Domu i Familii swojej/ a niemal wszytkiej prawie Korony nie na rozpuście/ nie na swej woli/ ale na warstacie sławy na posłudze Ojczyzny/ na obronie sławy Familii swojej zawsze zabawiał. Nam przyjdzie z inszej miary winszować pociechy Wm mając zato/ że nie mogąc nad spodziewanie Wmć. dopełnić miarki oczekiwania Wmć Dekretem Bożym powołany będąc/ temuż oczekiwaniu Wmć dosyć uczynić nasycą się da Pan Bóg oczy Mci na syci się i pożądana cnota laterośli: Domu tego rozkoszą : czego my/ jako przyjaciele/ Wmci uprzejmie życzymy. Aktach Pogrzebnych. Mowy przy Mowa przy Pogrzebie Panny.
W Tym naszym spolnym życiu M. M. PP. wiele nam
Domu y Fámiliey swoiey/ á niemal wszytkiey práwie Korony nie ná rozpuśćie/ nie ná swey woli/ ále ná wárstáćie sławy ná posłudze Oyczyzny/ ná obronie sławy Fámiliey swoiey záwsze zabáwiał. Nam przyidźie z inszey miáry winszowáć poćiechy Wm maiąc záto/ że nie mogąc nad spodźiewánie Wmć. dopełnić miárki ocżekiwánia Wmć Dekretem Bożym powołány będąc/ temuż ocżekiwániu Wmć dosyć vcżynić nasycą sie da Pan Bog oczy Mći ná syći sie y pożądana cnota láterośli: Domu tego roskoszą : cżego my/ iáko przyiaćiele/ Wmći vprzeymie życżymy. Aktach Pogrzebnych. Mowy przy Mowá przy Pogrzebie Pánny.
W Tym naszym spolnym życiu M. M. PP. wiele nam
Skrót tekstu: SpiżAkt
Strona: Fv
Tytuł:
Spiżarnia aktów rozmaitych przy zalotach, weselach, bankietach, pogrzebach
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
nad 3. Patronów nie powinni stawać.
Egzekucje Dekretów Trybunalskich Starostowie, lub Grody, lub Burgrabiowie jako i kondemnaty powinni egzekwować, Trybunały zaś nie powinne sądzić Spraw tych, które Grodowi lub Ziemstwu należą Roku 1653.
Ewokacje z Prowincy[...] Wielkopolskiej do Lublina, i z Małopolskiej do Piotrkowa zakazane pod karą 1000. grzywien, stronie powołanej a Sądowi pół. RZĄD POLSKI.
Dekret Trybunalski przeciw Prawu ferowany, może drugi Trybunał skasować.
Marszałek nie może nikogo pod wartę brać kazać bez konsensu całej Izby.
Za grzywny także nie godzi się brać Szlachcica, ani Patrona od niego stawającego pod wartę. Traktamenta w dni powszechne zakazane, tak jako Damom nie mającym Sprawy
nad 3. Patronów nie powinni stawać.
Exekucye Dekretów Trybunalskich Starostowie, lub Grody, lub Burgrabiowie jako i kondemnaty powinni exekwować, Trybunały zaś nie powinne sądźić Spraw tych, które Grodowi lub Ziemstwu należą Roku 1653.
Ewokacye z Prowincy[...] Wielkopolskiey do Lublina, i z Małopolskiey do Piotrkowa zakazane pod karą 1000. grzywien, stronie powołaney á Sądowi pół. RZĄD POLSKI.
Dekret Trybunalski przećiw Prawu ferowany, może drugi Trybunał skassować.
Marszałek nie może nikogo pod wartę brać kazać bez konsensu całey Izby.
Za grzywny także nie godźi śię brać Szlachćica, ani Patrona od niego stawającego pod wartę. Traktamenta w dni powszechne zakazane, tak jako Damom nie mającym Sprawy
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 257
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
nauczycielów wystrzega. 7. Dziękczyniem zamyka. ROZDZIAŁ I. Paweł Z. powodzenie swoje Apostołskie, i chęć Rzymianom, których wiara była sławna oświadczywszy. 16. Ewangelia i sprawiedliwość Bożą. 18. a za tym gniew jego przeciwko niepobożnym opowiedziawszy. 27. złości ich wylicza. 1
. PAweł sługa JEzusa CHrystusa/ powołany Apostoł/ odłączony ku opowiadaniu Ewangeliej Bożej; 2. Którą zdawna obiecał przez Proroki swoje w piśmiech świętych: 3. O Synu swoim/ który się narodził z nasienia Dawidowego według ciała: 4. A pokazał się Synem Bożym możnie/ według Ducha poswięcenia przez zmartwychwstanie; to jest o JEzusie CHrystusie/ PAnie naszym.
