Ale przez hahi takie i Charybdy, Wątpić o tem ci nie trzeba, Dojdziesz dziadów i dosiężesz nieba. Jo triumfie! Tedy nie krzyczymy, lo triumfie! Tedy nie huczymy. W Indach i Tule dalekiej, Żyje królem Władysław na wieki. ODE HORATIANA.
Beatus ille, qui procul negotiis, Ut prisca gens mortalium Paterna rura bobus exercet suis etc Lib. Epod. Ode 2.
O! jako błogosławiony, Ten, który pracowitym ojczyste zagony (Jako starzy) orze pługiem, Ani żadnym uciśnion na dobrach swych długiem; Swym go nie ustraszy tonem Trąba, ani Eolus przykrym Aquilonem Na morzu, kopy nie goni Językiem, i spółków się
Ale przez hahi takie i Charybdy, Wątpić o tem ci nie trzeba, Dojdziesz dziadów i dosiężesz nieba. Io tryumfie! Tedy nie krzyczymy, lo tryumfie! Tedy nie huczymy. W Indach i Tule dalekiej, Żyje królem Władysław na wieki. ODE HORATIANA.
Beatus ille, qui procul negotiis, Ut prisca gens mortalium Paterna rura bobus exercet suis etc Lib. Epod. Ode 2.
O! jako błogosławiony, Ten, który pracowitym ojczyste zagony (Jako starzy) orze pługiem, Ani żadnym uciśnion na dobrach swych długiem; Swym go nie ustraszy tonem Trąba, ani Eolus przykrym Aquilonem Na morzu, kopy nie goni Językiem, i spółków się
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 93
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
Ojczyźnie tę przestrogę i staranie/ aby się po śmierci mojej in casum podać nie chciała. Ale za w-targnieniem nieprzyjaciół przyszło odłożyć te potrzebne cogitata, które zaraz resumpsi, jako tylko Rzeczpospolita à cladibus respirare poczęła. Konsiderując ja tedy/ iż to już od dwóch set lat ex linea materna, a od siedmiudziesiąt ex paterna, Dom mój liberis W. M. suffragiis na tym Tronie jest posadzony/ żem i sam wtej Ojczyźnie zrodzony/ wychowany/ i od W. M. obrany panuję. Życzyłem sobie to monumentum gratitudinis in mentibus W. M. zostawić/ żeby beneficiorum wzajem i miłości Domu mego i mojej pamiątka zaraz ze
Oyczyznie tę przestrogę i stáránie/ aby się po śmierći moiey in casum podáć nie chćiáłá. Ale zá w-targnieniem nieprzyiaćioł przyszło odłożyć te potrzebne cogitata, ktore zaráz resumpsi, iako tylko Rzeczpospolita à cladibus respirare poczęłá. Konsideruiąc ia tedy/ iż to iuż od dwuch set lat ex linea materna, a od siedmiudźieśiąt ex paterna, Dom moy liberis W. M. suffragiis ná tym Tronie iest posadzony/ żem i sam wtey Oyczyźnie zrodzony/ wychowány/ i od W. M. obrány pánuię. Zyczyłem sobie to monumentum gratitudinis in mentibus W. M. zostáwić/ żeby beneficiorum wzáiem i miłośći Domu mego i moiey pámiątká zaraz ze
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 1
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
nic efficerenie mogą; przynamniej ten który omnia complectitur charissimae amor Patriae niech otrzyma należyty respekt. Niechciej W. K M. luctari cum fatis, i z Bożą dyspozycją takową/ która W. K M. wolnymi naszymi głosami posadziła na Tronie. Czemuż chcesz W. K. M. avitum solium et paterna relinquere sceptra? Naostatek Świątnice Pańskie/ i Chwała Boza perstringat serce W. K. M. aby nie przyszły hoc turbine rerum, in abominationem et desolationem. Ingemiścimus, iterum atque iterum suplicamus, racz chcieć W K M. tak szkodliwy i prawie zabijający Ojczyznę odmienić umysł. Invitamus intermedium ordinem Ich MPP. Senatorów
