A ten który się serc bada/ wie który jest zmysł Ducha: ponieważ według Boga przyczynia się za świętymi. 28. A Wiemy iż tym którzy miłują Boga/ wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu; to jest tym którzy według postanowienia Bożego powołani są. 29. Abowiem które on przejrzał/ te też przenaznaczył/ aby byli przypodobani obrazowi Syna jego; żeby on był pierworódnym miedzy wielą braci. 30. A które przenaznaczył/ te też powołał: a które powołał/ te też usprawiedliwił: a które usprawiedliwił/ te też uwielbił. 31. Cóż tedy rzeczemy na to? Jeśli Bóg za nami/ któż przeciwko nam? 32. Który ani własnemu
A ten ktory śię serc bada/ wie ktory jest zmysł Duchá: ponieważ według Bogá przycżynia śię zá świętymi. 28. A Wiemy iż tym ktorzy miłują Bogá/ wszystkie rzecży dopomagáją ku dobremu; to jest tym ktorzy według postánowienia Bożego powołáni są. 29. Abowiem ktore on przejrzał/ te też przenáznácżył/ áby byli przypodobáni obrázowi Syná jego; żeby on był pierworodnym miedzy wielą braći. 30. A ktore przenaznacżył/ te też powołał: á ktore powołał/ te też uspráwiedliwił: á ktore uspráwiedliwił/ te też uwielbił. 31. Coż tedy rzecżemy ná to? Jesli Bog zá námi/ ktoż przećiwko nam? 32. Ktory áni własnemu
Skrót tekstu: BG_Rz
Strona: 167
Tytuł:
Biblia Gdańska, List do Rzymian
Autor:
św. Paweł
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
nic nad Nią w niebie niemasz piękniejszego, bo jest jak Matka nad sługi uczczona, błogosławiona. Ta swoją chwałą ozdoby, piękności wszytkiemu niebu dodaje radości, Jutrzenka śliczna nad insze świecąca, wszytkich ciesząca. Inszy zaś ludzie, już błogosławieni, między Anioły są tu policzeni, w chwale i szczęściu z nimi porównani, przypodobani. Między którymi sam Chrzciciel przodkuje, jako najwyższy wszytkim marszałkuje, zacnością inszych od Boga uczczony i wywyższony. Zatym pokorny Lucyfer nazwany, herbami Króla królów piątnowany, Lucyperowym krzesłem darowany, tu jest widziany. A ono jako Baranek zraniony Jemu podobnym został uwielbiony, Mat. 11, Chronic Minorum
Chrystusem drugim w ciele uczyniony on
nic nad Nię w niebie niemasz piękniejszego, bo jest jak Matka nad sługi uczczona, błogosławiona. Ta swoją chwałą ozdoby, piękności wszytkiemu niebu dodaje radości, Jutrzenka śliczna nad insze świecąca, wszytkich ciesząca. Inszy zaś ludzie, już błogosławieni, między Anioły są tu policzeni, w chwale i szczęściu z nimi porównani, przypodobani. Między którymi sam Chrzciciel przodkuje, jako najwyższy wszytkim marszałkuje, zacnością inszych od Boga uczczony i wywyższony. Zatym pokorny Lucifer nazwany, herbami Króla królów piątnowany, Lucyperowym krzesłem darowany, tu jest widziany. A ono jako Baranek zraniony Jemu podobnym został uwielbiony, Matth. 11, Chronic Minorum
Chrystusem drugim w ciele uczyniony on
Skrót tekstu: BolesEcho
Strona: 111
Tytuł:
Przeraźliwe echo trąby ostatecznej
Autor:
Klemens Bolesławiusz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jacek Sokolski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2004
była mężna/ niżli śmierć; abowiem śmierć Chrystusową/ swoją własną uczyniła. Pięknie Arnoldus Carnoteni: Zgoła na ten czas jedna była wola Chrystusowa i Mariej/ jedna ofiara całopalna/ oboje ofiarowali Bogu; ta we krwi serca/ ten we krwi ciała. Są wdzięczne słowa Gulielma/ na ono miejsce Pieśni 7. Wzrost twój przypodobany jest palmie. Przez palmę (mowi) że się ręka starym zwyczajem zwyciężce zdobi/ znaczy się znakomite ono i zwyciężające drzewo Krzyża ś. Temu przyrównywa Ewangelista wzrost pobożnej matki/ gdy mówi: Stała według krzyża Jezusowego Maria matka jego. Zgoła on po wierzchu/ a ta wewnątrz krzyż cierpiała; ona sama sobie na krzyż
byłá mężna/ niżli śmierć; ábowiem śmierć Chrystusową/ swoią własną vczyniłá. Pięknie Arnoldus Carnoteni: Zgołá ná ten czás iedná byłá wola Chrystusowá y Máryey/ iedná ofiárá cáłopálna/ oboie ofiárowáli Bogu; tá we krwi sercá/ ten we krwi ćiáłá. Są wdźięczne słowá Gulielma/ ná ono mieysce Pieśni 7. Wzrost twoy przypodobány iest pálmie. Przez pálmę (mowi) że się ręká stárym zwyczáiem zwyćiężce zdobi/ znáczy się znákomite ono y zwyćiężáiące drzewo Krzyżá ś. Temu przyrownywa Ewángelistá wzrost pobożney mátki/ gdy mowi: Stałá według krzyżá Iezusowego Márya mátká iego. Zgołá on po wierzchu/ á tá wewnątrz krzyż ćierpiáłá; oná sámá sobie ná krzyż
Skrót tekstu: BirkOboz
Strona: 29
Tytuł:
Kazania obozowe o Bogarodzicy
Autor:
Fabian Birkowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
mnie obdarza/ abych na sąd jego wiecznie nie przyszedł.
