surowie się srożą/ Inaczej nic jeno już Panu śmiercią grożą. Już vota zapalczywość ostrzy nieujęta/ Miejsca się nie dopyta sprawiedliwość święta. Snują się/ terminując kryminały prędzej/ Świadków przysposabiają fałszywych co więcej. A Pan związany stoi: twarz święta uplwana/ Szata na nim plugawym gnojem upluskana. Śliczne włosy/ żywicą/ woskiem polepione/ Skronie/ oczy i usta ogniem poparzone. Taka jednak odmiana rzewna twarzy Pańskiej Nie poruszyła krzczyce bynamniej Tyrańskiej. Ale/ jak obsessowie/ na Pana ziewają; Proposicjej/ ani prawnego nie mają Pamiątka
Postępku prawie nizacz/ i skargi do kołaa Senatorskiego nie masz: a tu wszyscy zgoła Niechcemy/ aby ten
surowie się srożą/ Ináczey nic ieno iuż Pánu śmiercią grożą. Iuż votá zápálczywość ostrzy nievięta/ Mieyscá się nie dopyta spráwiedliwość święta. Snuią się/ terminuiąc kryminały pręcey/ Swiádkow przysposabiáią fałszywych co więcey. A Pan związány stoi: twarz święta vplwána/ Szátá ná nim plugáwym gnoiem vpluskána. Sliczne włosy/ żywicą/ woskiem polepione/ Skronie/ oczy y vsta ogniem popárzone. Táka iednák odmiáná rzewna twarzy Páńskiey Nie poruszyłá krzczyce bynamniey Tyráńskiey. Ale/ iák obsessowie/ ná Páná źiewáią; Proposicyey/ áni práwnego nie máią Pámiątká
Postępku práwie nizacz/ y skárgi do kołaá Senatorskiego nie mász: á tu wszyscy zgołá Niechcemy/ áby ten
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 25.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
. Ma powietrze zdrowe/ ale wietrzne i zimne/ i grunty obfite we wszystko. Jest go w około 16. mil/ acz niektórzy czynią je więtszym: ma w sobie około 200000. ludzi: ale budowania nie ma okazałego/ bo wiele ich mieszka pod ziemią: domy też mają z gliny/ i z błota polepione/ obyczajem wschodnim. Jest tam dosyć fontann/ strumieniów/ ogrodów. Było przedtym stolicą królów Perskich; lecz je Tamas przeniósł do Cabin. Było spustoszone od Selima/ a potym od Solimana/ bo nie ma murów: a potym je wziął Osman Hetman Amutata króla Tureckiego/ i założył tam dobrą fortecę. Ta Prowincja graniczy
. Ma powietrze zdrowe/ ále wietrzne y źimne/ y grunty obfite we wszystko. Iest go w około 16. mil/ ácz niektorzy czynią ie więtszym: ma w sobie około 200000. ludźi: ále budowánia nie ma okazáłego/ bo wiele ich mieszka pod źiemią: domy też máią z gliny/ y z błota polepione/ obyczáiem wschodnim. Iest tám dosyć fontan/ strumieniow/ ogrodow. Było przedtym stolicą krolow Perskich; lecz ie Támás przeniosł do Cábin. Było spustoszone od Selimá/ á potym od Solimaná/ bo nie ma murow: á potym ie wźiął Osman Hetman Amutátá krolá Tureckiego/ y záłożył tám dobrą fortecę. Tá Prouincia grániczy
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 192
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
i oskardy młynarzowe, pytle 2: jeden do żyta, drugi do jęczmienia, pańskie. Chałupa młynarska w wiązanie i lepionkę stara, zła, spróchniała, cwele pogniłe, szczyt złamany, reparować jej nie można, wcale nowej trzeba, drzwi w niej czworo na zawiasach, okien tylko kawałki, piec kachelkowy, stary, polepiony. Stajnia w wiązanie i lepionkę pochylona, z dachem złym, drzwi do niej troje na biegunach, stodoła w końcu chałupy w wiązanie i lepionkę o 1 sąsieku i klepisku, z dachem złym, wcale leci. Od stodółki chrustem oplecionej tylko kilka słupów; te wiatr wcale zrujnował. D. Ordynaria dworznika. — Pieniędzy