nic efficerenie mogą; przynamniey ten ktory omnia complectitur charissimae amor Patriae niech otrzyma należyty respekt. Niechćiey W. K M. luctari cum fatis, i z Bożą dyspozycyą takową/ ktora W. K M. wolnymi nászymi głosámi posadźiłá ná Tronie. Czemuż chcesz W. K. M. avitum solium et paterna relinquere sceptra? Náostátek Swiątnice Páńskie/ i Chwałá Boza perstringat serce W. K. M. aby nie przyszły hoc turbine rerum, in abominationem et desolationem. Ingemiscimus, iterum atque iterum supplicamus, rácz chćieć W K M. tak szkodliwy i práwie zabiiaiący Oyczyznę odmienić umysł. Invitamus intermedium ordinem Ich MPP. Senatorow
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 7
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
ignoranta nie dba. Nescis quanta caritas est liberorum qui Patrem agis. Nie dowodzi szeroko i nie zaleca IKM. Ojcowskiej opieki i Klemencjej swojej. Dosyćby natym dowodzie/ że serca jego pańskiego bynamniej ale alterują/ lubo ciężkie i do sta lat vix reparables errores, dosyć rozumie na tym ukaraniu ich/ że więcej paterna potestate napominać raczy; abyście się WM. rozerwanych czterech Sejmów ante vultum Domini zawstydzili/ abyście corruptos in Repub: mores które już pro legibus valent poprawili abyście wykręcającą się licencją sobie samym szkodliwą w Role rozumnej wolności naprawili. Intret animos starożytna sława cnych Przodków WM. Majestat pański/ Ojczyznę rzetelnie miłujących; intret
ignorántá nie dba. Nescis quanta caritas est liberorum qui Patrem agis. Nie dowodźi szeroko i nie záleca IKM. Oycowskiey opieki i Klemencyey swoiey. Dosyćby nátym dowodźie/ że sercá iego páńskiego bynamniey ale álteruią/ lubo ćiężkie i do sta lat vix reparables errores, dosyć rozumie ná tym ukaraniu ich/ że więcey paterna potestate napominać raczy; abyśćie się WM. rozerwánych czterech Seymow ante vultum Domini záwstydźili/ abyście corruptos in Repub: mores ktore iuż pro legibus valent poprawili abyście wykręcaiącą się licencyą sobie sámym szkodliwą w Role rozumney wolności naprawili. Intret animos starożytna sławá cnych Przodkow WM. Maiestat pánski/ Oyczyznę rzetelnie miłuiących; intret
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 26
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Pane. Zasłonił Ojca od pracy Abel, pierwszy na Świecie Agrycola, in terrae gleba, szukając chleba: Nie gniewa się Alma Mater Ziemia, na tego, który jej żelazem pługowym porze viscera, owszem rekompensuje fru- o Rzeczypospolitej, i jej Inkrementach.
ctu centesimo, Nie szpeci to i Zacnego, który u Horacjusza, Paterna rura bobus exercet suis: Słodkie ten zbiera owoce, który gorzko pracuje u Owidiusza: Tempus in agrorum cura consumere dulce est. Nie Mars, lecz Ceres Bogini Urodzajów bogaci ubogich Oraczów, u Wirgiliusza in Georgicis:
Quibus ipsa, procul discordibus Armis. Fundit humo facilem, victum iustissima tellus:
Gospodarnego Oracza wychwala profesyę Krasomowca
Pane. Zasłonił Oyca od pracy Abel, pierwszy na Swiecie Agricola, in terrae gleba, szukaiąc chleba: Nie gniewa się Alma Mater Ziemia, na tego, ktory iey żelazem pługowym porze viscera, owszem rekompensuie fru- o Rzeczypospolitey, y iey Inkrementach.
