być nie pozwolono, lubo już był w Nowicjacie 2. Roki. Roku 1639. Król Władysław inwestyował na Księstwo Kurlandzkie Wilelma Ketlera w Wilnie, o co na Sejmie były aklamacje, że nie podczas Sejmu. Roku 1640. Syn się Królowi urodził Zygmunt Kazimierz. Roku 1642. Król Katarzynę Siostrę wydał za Filipa Wilelma Syna Palatyna Reńskiego. Roku 1643. Królowa Córkę powiła. Roku 1644. Królowa przy dziecięciu umarła w Krakowie pochowana. Tatarów 30000. wpadli w Podole, ale od Koniecpolskiego porażeni i wygnani. Tegoż Roku szyby solne w Wieliczce gorzały aż w drugim Roku przestały z wielkim decessem intrat Królewskich. Roku 1645. Król z konsensem Stanów
być nie pozwolono, lubo już był w Nowicyaćie 2. Roki. Roku 1639. Król Władysław inwestyował na Xięstwo Kurlandzkie Wilelma Ketlera w Wilnie, o co na Seymie były akklamacye, że nie podczas Seymu. Roku 1640. Syn śię Królowi urodźił Zygmunt Kaźimierz. Roku 1642. Król Katarzynę Siostrę wydał za Filippa Wilelma Syna Palatyna Reńskiego. Roku 1643. Królowa Córkę powiła. Roku 1644. Królowa przy dźiećięćiu umarła w Krakowie pochowana. Tatarów 30000. wpadli w Podole, ale od Koniecpolskiego porażeni i wygnani. Tegoż Roku szyby solne w Wieliczce gorzały aż w drugim Roku przestały z wielkim decessem intrat Królewskich. Roku 1645. Król z konsensem Stanów
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 86
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
te Traktaty aprobował we Lwowie, i Biret na dyspozycją swoje przysłany od Papieża, oddał Radziejowskiemu Biskupowi Warmińskiemu, a drugi Pallawicyniemu Nuncjuszowi. Tegoż Roku Markiezy Brandenburski umarł, po którym pozostała Wdowa z Domu Radziwiłłówna wielkiej substancyj Dama w Litwie, od Królewicza Jakuba pretendowana za Zonę, ale poszła za Karola Książęcia Neuburgskiego teraźniejszego Elektora Palatyna Reńskiego, o substancją jej w Litwie zawsze były kłótnie, miedzy Radziwiłłami i Sapiehami, dopiero uspokojone Roku 1729. Tegoż Roku tentowana ekspedycja do odebrania Kamieńca, ale bez skutku, dla zakłóconej komendy Królewiczowi Jakubowi danej przeciw powadze Hetmanów, Prawem nie cierpiących innej Komendy nad sobą prócz Królewskiej. Roku 1688 Sejm w Grodnie bez
te Traktaty approbował we Lwowie, i Biret na dyspozycyą swoje przysłany od Papieża, oddał Radźiejowskiemu Biskupowi Warmińskiemu, á drugi Pallawicyniemu Nuncyuszowi. Tegoż Roku Markiezy Brandeburski umarł, po którym pozostała Wdowa z Domu Radźiwiłłówna wielkiey substancyi Dama w Litwie, od Królewica Jakuba pretendowana za Zonę, ale poszła za Karola Xiążęćia Neuburgskiego teraźnieyszego Elektora Palatyna Reńskiego, o substancyą jey w Litwie zawsze były kłótnie, miedzy Radźiwiłłami i Sapiehami, dopiero uspokojone Roku 1729. Tegoż Roku tentowana expedycya do odebrania Kamieńca, ale bez skutku, dla zakłóconey kommendy Królewicowi Jakubowi daney przećiw powadze Hetmanów, Prawem nie ćierpiących inney Kommendy nad sobą prócz Królewskiey. Roku 1688 Seym w Grodnie bez
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 117
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
się Królowi Pruskiemu, i hh. Margrabstwo Morawii. P. Które jest Stołeczne miasto Państwa Niemieckiego, a w szczegolności powiedz Stołeczne miasto każdego Elektorstwa? O. 1. Wideń w Austryj jest najznaczniejsze Państwa Niemieckiego miasto, w którym Cesarz rezyduje. 2. Munich albo Monachium Rezydencja Elektora Bawarskiego. 3. Manheim Rezydencja Elektora Palatyna Renu. 4. Trewier Stołeczne Arcy-Biskupstwa i Elektorstwa tegoż imienia. 5. Moguncja, Stołeczne Arcy-Biskupstwa i Elekt. tegoż imienia. 6. Bonn gdzie Elektor Arcy-Biskup Koloński rezyduje. 7. Berlin Stołeczne i rezydencja Elektora Brandenburskiego. 8. Drezno rezydencja Elektora Saskiego. 9. Hannower rezydencja Elektora tegoż imienia.
