. M., Panu memu miłościwemu, pilno zalecam) puściwszy chorągwi w pogonią, bo już niewstydliwie uciekać począł nieprzyjaciel, jakoż niezliczoną rzecz stad bydła po polach odbieżawszy uciekał, ciasnemi górzystymi na Bednarów lasami, które przed kilką dni za obmyśleniem moim zasieczone; a żem koniom nie folgując za niemi prędko bieżał, przyparty w zasieki nie tylko naszych więźniów różnej kondicji, i wielu ludzi około Przemyśla, Jarosławia i z Krosna pobranych, wiele tysięcy, ale i konie i wszytkie rzeczy swoje własne porzucać musiał, i różnemi ścieżkami w rozsypkę poszedł, niektórzy piechotą rozproszeni, doznawał błogosławieństwa nad nami bożego, i czuł ochotę i męstwo wojska W.
. M., Panu memu miłościwemu, pilno zalecam) puściwszy chorągwi w pogonią, bo już niewstydliwie uciekać począł nieprzyjaciel, jakoż niezliczoną rzecz stad bydła po polach odbieżawszy uciekał, ciasnemi górzystymi na Bednarów lasami, które przed kilką dni za obmyśleniem moim zasieczone; a żem koniom nie folgując za niemi prędko bieżał, przyparty w zasieki nie tylko naszych więźniów różnej konditiej, i wielu ludzi około Przemyśla, Jarosławia i z Krosna pobranych, wiele tysięcy, ale y konie i wszytkie rzeczy swoje własne porzucać musiał, y różnemi ścieszkami w rozsypkę poszedł, niektórzy piechotą rozproszeni, doznawał błogosławieństwa nad nami bożego, i czuł ochotę i męstwo woyska W.
Skrót tekstu: KoniecSListy
Strona: 259
Tytuł:
Listy Stanisława Koniecpolskiego Hetmana
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1672
Data wydania (nie wcześniej niż):
1672
Data wydania (nie później niż):
1672
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
na twarzy zmyślonej wstydem zasromanej, A smutnej, nieśli znaki klęski otrzymanej; Do których rzecze Teudas: O słabego męstwa Rycerze? niemogliście podłego zwycięstwa Wygrać ku sławie swojej na jednym młodzieńcu, I z goła niechcieliście w bobkowym być wieńcu. Na te wyrzekłe słowa Teudasa źli czarci Wydać prawdę na światłość musieli przyparci Boskim z Nieba mandatem, tak mówiąc do niego: My potędze Chrystusa i znakow’i jego Męki, który nazwany jest Krzyżem, lub chcemy Chętnie, oprzeć się żadną miarą niemożemy, Bo wiele nas jest Książąt, i rządców ciemności, Jak uczyni krzyż, wszyscy pozbywszy śmiałości, Musim uciekać, i wprzód nim
ná twarzy zmyśloney wstydem zásrománey, A smutney, nieśli znáki klęski otrzymáney; Do ktorych rzecze Theûdás: O słábego męstwá Rycerze? niemogliśćie podłego zwyćięstwá Wygráć ku sławie swoiey ná iednym młodźieńcu, Y z gołá niechćieliśćie w bobkowym bydź wieńcu. Ná te wyrzekłe słowá Theûdásá źli czárći Wydáć prawdę ná świátłość muśieli przypárći Boskim z Niebá mándatem, ták mowiąc do niego: My potędze Chrystusá y znákow’i iego Męki, ktory názwány iest Krzyżem, lub chcemy Chętnie, oprzeć się żadną miárą niemożemy, Bo wiele nas iest Xiążąt, y rządcow ćiemnośći, Iák vczyni krzyż, wszyscy pozbywszy śmiáłośći, Muśim vćiekáć, y wprzod nim
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 235
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
przekonał. Gdy zaś Synod Biskup nakazał/ Papieski Poseł na uspokojenie rzeczy/ Rajmunda przywiódł do pokoju/ a na Teobalda skazano/ aby przez rok we stu jazdy wojował w Ziemi Świętej przeciw Saracenom/ a Król z Królową aby poprzysięgli każdemu praw dochowanie. A co Król Angielski wyprawił się był na Ludwika/ od jego Wojska przyparty/ musiał się z niczym do domu wrócić. Tak Świętego Króla Pan Bóg zawsze ratował! 4. Adelfonsa Króla Hiszpańsiego zwycięstwo z Maurów.
W Hiszpanii jako Lucas Iudesis pisze/ Adelfons Król Legionu wziąwszy Maurom Emerytę miasto/ na Króla ich/ którego dla męstwa i dzielności zwano Rex virtutis, z wielkim wojskiem idącego/ z
przekonał. Gdy záś Synod Biskup nákazał/ Papieski Poseł ná uspokoienie rzeczy/ Ráymundá przywiodł do pokoiu/ á ná Theobaldá skazano/ aby przez rok we stu iázdy woiował w Ziemi Swiętey przećiw Sárácenom/ á Krol z Krolową aby poprzyśięgli káżdemu praw dochowánie. A co Krol Angielski wypráwił się był ná Ludwika/ od iego Woyská przypárty/ muśiał się z niczym do domu wroćić. Ták Swiętego Krolá Pan Bog záwsze rátował! 4. Adelfonsa Krolá Hiszpańsiego zwyćięstwo z Maurow.
W Hiszpánii iáko Lucas Iudesis pisze/ Adelfons Krol Legionu wźiąwszy Maurom Emerytę miásto/ na Krolá ich/ ktorego dla męstwá i dźielnośći zwano Rex virtutis, z wielkim woyskiem idącego/ z
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 68
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