57 Który piechy masz wierząc ciała zmartwychwstanie?
Iż nie tylko dusza moja wnet po rozłączeniu sciałem do Krystusa jak do głowy swojej dostanie się: ale też jeszcze i to moje ciało/ mocą Pana Krystusową wzbudzone/ i z duszą złączone/ uwielbionemu ciału Pana Krystusowemu przypodobane będzie. Więtszy.
58 Ten Artykuł/ w którym wyznawasz Wiarę o żywocie wiecznym wczym tobie pocieszny jest?
Iż jako to teraz nie jakie za częcie żywota wiecznego w sercu moim czuję: tak po tym żywocie wierzę/ iż zupełnego błogosławieństwa dostąpię/ wktórym Boga wiecznie wielbić będę: Którego błogosławieństwa/ oko człowiecze nie widziało
mnie obdarza/ ábych na sąd iego wiecznie nie przyszedł.
57 Ktory piechy masz wierząc ciáłá zmartwychwstánie?
Iż nie tylko duszá moiá wnet po rozłączeniu zćiáłem do Krystusá iák do głowy swoiey dostánie śię: ále też ieszcze y to moie ćiało/ mocą Páná Krystusową wzbudzone/ y z duszą złączone/ vwielbionemu ćiału Páná Krystusowemu przypodobáne będzie. Więtszy.
58 Ten Artykuł/ w ktorym wyznawasz Wiárę o żywoćie wiecznym wczym tobie poćieszny iest?
Iż iáko to teraz nie iákie zá częćie żywotá wiecznego w sercu moim czuię: ták po tym żywoćie wierzę/ iż zupełnego błogosłáwieństwa dostąpię/ wktorym Bogá wiecznie wielbić będę: Ktorego błogosłáwieństwá/ oko człowiecze nie widziało
Skrót tekstu: RybMKat
Strona: 27
Tytuł:
Katechizmy
Autor:
Maciej Rybiński
Drukarnia:
Andrzej Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Czarnego Roku 1285. są Nobilitowani. Tu Królów Polskich Sepultura. HERB Krakowa wieź trzy o jednej Bramie i Orzeł. EUROPA. o Polskim Królestwie.
O Mil 4. od Krakowa jest KALWARIA, od Mikołaja Zebrzydowskiego Wojewody i Starosty Generalnego Krakowskiego, nie małym fundowana sumptem, pozycją miejsca, et arte accedente do Kalwaryj Jerozolimskiej przypodobana, OO. Bernardynom ad custodiam oddana, też Odpusty od Pawła V. mająca, któremi miejsca Święte w Jeruzalem gaudent. Tam Kościół i Kaplice Mysteria Męki Pańskiej osobliwie Viam Crucis, devoto Christiano Populo reprezentują. Skończona Fundacja Roku 1600.
KALISZ Miasto Wielko-Polskie w Województwie Kaliskim nad Prosną rzeką od zbytecznego kału, albo
Czárnego Roku 1285. są Nobilitowáni. Tu Krolow Polskich Sepultura. HERB Krákowa wieź trzy o iedney Brámie y Orzeł. EUROPA. o Polskim Krolestwie.
O Mil 4. od Krákowa iest KALWARYA, od Mikołaia Zebrzydowskiego Woiewody y Starosty Generálnego Krákowskiego, nie małym fundowána sumptem, pozycyą mieysca, et arte accedente do Kalwáryi Ierozolimskiey przypodobaná, OO. Bernardynom ad custodiam oddaná, też Odpusty od Pawła V. maiąca, ktoremi mieysca Swięte w Ieruzalem gaudent. Tam Kościoł y Kaplice Mysteria Męki Pańskiey osobliwie Viam Crucis, devoto Christiano Populo reprezentuią. Skończona Fundacya Roku 1600.
