najmniej po 500 garncy i t. d. Arsenału jest mila polska dobra, pięć włoskich.
Szkoła alias bractwo u św. Rocha: są tam obrazy bardzo piękne dal miniatura; księgi z drzewa robione w szafie, których od prawdziwych ksiąg rozróżnić trudno: jedne wpółotwarte, drugie od szczurów niby pogryzione, trzecie od molów potoczone, inne podarte i t. d.; kałamarzyk w tejże szafie z piórem stoi, malowany jakby prawdziwy: karty z napisami nad szafami jakby papierowe i t. d.: osoby kalek różnych snycerskiej roboty, malowane, jak żywe i t. d. Miejsce śliczne w innej alio, które całą Wenecję a
najmniéj po 500 garncy i t. d. Arsenału jest mila polska dobra, pięć włoskich.
Szkoła alias bractwo u św. Rocha: są tam obrazy bardzo piękne dal miniatura; księgi z drzewa robione w szafie, których od prawdziwych ksiąg rozróżnić trudno: jedne wpółotwarte, drugie od szczurów niby pogryzione, trzecie od molów potoczone, inne podarte i t. d.; kałamarzyk w tejże szafie z piórem stoi, malowany jakby prawdziwy: karty z napisami nad szafami jakby papierowe i t. d.: osoby kalek różnych snycerskiéj roboty, malowane, jak żywe i t. d. Miejsce śliczne w innéj alio, które całą Wenecyę a
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 82
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
przyrodzenie. zapamiętającym się/ jest użyteczny/ namazując nim skronie/ żyły pulsowe u pięści/ i nozdrza. Zielnik D. Symona Syrenniusa. Paciorki.
Gdzieby ziele to było zbierane tego czasu/ gdy Słońce w pierwszy punkt Lwa niebieskiego wchodzi/ ususzone i miałko utarte/ a z pitym miodem zaczynione/ i w gałki potoczone/ a na gołym ciele noszone/ Serce uwesela/ Smętne także/ i z samej melancholii frasowliwe/ wesołe czyni. A gdzieby czasu pomienionego Słońce w Bliźnięta albo w Strzelca weszło/ a te Paciorki były z niego czynione/ i przystojnie noszone/ Czary wszelakiej i gusła/ tak ludziom/ jako bydłu każdemu/ nie
przyrodzenie. zápámiętáiącym sie/ iest vżyteczny/ námázuiąc nim skronie/ żyły pulsowe v pięśći/ y nozdrzá. Zielnik D. Symoná Syrenniusá. Paćiorki.
Gdźieby źiele to było zbieráne tego czásu/ gdy Słońce w pierwszy punkt Lwá niebieskiego wchodźi/ vsuszone y miáłko vtárte/ á z pitym miodem záczynione/ y w gałki potoczone/ á ná gołym ćiele noszone/ Serce vwesela/ Smętne tákże/ y z sámey melánkoliey frásowliwe/ wesołe czyni. A gdźieby czasu pomienionego Słońce w Bliźniętá álbo w Strzelcá weszło/ á te Paćiorki były z niego czynione/ y przystoynie noszone/ Czáry wszelákiey y gusłá/ ták ludźiom/ iáko bydłu káżdemu/ nie
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 106
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
