masz obierać rubego/ coby mocnego piersistego/ by był i najzuchwalszy/ bo się okroci w wozie/ i zaś za postanowieniem jako gęba/ tak i sam wszystek/ pod wierzch dobrym z wozu się obiera. A poznać też dobroć Końską/ wszedszy do stajniej/ i urodę gdy przydziesz cicho/ że ostrzeżony albo popłoszony Koń nie będzie/ jeśli się postawi czułym/ dla złobu wysokiego zauzdania/ albo karczystego/ do drabiny dosiąganiem siana/ poznasz wnet nie omylne Woźnika/ jeśli karczysty/ nie klapouchy/ okrągły zad. Zaś po kłuszaniu poznać jeśli się godzi do Wozu/ jeśli wielki kłus ma/ bo jeśli mały/ a cwała zarazem nie
masz obieráć rubego/ coby mocnego pierśistego/ by był y nayzuchwalszy/ bo sie okroći w woźie/ y záś zá postánowieniem iáko gębá/ tak y sam wszystek/ pod wierzch dobrym z wozu sie obiera. A poznáć też dobroć Końską/ wszedszy do stáyniey/ y vrodę gdy przydźiesz ćicho/ że ostrzeżony albo popłoszony Koń nie będźie/ ieśli sie postáwi czułym/ dla złobu wysokiego záuzdánia/ álbo kárczystego/ do drábiny dośiągániem śiáná/ poznasz wnet nie omylne Woźniká/ ieśli karczysty/ nie klápouchy/ okrągły zad. Záś po kłuszániu poznáć ieśli sie godźi do Wozu/ ieśli wielki kłus ma/ bo iesli máły/ á cwała zárázem nie
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 25
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
dworował/ W głuchych puszczach/ a w górach nie pysznych się chował. Do schadzek rzadko stawałTrojańskiej możności. Serce/ po wszech dąbrowach często uganianą/ ObadałCebrenownę Eperią zwańą. Susząca włos na słońcu/ nad ojczystym brzegiem. Postrzeżona/ pierzchneła wielkim Nimfa biegiem. Właśnie jak szarem wilkiem łani postraszona/ Lubo w polu jastrząbem kaczka popłoszona. Po niej Trojański witez/ z wielka kwaplowością/ I strachem prędkiej/ prędki dogrzewa miłością. A w tym zakryty w trawie wąż bieżącej nogi Ządłem zaciał/ i w ciele jad zostawił srogi. Bieg/ z zdrowiem zagaszony. Ów zlękły całuje Martwą/ krzyczy/ niestetyż pogoni lituje: Alem się o
dworował/ W głuchych puszczách/ á w gorách nie pysznych się chował. Do schadzek rzadko stawałTroiańskiey możnośći. Serce/ po wszech dąbrowách często vgániáną/ ObádałCebrenownę Eperyą zwáńą. Susząca włos ná słońcu/ nad oyczystym brzegiem. Postrzeżona/ pierzchnełá wielkim NYmphá biegiem. Właśnie iák szarem wilkiem łáni postraszona/ Lubo w polu iástrząbem káczká popłoszona. Po niey Troiánski witez/ z wielka kwáplowośćią/ Y stráchem prędkiey/ prędki dogrzewa miłośćią. A w tym zákryty w trawie wąż bieżącey nogi Ządłem záćiał/ y w ćiele iad zostáwił srogi. Bieg/ z zdrowiem zagászony. Ow zlękły cáłuie Martwą/ krzyczy/ niestetysz pogoni lituie: Alem się o
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 292
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