KALISZ Miasto Wielko-Polskie w Woiewodztwie Kaliskim nád Prosną rzeką od zbytecznego kału, álbo
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 308
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
wiele łaski i zakładów przyjaźni pokazał/ nikomu naświętszych blizn swoich nie wyraził. Innym dał moc choroby uzdrawiać/ które żadnymi lekarstwy nie mogły być uzdrowione. Drugim wiadomości o przyszłych rzeczach/ co jemu samemu własna jest raczył udzielić. Lecz ś. Ojcu Franciszkowi/ jako osobliwie miłemu/ dał/ żeby był jemu przez przyjęcie blizn przypodobany. Co jest prawdziwej przyjaźni i miłości świadectwo napewniejsze. Ci jest prawdziwej przyjaźni i miłości światdectwo napewniejsze. Odszedłtedy brat Leo barzo dobrze ucieszony. A onejże Kwadragesimy/ na tejże gorze/ około święta Pdowysszenia Krzyża ś. ukazał się Pan Chrystus w postaci Serafina skrzydlastego i jakoby Krucyfiks który wyraził/ tak gwoździe jako i
wiele łaski y zákłádow przyiáźni pokazał/ nikomu naświętszych blizn swoich nie wyráźił. Innym dał moc choroby vzdráwiáć/ ktore żadnymi lekárstwy nie mogły bydź vzdrowione. Drugim wiádomośći o przyszłych rzeczách/ co iemu sámemu własna iest raczył vdźielić. Lecz ś. Oycu Fráńćiszkowi/ iáko osobliwie miłemu/ dał/ żeby był iemu przez przyięćie blizn przypodobány. Co iest prawdźiwey przyiáźni y miłośći świádectwo napewnieysze. Ci iest prawdźiwey przyiáźni y miłośći świátdectwo napewnieysze. Odszedłtedy brát Leo bárzo dobrze vćieszony. A oneyże Quadrágesimy/ ná teyże gorze/ około święta Pdowysszenia Krzyża ś. vkazał sie Pan Chrystus w postáći Seráphina skrzydlástego y iákoby Crucifix ktory wyráźił/ ták gwoźdźie iako y
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 138
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
i czyni je/ przypodobam mężowi mądremu/ który zbudował dom swój na opoce: 25. I spadł gwałtowny deszcz/ i przyszła powodź/ i wiatry wiały/ i uderzyły na on dom; ale nie upadł/ bo był założony na opoce. 26. A wszelki który słucha tych słów moich a nie czyni ich/ przypodobany będzie mężowi głupiemu/ który zbudował dom swój na piasku: 27. I spadł deszcz gwałtowny/ i przyszła powodź/ i wiatry wiały/ a uderzyły na on dom; i upadł/ a był wielki upadek jego. 28
. I Stało się/ gdy dokończył JEzus tych słów/ że się zdumiewał lud nad nauką jego
y cżyni je/ przypodobam mężowi mądremu/ ktory zbudował dom swoj ná opoce: 25. Y spadł gwałtowny deszcż/ y przyszłá powodź/ y wiátry wiały/ y uderzyły ná on dom; ále nie upadł/ bo był záłożony ná opoce. 26. A wszelki ktory słucha tych słow mojich á nie cżyni ich/ przypodobány będźie mężowi głupiemu/ ktory zbudował dom swoj ná piasku: 27. Y spadł deszcż gwałtowny/ y przyszłá powodź/ y wiátry wiały/ á uderzyły ná on dom; y upadł/ á był wielki upadek jego. 28
. Y Stáło śię/ gdy dokońcżył IEzus tych słow/ że śię zdumiewał lud nád náuką jego
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 9
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
i nauki. Według życia/ który Duchem pańskim duszę rządzi/ według nauki/ który aczkolwiek poczęści i przez zwierciadło jakoby widzi/ o Bogu wszakże nie cieleśnie ani według ludzkiej Filozofii sądzi/ ale Duchowi Bożemu we wszytkim podlega/ z tych każdj/ iż swój ma korzeń pień/ i gałęzie/ słusznie drewu bywa przypodobany/ a osobliwie zwierzchowny/ którego Filozofowie drzewem wywróconym zowią. A tego włosy na głowie korzeniu są podobne/ tułów pniowi/ ręce i nogi gałęziom/ a uczynki owocowi. Bydlęcego człowieka korzenie jest według lekarzów wilgorność i ciepło przyrodzone/ także umiarkowanie między sobą czterech/ żywiołów. Tego człowieka członki/ ręce/ nogi/ i
