Sejmikach gwalcić niedopuścił. Zem na kędzierzawe czupryny Senatorskie żelaznych grzebieni nie wołał. Zem na Posłów przy Ojczyźnie stawających szablą nie trzaskał. Zem postanowieniem Regimentów i Chorągwi w Domach Senatorskich i Poselskich (czego po mnie potrzebowano) nie groził. Zem Corruptij Postronnych nad wiarę sobie ofiarowanych, drugich w Dom mi przywożonych nie akceptował. Zem stopniów wolnej Elekcji prawem i starodawnemi obrzędami utwierdzonych mieszać nie pozwolił: Zem przeczył, aby Królestwo Ich Mość do Elekcji się niewkładali, pokazując że przez to samo wolnej Elekcji gwałt by był, i owszem jako ją teraz przez powagę swoję Król I. Mość: tak i na potym przez
Seymikách gwalćić niedopuśćił. Zem ná kędźierzáwe czupryny Senatorskie żeláznych grzebieni nie wołał. Zem ná Posłow przy Oyczyznie stawáiących száblą nie trzáskał. Zem postánowieniem Regimentow y Chorągwi w Domách Senatorskich y Poselskich (czego po mnie potrzebowano) nie groźił. Zem Corruptiy Postronnych nád wiárę sobie ofiárowánych, drugich w Dom mi przywożonych nie acceptował. Zem stopniow wolney Elekcyey práwem y stárodawnemi obrzędámi vtwierdzonych mieszáć nie pozwolił: Zem przeczył, áby Krolestwo Ich Mość do Elekcyey się niewkładáli, pokázuiąc że przez to sámo wolney Elekcyey gwałt by był, y owszem iáko ią teraz przez powagę swoię Krol I. Mość: ták y ná potym przez
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 15
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
lecz tylko go wiatr z tamtąd zaleci, z kszykaniem umyka wielkim, jako Długosz i Kromer świadczy.
Na Insule Hiszpańskiej Ebusus vulgo Ivica, żaden także jadowity zwierz żyć nie może, teste Cluverio,
W Nowym świecie, Pszczoły żądeł nie mają, teste Lohnero,
Na Wyspie Krecie, oko ludzkie nie widziało Sowy, dokąd przywożone dla eksperiencyj, żyć tam nie mogły, według Pliniusza. A zaś w Atenach tam ich Sedes i Regnum;
Na Kumanie Nowego Świata Insule, tak są mocne Pajęczyny, że ledwie Człek mocny je rozerwać może, według świadectwa Piotra Hispaleńskiego. Na Hiszpanioli, pająki jak piłki Studentskie, Lochnero teste.
W Georgiańskiej Prowincyj.
lecz tylko go wiatr z tamtąd zaleci, z kszykaniem umyka wielkim, iako Długosz y Kromer swiadczy.
Na Insule Hiszpańskiey Ebusus vulgò Ivica, żaden także iadowity zwierz żyć nie może, teste Cluverio,
W Nowym świecie, Pszczoły żądeł nie maią, teste Lohnero,
Na Wyspie Krecie, oko ludzkie nie widziało Sowy, dokąd przywożone dla experyencyi, żyć tam nie mogły, według Pliniusza. A zaś w Athenach tam ich Sedes y Regnum;
Na Kumanie Nowego Swiata Insule, tak są mocne Paięczyny, że ledwie Człek mocny ie rozerwać może, według świadectwa Piotra Hispaleńskiego. Na Hiszpanioli, paiąki iak piłki Studentskie, Lochnero teste.
W Georgiańskiey Prowincyi.
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1004
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
napisał własny Rozdział o Ostryżu. Z kąd się znaczy/ że Serapionowi źle Curcuma przypisana jest/ którą bez wątpliwości Aptekarze zwali Ostryrżem Indiańskim. I tak z tąd baczyć możemy/ że ani Ostryż Indiański/ ani ziela Jaskółczego korzenie/ nie jest własna Curcuma. Indiani/ Persowie/ i Arabowie/ do których obficie z Indyej przywożony bywa/ do farbowania/ i do zaprawiania pokarmów/ częściej go używają. Nieżeby Szafranu niemieli/ jeno że tańszy jest/ a niż Szafran. Zielnik D. Simona Syrenniusa/ O Nardusie/ abo Spikanardzie Indyjskiej/ i Syrasteńskiej. ROZDZIAŁ VI.