i oskardy młynarzowe, pytle 2: jeden do żyta, drugi do jęczmienia, pańskie. Chałupa młynarska w wiązanie i lepionkę stara, zła, spróchniała, cwele pogniłe, szczyt złamany, reparować jej nie można, wcale nowej trzeba, drzwi w niej czworo na zawiasach, okien tylko kawałki, piec kachelkowy, stary, polepiony. Stajnia w wiązanie i lepionkę pochylona, z dachem złym, drzwi do niej troje na biegunach, stodoła w końcu chałupy w wiązanie i lepionkę o 1 sąsieku i klepisku, z dachem złym, wcale leci. Od stodółki chróstem oplecionej tylko kilka słupów; te wiatr wcale zrujnował. D. Ordynaria dworznika. — Pieniędzy
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 32
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
kwatery, tylko okiennicami z tarcic zabite. Są do tych okien kwatery szklane w ołów, w ramach, ną spichrzu deponowane, dobre wszytkie, bez prętów; do wszytkich okien są okiennice z tarcic: jedne zasuwane, drugie na zawiasach żelaznych, ale lichych. Nad izbą i alkierzem jednym posowa z tarcic położona, nie polepiona; nad drugą izbą także posowa źle położona i nie dostaje tarcic kilkunastu. Dach zły, wszędy ciecze, słomiany, stary. Przy dworze płot w słupy w 3 łaty z lasków przeplatany, od stawu do ogródka. Na podwórzu spichlerz z szachulcu budowany, drzwi do niego dobre z tarcic, z zamkiem stolarskim, z
kwatery, tylko okiennicami z tarcic zabite. Są do tych okien kwatery szklane w ołów, w ramach, ną spichrzu deponowane, dobre wszytkie, bez prętów; do wszytkich okien są okiennice z tarcic: jedne zasuwane, drugie na zawiasach żelaznych, ale lichych. Nad izbą i alkierzem jednym posowa z tarcic położona, nie polepiona; nad drugą izbą także posowa źle położona i nie dostaje tarcic kilkunastu. Dach zły, wszędy ciecze, słomiany, stary. Przy dworze płot w słupy w 3 łaty z lasków przeplatany, od stawu do ogródka. Na podwórzu spichlerz z szachulcu budowany, drzwi do niego dobre z tarcic, z zamkiem stolarskim, z
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 101
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
, przed którą zwód z łańcuchami. Na dziedziniec wszedłszy, po prawej ręce burgrabstwo wespół z spichrzem, murowane, pod dachówką. Do burgrabstwa po schodach do sieni, z której na lewą rękę drzwi podwójne na zawiasach z hantabą i zasuwką. U dołu w izbie podłoga z tarcic, piec biały, formowany, stary, polepiony, kominek murowany, okien 3. Z tej izby na prawą rękę drzwi podwójne na zawiasach z zamkiem do alkierza, w którym okna 2 i szafa, przez którą do sklepu schody. Z sieni schody na górę do dwu izdebków. Z dziedzińca schody do spichrza i drzwi na zawiasach z zamkiem złym i wrzeciądzem. W
, przed którą zwód z łańcuchami. Na dziedziniec wszedłszy, po prawej ręce burgrabstwo wespół z spichrzem, murowane, pod dachówką. Do burgrabstwa po schodach do sieni, z której na lewą rękę drzwi podwójne na zawiasach z hantabą i zasuwką. U dołu w izbie podłoga z tarcic, piec biały, formowany, stary, polepiony, kominek murowany, okien 3. Z tej izby na prawą rękę drzwi podwójne na zawiasach z zamkiem do alkierza, w którym okna 2 i szafa, przez którą do sklepu schody. Z sieni schody na górę do dwu izdebków. Z dziedzińca schody do spichrza i drzwi na zawiasach z zamkiem złym i wrzeciądzem. W
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 128
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
