męskich sił pory Krwią ludzką straszne w skałach wymacał komory Ludożercę Kakusa i gdzie za ogony Kradzione wciągał bydła; jak łotr zwyciężony Legł obuchowem razem. Nuż jako olbrzyma Wylęgnionego z ziemie dusząc w gorze trzyma Na dół go nie puszczając postrzegszy, iż bierze Większą moc, byle się tchnął ziemie, swej macierze — Choć już już ponękany. I jak mieczem siecze Szyje Hydrze i ścięte chyżem ogniem piecze Z zapaloną pochodnią, by z szyje surowej Z srogiemi jady nowe nie wyrosły głowy Siedmiołbemu smokowi. Każda tam wyraźna Rzecz i persona była. Wszytko to żelazna Igła odmalowała, iż oko skwapliwe Ujrzawszy sądzić mogło za persony żywe. Dabułchana – turecka kapella.
Tam
męskich sił pory Krwią ludzką straszne w skałach wymacał komory Ludożercę Kakusa i gdzie za ogony Kradzione wciągał bydła; jak łotr zwyciężony Legł obuchowem razem. Nuż jako olbrzyma Wylęgnionego z ziemie dusząc w gorze trzyma Na doł go nie puszczając postrzegszy, iż bierze Większą moc, byle sie tchnął ziemie, swej macierze — Choć już już ponękany. I jak mieczem siecze Szyje Hydrze i ścięte chyżem ogniem piecze Z zapaloną pochodnią, by z szyje surowej Z srogiemi jady nowe nie wyrosły głowy Siedmiołbemu smokowi. Każda tam wyraźna Rzecz i persona była. Wszytko to żelazna Igła odmalowała, iż oko skwapliwe Ujrzawszy sądzić mogło za persony żywe. Dabułchana – turecka kapella.
Tam
Skrót tekstu: KorczWiz
Strona: 46
Tytuł:
Wizerunk złocistej przyjaźnią zdrady
Autor:
Adam Korczyński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1698
Data wydania (nie wcześniej niż):
1698
Data wydania (nie później niż):
1698
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Roman Pollak, Stefan Saski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1949