się Krolowi Pruskiemu, y hh. Margrabstwo Morawii. P. Ktore iest Stołeczne miasto Państwa Niemieckiego, a w szczegolności powiedz Stołeczne miasto każdego Elektorstwa? O. 1. Wideń w Austryi iest nayznacznieysze Państwa Niemieckiego miasto, w ktorym Cesarz rezyduie. 2. Munich albo Monachium Rezydencya Elektora Bawarskiego. 3. Manheim Rezydencya Elektora Palatyna Renu. 4. Trewier Stołeczne Arcy-Biskupstwa y Elektorstwa tegoż imienia. 5. Moguncya, Stołeczne Arcy-Biskupstwa y Elekt. tegoż imienia. 6. Bonn gdzie Elektor Arcy-Biskup Koloński rezyduie. 7. Berlin Stołeczne y rezydencya Elektora Brandeburskiego. 8. Drezno rezydencya Elektora Saskiego. 9. Hannower rezydencya Elektora tegoż imienia.
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 48
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
mając virtutem Magne- o Górach znaczniejszych w Świecie
ticam, bo strzały z żelezcami z rąk Tatarów wydzierają; więc oni bez żelaza je tamtędy noszą, jako Vincenciusz z Autorów świadczy.
Zapadają się częstokroć Góry, jako to Cybotus Góra bardzo wysoka z Miastem Euryte i Sypilus w Magnesji. O Wezuwiuszu, Strangalusie, Awentynie, i Palatynie Górach świadczy Kircher, że w połowie swojej wysokości umniejszone: co sprawują burze, wiatry, i trzęsienie ziemi, i wód podchodzących impet.
Quaeritur czy tak trzeba trzymać o wysokości Gór, jako alegują Geografowie? Naprzykład o Gorze Kaukazie napisał Szentywani, że ma wysokości mil 12 NIEMIECKICH.
ODpowiadam, że Góry nie stoją
maiąc virtutem Magne- o Gorach znacznieyszych w Swiecie
ticam, bo strzały z żelezcami z rąk Tátarow wydzieraią; więc oni bez żelaza ie tamtędy noszą, iako Vincenciusz z Autorow świadczy.
Zapadaią się częstokroć Gory, iako to Cybotus Gorá bardzo wysoka z Miastem Eurite y Sypilus w Magnesii. O Wezuwiuszu, Strangalusie, Awentynie, y Palatynie Gorach świadczy Kircher, że w połowie swoiey wysokości umnieyszone: co sprawuią burze, wiatry, y trzęsienie ziemi, y wod podchodzących impet.
Quaeritur czy tak trzeba trzymać o wysokości Gor, iako alleguią Geografowie? Naprzykład o Gorze Kaukazie napisał Szentywani, że ma wysokości mil 12 NIEMIECKICH.
ODpowiadam, że Gory nie stoią
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 551
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
życia jego Sapiehowie, mając pretensją po Hlebowiczach do dóbr słuckich, wezwali go do swojej pomocy i do trzeciej części tej sukcesji przypuścili; jakoż zaczęła się ta sprawa wielkim azardem w trybunale.
Książęta Radziwiłłowie, to jest księżna Radziwiłłowa, kanclerzyna wielka W. Ks. Lit., z synami swymi, tych dóbr od palatyna Reni — w którego dom po księżniczce Ludwice Radziwiłłównej, Bogusława Radziwiłła, koniuszego lit., córce, margrabinej brandenburskiej, weszły — nabywszy, musiała się dać kondemno-
wać. Tymczasem hetman Pociej, nie skończywszy tej sprawy, w jednymże roku fatalnym na wszystkich czterech hetmanów koronnych i litewskich zmarłych, z tym się pożegnał światem
życia jego Sapiehowie, mając pretensją po Hlebowiczach do dóbr słuckich, wezwali go do swojej pomocy i do trzeciej części tej sukcesji przypuścili; jakoż zaczęła się ta sprawa wielkim azardem w trybunale.