nauczyćielow wystrzega. 7. Dźiękcżyniem zámyka. ROZDZIAŁ I. Páweł S. powodzenie swoje Apostolskie, y chęć Rzymiánom, ktorych wiárá byłá sławna oswiádcżywszy. 16. Ewángelia y spráwiedliwosć Bożą. 18. á zá tym gniew jego przećiwko niepobożnym opowiedźiawszy. 27. złosći ich wylicża. 1
. PAweł sługá JEzusá CHrystusá/ powołány Apostoł/ odłączony ku opowiadaniu Ewángeliey Bożey; 2. Ktorą zdawná obiecał przez Proroki swoje w pismiech świętych: 3. O Synu swojim/ ktory się narodził z nasienia Dawidowego według ćiáłá: 4. A pokazał się Synem Bożym możnie/ według Duchá poswięcenia przez zmartwychwstánie; to jest o JEzusie CHrystusie/ PAnie nászym.
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 160
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
się narodził z nasienia Dawidowego według ciała: 4. A pokazał się Synem Bożym możnie/ według Ducha poswięcenia przez zmartwychwstanie; to jest o JEzusie CHrystusie/ PAnie naszym. 5. Przez którego wzięlismy łaskę i urząd Apostołski/ ku posłuszeństwu wiary miedzy wszystkimi narody/ dla Imienia jego. 6. Miedzy którymi jesteście i wy powołani od JEzusa CHrystusa: 7. Wszystkim którzyście w Rzymie/ umiłowanym Bożym powołanym świętym: Łaska niech będzie wam i pokoj/ od Boga Ojca naszego/ i od PAna JEzusa CHrystusa. 8. NAprzód tedy dziękuję Bogu mojemu przez JEzusa CHrystusa za was wszystkich/ iż wiara wasza słynie po wszystkim świecie. 9.
się narodził z nasienia Dawidowego według ćiáłá: 4. A pokazał się Synem Bożym możnie/ według Duchá poswięcenia przez zmartwychwstánie; to jest o JEzusie CHrystusie/ PAnie nászym. 5. Przez ktorego wźięlismy łáskę y urząd Apostolski/ ku posłuszeństwu wiáry miedzy wszystkimi narody/ dla Imienia jego. 6. Miedzy ktorymi jestesćie y wy powołáni od JEzusá CHrystusá: 7. Wszystkim ktorzysćie w Rzymie/ umiłowánym Bożym powołánym świętym: Łáska niech będźie wam y pokoj/ od Bogá Ojcá nászego/ y od PAná JEzusá CHrystusá. 8. NAprzod tedy dźiękuję Bogu mojemu przez JEzusá CHrystusá zá was wszystkich/ iż wiára wászá słynie po wszystkim swiećie. 9.
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 160
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
możnie/ według Ducha poswięcenia przez zmartwychwstanie; to jest o JEzusie CHrystusie/ PAnie naszym. 5. Przez którego wzięlismy łaskę i urząd Apostołski/ ku posłuszeństwu wiary miedzy wszystkimi narody/ dla Imienia jego. 6. Miedzy którymi jesteście i wy powołani od JEzusa CHrystusa: 7. Wszystkim którzyście w Rzymie/ umiłowanym Bożym powołanym świętym: Łaska niech będzie wam i pokoj/ od Boga Ojca naszego/ i od PAna JEzusa CHrystusa. 8. NAprzód tedy dziękuję Bogu mojemu przez JEzusa CHrystusa za was wszystkich/ iż wiara wasza słynie po wszystkim świecie. 9. Świadkiem mi bowiem jest on Bóg któremu służę w Duchu moim w Ewangeliej Syna jego
możnie/ według Duchá poswięcenia przez zmartwychwstánie; to jest o JEzusie CHrystusie/ PAnie nászym. 5. Przez ktorego wźięlismy łáskę y urząd Apostolski/ ku posłuszeństwu wiáry miedzy wszystkimi narody/ dla Imienia jego. 6. Miedzy ktorymi jestesćie y wy powołáni od JEzusá CHrystusá: 7. Wszystkim ktorzysćie w Rzymie/ umiłowánym Bożym powołánym świętym: Łáska niech będźie wam y pokoj/ od Bogá Ojcá nászego/ y od PAná JEzusá CHrystusá. 8. NAprzod tedy dźiękuję Bogu mojemu przez JEzusá CHrystusá zá was wszystkich/ iż wiára wászá słynie po wszystkim swiećie. 9. Swiádkiem mi bowiem jest on Bog ktoremu służę w Duchu moim w Ewángeliey Syná jego
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 160
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nie wiemy: ale tenże Duch przyczynia się za nami wzdychaniem niewymownym. 27. A ten który się serc bada/ wie który jest zmysł Ducha: ponieważ według Boga przyczynia się za świętymi. 28. A Wiemy iż tym którzy miłują Boga/ wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu; to jest tym którzy według postanowienia Bożego powołani są. 29. Abowiem które on przejrzał/ te też przenaznaczył/ aby byli przypodobani obrazowi Syna jego; żeby on był pierworódnym miedzy wielą braci. 30. A które przenaznaczył/ te też powołał: a które powołał/ te też usprawiedliwił: a które usprawiedliwił/ te też uwielbił. 31. Cóż tedy rzeczemy na
