańca, co samo sonat w Greckim ChrystOS. Jezus zaś albo JESCHEVE, albo JOSOE, z Hebrajskiego, jest Imię znaczące ZBAWICIELA
Albo niech się przysłuchaią Turkow, ktorzy Pacierz swoy zaczynaią teste Patre Wieczorkowski od tych słow: Iłłahe vel Rahmane, vel Ruchim, toiest: W Imie Oycá y Miłosierdzia y Ducha ich.
DRUGI cięszki BŁĄD ZYDOW nie wierzących w CHRYSTUSA Paná SYNA Boskiego, prawdziwego MESSIASZA, Oycom ich, Abrahamowi, Iakubowi obiecanego, przez Prorokow opowiedzianego: ktory że iuż actu przyszedł, ucierpiał, umarł, y zowie się IEZUSEM CHRYSTUSEM, następuiącemi z Pisma S probuie się racyami.
Naypierwey nota, że MESSIASZ z Hebrayskiego znaczy unctum, albo Pomazańca, co samo sonat w Greckim CHRISTOS. IESUS zaś albo IESCHEVE, albo IOSOE, z Hebrayskiego, iest Imie znaczące ZBAWICIELA
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1080
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, w Wołczynie publicznie tej baby od siebie informowanej kalumnie ogłaszał, kiedy przez paszkwil listowny do żony mojej podczas konkurencji mojej o nią pisany, jako się wszystko wyżej pod rokiem 1755 wyraziło, już była wiadoma nam historyczna planta tej kalumnii i kiedy jeszcze przed tym paszkwilem tęż samą plantę w paszkwilu wyrażoną i opisaną miałem sobie opowiedzianą przez Niemczewica, cześnika brzeskiego, który to wszystko, co mi powiedał, słyszał z ust Kłokockiego, komisarza księcia kanclerza — tedy widząc, że już nie żaden płonny i fałszywy jest odgłos, ale realny oczywisty na nasz honor nagotowany atak, starałem się uprzedzić i od-
wrócić zadanie nam imparitatis. Jakoż zaraz manifest
, w Wołczynie publicznie tej baby od siebie informowanej kalumnie ogłaszał, kiedy przez paszkwil listowny do żony mojej podczas konkurencji mojej o nią pisany, jako się wszystko wyżej pod rokiem 1755 wyraziło, już była wiadoma nam historyczna planta tej kalumnii i kiedy jeszcze przed tym paszkwilem tęż samą plantę w paszkwilu wyrażoną i opisaną miałem sobie opowiedzianą przez Niemczewica, cześnika brzeskiego, który to wszystko, co mi powiedał, słyszał z ust Kłokockiego, komisarza księcia kanclerza — tedy widząc, że już nie żaden płonny i fałszywy jest odgłos, ale realny oczywisty na nasz honor nagotowany atak, starałem się uprzedzić i od-
wrócić zadanie nam imparitatis. Jakoż zaraz manifest
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 802
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
claritatem, Cudów świetność. Rabina z Teologiem.
Dla lepszego zrozumienia/ pierwsza kondycja tak się deklaruje: Sam Bóg z przyrodzenia swego może przyszłe rzeczy niecomylnie wiedzieć/ jakoż i wie: przeto sam też albo kto drugi od niego wyćwiczony/ nieomylnie o nich prorokować może: takowych mamy siła w Piśmie świętym przez Proroki święte opowiedzianych; które się już spełniły. Vera se narasse praeterita, qui ex his quae futura praenunciauit cum tanta veritate implementur: Prawdziwie powiedział ten przeszłe rzeczy/ który z tych które przyszłe są/ ziego Proroctwa prawdziwie się wypełniają/ powiedział Augustyn ś. Ponieważ tedy ta pierwsza kondycja wielu spełniła się/ jako widzimy w Prorokach Kościoła Bożego
claritatem, Cudow świetność. Rábiná z Theologiem.
Dla lepszego zrozumienia/ pierwsza kondycya ták się dekláruie: Sam Bog z przyrodzenia swego może przyszłe rzeczy niecomylnie wiedźieć/ iákoż y wie: przeto sam też álbo kto drugi od niego wyćwiczony/ nieomylnie o nich prorokowáć moźe: tákowych mamy śiła w Pismie świętym przez Proroki święte opowiedźianych; ktore się iuż spełniły. Vera se narasse praeterita, qui ex his quae futura praenunciauit cum tanta veritate implementur: Prawdźiwie powiedźiał ten przeszłe rzeczy/ ktory z tych ktore przyszłe są/ ziego Proroctwá prawdźiwie się wypełniáią/ powiedźiał Augustyn ś. Ponieważ tedy tá pierwsza kondycya wielu spełniłá się/ iáko widźimy w Prorokách Kośćiołá Bożego
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 5
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
Potym Apostoły swoje w dzień Świąteczny sprawą Ducha świętego wyćwiczywszy/ aby Cuda Boże różnymi językami opowiedali/ jakoż i Piotr święty pierwszym Kazaniem swoim 3000. ludzi Chrystusowi pozyskał. Piątego potym Roku od chrztu Owoc Ewangeliej świętej już był pospolity wszytkim/ albowiem przez Apostołów po wszytkim świecie nauka Chrystusowa społnie tak Żydom jako i Poganom była opowiedziana. Leuit: 19. Rabina z Teologiem. Math: 10. et 15. Actor: 13. RABIN.