Nard^o^ Indica Nardus Syrastenica. Nardus Gangetica. Nardo stachis. Spica Indica
nápisał włásny Rozdźiał o Ostryżu. Z kąd sie znáczy/ że Serápionowi źle Curcumá przypisána iest/ ktorą bez wątpliwośći Aptekárze zwáli Ostryrżem Indyáńskim. Y ták z tąd báczyć możemy/ że áni Ostryż Indyáński/ áni źiela Iáskołczego korzenie/ nie iest własna Curcuma. Indyáni/ Persowie/ y Arabowie/ do ktorych obfićie z Indyey przywożony bywa/ do fárbowánia/ y do zápráwiánia pokármow/ częśćiey go vżywáią. Nieżeby Száfránu niemieli/ ieno że táńszy iest/ á niż Száfran. Zielnik D. Simoná Syrenniusá/ O Nárduśie/ ábo Spikánárdźie Indiyskiey/ y Syrásteńskiey. ROZDZIAŁ VI.
Nard^o^ Indica Nardus Syrastenica. Nardus Gangetica. Nardo stachis. Spica Indica
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 30
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
ją też oni fałszują. Ja jednak (mówi Brasauolus) Korzeń i z bylim kupować radzę/ abowiem to oboje bywa od Dioskoryda i Galenusa do lekarstw używane radniej/ niżli sama Szpika/ to jest/ Kłos i z liściem: bo Dioscorydes liście precz odrzuca. A wszakoż tu do nas ani Kłos/ ani liście bywa przywożone/ tylko Korzeń. To tak Brasawola pisze. Który potym w ostatnim wydaniu tychże ksiąg swoich/ o siłach niejakokolwiek sentencją swą odmienił: Gdzie wrzeczy z starcem rozmawiając tak mówi: Nie szukaj tu na tych górach Nardusu/ ale w Wenecji Kłos Zielinę/ i korzenie jego kupuj. A mało potym zapomniawszy się tak
ią też oni fałszuią. Ia iednak (mowi Brasauolus) Korzeń y z bylim kupować rádzę/ ábowiem to oboie bywa od Dyoskorydá y Gálenusá do lekarstw vżywáne rádniey/ niżli sáma Szpiká/ to iest/ Kłos y z liśćiem: bo Dioscorides liśćie precz odrzuca. A wszákoż tu do nas áni Kłos/ áni liśćie bywa przywożone/ tylko Korzeń. To ták Brásáwolá pisze. Ktory potym w ostátnim wydániu tychże kśiąg swoich/ o śiłách nieiákokolwiek sentencyą swą odmienił: Gdźie wrzeczy z stárcem rozmawiáiąc ták mowi: Nie szukay tu ná tych gorách Nárdusu/ ále w Wenecyey Kłos Zielinę/ y korzenie iego kupuy. A máło potym zápomniawszy sie ták
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 34
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
których słów jego znaczy się/ że nietylko tę o Nardusie Historyją pomierzwił i popsował/ ale i tego Starca/ z sobą rozmawiającego/ albo radniej samego siebie oszukał. Bo naprzód pisze/ że w Wenecji najdzie Nardusów Kłos zielinę i Korzeń kupić. A zaś mało potym pisze: że Kłos jego nie bywa do nas przywożony. Coby był sam do Wenecji jechał/ i Materialistów nalazłby był/ i od nich się nauczył/ inaczej się tę rzecz mieć/ niżli on o nich rozumiał i pisał. Zielnik D. Symona Syrenniusa/
W tym niemal błędzie Ruellius i Hermolaus Barbarus tkwią/ jako Brazauola i Manardus, a ci wszyscy zwiedzieni
ktorych słow iego znáczy sie/ że nietylko tę o Nárduśie Historyią pomierzwił y popsował/ ále y tego Stárcá/ z sobą rozmawiáiącego/ álbo rádniey sámego śiebie oszukał. Bo naprzod pisze/ że w Wenecyey naydźie Nárdusow Kłos źielinę y Korzeń kupić. A zás máło potym pisze: że Kłos iego nie bywa do nas przywożony. Coby był sam do Wenecyey iechał/ y Máteryálistow nálazłby był/ y od nich sie náuczył/ ináczey sie tę rzecz mieć/ niżli on o nich rozumiał y pisał. Zielnik D. Symoná Syrenniusá/
W tym niemal błędźie Ruellius y Hermolaus Barbarus tkwią/ iáko Brazauola y Manardus, á ci wszyscy zwiedźieni
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 34
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
/ używających go.
Artetice/ i w członkach łamaniu/ jest lekarstwem/ pijąc i nacierając się nim/ także i plastrem go kładąc/ na chore członki. Dychawicznym
Dychawicznym jest lekarstwem/ na czczo z wodą go pijąc. Plinius. Rozsądek.
