do króla czyli dworu uczynił, aniżeli czekał, ażeby dwór, nieuważnie postępując, większych niechęci przyczyniał i do hetmana kroków żadnych nie czynił. Wszakże tak dla samego hetmana, jako i dla przyjaciół jego potrzebne są łaski królewskie, a najbardziej, aby graf Bryl, pierwszy królewski minister, przez swoją ambicją albo przez wielkie oferencje solicytowany nie skłaniał się do rekoncyliacji z książętami Czartoryskimi. Życzyłem zatem, aby hetman wielki koronny wysłał do Wschowy Starzeńskiego, starostę brańskiego, faworyta swego, a oraz prosiłem o list instancjalny do króla o sekretarią lit. za księdzem Łopacińskim. Wziął to hetman na deliberacją i potem w kilka godzin rezolwował się wysłać starostę
do króla czyli dworu uczynił, aniżeli czekał, ażeby dwór, nieuważnie postępując, większych niechęci przyczyniał i do hetmana kroków żadnych nie czynił. Wszakże tak dla samego hetmana, jako i dla przyjaciół jego potrzebne są łaski królewskie, a najbardziej, aby graf Bryl, pierwszy królewski minister, przez swoją ambicją albo przez wielkie oferencje solicytowany nie skłaniał się do rekoncyliacji z książętami Czartoryskimi. Życzyłem zatem, aby hetman wielki koronny wysłał do Wschowy Starzeńskiego, starostę brańskiego, faworyta swego, a oraz prosiłem o list instancjalny do króla o sekretarią lit. za księdzem Łopacińskim. Wziął to hetman na deliberacją i potem w kilka godzin rezolwował się wysłać starostę
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 525
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Małżeństwie prowadzili życie: dopieroż ci, których Świętych wotów, wokacyj, kanonów do tego ciężki obliguje obowiązek, utrzymać się powinni. Niechaj staną w oczach flores illihati , ani cięźkiemi mękami dające się oderwać od Chrystusa, jemu czystość swoją poślubiwszy, owe Agaty, Lucje, Cecylie, Małgorzaty, Katarzyny, od niewiernych Pogan solicytowane: Barbary, Doroty, Wilgeforty, od lubieżnych Ojców ukrzyżowane, choć in sexu fragili. Anie cud to wielkiej godny admiracyj, widzieć owe Apollinary, Szmaragdy, Marynuse, w ogniu nie górejące, w morzu nie tonące, to jest między Mężczyznami Zakonnikami zakapturzywszysię, nie być in capturam dusz ich i swoich? dali probę
Małżeństwie prowadzili życie: dopieroż ci, ktòrych Swiętych wotow, wokacyi, kanonòw do tego ciężki obliguie obowiązek, utrzymać się powinni. Niechay staną w oczach flores illihati , ani cięźkiemi mękami daiące się oderwać od Chrystusa, iemu czystość swoią poslubiwszy, owe Agaty, Lucye, Cecylie, Małgorzaty, Katarzyny, od niewiernych Pogan solicytowane: Barbary, Doroty, Wilgeforty, od lubieżnych Oycow ukrzyżowane, choć in sexu fragili. Anie cud to wielkièy godny admiracyi, widzieć owe Apollinary, Szmaragdy, Marynuse, w ogniu nie goreiące, w morzu nie tonące, to iest między Męsczyznami Zakonnikami zakapturzywszysię, nie być in capturam dusz ich y swoich? dali probę
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 12
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Prouinciarum na to Responsu dawać. Nie zdadzą się w tym res impossibiles, jako były w przeszłych proposicjach/ to jest legem nauigationis Indicae od Anglików przyjąć; abstinere a piscatione Halecum, na dziesięć mil daleko do brzegów Angielskich; i restabilire ex nunc Książęcia młodego de Oranges, we wszytkich Urzędach przodków swoich.
Poseł Hiszpański/ sollicytowany o cessyą fortis Prouinciarum Diuisarum vltra Mosam nam należącej/ prosił o 4. Niedziele czasu/ co mu jest pozwolono.
Consilium Satus, miawszy prżestrogę że w Rymberku jest intelligentia jakaś/ strony poddania tam tego Miasta Kurfirsztowi Koleńskiemu/ prżyczynił w nim praesidium znaczne; zwłaszcza że tenże Kurfirszt Sejmowawszy teraz niedawno/ z Stanami swego
Prouinciarum ná to Responsu dawáć. Nie zdádzą się w tym res impossibiles, iáko były w ṕrzeszłych ṕroposicyách/ to iest legem nauigationis Indicae od Anglikow ṕrzyiąć; abstinere a piscatione Halecum, na dźieśięć mil dáleko do brzegow Angielskich; y restabilire ex nunc Xiążęćiá młodego de Oranges, we wszytkich Vrzędách ṕrzodkow swoich.
Poseł Hiszṕáński/ sollicytowány o cessyą fortis Prouinciarum Diuisarum vltra Mosam nam należącey/ prośił o 4. Niedźiele cżásu/ co mu iest ṕozwolono.
Consilium Satus, miawszy ṕrżestrogę że w Rymberku iest intelligentia iákaś/ strony ṕoddánia tam tego Miástá Kurfirsztowi Kolenskiemu/ ṕrżycżynił w nim praesidium znacżne; zwłascżá że tenże Kurfirszt Seymowawszy teraż niedawno/ z Stanámi swego
Skrót tekstu: MerkPol
Strona: 250
Tytuł:
Merkuriusz polski ordynaryjny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1661
Data wydania (nie później niż):
1661
i dopiero rzeczono: to kwita. Między temi bez skrupułu grzecahmi, kłaść może a raczej między tysiąc sztukami i tę, ukraść komplet Deputatów, żeby się sprawa sądzić nie mogła i przewlokła, pojąc albo przekupując Deputata, aby się chory uczynił. Wiem że jeden podściwy Marszałek którego muszępro gloria facti mianować Radomicki Wojewoda Poznański sollicytowany w jednej bardzo niesprawiedliwej sprawie, zrozumiawszy ją, pokazał stronie, ze jej wygrać niemoże, nadchodzi Sprawa, strona lubo mocna u Deputatów, Marszłka się boi, a dowiaduje się, że Marszałek na żołądek zachorował, i mówi Doktorowi prawda że Żydowi abymu rano co dał na żołądek, ale nie laksującego, tylko utwierdzającego
y dopiero rzeczono: to kwita. Między temi bez skrupułu grzecahmi, kłaść może á raczey między tysiąc sztukami y tę, ukraść komplet Deputatow, żeby się sprawa sądzić nie mogła y przewlokła, poiąc albo przekupuiąc Deputata, aby się chory uczynił. Wiem że ieden podsćiwy Marszałek ktorego muszępro gloria facti mianować Radomicki Woiewoda Poznański sollicytowany w iedney bardzo niesprawiedliwey sprawie, zrozumiawszy ią, pokazał stronie, ze iey wygrać niemoże, nadchodźi Sprawa, strona lubo mocna u Deputatow, Marszłka sie boi, a dowiaduie sie, że Marszałek na zołądek zachorował, y mowi Doktorowi prawda że Zydowi ábymu rano co dał na zołądek, ale nie laxuiącego, tylko utwierdzaiącego
Skrót tekstu: JabłSkrup
Strona: 47
Tytuł:
Skrupuł bez skrupułu w Polszcze
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
