Trybunałów Sacrae Inquisitionis na Żydów, Atcistów, Heretyków, bluźnierzów, stąd tenże Barklajusz ich chwali.
Inquisitores, Extirpatores. Calvinistarum, Atheistarum.
Teraźnięjszym zaś Hiszpanom Vir Consilii te przyznaje qualitates: że Włoskiemu w wielu cyrkumstancjach podobni Geniuszowi. Pieszym jednak żołnierzem od nich mocniejsi: Szczerości więcej tym prezentują, z któremi po zwadce pogodzeni: apetyt w zbieraniu, usilność w staraniu wrększy u nich, niż u Wlochów; Powaga nadęta, ta większa, bo humorowi Nacyj przyródnia, które vitium prawie ich ćmi w interesach. Powagi tej przy chytrości zażywają najwięcej stemi; co im subiecti. Na przyszłe rzeczy są sto oczni Argusowie, a przez to każdą
Trybunáłow Sacrae Inquisitionis ná Zydow, Athcistow, Heretykow, bluźnierzow, ztąd tenże Barklaiusz ich chwáli.
Inquisitores, Extirpatores. Calvinistarum, Atheistarum.
Teraźnięyszym zaś Hiszpanom Vir Consilii te przyznáie qualitates: że Włoskiemu w wielu cyrkumstáncyach podobni Geniuszowi. Pieszym iednák żołnierzem od nich mocnieysi: Szczerości więcey tym prezentuią, z ktoremi po zwádce pogodzeni: apetyt w zbierániu, usilność w starániu wrększy u nich, niż u Wlochow; Powága nádęta, ta większa, bo humorowi Nacyi przyrodnia, ktore vitium práwie ich ćmi w interesach. Powági tey przy chytrości zázywaią náywięcey ztemi; co im subiecti. Ná przyszłe rzeczy są sto oczni Argusowie, á przez to każdą
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 698
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
de Palude, i inszych wielu rozumienie takie jest/ że żadnym sposobem niemamy czynić złych rzeczy/ żeby z nich byłu dobre/ iże raczej człowiek śmierć ma sobie obrać/ a niżeli na takowe rzeczy zezwolić/ to jest/ przez zabobony i lekarstwa próżne miał choroby pozbyć. Różnice tych Doktorów/ mogą być jedna dystynkcją pogodzone: lecz w przód przypatrzmy się zdaniu każdego z osobna. Skotus w Księgach o ludziach zimnych/ i uczarowanych/ rozumie to być głupstwem/ powiedać/ że przez zabobony i lekarstwa próżne/ czary niemają być leczone/ mówi: abowiem że nie masz w tym żadnego niedowiarstwa/ ani odstępstwa/ bo ten który psuje nie
de Palude, y inszych wielu rozumienie tákie iest/ że żadnym sposobem niemamy czynić złych rzeczy/ żeby z nich byłu dobre/ iże rácżey człowiek śmierć ma sobie obráć/ á niżeli ná tákowe rzeczy zezwolić/ to iest/ przez zabobony y lekárstwá prozne miał choroby pozbyć. Rożnice tych Doktorow/ mogą być iedná dystynkcyą pogodzone: lecz w przod przypátrzmy sie zdániu káżdego z osobná. Skotus w Xięgách o ludźiách źimnych/ y vczárowánych/ rozumie to być głupstwem/ powiedáć/ że przez zabobony y lekárstwá prozne/ czáry niemáią być lecżone/ mowi: ábowiem że nie mász w tym żadnego niedowiárstwá/ áni odstępstwá/ bo ten ktory psuie nie
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 181
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