Oman Egipcki nie jest nam znajomy/ bo nie bywa w te tu krainy przywożony. Ten Poetowie/ i z Ojcem swym Homerusem/ bają/ że się z łez Heleny wszczał/ i urósł. Dla których jego osobliwych skutków/ zowie go ten Homerus Nepenten/ to jest/ bez żalu i smutku/ jako ten który smętnej frasowliwe uwesela/ a w zapomnienie przywodzi żal / frasunek/ i smętek.
/ vżywáiących go.
Artetice/ y w członkách łamániu/ iest lekárstwem/ piiąc y náćieráiąc sie nim/ tákże y plastrem go kłádąc/ ná chore członki. Djcháwicznym
Dycháwicznym iest lekárstwem/ ná czczo z wodą go piiąc. Plinius. Rozsądek.
Oman Egyptcki nie iest nam znáiomy/ bo nie bywa w te tu kráiny przywożony. Ten Poetowie/ y z Oycem swym Homerusem/ báią/ że sie z łez Heleny wsczał/ y vrosł. Dla ktorych iego osobliwych skutkow/ zowie go ten Homerus Nepenthen/ to iest/ bez żalu y smutku/ iáko ten ktory smętney frásowliwe vwesela/ á w zápomnienie przywodźi żal / frásunek/ y smętek.
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 61
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Drudzy tenże Dyptan biały własnym Dyptanem chcą mieć. Ale Dioscorydes to zbija/ opisując własny Dyptan Kreteński: jednak i tego niechce mieć za fałszywy i omylny. Dyptan Kreteński Pierwszy/ Rozdział 28.
Diptamum Creticum primum.
DYptan albo Trzemdała Kreteńska/ ziołko jest cudzoziemskie/ w te tu strony bywa z potrzebę z Krety przywożone. To z korzenia jednego wiele kłącza puszcza. Polejowi mało nie podobne/ tylko więtszego i szerszego listu i mięsszejszego/ kosmato wełniste/ zbiałasiwe. Rożdżek cienkich/ w wierzchu których kwiatki bronatne kłosiate/ kształtem coś ku chmielu pochodzące: Z których potym Nasienie bywa. Korzonków drobniuchnych i tam i sam rozpierzchłych ma wiele. To
Drudzy tenże Dyptan biały własnym Dyptanem chcą mieć. Ale Dioscorides to zbiia/ opisuiąc własny Dyptan Kreteński: iednák y tego niechce mieć zá fałszywy y omylny. Dyptan Kreteński Pierwszy/ Rozdźiał 28.
Diptamum Creticum primum.
DYptan álbo Trzemdáłá Kreteńska/ źiołko iest cudzoźiemskie/ w te tu strony bywa z potrzebę z Krety przywożone. To z korzeniá iednego wiele kłącza puscza. Poleiowi máło nie podobne/ tylko więtszego y szerszego listu y mięsszeyszego/ kosmáto wełniste/ zbiáłáśiwe. Rożdżek ćienkich/ w wierzchu ktorych kwiátki bronátne kłośiáte/ kształtem coś ku chmielu pochodzące: Z ktorych potym Naśienie bywa. Korzonkow drobniuchnych y tám y sám rozpierzchłych ma wiele. To
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 108
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
. Nasz takowych skutków bynamniej nie ma. Także i w innych rzeczach jest mu barzo różny. Mylili się którzy to miejsce Dioscorydowe z fałszowali/ mieniąc/ żeby Dyptan Kreteński ani kwiatu/ ani nasienia nie miewał. Dyptan drugi kreteński/ Rozdz: 29
DiptamnumCreticum secundum. Ein ander Aescherwurtz. Księgi Pierwsze.
DRugi Dyptan bywa przywożony z Krety/ Liścia Miętczanego/ ale gałązek więtszych i dłuższych/ Na których kwiecie Lebiotczanemu podobne/ zwłaszcza polnej Lebiotki/ ciemno brunatne a miękkie: zapachu mieszanego z Szałwiej a z Mięty wdziecznego. Liście. Kwiat. Miejsce.
W Krecie także jako i pierwsze roście. Przyrodzenie/ Moc i skutki.
TEgoż przyrodzenia/
. Nasz tákowych skutkow bynamniey nie ma. Także y w inych rzeczách iest mu barzo rozny. Mylili sie ktorzy to mieysce Dioscoridowe z fałszowali/ mieniąc/ żeby Dyptan Kreteński áni kwiátu/ áni nasienia nie miewał. Dyptan drugi kreteński/ Rozdź: 29
DiptamnumCreticum secundum. Ein ander Aescherwurtz. Kśięgi Pierwsze.