ctu centesimo, Nie szpeci to y Zacnego, ktory u Horacyusza, Paterna rura bobus exercet suis: Słodkie ten zbiera owoce, ktory gorzko pracuie u Owidiusza: Tempus in agrorum cura consumere dulce est. Nie Mars, lecz Ceres Bogini Urodzaiow bogaci ubogich Oraczow, u Wirgiliusza in Georgicis:
Quibus ipsa, procul discordibus Armis. Fundit humo facilem, victum iustissima tellus:
Gospodarnego Oracza wychwala profesyę Krasomowca
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 397
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
tradycją dóbr następującą przymuszony do kondyktowego dekretu, chciałem przynajmniej w tymże kondykcie non tanquam gratiam gratis datamnie jak darmo daną łaskę, ale jako rzecz arcysprawiedliwą, to jest urodzenie moje szlacheckie od wszelkich secuturis saeculisw przyszłych wiekach kalumnii i noty ewinkować, i dlatego oprócz wielu autentycznych dowodów i dokumentów, proximiores de linea paternanajbliższych krewnych z linii ojcowskiej przed sąd trybunału głównego W. Ks. Lit. stawiłem,
to jest IMPana Michała Matuszewica, cześnikowicza mińskiego, stryja mego rodzonego, mającego lat wieku swego osimdziesiąt i dwa, deducendo jego od Jana Kazimierza, cześnika mińskiego, ojca jego a dziada mego rodzonego, per authentica documenta procedencją wywodząc
tradycją dóbr następującą przymuszony do kondyktowego dekretu, chciałem przynajmniej w tymże kondykcie non tanquam gratiam gratis datamnie jak darmo daną łaskę, ale jako rzecz arcysprawiedliwą, to jest urodzenie moje szlacheckie od wszelkich secuturis saeculisw przyszłych wiekach kalumnii i noty ewinkować, i dlatego oprócz wielu autentycznych dowodów i dokumentów, proximiores de linea paternanajbliższych krewnych z linii ojcowskiej przed sąd trybunału głównego W. Ks. Lit. stawiłem,
to jest JMPana Michała Matuszewica, cześnikowicza mińskiego, stryja mego rodzonego, mającego lat wieku swego osimdziesiąt i dwa, deducendo jego od Jana Kazimierza, cześnika mińskiego, ojca jego a dziada mego rodzonego, per authentica documenta procedencją wywodząc
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 792
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
tym WYMPana Benedykta Matuszewica, klucznego województwa wileńskiego, którego dziad Tomasz Matuszewic potomstwo swoje z Zofią Zakrzewską, sędzianką ziemską wileńską, małżonką swoją prokreowane dziadowi memu Kazimierzowi Janowi Matuszewicowi, cześnikowi mińskiemu, testamentem swoim przed sądem trybunału przeszłego produkowanym i teraz prezentowanym, jako bratu swemu stryjecznemu w opiekę oddał. Które to moje proximiorum de linea paterna stawienie osobliwym punktem, że ich stawiłem, w projekcie do dekretu teraźniejszego opisanym wyrażone było, teraz zaś cale inaczej uczyniono, bo w dekret wpisano in praesentia tam meaw obecności tak mojej, jako i moich krewnych, wyrażając ich nominatimz imienia, którzy jako w aktorat nie wchodzili, tak prezencji ich incompetenterniesłusznie
tym WJMPana Benedykta Matuszewica, klucznego województwa wileńskiego, którego dziad Tomasz Matuszewic potomstwo swoje z Zofią Zakrzewską, sędzianką ziemską wileńską, małżonką swoją prokreowane dziadowi memu Kazimierzowi Janowi Matuszewicowi, cześnikowi mińskiemu, testamentem swoim przed sądem trybunału przeszłego produkowanym i teraz prezentowanym, jako bratu swemu stryjecznemu w opiekę oddał. Które to moje proximiorum de linea paterna stawienie osobliwym punktem, że ich stawiłem, w projekcie do dekretu teraźniejszego opisanym wyrażone było, teraz zaś cale inaczej uczyniono, bo w dekret wpisano in praesentia tam meaw obecności tak mojej, jako i moich krewnych, wyrażając ich nominatimz imienia, którzy jako w aktorat nie wchodzili, tak prezencji ich incompetenterniesłusznie
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 793
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
prawne aksjoma: „Juramentum finis litium”. Teraz zatem idę do dalszych tegoż kondyktowego dekretu umyślnych przez niepodściwego Połchowskiego, regenta trybunalskiego, wariacji i z nich jak pszczółka z pokrzywy miód wyciągam, a przynajmniej tak bezbożnej zabiegam złości.
Numero secundo. Lubo tego w dekrecie kondyktowym nie dołożono, że ja proximiores de linea paterna, to jest wielmoż-
nego imć pana Michała Matuszewica, cześnikowicza mińskiego, stryja mego rodzonego, i wnuków jego rodzonych a moich synowców, ichmciów panów Józefa i Wojciecha Matuszewiców, także wielmożnego imć pana Antoniego Matuszewica, cześnika mozyrskiego, stryja mego stryjecznego, oraz wielmożnego imć pana Benedykta Matuszewica, klucznego województwa wileńskiego, brata mego,
prawne axioma: „Juramentum finis litium”. Teraz zatem idę do dalszych tegoż kondyktowego dekretu umyślnych przez niepodściwego Połchowskiego, regenta trybunalskiego, wariacji i z nich jak pszczółka z pokrzywy miód wyciągam, a przynajmniej tak bezbożnej zabiegam złości.