PO wypełnieniu Siedmdziesiąt lat niewoli ludu Izraelskiego/ Cyrus Król Perski dozwolił Żydom aby się wrócili do swojej Ojczyzny/ i Kościół budowali/ jako czytamy u Ezdrasza w te słowa: Suscitauit Dominus Spiritum Cyri Regis Persarum
Potym Apostoły swoie w dźień Swiąteczny spráwą Duchá świętego wyćwiczywszy/ áby Cuda Boże rożnymi ięzykámi opowiedáli/ iákosz y Piotr święty pierwszym Kazániem swoim 3000. ludźi Chrystusowi pozyskał. Piątego potym Roku od chrztu Owoc Ewángeliey świętey iusz był pospolity wszytkim/ álbowiem przez Apostołow po wszytkim świećie náuká Chrystusowá społnie ták Zydom iáko y Pogánom byłá opowiedźiána. Leuit: 19. Rábiná z Theologiem. Math: 10. et 15. Actor: 13. RABIN.
PO wypełnieniu Siedmdźieśiąt lat niewoli ludu Izráelskiego/ Cyrus Krol Perski dozwolił Zydom áby się wroćili do swoiey Oyczyżny/ y Kośćioł budowáli/ iáko czytamy v Ezdrászá w te słowá: Suscitauit Dominus Spiritum Cyri Regis Persarum
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 113
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
miał, a o to był przeświadczony, taki towarzysz poczet na potrzeby wojskowe traci. A takowy woluntariusz albo przypiśnik, sam.gardło, a wszystko swoje także na potrzeby wojskowe traci. XV. Któryby towarzysz nie opowiedziawszy się półmiesiącem przed czasem swemu rotmistrzowi, z pod chorągwie wyjechał; albo też rotmistrz tymże sposobem nieopowiedzianego z regestru wymazał, ten 100 złotych, a tamten 50-przepada na kościół. XVI. Ktoby komu czeladnika odmawiał, pozwany a przekonany, złotych 20 ma być karany, czeladnika wrócić i szkody poprzysiężone nagradzać koniecznie. Którybykolwiek jednak czeladnik od pana swego porzucony, albo pieszo idąc od niego niedbany, chciał wielką potrzebą przymuszony do
miał, a o to był przeświadczony, taki towarzysz poczet na potrzeby wojskowe traci. A takowy woluntaryusz albo przypiśnik, sam.gardło, a wszystko swoje także na potrzeby wojskowe traci. XV. Któryby towarzysz nie opowiedziawszy się półmiesiącem przed czasem swemu rotmistrzowi, z pod chorągwie wyjechał; albo też rotmistrz tymże sposobem nieopowiedzianego z regestru wymazał, ten 100 złotych, a tamten 50-przepada na kościół. XVI. Ktoby komu czeladnika odmawiał, pozwany a przekonany, złotych 20 ma być karany, czeladnika wrócić i szkody poprzysiężone nagradzać koniecznie. Którybykolwiek jednak czeladnik od pana swego porzucony, albo pieszo idąc od niego niedbany, chciał wielką potrzebą przymuszony do
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 76
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
co miesiąc miała bywać. XIV. Iż czeladź Elearska, jeżeliby uciekłszy, w inszych się wojskach jakichkolwiek znajdowała, przywrócona koniecznie być miała, i ten ktoby takiego bawił, surowo karany. XV. Iż abdank albo rozpuszczenie wojska, luboby z cesarskiej albo wojskowej strony zamyślony był, tedy wprzód miesiącem miał być opowiedziany. XVI. Iż po abdanku wolne mieli mieć przepuszczenie, przez państwa j. c. m. do któregokolwiek pana katolickiego. XVII. Iż te kondycje miały być (jakoż i były potem) od cesarza j. m. potwierdzone. Zaczem się to wszystko porządnie w Kłatowie utwierdziło, iż spustoszałym tamtecznym krajom
co miesiąc miała bywać. XIV. Iż czeladź Elearska, jeżeliby uciekłszy, w inszych się wojskach jakichkolwiek znajdowała, przywrócona koniecznie być miała, i ten ktoby takiego bawił, surowo karany. XV. Iż abdank albo rozpuszczenie wojska, luboby z cesarskiej albo wojskowej strony zamyślony był, tedy wprzód miesiącem miał być opowiedziany. XVI. Iż po abdanku wolne mieli mieć przepuszczenie, przez państwa j. c. m. do któregokolwiek pana katolickiego. XVII. Iż te kondycye miały być (jakoż i były potem) od cesarza j. m. potwierdzone. Zaczem się to wszystko porządnie w Kłatowie utwierdziło, iż spustoszałym tamtecznym krajom
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 81
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