y náuki. Według żyćia/ ktory Duchem páńskim duszę rządźi/ według náuki/ ktory áczkolwiek poczęśći y przez zwierćiádło iákoby widźi/ o Bogu wszákże nie cieleśnie áni według ludzkiey Filozofiey sądźi/ ále Duchowi Bożemu we wszjtkim podlega/ z tych káżdj/ iż swoy ma korzeń pień/ y gáłęźie/ słusznie drewu bywa przypodobány/ á osobliwie zwierzchowny/ ktorego Filozofowie drzewem wywroconỹ zowią. A tego włosy ná głowie korzeniu są podobne/ tułow pniowi/ ręce y nogi gáłęźiom/ á vcżynki owocowi. Bydlęcego człowieká korzenie iest według lekarzow wilgorność y ćiepło przyrodzone/ tákże vmiárkowánie między sobą cżterech/ żywiołow. Tego człowieká członki/ ręce/ nogi/ y
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 376
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
słonecznym/ a łzami twemi/ błagając Majestat Boski pokropiona/ setne a znaczne pociechom swym virtutũ przynaszała Semina. Jakoż i do tych czas na cnej swej Corze posiane wkłosiste wyrastają snopy. W takim domu urodzona/ nie łatami rosła/ ale palmami/ nie liczą dniów/ ale uczynków. Non aetate sed integritate w zrost jej przypodobany jest palmie/ która się i pod ciężarami bogactwa nie nakłoniła/ i żywnością bujnych cnot jako owoców zakwitła: Owe ja to wśpominã owoce/ do których od Rodziców pochop i przykład brała/ jaki niekiedyś ona Hipatia Alexandrina i druga Henrici NicolotiHerulorũ Hetmana cora wzieła. Te miedzy miłości swejku Rodzicom konterfektami mialy takowe Emblema: stała góra
słonecznym/ á łzámi twemi/ błágáiąc Máiestat Boski pokropioná/ setne á znáczne poćiechom swỹ virtutũ przynászáła Semina. Iakoż y do tych czas ná cney swey Corze pośiáne wkłośiste wyrastaią snopy. W tákim domu vrodzona/ nie łátami rosłá/ ále palmami/ nie liczą dniow/ ále vczynkow. Non aetate sed integritate w zrost iey przypodobany iest palmie/ ktora się y pod ćiężarámi bogáctwa nie nákłoniłá/ y żywnośćią buynych cnot iáko owocow zakwitłá: Owe ia to wśpominã owoce/ do ktorych od Rodźicow pochop y przykład brałá/ iáki niekiedyś oná Hipatia Alexandrina y drugá Henrici NicolotiHerulorũ Hetmaná cora wźiełá. Te miedzy miłośći sweyku Rodźicom konterfektami miály takowe Emblema: stáłá gorá
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 362
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
opisuje to co się dziać miało. Naprzód przy Nauczycielach Kościoła B. którzy wiele potrzeb przy 1260 lat odprawili/ i po 1260 leciech zwłaszcza pod zawiedzeniem Antychrystusowym pobici byli/ a w nauce swej prawdziwej po zawiedzeniu ożyli/ w rozd. 11. Potym przy całym Kościele B. który poszedł z Żydów/ i do niewiasty przypodobany; która utrapienie cierpiała od smoka przed porodzeniem/ przy porodzeniu/ po porodzeniu/ w rozd. 12. A zosobna przy Kościele Chrześcijańskim/ którego opisuje naprzód: Potrzebę którą miał ze dwiema bestiami które nań potężnie nacierały/ w rozd. 13. Lecz od Kościoła Bożego przez moc PAńską zniszczone były/ w rozd
opisuje to co śię dźiać miáło. Naprzod przy Náuczyćielách Kośćiołá B. ktorzy wiele potrzeb przy 1260 lat odpráwili/ y po 1260 lećiech zwłaszczá pod záwiedzeniem Antychrystusowym pobići byli/ á w náuce swey prawdźiwey po záwiedzeniu ożyli/ w rozd. 11. Potym przy cáłym Kośćiele B. ktory poszedł z Zydow/ y do niewiásty przypodobány; ktora utrapienie ćierpiáłá od smoká przed porodzeniem/ przy porodzeniu/ po porodzeniu/ w rozd. 12. A zosobná przy Kośćiele Chrześćiáńskim/ ktorego opisuje naprzod: Potrzebę ktorą miał ze dwiemá bestyámi ktore nań potężnie náćieráły/ w rozd. 13. Lecż od Kośćiołá Bożego przez moc PAńską zniszcżone były/ w rozd
Skrót tekstu: BG_Ap
Strona: 265
Tytuł:
Biblia Gdańska, Apokalipsa
Autor:
św. Jan
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
