30. par: 45.[...] Czystość. Przykład XII. Czystego młodzieńca rozpalone żelazo nie upaliło/ ale gdy czystość utracił/ ciężko go sparzyło. 194.
PAcholę jedno w Klasztorze ś. Benedykta w Kluniaku/ prawie z dzieciństwa proste i niewinne zrosło. gdy już był młodzieniec dorosły/ kazałmu Opat zsobą jachać. Dla podkowania tedy koniej/ w drodze będąc Opat z swoimi/ stanie przed kuźnią/ dzivował się młodzieniec/ że nigdy nic takowego nie widziął/ żelazo ogniste gołą ręką bez upalenia abo obtażenia podnozszy/ przypatrował się onemu. Zdumiał się Opat/ i wszyscy którzy byli przy tym/ niewinność w młodzieniaszku czcili/ i tejże rzeczy po
30. par: 45.[...] Czystość. PRZYKLAD XII. Czystego młodźieńcá rospalone żelázo nie vpaliło/ ále gdy czystość vtráćił/ ćiężko go spárzyło. 194.
PAcholę iedno w Klasztorze ś. Benediktá w Kluniaku/ práwie z dźiećiństwá proste y niewinne zrosło. gdy iuż był młodźieniec dorosły/ kazałmu Opát zsobą iácháć. Dla podkowánia tedy koniey/ w drodze będąc Opát z swoimi/ stanie przed kuźnią/ dźivował sie młodźieniec/ że nigdy nic tákowego nie widźiął/ żelazo ogniste gołą ręką bez vpalenia ábo obtáżenia podnozszy/ przypátrował sie onemu. Zdumiał sie Opát/ y wszyscy ktorzy byli przy tym/ niewinność w młodźieniaszku czćili/ y teyże rzeczy po
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 203
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
: co jako sprawić/ niżej znajdziesz w rozdziale około schnienia kopyta. Jednakże zarazem i do tych śrzodków uciec się trzeba. Czwarte.
Na samej rozpadlinie jeśli jest w pośrzodku abo z dołu/ rozbierz mu róg jako najszerzej z boku obydwóch aż do żywego/ a zmieszawszy siarkę z kozłowym łojem zaskwarz/ i daj go podkować/ bo lepiej róg na podkowie odrasta/ a pod podkowę nabij uwiercianego nasienia konopnego zmieszanego z białkiem jajowym. Jeśli też rozpadlina od kleju zwierzchu będzie/ przypalże onę żelazem rozżarzonym/ żeby się rozszerzyła/ a chocia i do krwie/ nic nie wadzi/ zalewajże ten raz olejkiem siarczanym/ a w niedostatku samą
: co iáko spráwić/ niżey znaydźiesz w rozdźiale około schnienia kopytá. Iednákże zárázem y do tych śrzodkow vćiec się trzebá. Czwarte.
Ná sámey rospádlinie iesli iest w pośrzodku ábo z dołu/ rozbierz mu rog iáko nayszerzey z boku obudwuch áż do żywego/ á zmieszawszy śiárkę z kozłowym łoiem záskwarz/ y day go podkowáć/ bo lepiey rog ná podkowie odrasta/ á pod podkowę nábiy vwierćiánego naśienia konopnego zmieszánego z białkiem iáiowym. Iesli też rospádliná od kleiu zwierzchu będźie/ przypalże onę żelázem rozżarzonym/ żeby się rozszerzyłá/ á choćia y do krwie/ nic nie wádźi/ zálewayże ten raz oleykiem śiárczánym/ á w niedostátku sámą
Skrót tekstu: DorHip_II
Strona: Piij
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_II
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
osobna stróżowi za każdym schodzeniem lub zjeżdżaniem takowym wydawane będą łoju par 4. A przy stróżach tymże samym światłem już i cieśle oświecać się powinni.
Szewcowi do naprawiania bulgi, kiedy się trafi, że na dół schodzić musi, dana będzie para 1.
Kowalowi, kiedy schodzić będzie do wybierania rogu koniom skarbowym lub do podkowania onychże, będzie dana łoju para 1. Kiedy zaś więcej koni do opatrzenia mieć będzie, wtenczas według roboty łoju przyczynić mu potrzeba.
Studniarzom u gór „Seraf” i „Janina”, zjeżdżającym do chędożenia rynn w stułach, na tydzień wydawać należy łoju po parze 1.
Reszty łoju, czego nie wypotrzebują,
osobna stróżowi za każdym schodzeniem lub zjeżdżaniem takowym wydawane będą łoju par 4. A przy stróżach tymże samym światłem już i cieśle oświecać się powinni.
