Jabłonowski wojewoda ruski, ipp. Zamojscy podskarbicowie dobrzy moi kompanistowie, ip. Krasiński starosta warszawski, ip. Grotuz starosta wilkiski, ip. Weszel rożański starosta, ipp. Krasowscy, ip. Żałuski wojewodzie rawski, imp. Gurzyński i t. d.
Wyjechałem z Rzymu, i ze mną ip. Róża Ogińska podskarbianka w. w. ks. lit. od dworu królowej 20 Februarii, wyjechało przy ipannie podskarbiance dam kilka królowej, także kilku paziów, ipp. Zamojscy wyprowadzili nas za mil 4, darował mi ordynat kolaskę gdańską krytą do drogi.
W Wenecji bawiłem się półtory niedzieli, i arcy przeklętą na Karyncją drogą stanąłem
Jabłonowski wojewoda ruski, jpp. Zamojscy podskarbicowie dobrzy moi kompanistowie, jp. Krasiński starosta warszawski, jp. Grothuz starosta wilkiski, jp. Weszel rożański starosta, jpp. Krasowscy, jp. Załuski wojewodzie rawski, jmp. Gurzyński i t. d.
Wyjechałem z Rzymu, i ze mną jp. Róża Ogińska podskarbianka w. w. ks. lit. od dworu królowéj 20 Februarii, wyjechało przy jpannie podskarbiance dam kilka królowéj, także kilku paziów, jpp. Zamojscy wyprowadzili nas za mil 4, darował mi ordynat kolaskę gdańską krytą do drogi.
W Wenecyi bawiłem się półtory niedzieli, i arcy przeklętą na Karyntyą drogą stanąłem
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 98
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
i tak obwieszczenie na inkwizycją pro primis septembris od obydwóch urzędników otrzymawszy, pojechałem do Rasnej.
Gdy powróciłem do Rasny, przysłano pozwy duchowne ojcu memu i mnie na komisją rozwodową między książęciem Radziwiłłem, podczaszym naówczas lit., a Sapieżanką, podskarbianką nadworną lit., abyśmy stawali do Boćków na świadectwo, jako podskarbianka była coacta do zamążpójścia. Ociec mój powiedał, że nie widział tego przymuszenia, a ja nie byłem na tym weselu. Ociec zatem mój ekskuzował się słabością zdrowia, a ja, że nie bywszy na weselu, jestem niewiadomy, i tak obydwa nie jechaliśmy. Komisja z nuncjatury była walna. Był komisarzem ksiądz
i tak obwieszczenie na inkwizycją pro primis septembris od obodwoch urzędników otrzymawszy, pojechałem do Rasnej.
Gdy powróciłem do Rasny, przysłano pozwy duchowne ojcu memu i mnie na komisją rozwodową między książęciem Radziwiłłem, podczaszym naówczas lit., a Sapieżanką, podskarbianką nadworną lit., abyśmy stawali do Boćków na świadectwo, jako podskarbianka była coacta do zamążpójścia. Ociec mój powiedał, że nie widział tego przymuszenia, a ja nie byłem na tym weselu. Ociec zatem mój ekskuzował się słabością zdrowia, a ja, że nie bywszy na weselu, jestem niewiadomy, i tak obydwa nie jechaliśmy. Komisja z nuncjatury była walna. Był komisarzem ksiądz
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 212
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
nie przyszło mi powiedać, które pode mną czynił, nie chciałem go per charitatem prostytuować.
Po sejmiku następowały zapusty, a zatem i akt wesela Niemczewica, cześnika brzeskiego, z panną Korytyńską. Pojechałem tedy z Niemczewicem na tłusty czwartek do Boćków, ale tam nowa nastąpiła okoliczność, to jest, że Sapieżanka, podskarbianka nadworna lit., rozwódka z księciem Radziwiłłem, chorążym wielkim W. Ks. Lit., zakochała się w Mokranowskim, generale wojsk koronnych, tak mocno, że aż wariacja jej przypadła. Nie chciała się zwać Sapieżanką, ale Mokranowską. Biegała, ludzi biła. Ten wtedy tysiąc czerw, zł, który w posagu
nie przyszło mi powiedać, które pode mną czynił, nie chciałem go per charitatem prostytuować.