DRugi Dyptan bywa przywożony z Krety/ Liśćia Miętczánego/ ále gáłązek więtszych y dłuższych/ Ná ktorych kwiecie Lebiotczánemu podobne/ zwłascżá polney Lebiotki/ ćiemno brunatne á miękkie: zapáchu mieszánego z Száłwiey á z Mięty wdźiecznego. Liśćie. Kwiát. Mieysce.
W Krećie tákże iáko y pierwsze rośćie. Przyrodzenie/ Moc y skutki.
TEgoż przyrodzenia/
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 111
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
pewną Konstelacyją/ i znakiem niebieskim/ Sok z siebie lipki/ i zapachu przykrego/ smaku gorzkiego/ wydaje/ który w podstawione naczynie zbierają. Ten Sok wychędożywszy/ naprzód bywa biały/ za czasem rumienny/ na kształt żywice zsychającej się: którego miasto Sagapenu/ chociaż od niego jest różny/ z Medyjej i Armenijej bywa przywożony/ i do lekarstw używany. Zielnik D. Simona Syrenniusa/ Zbieranie Gębczystej materii.
Gębczysta ta Materia/ którą my Sosikami zowiemy/ chochołato wyrastająca/ przed tym/ niżli się w kłącze wzwyż wyniesie/ albo niżliby się moc wszytka jego w liście udała przed wschodem słońca zerwana/ i drobno usiekana/ a w naczyniu
pewną Konstellácyią/ y znákiem niebieskim/ Sok z śiebie lipki/ y zapáchu przykrego/ smáku gorzkiego/ wydáie/ ktory w podstáwione naczynie zbieráią. Ten Sok wychędożywszy/ naprzod bywa biały/ zá czásem rumienny/ ná kształt żywice zsycháiącey sie: ktorego miásto Ságápenu/ choćiaż od niego iest rozny/ z Medyiey y Armeniiey bywa przywożony/ y do lekarstw vżywány. Zielnik D. Simoná Syrenniusá/ Zbieránie Gębczystey máteryey.
Gębczysta tá Máteria/ ktorą my Sośikámi zowiemy/ chochołáto wyrastáiąca/ przed tym/ niżli sie w kłącze wzwysz wynieśie/ álbo niżliby śię moc wszytká iego w liśćie vdáłá przed wschodem słońcá zerwána/ y drobno vśiekána/ á w naczyniu
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 181
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
smrodliwego zapachu/ jeno do wielu rzeczy/ jako się niżej powie/ użyteczna. Którego iżby tamci Obywatele obficjej mieć mogli/ tedy dla tego narzynają tę chrościnę. Korzeń. Kwiat. Nasienie. Miejsce/ i Wybór.
EUropa tego ziela nie zna/ jeno przywoźne/ bo w Syriej tylko roście. Sok tylko z Aleksandrii przywożony/ jest w znajomości/ i w lekarskim używaniu/ chędogi/ tuczny/ barwą do Ruty podobny/ ziarnisty/ nie zbytnie miękki/ albo rzadki/ też nie nazbyt suchy/ do Kadzidła podobny/ miedzy którym się znajduje podczas Nasienie jegoż i listeczki/ zapachu przykrego. Ferula Galbanifera Ferula Syriaca. Galbanus, et Galbanum
smrodliwego zapáchu/ ieno do wielu rzeczy/ iáko sie niżey powie/ vżyteczna. Ktorego iżby támći Obywátele obfićiey mieć mogli/ tedy dla tego nárzynáią tę chrośćinę. Korzeń. Kwiát. Naśienie. Mieysce/ y Wybor.
EUropá tego źiela nie zna/ ieno przywoźne/ bo w Syryey tylko rośćie. Sok tylko z Alexándryey przywożony/ iest w znáiomośći/ y w lekárskim vżywániu/ chędogi/ tuczny/ bárwą do Ruty podobny/ źiárnisty/ nie zbytnie miękki/ álbo rzadki/ też nie názbyt suchy/ do Kádźidłá podobny/ miedzy ktorym sie znáyduie podczás Naśienie iegoż y listeczki/ zapáchu przykrego. Ferula Galbanifera Ferula Syriaca. Galbanus, et Galbanum
Skrót tekstu: SyrZiel
Strona: 209
Tytuł:
Zielnik
Autor:
Szymon Syreński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Tematyka:
botanika, zielarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
