wzieżona abo wzniesiona/ a koń się tam macać nie da: weźmisz dwa rzemienie/ zwiąż mu nogę nad krzczycami jednym/ a drugim pod nimi/ i ściągni tak mocno/ iż mu noga ociecze a guzy nabiegą. Weźmisz żelazo rozpalone/ a przepaliwszy one guzy/ zasyp Grynszpanem odwiązawszy/ i przywiń chustą/ żeby podeschło: potym przemywszy/ jako wyższej/ zasypuj prochem pomienionym.
Poczynają się też krzczyce od ogona/ co łacno poznasz/ gdy koń zadek trze o ścianę abo o przeworzynę/ abo o co może: ktemu jeśli namacasz na ogonie guzy jakie twarde. Co gdy tak będzie/ zwięzysz mu także ogon nad i pod krzczycami:
wzieżona ábo wznieśiona/ á koń się tám mácáć nie da: weźmisz dwá rzemienie/ zwiąż mu nogę nád krzczycámi iednym/ á drugim pod nimi/ y śćiągni ták mocno/ iż mu nogá oćiecze á guzy nábiegą. Weźmisz żelázo rospalone/ á przepaliwszy one guzy/ zásyp Grynszpanem odwiązawszy/ y przywiń chustą/ żeby podeschło: potym przemywszy/ iáko wyższey/ zásypuy prochem pomienionym.
Poczynáią się też krzczyce od ogoná/ co łácno poznasz/ gdy koń zádek trze o śćiánę ábo o przeworzynę/ ábo o co może: ktemu iesli námácasz ná ogonie guzy iákie twárde. Co gdy ták będźie/ zwięzysz mu tákże ogon nád y pod krzczycámi:
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Pij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
zwysz pomienionych ingrediencji zadać mu. W drodze i na miejscu z końmi jako się obchodzić. W Ciągnieniu, koni podczas gorącego lata aby dla ochwatu nie pojono przestrzegać, lepiej że przepragną, aniżeliby miały szwankować w drodze; stanąwszy w gospodzie, konie grzebłem ociągnąć, czoła i oczy poocierać płatem, aby z potu podeschły kocami je przykryć: jeść nie zaraz im (póki dobrze nie wytchną) dawać, jak pojedzą siana, często przerywając napoić, potym im po kęsu i powoli obroku (dobrze opaławszy z prochu) udzielać, a nie tylko w drodze, ale i na każdym tego przestrzegać miejscu, i aby zawsze pod niemi było chędogo
zwysz pomięnionych ingredientiey zádáć mu. W drodze y ná mieyscu z końmi iáko się obchodzić. W Ciągnieniu, koni podczás gorącego látá áby dla ochwátu nie poiono przestrzegáć, lepiey że przeprágną, ániżeliby miáły szwánkowáć w drodze; stánąwszy w gospodźie, konie grzebłem oćiągnąć, czołá y oczy pooćieráć płátem, áby z potu podeschły kocámi ie przykryć: ieść nie záraz im (poki dobrze nie wytchną) dawáć, iák poiedzą śiáná, często przerywaiąc nápoić, potym im po kęsu y powoli obroku (dobrze opáławszy z prochu) vdźieláć, á nie tylko w drodze, ále y ná káżdym tego przestrzegáć mieyscu, y áby záwsze pod niemi było chędogo
Skrót tekstu: HaurEk
Strona: 58
Tytuł:
OEkonomika ziemiańska
Autor:
Jakub Kazimierz Haur
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