Po sejmiku następowały zapusty, a zatem i akt wesela Niemczewica, cześnika brzeskiego, z panną Korytyńską. Pojechałem tedy z Niemczewicem na tłusty czwartek do Boćków, ale tam nowa nastąpiła okoliczność, to jest, że Sapieżanka, podskarbianka nadworna lit., rozwódka z księciem Radziwiłłem, chorążym wielkim W. Ks. Lit., zakochała się w Mokranowskim, generale wojsk koronnych, tak mocno, że aż wariacja jej przypadła. Nie chciała się zwać Sapieżanką, ale Mokranowską. Biegała, ludzi biła. Ten wtedy tysiąc czerw, zł, który w posagu
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 323
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
dał pod moją manudukcją, przywiązany do pieniędzy, byłby barzo niekontent, gdyby ten posag syna jego ominął.
Nie wiedziałem, co z tym czynić. Panna Korytyńską zalterowana. Jej konkurent zaczął się mięszać. Hetman gotów był dać tysiąc czerw, zł, ale tą kondycją, ażeby podskarbina nadworna lit., ponieważ podskarbianka nie chciała się podpisać Sapieżanką, ale Mokranowską, dała kartę na ten tysiąc czerw, zł, a podskarbina, dowiedziawszy się o tym, barzo niekontenta była i karty dać nie chciała. Trwała ta mięszanina aż do nocy. Była U podskarbinej faworytka Krypska, która pierwej za karlicę bywszy, potem wyrosła, a była nieprzyjaciółką
dał pod moją manudukcją, przywiązany do pieniędzy, byłby barzo niekontent, gdyby ten posag syna jego ominął.
Nie wiedziałem, co z tym czynić. Panna Korytyńską zalterowana. Jej konkurent zaczął się mięszać. Hetman gotów był dać tysiąc czerw, zł, ale tą kondycją, ażeby podskarbina nadworna lit., ponieważ podskarbianka nie chciała się podpisać Sapieżanką, ale Mokranowską, dała kartę na ten tysiąc czerw, zł, a podskarbina, dowiedziawszy się o tym, barzo niekontenta była i karty dać nie chciała. Trwała ta mięszanina aż do nocy. Była U podskarbinej faworytka Krypska, która pierwej za karlicę bywszy, potem wyrosła, a była nieprzyjaciółką
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 323
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
twoim rość powinna obligacja Bierzesz z pierwszych Dworu Pańskiego ozdób jednę, która kwitnącej młodości, wysokich cnot, wdzięcznej urody zaszczyca się zbiorem, i jest prawdziwą nienagannych Przodków swoich dziedziczką Dobrym natura chwalebne starożytnego Domu tego przymioty wymierzyła podziałem, kiedy męstwo męskiej, białogłowskiej piękną płci dała urodę. Oboje to w Dom twój niesie Imć Panna Podskarbianka; si prima Domûs repetatur origo, od dawnych i walecznych Jadzwingów swój początek Dom ten prowadzi: Gervellus Rzewuski Biskup Płocki, cnotą, roztropnością łagodnością i w podziemnym grobie sławę swego konserwuje Imienia; Przecław Kasztelan, oraz i Starosta Brzeski Litewski czytającym Historią Polską jest znajomy Mikołaj sławnych czasów swoich (Dux consilio miles manu) Pułkownik
twoim rość powinna obligacya Bierzesz z pierwszych Dworu Pańskiego ozdob iednę, ktora kwitnącey młodości, wysokich cnot, wdzięczney urody zászczyca się zbiorem, y iest prawdziwą nienagannych Przodkow swoich dziedziczką Dobrym nátura chwalebne stárożytnego Domu tego przymioty wymierzyłá podziałem, kiedy męstwo męskiey, białogłowskiey piękną płci dałá urodę. Oboie to w Dom twoy niesie Imć Panna Podskárbianka; si prima Domûs repetatur origo, od dáwnych y walecznych Iadzwingow swoy początek Dom ten prowadzi: Gervellus Rzewuski Biskup Płocki, cnotą, rostropnością łágodnością y w podziemnym grobie sławę swego konserwuie Imienia; Przecław Kasztelan, oraz y Stárosta Brzeski Litewski czytáiącym Historyą Polską iest znaiomy Mikołay sławnych czasow swoich (Dux consilio miles manu) Pułkownik
