myśli uciecha/ Z sąsiady zgoda. Cóż lepszego? Bronić sławy Ojczystej/ Mężnie gdzie potrzeba stawać/ Animuszu nie strwożonego być. To szlachecka. Z lekkim się w rzecz nie wdawać/ W nierównym polu wytrwać/ W równym odpor dać. Żołnierz pod chorągiew się wproszący/ Biegun ode wsi do wsi biegający; Sługa pochlebujący. Nie ma się gdzie podziec. Czołn na wodzie płynący/ Ptak po powietrzu latający/ Panna czystość tyrająca. Jednaki znak po sobie zostawiują. Pan/ Urząd/ Marszałek/ Ma być jako kryształ. Na ludzi niewinnie następować/ Z upadku się cieszyć/ Do żalu przywodzić. Szatańska. W wieku młodym utracony wstyd/
myśli vćiechá/ Z sąśiády zgodá. Cosz lepszego? Bronić sławy Oycżystey/ Mężnie gdźie potrzebá stawáć/ Animuszu nie strwożonego bydź. To szláchecka. Z lekkim się w rzecż nie wdawáć/ W nierownym polu wytrwáć/ W rownym odpor dáć. Zołnierz pod chorągiew się wproszący/ Biegun ode wśi do wśi biegáiący; Sługá pochlebuiący. Nie ma się gdzie podziec. Czołn ná wodźie płynący/ Ptak po powietrzu latáiący/ Pánná cżystość tyráiąca. Iednáki znák po sobie zostáwiuią. Pan/ Vrząd/ Márszáłek/ Ma byc iáko krzyształ. Ná ludźi niewinnie nástępowáć/ Z vpadku się ćieszyć/ Do żálu przywodźić. Szátáńska. W wieku młodym vtrácony wstyd/
Skrót tekstu: ŻabPol
Strona: Cv
Tytuł:
Polityka dworska
Autor:
Jan Żabczyc
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
nie wcześniej niż 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1616
Data wydania (nie później niż):
1650
się w niebezpieczeństwie/ kapłana zawołano aby bogacza nawiedził/ Spowiedzi wysłuchał/ dał Komunią/ duszę wychodzącą Panu Bogu poruczał: Iż mu tylko szło o wełnę nie o zbawienie dusze/ skoro przyszedł od bogacza poseł/ zaraz bieżał/ wszedł do pałacu gdzie chory leżał/ w gmachu kosztownie ubranym. Tam wiele nalazł około stojących bogaczowi pochlebujących. Kapłan tedy prosił ustąpienia/ jaką taką Spowiedź na nim wycisnął. Potym usiadszy łowca pieniążków/ afekt miłości zmyślając/ jął pokazować użalenie/ pyta czegoby chciał/ na co nabarziej utyskuje. Miedzy mieczmi na obie stronie siekącymi bezpieczność i pokoj fałszywy prorok obiecuje/ słowy kłamliwemi ścianę pomazował/ której Pan Bóg upadkiem groził
sie w niebespieczeństwie/ kápłaná záwołano áby bogacza náwiedźił/ Spowiedźi wysłuchał/ dał Communią/ duszę wychodzącą Pánu Bogu poruczał: Iż mu tylko szło o wełnę nie o zbawienie dusze/ skoro przyszedł od bogaczá poseł/ zaráz bieżał/ wszedł do páłacu gdźie chory leżał/ w gmáchu kosztownie vbránym. Tám wiele nálazł około stoiących bogaczowi pochlebuiących. Kápłan tedy prośił vstąpienia/ iáką táką Spowiedź ná nim wyćisnął. Potym vśiadszy łowcá pieniążkow/ áffekt miłośći zmysláiąc/ iął pokázowáć vżalenie/ pyta czegoby chćiał/ ná co nabarźiey vtyskuie. Miedzy mieczmi ná obie stronie śiekącymi bespieczność y pokoy fałszywy prorok obiecuie/ słowy kłamliwemi śćiánę pomázował/ ktorey Pan Bog vpadkiem groźił
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 91
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
? Które źle nabyte. 78. Który dom nieszczęśliwy? Ktrojm skapy rządzi. 79. Gdzie słudzy przewodzą? Gdzie się im Panowie poddają. 80. Co jest szczęście ludzkie? Sen czuwającego. 81. Kto ma dosyć? Ten który więcej nie pragnie. 82. Jaka jest cnota? Jest jak zwierciadło nikomu nie pochlebujące. 84. Komu jednakoż mieć i nie mieć. Kto czego nie używa. 85. Co gubi zgodę? Upor. 86. Kto w karty grać może bezpiecznię? Który ma niepotrzebne pieniądze.
? Ktore źle nábyte. 78. Ktory dom nieszcześliwy? Ktroym skapy rządzi. 79. Gdzie słudzy przewodzą? Gdzie się im Pánowie poddáią. 80. Co iest szczęśćie ludzkie? Sen czuwaiącego. 81. Kto ma dosyć? Ten ktory więcey nie pragnie. 82. Iáka iest cnota? Iest iák zwierćiadło nikomu nie pochlebuiące. 84. Komu iednákoż mieć y nie mieć. Kto czego nie używa. 85. Co gubi zgodę? Vpor. 86. Kto w karty gráć może bespiecznię? Ktory ma niepotrzebne pieniądze.
Skrót tekstu: TylkRoz
Strona: 368
Tytuł:
Uczone rozmowy
Autor:
Wojciech Tylkowski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1692
Data wydania (nie wcześniej niż):
1692
Data wydania (nie później niż):
1692
