na tamtej stronie przeprawy złej i nieprzystępnej. Na rozhowory wzajemnie jeżdżono i wolny pass tamtym do wojska szlachty pospolitackiej, tym do wojska litewskiego dla konferencji był. Ab utrinąue była ochota do spotkania się, była też refleksja niepotrzebnego inter Cives krwi per bellum civile rozlania. Stetit tandem persvasione iksiędza Brzostowskiego biskupa wileńskiego, że ad tractum udano się. Medius był iksiądz biskup, z tamtej strony sam ip. podskarbi w. księstwa litewskiego wchodził in tractatum, z nim ip. Gąsiewski sędzia wojskowy, ip. Judycki chorąży rzeczycki porucznik ip. Sapiehy strażnika wiel. księstwa lit. i ip. Rusiecki kasztelanie miński, porucznik księcia Radziwiła kanclerza wiel. księstwa lit
na tamtéj stronie przeprawy złéj i nieprzystępnej. Na rozhowory wzajemnie jeżdżono i wolny pass tamtym do wojska szlachty pospolitackiéj, tym do wojska litewskiego dla konferencyi był. Ab utrinąue była ochota do spotkania się, była téż reflexya niepotrzebnego inter Cives krwi per bellum civile rozlania. Stetit tandem persvasione jksiędza Brzostowskiego biskupa wileńskiego, że ad tractum udano się. Medius był jksiądz biskup, z tamtéj strony sam jp. podskarbi w. księstwa litewskiego wchodził in tractatum, z nim jp. Gąsiewski sędzia wojskowy, jp. Judycki chorąży rzeczycki porucznik jp. Sapiehy strażnika wiel. księstwa lit. i jp. Rusiecki kasztelanie miński, porucznik księcia Radziwiła kanclerza wiel. księstwa lit
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 200
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
udręczenie rozmaite: a wkrótce rzekszy/ Tajemnica pokuty/ ktoa zależy na skrusze serdecznej/ na spowiedzie ustnej/ i na dosyćczynieniu pobożnych uczynków cielesnych/ być by musiała w Cerkwi Pana Chrystusowej nadaremna/ i wszelako niepotrzebna. Ale nadaremne to raczej i niepotrzebne są/ przez Ortologa Cerkwi naszej podane Herezje/ i światu za wlasne jej udane. Fol. 157. 2. i 116.[...] . Apologia Fol. 177. 2.
Omijam owe/ już w Zyzanim zganioną Herezję/ sądu Partikularnego nie przyznawać. Iż wiara dla grzechu nie traci się/ i Iż dusza od Boga bywa tworzona/ i w człowieka wlewana/ a nie znasienia rodziców idzie.
vdręcżenie rozmáite: á wkrotce rzekszy/ Táiemnicá pokuty/ ktoa zależy ná skrusze serdeczney/ ná spowiedźie vstney/ y ná dosyćczynieniu pobożnych vczynkow cielesnych/ bydź by muśiáłá w Cerkwi Páná Christusowey nádáremna/ y wszelako niepotrzebna. Ale nádáremne to ráczey y niepotrzebne są/ przez Ortologá Cerkwi nászey podáne Hęrezye/ y świátu zá wlasne iey vdáne. Fol. 157. 2. y 116.[...] . Apologia Fol. 177. 2.
Omijam owe/ iuż w Zyzánim zgánioną Hęrezyę/ sądu Pártikulárnego nie przyznawáć. Iż wiárá dla grzechu nie tráći sie/ y Iż duszá od Bogá bywa tworzona/ y w człowieká wlewána/ á nie znáśienia rodźicow idźie.
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 65
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
. Eccles: c.[...] . Apologia Potrzeba wiedzieć komu wierzyć. Jak sobie piękne imiona ci psewdologowie przywłaszczyli. Kąkol za pszenicę kupić wielka ślepota. Do Narodu Ruskiego. O Soborze Florenckim/ że w pokoju w miłości i w zgodzie Rzymian i Greków doszedł.
RZekłem mało wyżej/ że się te Kleryka tego do nas udane powieści/ ni u Greków/ ni u Przodkoww naszych/ ni u Rzymian/ ni u postronnych nie najdują/ tylko u nas samych/ a bez żadnego i namniejszego dowodu/ bez żadnej i namniejszej słuszności: dosyć na owym mieć nam każąc/ że to Kleryk niejakiś powiedział. Mnie zaś przeciwnym sposobem ukazać należy/ z
. Eccles: c.[...] . Apologia Potrzebá wiedźieć komu wierzyć. Iák sobie piękne imioná ći psewdologowie przywłaszczyli. Kąkol zá pszenicę kupić wielka ślepotá. Do Narodu Ruskiego. O Soborze Florentskim/ że w pokoiu w miłośći y w zgodźie Rzymian y Graekow doszedł.