; okna w izbie: jedno o 1 kwaterze w ołów, drugie o 2 kwaterach także w ołów, 2 szyby wybite. W komorze okno o 1 kwaterze w ołów, dobre. Browarek ten bez wszelkich statków do robienia piwa, podłoga w izbie i komorze zła, w sieni dobra, pułap dobry, piec kachelkowy polepiony, kominek przyległy i komin w brożyny lepiony, dobry; ława w izbie 1 bez stoła. Obora bydła i świni. — Krów było n-ro 6, ad praesens są 3, jałowica 1, cieląt było 3, ad praesens 1, owiec inwentarskich było 193, ad praesens 180. Deces ten w pierwszym roku przeszłej
; okna w izbie: jedno o 1 kwaterze w ołów, drugie o 2 kwaterach także w ołów, 2 szyby wybite. W komorze okno o 1 kwaterze w ołów, dobre. Browarek ten bez wszelkich statków do robienia piwa, podłoga w izbie i komorze zła, w sieni dobra, pułap dobry, piec kachelkowy polepiony, kominek przyległy i komin w brożyny lepiony, dobry; ława w izbie 1 bez stoła. Obora bydła i świni. — Krów było n-ro 6, ad praesens są 3, jałowica 1, cieląt było 3, ad praesens 1, owiec inwentarskich było 193, ad praesens 180. Deces ten w pierwszym roku przeszłej
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 190
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
biegunach: u 2 wrzeciądze, u jednych klamka żelazna; piec kachelkowy dobry, okna 2 w drzewo. Stodółka przy niej w słupy z dachem dobrym. Mieszka w niej dannik, który piwo szynkuje pańskie i płaci fl. 6. Chałupa w szachulec nowa z dachem dobrym, drzwi w niej na biegunach, piec kachelkowy polepiony, okna 2 w drzewo. Mieszka w niej ogrodnik. Stodółka przy niej stara w szachulec spróchniały wcale, lada co, nie zda się do poprawy. Zrąb od chałupy, który już się nie zda do reparacji. Chałupki 3 za wodą, które sobie i z stodółkami chłopi postawili wolni, mają ogrody, plącą po
biegunach: u 2 wrzeciądze, u jednych klamka żelazna; piec kachelkowy dobry, okna 2 w drzewo. Stodółka przy niej w słupy z dachem dobrym. Mieszka w niej dannik, który piwo szynkuje pańskie i płaci fl. 6. Chałupa w szachulec nowa z dachem dobrym, drzwi w niej na biegunach, piec kachelkowy polepiony, okna 2 w drzewo. Mieszka w niej ogrodnik. Stodółka przy niej stara w szachulec spróchniały wcale, lada co, nie zda się do poprawy. Zrąb od chałupy, który już się nie zda do reparacji. Chałupki 3 za wodą, które sobie i z stodółkami chłopi postawili wolni, mają ogrody, plącą po
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 192
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
Szczyt od drugiej bramy tarcicami zabity, przy tym końcu przybudowana komora w węgieł, dranicami pobita; podwaliny zgniły; pod którą jest piwnica, ale cale się zawaliła. Do komory ze dworu drzwi na zawiasach i hakach, do piwnicy tylko same drzwi. Dwór z drzewa w węgieł budowany, podwaliny nadgniły, ściana od bramy polepiona gliną; z wystawką w słupy, przy sieni balasiki tokarskie; to wszystko pobite gontami. W sieni kominów 2 murowanych, w której sieni ściana z tarcic przegrodzona, w niej drzwi na zawiasach i hakach, i wschodki na górę. Drzwi stolarskich siedmioro na zawiasach i hakach, zamków 2, kominków murowanych w pokojach 2