Szewcowi do naprawiania bulgi, kiedy się trafi, że na dół schodzić musi, dana będzie para 1.
Kowalowi, kiedy schodzić będzie do wybierania rogu koniom skarbowym lub do podkowania onychże, będzie dana łoju para 1. Kiedy zaś więcej koni do opatrzenia mieć będzie, wtenczas według roboty łoju przyczynić mu potrzeba.
Studniarzom u gór „Seraf” i „Janina”, zjeżdżającym do chędożenia rynn w stułach, na tydzień wydawać należy łoju po parze 1.
Reszty łoju, czego nie wypotrzebują,
Skrót tekstu: InsGór_3
Strona: 122
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1706 a 1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1706
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
chociabyś go i na sznurze puszczał pojedynkiem/ przedsię i bez żadnych razów wzbudzenie wilgotności/ które z zażywania częstej miłości pochodzi/ wpada w członki nizne/ jako w nogi i w sławy wstępuje/ skąd bywa więc chromota nieuleczona. Abyś tedy onego od tego wystrzegł/ uczyń tak: odjąwszy już stadnika po rozprawie/ znowu podkować go kazać/ a nie mieszkając takie mu mycie nagotować: Weźmi rumnu garści cztery/ piołunku garści dwie/ głogowych różek garści dwie/ szczawiu garści trzy/ barszczu garści trzy/ mięty garści dwie/ ruty garści dwie. Te wszytkie zioła bądź więdłe bądź też świeże/ uwarzyć w ługu z połowicą octu/ a tym na
choćiabyś go y ná sznurze puszczał poiedynkiem/ przedsię y bez żadnych rázow wzbudzenie wilgotnośći/ ktore z záżywánia częstey miłośći pochodźi/ wpada w członki nizne/ iáko w nogi y w słáwy wstępuie/ skąd bywa więc chromotá nievleczona. Abyś tedy onego od tego wystrzegł/ vczyń ták: odiąwszy iuż stádniká po rospráwie/ znowu podkowáć go kázáć/ á nie mieszkáiąc tákie mu myćie nágotowáć: Weźmi rumnu gárśći cztery/ piołunku gárśći dwie/ głogowych różek gárśći dwie/ szczawiu gárśći trzy/ barszczu gárśći trzy/ mięty gárśći dwie/ ruty gárśći dwie. Te wszytkie źiołá bądź więdłe bądź też świeże/ vwárzyć w ługu z połowicą octu/ á tym ná
Skrót tekstu: DorHip_I
Strona: Ciijv
Tytuł:
Hippica to iest o koniach księgi_I
Autor:
Krzysztof Dorohostajski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
a rozciągnicie mi tego pachołka na pniu. Oto masz odprawę/ Mój łaskawy Panie/ dla Boga proszę/ * prze Bóg/ do śmierci się tego więcej nie dopuszczę. W. M. dziękuję/ za karanie. Wóz zawieś do Stalmacha/ a daj go naprawić. A konia zawiedź do kowala/ a daj go podkować * podkowy przybić.) A Jeszcze z wozem nie przyjechał? Przyjachał. Przynieś mu oponę/ a niechaj wóz przykryje. Bracie pomóż mi smarować/ żebych się tym rychlej odprawił. A smolnicę kędy masz? a jest też smoła w niej. Jest to dobry dziegieć. Weźmi tłomok/ kobierzec/ puzdro z flaszami
á rozćiągnićie mi tego páchołká ná pniu. Oto masz odpráwę/ Moy łáskáwy Pánie/ dla Bogá proszę/ * prze Bog/ do śmierci się tego więcey nie dopuszczę. W. M. dźiekuię/ zá karánie. Woz záwieś do Stalmáchá/ á day go nápráwić. A koniá záwiedź do kowalá/ á day go podkowáć * podkowy przybić.) A Ieszcże z wozem nie przyjechał? Przyjáchał. Przynieś mu oponę/ á niechay woz przykryje. Bráćie pomoż mi smárowáć/ żebych śię tym rychley odpráwił. A smolnicę kędy masz? á jest też smołá w niey. Iest to dobry dźiegieć. Weźmi tłomok/ kobierzec/ puzdro z flaszámi
Skrót tekstu: VolcDial
Strona: 126
Tytuł:
Viertzig dialogi
Autor:
Nicolaus Volckmar
Miejsce wydania:
Toruń
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
rozmówki do nauki języka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