RZekłem máło wyżey/ że sie te Kleriká tego do nas vdáne powieśći/ ni v Graekow/ ni v Przodkoww nászych/ ni v Rzymian/ ni v postronnych nie náyduią/ tylko v nas sámych/ á bez żadnego y namnieyszego dowodu/ bez żadney y namnieyszey słusznośći: dosyć ná owym mieć nam każąc/ że to Klerik nieiákiś powiedźiał. Mnie záś przećiwnym sposobem vkázáć należy/ z
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 82
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
naszym kąkolosiewce Zyzanie: przez nowo wydające się miedzy Grekami Heretyckie/ naszym Filaletom i Ortologom podobne scripta. jaki jest owy mało wyżej przez mię przypomniany/ Zachariasza Gergana Greka/ prostym językiem Gręckim z druku wydany Katechizm. w którym miedzy inszymi/ owe błędy i Herezje wyraźnymi słowy są położone/ i za prawosławne Gręckiej wiary dogmata udane. Choć by podobno i chcieli Patriarchowie do zgody i jedności z Papieżem/ tedy dla bojaźni Tureckiej nieśmie Do Narodu Ruskiego ją Ale my Ruś/ libertè to uczynić możemy a potym i Grekom pomoc do jedności przysć. Błedy i Herezyje Zachariasza Gergana Greka/ w jego katehiśmie drukowanym. A. 1622.
ZE do pokazania
nászym kąkolośiewce Zyzánie: przez nowo wydaiące sie miedzy Graekámi Hęretyckie/ nászym Philaletom y Ortologom podobne scriptá. iáki iest owy máło wyżey przez mię przypomniány/ Zácháriaszá Gergáná Graeká/ prostym ięzykiem Gręckim z druku wydany Káthechism. w ktorym miedzy inszymi/ owe błędy y Haerezye wyráźnymi słowy są położone/ y za práwosławne Gręckiey wiáry dogmátá vdáne. Choć by podobno y chćieli Pátriárchowie do zgody y iednośći z Papieżem/ tedy dla boiáźni Tureckiey nieśmie Do Narodu Ruskiego ią Ale my Ruś/ libertè to vczynić możemy á potym y Graekom pomoc do iednośći przysć. Błedy y Hęrezyie Zácháryaszá Gergáná Gręká/ w iego kátehismie drukowánym. A. 1622.
ZE do pokazánia
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 118
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
pospolu z Rzymiany praepositiae te dwie/ ex. i Per. jedno i tożznaczącemi być uważywszy/ i usądziwszy/ od Syna/ i przez Syna Ducha Z. pochodzić/ jednę i tęż rzecz znaczyć wyznali/ świadczą o tym poważni Autorowie jako się o tym na przedzie dowodnie przełożyło. którym wiary nie dać/ a na udanych Baśniach polegać/ nie zda się być rzeczą rozumnego człowieka. Uważenie Trzynaste. List Nifona Patriarchy Konstantynop do Josefa Metropolity Ruskiego pisany i Poselstwo od Rusi do Siksta PP. obchodzone: o których na przedzie zmianowałem: bez poważnego uważenia mimo nas lekkim umysłem puszczone być nie mają/ jak do tej naszej sprawy pożytecznie i zbawiennie
pospolu z Rzymiány praepositiae te dwie/ ex. y Per. iedno y tożznáczącemi bydź vważywszy/ y vsądźiwszy/ od Syná/ y przez Syná Duchá S. pochodźić/ iednę y tęż rzecz znácżyć wyznali/ świádczą o tym poważni Autorowie iáko sie o tym ná przedźie dowodnie przełożyło. ktorym wiáry nie dáć/ á ná vdánych Báśniách polegáć/ nie zda sie bydź rzeczą rozumnego cżłowieká. Vważenie Trzynaste. List Niphoná Pátryárchy Konstántynop do Iosephá Metropolity Ruskie^o^ pisány y Poselstwo od Ruśi do Sixtá PP. obchodzone: o ktorych ná przedźie zmiánowałem: bez poważnego vważenia mimo nas lekkim vmysłem puszczone bydź nie máią/ iák do tey nászey spráwy pożytecżnie y zbáwiennie
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 139
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
z Domu Austriackiego nie zwierzając się Zamojskiemu, jako ostremu Obserwatorowi Praw Ojczystych. Roku 1592. Król potajemnie posłał Kardynała Radziwiłła po Annę Austriaczkę sprowadzoną 6. a koronowaną 30. Maja. Stany Rzeczypospolitej zgromadzone w Jędrzejowie chciały przeszkodzić temu małżeństwu, ale uprzedziła ich Anna, a tak rozjechali się z Zamojskim. Król zaś na Sejmie udany, jakoby chciał Koronę Polską do Austryj przyłączyć , zaparł się publicznie, dawszy sponsyą, żem ani myślał o tym, a w tym wiadmość odebrał o śmierci Jana Ojca. Roku 1593. Król na Sejmie złożonym od Stanów wziął konsens jechania do Szwecyj, i wybrał się z Krakowa Wisłą, do Gdańska przyjęty mile,
z Domu Austryackiego nie zwierzając śię Zamoyskiemu, jako ostremu Obserwatorowi Praw Oyczystych. Roku 1592. Król potajemnie posłał Kardynała Radźiwiłła po Annę Austryaczkę sprowadzoną 6. á koronowaną 30. Maja. Stany Rzeczypospolitey zgromadzone w Jędrzejowie chćiały przeszkodźić temu małżeństwu, ale uprzedźiła ich Anna, á tak rozjechali śię z Zamoyskim. Król zaś na Seymie udany, jakoby chćiał Koronę Polską do Austryi przyłączyć , zaparł śię publicznie, dawszy sponsyą, żem ani myślał o tym, á w tym wiadmość odebrał o śmierći Jana Oyca. Roku 1593. Król na Seymie złożonym od Stanów wźiął konsens jechania do Szwecyi, i wybrał śię z Krakowa Wisłą, do Gdańska przyjęty mile,
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 72
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
z przygody; Wierne z sąsiadów, chociaż nie ma wiele, Ma przyjaciele.