Książęta Radziwiłłowie, to jest księżna Radziwiłłowa, kanclerzyna wielka W. Ks. Lit., z synami swymi, tych dóbr od palatyna Rheni — w którego dom po księżniczce Ludwice Radziwiłłównej, Bogusława Radziwiłła, koniuszego lit., córce, margrabinej brandeburskiej, weszły — nabywszy, musiała się dać kondemno-
wać. Tymczasem hetman Pociej, nie skończywszy tej sprawy, w jednymże roku fatalnym na wszystkich czterech hetmanów koronnych i litewskich zmarłych, z tym się pożegnał światem
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 70
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
poczęli się implikować do dóbr nejburskich i zajeżdżać one, to jest, że jako palatinus Reni extraneus, bez indygenatu
nie mógł w Polsce dóbr posydować, a zatem per amissionem iuris wracało się to księstwo po Hlebowiczach do Sapiehów. Jednakże za upadkiem domu Sapieżyńskiego przez postanowienie olkinickie ta pretensja ucichła i tak dobra nejburskie przez komisarzów palatyna Reni były rządzone, którzy komisarze Polacy, jako to Niezabitowscy i Oskierkowie, stąd do znacznych substancji przyszli, więcej prawie sami profitując niż elektorowi dając. Z tym wszystkim też dobra nejburskie różnymi ekstorsjami i agrawacjami stanowisk żołnierskich nie jako ziemskie, ale jako egzotyczne regnatricis domus, uciemiężane były, aż konstytucja 1717 i potem 1718 circa
poczęli się implikować do dóbr nejburskich i zajeżdżać one, to jest, że jako palatinus Rheni extraneus, bez indygenatu
nie mógł w Polszczę dóbr posydować, a zatem per amissionem iuris wracało się to księstwo po Hlebowiczach do Sapiehów. Jednakże za upadkiem domu Sapieżyńskiego przez postanowienie olkinickie ta pretensja ucichła i tak dobra nejburskie przez komisarzów palatyna Rheni były rządzone, którzy komisarze Polacy, jako to Niezabitowscy i Oskierkowie, stąd do znacznych substancji przyszli, więcej prawie sami profitując niż elektorowi dając. Z tym wszystkim też dobra nejburskie różnymi ekstorsjami i agrawacjami stanowisk żołnierskich nie jako ziemskie, ale jako egzotyczne regnatricis domus, uciemiężane były, aż konstytucja 1717 i potem 1718 circa
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 128
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
palatinus Reni, będąc winnym Augustowi Wtóremu królowi polskiemu 600 000 tynfów, puścił mu w zastaw dobra nejburskie alias księstwo słuckie. Sapiehowie resuscitarunt swoją pretensją i wziąwszy na pomoc, i do trzeciej części sukcesji tej go przypuściwszy, Pocieja, hetmana wielkiego lit., którego naówczas największy kredyt i moc w Litwie była, zaczęli z palatynem Reni sprawę w trybunale de haereditate dóbr słuckich i dekreta kontumacyjne pootrzymowali, a Pociej wyrobił to u króla Augusta Wtórego kredytem swoim, że król zastawną sumę swoją, 600 000 tynfów, od Sapiehów miał przyjąć na święty Jan. Tymczasem przed tym terminem Pociej umarł, a księżna Anna z Sanguszków Radziwiłłowa, kanclerzyna wielka W.