nie wiemy: ále tenże Duch przycżynia śię zá námi wzdychániem niewymownym. 27. A ten ktory śię serc bada/ wie ktory jest zmysł Duchá: ponieważ według Bogá przycżynia śię zá świętymi. 28. A Wiemy iż tym ktorzy miłują Bogá/ wszystkie rzecży dopomagáją ku dobremu; to jest tym ktorzy według postánowienia Bożego powołáni są. 29. Abowiem ktore on przejrzał/ te też przenáznácżył/ áby byli przypodobáni obrázowi Syná jego; żeby on był pierworodnym miedzy wielą braći. 30. A ktore przenaznacżył/ te też powołał: á ktore powołał/ te też uspráwiedliwił: á ktore uspráwiedliwił/ te też uwielbił. 31. Coż tedy rzecżemy ná
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 167
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
jałmuźnę powiedział; argentum et aurum no est mihi, i dla tego nie mogą mówić skutecznie, jak ten Apostoł; surge et ambula.
To jest najcięźsza we wszystkich ludzi stanach, kiedy się kto, nie znajduje na swym miejscu, na którym go opatrzność Boska osadzi, unusquisque sua noverit ire via . Ci którzy są powołani wielbić Boga, i chwałę Boska rozmnażać, nie powinniby rozprzestrzeniac dominium Principis tenebrarum, który w pompie światowej swę chlubę zakłada; mnie się widzi, że ten nieprzyjaciel dusz naszych, tych którym cura ich polecona, najbardziej chce pozyskać, kusząc ich tym sposobem, jak śmiał kusić samego Zbawiciela; ofiarując im wszystkie dostatki tego
iałmuźnę powiedźiał; argentum et aurum no est mihi, y dla tego nie mogą mowić skutecznie, iak ten Apostoł; surge et ambula.
To iest nayćięźsza we wszystkich ludźi stanach, kiedy się kto, nie znayduie na swym mieyscu, na ktorym go opatrzność Boska osadźi, unusquisque sua noverit ire via . Ci ktorzy są powołani wielbić Boga, y chwałę Boska rozmnaźać, nie powinniby rozprzestrzeniac dominium Principis tenebrarum, ktory w pompie swiatowey swę chlubę zakłada; mnie się widźi, źe ten nieprzyiaćiel dusz naszych, tych ktorym cura ich polecona, naybardźiey chce pozyskac, kusząc ich tym sposobem, iak smiał kuśić samego Zbawićiela; ofiaruiąc im wszystkie dostatki tego
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 18
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
et non sit alius Deus praeter me. Jeden w istności abo substancyjej swojej/ a trojaki w osobach. I stąd to Chrystus Pan posyłając ucznie swoje na wszytek świat/ aby nauczali narodów i krzcili ich/ rozkazał im krzest czynić In nomine Patris, et Filij, et Spiritus sancti. abyśmy Chrześcijanie na służbę jego powołani wyznaniem trzech osób Ojca/ Syna/ i Ducha świętego/ różnemi byli od Żydów niewiernych/ którzy Trójcę świętą w Bóstwie przyznać niechcą: a ochrzczonemi zasię będąc In nomine, non in nomnibus, różnymi byli od pogan bałwochalców/ którzy z nauki Poetów sieła Bogów różnych mają. Ale żebyśmy i Heretykom prawdę ukazali/
et non sit alius Deus praeter me. Ieden w istnośći abo substáncyiey swoiey/ á troiáki w osobách. Y stąd to Chrystus Pan posyłáiąc vcznie swoie ná wszytek świát/ áby náuczáli narodow y krzcili ich/ rozkazał im krzest czynić In nomine Patris, et Filij, et Spiritus sancti. ábysmy Chrześćiánie ná służbę iego powołáni wyznániem trzech osob Oycá/ Syná/ y Duchá świętego/ rożnemi byli od Zydow niewiernych/ ktorzy Troycę świętą w Bostwie przyznáć niechcą: á okrzczonemi záśię będąc In nomine, non in nomnibus, rożnymi byli od pogan báłwochálcow/ ktorzy z náuki Poetow śiełá Bogow rożnych máią. Ale żebysmy y Heretykom prawdę vkazáli/
Skrót tekstu: StarKaz
Strona: 19
Tytuł:
Arka testamentu zamykająca w sobie kazania niedzielne cz. 2 kazania
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Krzysztof Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1649
Data wydania (nie wcześniej niż):
1649
Data wydania (nie później niż):
1649
Maksymin Cesarz z Pastucha spłodzony, nie Pasterz, lecz Wilk i Tyran na wszystkich. Szpetna to kalumnia Magistratu, pod rządem być tego, którego szpetna Genosis.
