Herba sancta nazwane, moc ma na czary według Dioscorydesa. 11. Zalecają medycy i Naturalistowie na przeciw czarom Herbam paridis albo Salanum, tojest psinki; nasieniem tego ziela dni 20 się smarując pod wagą drachmy. 12 Rekomendują Abrotanum to jest Boże drzewko, Salviam tojest Szałwię, Rutę Z. Elżbiety ziele, Eringium to jest Mikołajek, Philochares to jest Szantę, Serpillum, to jest Macierzankę, Hysop, Milium agreste to jest Roztrzyk, Linariam Lenek P. Maryj, Chamaeleon to jest Rumianek; Morsum diaboli, to jest czartopłoch, Laser tojest czartowe łajno, Betonicam, Origanum Sylvestre, tojest Lobiodkę, Palmam Christi, tojest Rączkę Pana JEZUSA, Dictamum
Herba sancta nazwane, moc ma na czary według Dioscoridesa. 11. Zalecaią medycy y Naturalistowie na przeciw czarom Herbam paridis albo Salanum, toiest psinki; nasieniem tego ziela dni 20 się smaruiąc pod wagą drachmy. 12 Rekomenduią Abrotanum to iest Boże drzewko, Salviam toiest Szałwię, Rutę S. Helżbiety ziele, Eringium to iest Mikołaiek, Philochares to iest Szantę, Serpillum, to iest Macierzánkę, Hysop, Milium agreste to iest Rostrzyk, Linariam Lenek P. Maryi, Chamaeleon to iest Rumianek; Morsum diaboli, to iest czartopłoch, Laser toiest czartowe łayno, Betonicam, Origanum Sylvestre, toiest Lobiodkę, Palmam Christi, toiest Rączkę Pana IEZUSA, Dictamum
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 259
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
zagęszczona/ okrom żeby w nią Żywica wchodziła. Zielnik D. Simona Syrenniusa/ Nardus Górny/ albo Skalny. ROZDZIAŁ IX.
Nardus Montana. Niris Gal: Tylacitis. Pyritis Gal:Zwiffel Nard Bergnarden.
NARDUS Górny/ albo Skalny/ rózgi i liście ma podobnieństwem Mikołajkowego/ jeno mniejszy/ i nie kolący/ jako Mikołajek: korzonki dwa/ pod czas więcej pod nim się najdują/ czarnawe i pachniące/ mające kształt Złotogłowu/ jeno mniejsze i cieńsze. Nie przychodzi do potrzeby lekarskiej/ ani kwiat tego Nardusu/ ani kłącze/ ani nasienie/ tylko korzenie i z liściem. Tych skutków i mocy jest/ których Nardusa Celtyckiego korzenie/ jeno
zágęsczona/ okrom żeby w nię Zywicá wchodźiłá. Zielnik D. Simoná Syrenniusá/ Nárdus Gorny/ álbo Skálny. ROZDZIAŁ IX.
Nardus Montana. Niris Gal: Tylacitis. Pyritis Gal:Zwiffel Nard Bergnarden.
NARDVS Gorny/ álbo Skálny/ rozgi y liśćie ma podobnieństwem Mikołáykowe^o^/ ieno mnieyszy/ y nie kolący/ iáko Mikołáiek: korzonki dwá/ pod czás więcey pod nim sie náyduią/ czárnáwe y pachniące/ máiące kształt Złotogłowu/ ieno mnieysze y ćieńsze. Nie przychodźi do potrzeby lekárskiey/ áni kwiát teg^o^ Nárdusu/ áni kłącże/ áni naśienie/ tylko korzenie y z liśćiem. Tych skutkow y mocy iest/ ktorych Nárdusá Celtyckiego korzenie/ ieno
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 38
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Eupatorium, to jest Rzepik. Poszedł ten błąd od niektórych nieuków Praktykantów Lekarskich/ którzy nieznając własnego Rzepiku/ rozmaite zioła każdy według swej fantazji i mniemania Eupatorium ukazował swym Aptekarzom. Także mało nie co Apteka miała swe Eupatorium. Jedni Palecznik o którymeśmy już zmiankę uczynili. Drudzy polną abo leśną szałwią. Trzeci/ Mikołajek za Rzepik pokazowali. Czwarci/ Chastane/ inni Pleśnik/ drudzy Rdest Rzepikiem chcieli mieć. niektórzy Sadziec. A ci miedzy innymi jakożkolwiek uchodzą/ gdyż Sadziec także za Eupatorium mamy/ i mianujemy Eupatorium Auicennae, a nie Greckie/ bo też jako i Rzepik ma moc zamulone żyły w wątrobie otwierania i wychędożenia/ co się
Eupatorium, to iest Rzepik. Poszedł ten błąd od niektorych nieukow Práktykántow Lekárskich/ ktorzy nieznáiąc własnego Rzepiku/ rozmáite źiołá káżdy według swey fántázyey y mniemánia Eupatorium vkázował swym Aptekárzom. Tákże máło nie co Apteká miáłá swe Eupatorium. Iedni Pálecznik o ktorymesmy iuż zmiánkę vczynili. Drudzy polną ábo leśną szałwią. Trzeći/ Mikołáiek zá Rzepik pokázowáli. Czwarći/ Chastáne/ inni Pleśnik/ drudzy Rdest Rzepikiem chćieli mieć. niektorzy Sadźiec. A ći miedzy innymi iákożkolwiek vchodzą/ gdyż Sadźiec tákże zá Eupatorium mamy/ y miánuiemy Eupatorium Auicennae, á nie Greckie/ bo też iáko y Rzepik ma moc zámulone żyły w wątrobie otwieránia y wychędożenia/ co się
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 280
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
. Z niej robi dni 3 ręczną robotą, ma siekierę pańską, kosę. Przy tej chałupie ma obórkę nową, stodołę złą, starą.
Kumornicy: 1) mielcarka, 2) Frejka, 3) Sibilska, 4) Stachowa, 5) Pilarz, 6) Franek Nowicki, 7) Galubina, 89) Mikołajka, 9) Bartek 10) Kowalczyk, 11) Maćkowa, 12) Szawłońska, 13) Pachołkowa, 14) Bartek Szawłoński.
Te wszystkie kumornice i kumornicy jedni w chałupach przy gospodarzach mieszczą się, inni pomieszkania, ten chałupki sobie pobudowane mają. Robią po dni 2, biorą na to z folwarków pańskich, jako
. Z niej robi dni 3 ręczną robotą, ma siekierę pańską, kosę. Przy tej chałupie ma obórkę nową, stodołę złą, starą.
Kumornicy: 1) mielcarka, 2) Frejka, 3) Sibilska, 4) Stachowa, 5) Pilarz, 6) Franek Nowicki, 7) Galubina, 89) Mikołajka, 9) Bartek 10) Kowalczyk, 11) Maćkowa, 12) Szawłońska, 13) Pachołkowa, 14) Bartek Szawłoński.
Te wszystkie kumornice i kumornicy jedni w chałupach przy gospodarzach mieszczą się, inni pomieszkania, ten chałupki sobie pobudowane mają. Robią po dni 2, biorą na to z folwarków pańskich, jako
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 144
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