palatinus Rheni, będąc winnym Augustowi Wtóremu królowi polskiemu 600 000 tynfów, puścił mu w zastaw dobra nejburskie alias księstwo słuckie. Sapiehowie resuscitarunt swoją pretensją i wziąwszy na pomoc, i do trzeciej części sukcesji tej go przypuściwszy, Pocieja, hetmana wielkiego lit., którego naówczas największy kredyt i moc w Litwie była, zaczęli z palatynem Rheni sprawę w trybunale de haereditate dóbr słuckich i dekreta kontumacyjne pootrzymowali, a Pociej wyrobił to u króla Augusta Wtórego kredytem swoim, że król zastawną sumę swoją, 600 000 tynfów, od Sapiehów miał przyjąć na święty Jan. Tymczasem przed tym terminem Pociej umarł, a księżna Anna z Sanguszków Radziwiłłowa, kanclerzyna wielka W.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 128
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, że król zastawną sumę swoją, 600 000 tynfów, od Sapiehów miał przyjąć na święty Jan. Tymczasem przed tym terminem Pociej umarł, a księżna Anna z Sanguszków Radziwiłłowa, kanclerzyna wielka W. Ks. Lit., wdową będąc, pani wielkiego rozumu i dzielności, weszła w negocjacją o też nejburskie dobra z książęciem palatynem Reni. Posyłała do niego Czarneckiego, teraźniejszego kasztelana wiskie-
go, który ex patronimico nic prawie nie mający, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Reni, jako i od księżny pani swojej
, że król zastawną sumę swoją, 600 000 tynfów, od Sapiehów miał przyjąć na święty Jan. Tymczasem przed tym terminem Pociej umarł, a księżna Anna z Sanguszków Radziwiłłowa, kanclerzyna wielka W. Ks. Lit., wdową będąc, pani wielkiego rozumu i dzielności, weszła w negocjacją o też nejburskie dobra z książęciem palatynem Rheni. Posyłała do niego Czarneckiego, teraźniejszego kasztelana wiskie-
go, który ex patronimico nic prawie nie mający, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Rheni, jako i od księżny pani swojej
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 128
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
w negocjacją o też nejburskie dobra z książęciem palatynem Reni. Posyłała do niego Czarneckiego, teraźniejszego kasztelana wiskie-
go, który ex patronimico nic prawie nie mający, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Reni, jako i od księżny pani swojej będąc regalizowany, do wielkiej teraz przyszedł substancji. A tak księżna kanclerzyna przez pomienionego Czarneckiego negocjacją otrzymała od palatyna Reni konsens do okupna króla Augusta z dóbr słuckich. U króla także znalazła tak wiele kredytu, że nie przyjmując od Sapiehów sumy, od księżny kanclerzyny odebrał 600 000 tynfów
w negocjacją o też nejburskie dobra z książęciem palatynem Rheni. Posyłała do niego Czarneckiego, teraźniejszego kasztelana wiskie-
go, który ex patronimico nic prawie nie mający, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Rheni, jako i od księżny pani swojej będąc regalizowany, do wielkiej teraz przyszedł substancji. A tak księżna kanclerzyna przez pomienionego Czarneckiego negocjacją otrzymała od palatyna Rheni konsens do okupna króla Augusta z dóbr słuckich. U króla także znalazła tak wiele kredytu, że nie przyjmując od Sapiehów sumy, od księżny kanclerzyny odebrał 600 000 tynfów
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 129
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Reni, jako i od księżny pani swojej będąc regalizowany, do wielkiej teraz przyszedł substancji. A tak księżna kanclerzyna przez pomienionego Czarneckiego negocjacją otrzymała od palatyna Reni konsens do okupna króla Augusta z dóbr słuckich. U króla także znalazła tak wiele kredytu, że nie przyjmując od Sapiehów sumy, od księżny kanclerzyny odebrał 600 000 tynfów, i tak weszła w posesją dóbr słuckich.
Nie przestawali Sapiehowie swojej pretendowanej sukcesji. Czynili wielkie starania o sejmiki deputackie i żwawe były między Sapiehami a
, był patronem mediae classis w trybunale lubelskim, a potem, oderwawszy się od palestry, przyjął plenipotencją księżnej kanclerzyny z dobrą pensją i tymi posyłaniami do Manhejmu, tak od palatyna Rheni, jako i od księżny pani swojej będąc regalizowany, do wielkiej teraz przyszedł substancji. A tak księżna kanclerzyna przez pomienionego Czarneckiego negocjacją otrzymała od palatyna Rheni konsens do okupna króla Augusta z dóbr słuckich. U króla także znalazła tak wiele kredytu, że nie przyjmując od Sapiehów sumy, od księżny kanclerzyny odebrał 600 000 tynfów, i tak weszła w posesją dóbr słuckich.
Nie przestawali Sapiehowie swojej pretendowanej sukcesji. Czynili wielkie starania o sejmiki deputackie i żwawe były między Sapiehami a
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 129
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