Numero secundo. Lubo tego w dekrecie kondyktowym nie dołożono, że ja proximiores de linea paterna, to jest wielmoż-
nego jmć pana Michała Matuszewica, cześnikowicza mińskiego, stryja mego rodzonego, i wnuków jego rodzonych a moich synowców, ichmciów panów Józefa i Wojciecha Matuszewiców, także wielmożnego jmć pana Antoniego Matuszewica, cześnika mozyrskiego, stryja mego stryjecznego, oraz wielmożnego jmć pana Benedykta Matuszewica, klucznego województwa wileńskiego, brata mego,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 808
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
dekret kondyktowy wpisał, że ile razy zachodziły i cytowane były dokumenta tykające się osób tych wyżej wyrażonych z linii ojcowskiej mnie bliższych, przed sądem stawających, tyle razy wpisał że „personaliter przed sądem trybunalskim przy tej sprawie comparebant”.
Na jedno zatem to wychodzi, czy żeby wpisał był Połchowski, że ja proximiores de linea paterna przed sąd trybunalski stawiłem, czyli też, że przy dokumentach ich osób tykających dołożył, że personaliter przed sądem trybunalskim comparebant. I owszem, więcej by złości Połchowski uczynił, gdyby był wpisał w kondyktowy dekret, że tych wyżej wyrażonych de linea paterna proximiores przed trybunałem stawiłem, aniżeli gdyby ich przy dokumentach do ich
dekret kondyktowy wpisał, że ile razy zachodziły i cytowane były dokumenta tykające się osób tych wyżej wyrażonych z linii ojcowskiej mnie bliższych, przed sądem stawających, tyle razy wpisał że „personaliter przed sądem trybunalskim przy tej sprawie comparebant”.
Na jedno zatem to wychodzi, czy żeby wpisał był Połchowski, że ja proximiores de linea paterna przed sąd trybunalski stawiłem, czyli też, że przy dokumentach ich osób tykających dołożył, że personaliter przed sądem trybunalskim comparebant. I owszem, więcej by złości Połchowski uczynił, gdyby był wpisał w kondyktowy dekret, że tych wyżej wyrażonych de linea paterna proximiores przed trybunałem stawiłem, aniżeli gdyby ich przy dokumentach do ich
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 809
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
wychodzi, czy żeby wpisał był Połchowski, że ja proximiores de linea paterna przed sąd trybunalski stawiłem, czyli też, że przy dokumentach ich osób tykających dołożył, że personaliter przed sądem trybunalskim comparebant. I owszem, więcej by złości Połchowski uczynił, gdyby był wpisał w kondyktowy dekret, że tych wyżej wyrażonych de linea paterna proximiores przed trybunałem stawiłem, aniżeli gdyby ich przy dokumentach do ich osób regulujących nie wpisał, że personaliter in iudicio comparebant. Złość Połchowskiego była w ostatnim stopniu, ale przecież większe było miłosierdzie boskie. Dlatego zaś i tych de linea paterna proximiores przed sądem trybunalskim stawiłem, abym i przez te żywe dokumenta
wychodzi, czy żeby wpisał był Połchowski, że ja proximiores de linea paterna przed sąd trybunalski stawiłem, czyli też, że przy dokumentach ich osób tykających dołożył, że personaliter przed sądem trybunalskim comparebant. I owszem, więcej by złości Połchowski uczynił, gdyby był wpisał w kondyktowy dekret, że tych wyżej wyrażonych de linea paterna proximiores przed trybunałem stawiłem, aniżeli gdyby ich przy dokumentach do ich osób regulujących nie wpisał, że personaliter in iudicio comparebant. Złość Połchowskiego była w ostatnim stopniu, ale przecież większe było miłosierdzie boskie. Dlatego zaś i tych de linea paterna proximiores przed sądem trybunalskim stawiłem, abym i przez te żywe dokumenta
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 809
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