Szczyt od drugiej bramy tarcicami zabity, przy tym końcu przybudowana komora w węgieł, dranicami pobita; podwaliny zgniły; pod którą jest piwnica, ale cale się zawaliła. Do komory ze dworu drzwi na zawiasach i hakach, do piwnicy tylko same drzwi. Dwór z drzewa w węgieł budowany, podwaliny nadgniły, ściana od bramy polepiona gliną; z wystawką w słupy, przy sieni balasiki tokarskie; to wszystko pobite gontami. W sieni kominów 2 murowanych, w której sieni ściana z tarcic przegrodzona, w niej drzwi na zawiasach i hakach, i wschodki na górę. Drzwi stolarskich siedmioro na zawiasach i hakach, zamków 2, kominków murowanych w pokojach 2
Skrót tekstu: InwChełm
Strona: 199
Tytuł:
Inwentarze dóbr biskupstwa chełmińskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1723 a 1747
Data wydania (nie wcześniej niż):
1723
Data wydania (nie później niż):
1747
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ryszard Mienicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Toruń
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1956
Przy tym chlewiki z dylików ciesanych, słupy 4 zgniełe i ściana w tych zła, insze ściany przystawione nowo, miejscem przestawiane z starych dylików, poszycie całe dobre. Wchodząc ku stodole wrota dobre, z łat, na wiciach. Płot zewsząd zły. Kumórka dobra z dylików cała, poszycie całe dobre, posowa z dylików polepiona, drzwi na biegunach, jedne do kumórki, drugie z takichże dylików na biegunach, dobre. Poszycie dobre, tylko kalonki nie ma i jedna w tym dziura.
Stodoła z gruntu zła, podparta, ściany złe, kalenka w jednym rogu zrujnowana. Wrota stare, trochę poprawne, kuna żelazna z kłódką.
Przy tym chlewiki z dylików ciesanych, słupy 4 zgniełe i ściana w tych zła, insze ściany przystawione nowo, miejscem przestawiane z starych dylików, poszycie całe dobre. Wchodząc ku stodole wrota dobre, z łat, na wiciach. Płot zewsząd zły. Kumórka dobra z dylików cała, poszycie całe dobre, posowa z dylików polepiona, drzwi na biegunach, jedne do kumórki, drugie z takichże dylików na biegunach, dobre. Poszycie dobre, tylko kalonki nie ma i jedna w tym dziura.
Stodoła z gruntu zła, podparta, ściany złe, kalenka w jednym rogu zrujnowana. Wrota stare, trochę poprawne, kuna żelazna z kłódką.
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 19
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
stajni nowej, z której na sypanie, nad tą stajnią będące, schody. Oddaje się także w tym budynku chlewów 4 impp. Niwskim, piąty reservatur na imp. Remiszewskiego od stodół, z którego mierzwę imp. Niwski pro suo commodo wywieźć powinien. Ten budynek pod szkudłami, od sadu powypierany, szczyty oba nie polepione, ani nie pozabijane.
Sad za tym budynkiem do impaństwa Niwskich należeć powinien. Idąc ku stodołom ogród wielki, tymże impaństwu Niwskim wydziela się.
Stodoła jedna o 4 sochach, do której wrota dobre. Ściany dobre, słup jeden wyparty; u wrót od gumien wrzecządz ze szkoblami, u drugich kunka mała, u
stajni nowej, z której na sypanie, nad tą stajnią będące, schody. Oddaje się także w tym budynku chlewów 4 impp. Niwskim, piąty reservatur na jmp. Remiszewskiego od stodół, z którego mierzwę jmp. Niwski pro suo commodo wywieźć powinien. Ten budynek pod szkudłami, od sadu powypierany, szczyty oba nie polepione, ani nie pozabijane.
Sad za tym budynkiem do impaństwa Niwskich należeć powinien. Idąc ku stodołom ogród wielki, tymże impaństwu Niwskim wydziela się.
Stodoła jedna o 4 sochach, do której wrota dobre. Ściany dobre, słup jeden wyparty; u wrót od gumien wrzecządz ze szkoblami, u drugich kunka mała, u
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 34
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959