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 42
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
w tym bo często na urazę sobie zarabiającą pamięc należącego kogo nieopuścił. Lubo wie każdy dyskretny że onere rami franguntur, że i mnie ustaćby przyszło, gdybym za każdą mową o które teraz osobliwie z łaski Majestatów Pańskich nietrudno, wszystkim należyte miał dawać pochwały. Więc ile pamięć zniesie namieniam, że Imć Panna Podskarbianka przez różne stopnie z Ojcowskiej i Mecierzyńskiej linii z wielkiemi Domami ma swoje bliskie spokrewnienia, osobliwie jednak z Firlejami, Lanckorońskiemi, Łużeckiemi, Hodorowskiemi, Wasiecińskiemi, Fredrami, Drojewskiemi, Zurawińskiemi, Regowskiemi, Leśniowolskiemi, Wapowskiemi, Stadnickiemi, Dziduszyckiemi, Duninami, Kuropatnickiemi, Cetnerami, Konarskiemi, Humnickiemi, Suligostowskiemi, Mleczkami, Korzeniowskiemi
w tym bo często ná urázę sobie zárabiaiącą pámięc należącego kogo nieopuścił. Lubo wie każdy dyskretny że onere rami franguntur, że y mnie ustáćby przyszło, gdybym zá każdą mową o ktore teraz osobliwie z łáski Maiestatow Pańskich nietrudno, wszystkim należyte miał dawáć pochwały. Więc ile pámięć zniesie námieniam, że Imć Panna Podskarbianka przez rożne stopnie z Oycowskiey y Mecierzyńskiey linii z wielkiemi Domami ma swoie bliskie spokrewnienia, osobliwie iednak z Firleiami, Lanckorońskiemi, Łużeckiemi, Hodorowskiemi, Wasiecińskiemi, Fredrámi, Droiewskiemi, Zurawińskiemi, Regowskiemi, Leśniowolskiemi, Wapowskiemi, Stadnickiemi, Dziduszyckiemi, Duninami, Kuropatnickiemi, Cetnerami, Konarskiemi, Humnickiemi, Suligostowskiemi, Mleczkámi, Korzeniowskiemi
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 43
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
. Jeżeli zaś na rodzonych Imć Panny Podskarbianki oko rzuciemy, oprócz tego, że dobry Ojciec na wzór Ewangelicznego często do nich mówi, Filii mei omnia mea vestra sunt, tak piękne wnich praeclarae Indolis widziemy specimina, że wątpić nietrzeba, że lubo Są praecocia, przecie maturescent. Ozdobiona temi Domowemi decoribus Imć Panna Podskarbianka iuri tuo cedit Mości Panie Wojewodzicu Bełzki, oddając ją Najjaśniejsze Majestaty, upewnieni że wrodzona heroico pectori cnota twoja, godne wielkich przodków brać przed się będzie czyny, i na Imię nieśmiertelne pracować; bo carô constat praeclarum nomen, i wszystkie na to wazić będziesz siły. A zatym jako nienowina aby wyrwane Orłom znowu odrastały pióra
. Ieżeli zaś ná rodzonych Imć Panny Podskarbianki oko rzuciemy, oprocz tego, że dobry Oyciec ná wzor Ewangelicznego często do nich mowi, Filii mei omnia mea vestra sunt, ták piękne wnich praeclarae Indolis widziemy specimina, że wątpić nietrzeba, że lubo Są praecocia, przecie maturescent. Ozdobiona temi Domowemi decoribus Imć Panna Podskárbianka iuri tuo cedit Mości Pánie Woiewodzicu Bełzki, oddáiąc ią Nayiaśnieysze Maiestaty, upewnieni że wrodzona heroico pectori cnota twoia, godne wielkich przodkow bráć przed się będzie czyny, y ná Imię niesmiertelne prácować; bo carô constat praeclarum nomen, y wszystkie ná to waźyć będziesz siły. A zátym iáko nienowina áby wyrwane Orłom znowu odrastały piora
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 43
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