Ale wiele na Świecie przykładów że podłe Urodzenie cohonestavit dobre rządzenie. Saul za Oślicami jak Pastuch chodząc, trafił do Korony: Dawid od Owiec, ad Pascendum Populum powołany: Amasis podło Urodzony na Tron Elewatus Egipski, zrazu posponowany, lecz jak z naczynia do nóg swych umywania służącego, Statuę ulał Jowisza, i na wysokim lokował miejscu, wlot od wszystkich adorowaną; dopiero wniósł, że jak tę statuę z podłego uformowaną naczynia, tak mnie podło urodzonego macie wenerować, Herodotus, C Marius
Maximin Cesarz z Pastucha spłodzony, nie Pasterz, lecz Wilk y Tyran na wszystkich. Szpetna to kalumnia Magistratu, pod rządem bydź tego, ktorego szpetna Genosis.
Ale wiele na Swiecie przykładow że podłe Urodzenie cohonestavit dobre rządzenie. Saul za Oślicami iak Pastuch chodząc, trafił do Korony: Dawid od Owiec, ad Pascendum Populum powołany: Amasis podło Urodzony na Tron Elevatus Egypski, zrazu posponowany, lecz iak z naczynia do nog swych umywania służącego, Statuę ulał Iowisza, y na wysokim lokował mieyscu, wlot od wszystkich adorowaną; dopiero wniosł, że iak tę statuę z podłego uformowaną naczynia, tak mnie podło urodzonego macie wenerować, Herodotus, C Marius
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 353
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, sędziego ziemskiego wschowskiego, posła poznańskiego, człeka wielkiej podściwości; Kietlińskiego, kolegę jego; Jeżewskiego, stolnika i posła płockiego; Grodzickiego, posła kaliskiego; Hurkę, pisarza ziemskiego i posła witebskiego; Wolbeka, podkomorzego i posła mozyrskiego, i innych posłów, których było na regestrze dwunastu.
Oburzyli się o to mocno posłowie powołani, tak dalece, że Grodzki powiedział Wilczewskiemu, gdy go czytał: „Łżesz, szelmo.” Wolbek zaś począł się przyznawać — także będąc na toż namówionym od książąt Czartoryskich, aby tę niepodściwość na siebie przyjął, bo też to był człek głupi — że go poseł pruski przez księdza Sienińskiego, Lucypera czy krucyfera,
, sędziego ziemskiego wschowskiego, posła poznańskiego, człeka wielkiej podściwości; Kietlińskiego, kolegę jego; Jeżewskiego, stolnika i posła płockiego; Grodzickiego, posła kaliskiego; Hurkę, pisarza ziemskiego i posła witebskiego; Wolbeka, podkomorzego i posła mozyrskiego, i innych posłów, których było na regestrze dwunastu.
Oburzyli się o to mocno posłowie powołani, tak dalece, że Grodzki powiedział Wilczewskiemu, gdy go czytał: „Łżesz, szelmo.” Wolbek zaś począł się przyznawać — także będąc na toż namówionym od książąt Czartoryskich, aby tę niepodściwość na siebie przyjął, bo też to był człek głupi — że go poseł pruski przez księdza Sienińskiego, Lucypera czy krucyfera,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 236
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