Zdrad dworskich, figlów wolen i obmowy Zjadłych języków, a jeśli ulowy Plastr podbierając żądło mu zaszkodzi, Miód to nadgrodzi.
Tyran tu nie drze, krwią ziemie nie broczy, Wół tylko bodźcem zakłuty poskoczy, A pan, na przyszły pożytek udany, Strzyże barany.
Wojny nie słyszał ani widział bitwy, Prócz między drobem z lotnymi rybitwy, Oprócz niekrwawej, którą zwodzą bycy Przy jałowicy.
Zazdrość tu w samej ma miejsce ochocie, Kiedy się żeńcy ścigają w robocie Albo się ptacy pieniem przekrzykują, Gdy słońce czują.
Na nowy co dzień zysk wesoły wstanie, Snu
z przygody; Wierne z sąsiadów, chociaż nie ma wiele, Ma przyjaciele.
Zdrad dworskich, figlów wolen i obmowy Zjadłych języków, a jeśli ulowy Plastr podbierając żądło mu zaszkodzi, Miód to nadgrodzi.
Tyran tu nie drze, krwią ziemie nie broczy, Wół tylko bodźcem zakłuty poskoczy, A pan, na przyszły pożytek udany, Strzyże barany.
Wojny nie słyszał ani widział bitwy, Prócz między drobem z lotnymi rybitwy, Oprócz niekrwawej, którą zwodzą bycy Przy jałowicy.
Zazdrość tu w samej ma miejsce ochocie, Kiedy się żeńcy ścigają w robocie Albo się ptacy pieniem przekrzykują, Gdy słońce czują.
Na nowy co dzień zysk wesoły wstanie, Snu
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 164
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
człowieka; ponieważ ten nie tknąwszy żadnego tylko w uszy przełożonych fałsz włożywszy taki/ dla którego oprawdzić się trudno/ wielu traci. Takci Patriarcha Józef od żony Pytifaronowej plugawej nierządnice spotwarzony do więzienia wrzucony/ tak Nabot ukąszony/ tak od Sędziów i starców ludu Izraelskiego pobożna Zuzanna spotwarzona. Tak Bellerofon od Antei do Prętusa udany/ tak Fędra do Tezeusa małżonka z Herkulesem zewnętrznego zwroconego piekła Hippolita kłamliwie oskarżyła. Ta potwarz że się przy wszystkich dworach tak świeckich Panów; jako i duchownych Prałatów wkrzewiła/ śmiałbym ich i ciebie Prawósł: Czyt: napomnieć w te słowa: Jeśliby stanął świadek łżywy (jakowych dwaj było przeciwko Nabota)
człowieká; ponieważ ten nie tknąwszy żadnego tylko w vszy przełożonych fałsz włożywszy táki/ dla ktorego oprawdźić się trudno/ wielu tráći. Tákći Pátriárchá Iozeph od żony Pytifáronowey plugáwey nierządnice spotwarzony do więźienia wrzucony/ ták Nábot vkąszony/ ták od Sędźiow y stárcow ludu Izráelskiego pobożna Zuzánná spotwarzoná. Ták Bellerophon od Antei do Prętusá vdány/ ták Phędrá do Tezeusá małżonká z Herkulesem zewnętrznego zwroconego piekłá Hippolitá kłamliwie oskárżyłá. Tá potwarz że się przy wszystkich dworách ták swieckich Pánow; iáko y duchownych Práłatow wkrzewiłá/ smiałbym ich y ćiebie Práwosł: Czyt: nápomnieć w te słowá: Iesliby stánął świádek łżywy (iákowych dwáy było przećiwko Nábotá)
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 164.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
był syn Wulkanów, bez matki, z nogami wężowymi, które potym aby pokrywał, powiedają, że on naprzód wóz wymyśliwszy, na nim się woził. E Trzem pannom córkom/ ze dwu natur złożonego Cekropa. Cakrop dla tego to jest rzeczon dwojaki, abo ze dwu natur złożony, i dwykształtny: że go tak udano, że był częścią jedną człowiek, drugą częścią wąż. Drudzy rozumieją, że jako Laćmnicy zmyślili janusa być dwuoblicznym: tak też Grekowie zmyślili Cekropa być dwukształtnym. Demostenes powieda, że dla tego; iż w poradach był człowiekiem wielkiej mądrości, i w sprawowaniu rzeczy wszystkich, zażywał i sił, i śmiałości. A trzech
był syn Wulkánow, bez mátki, z nogámi wężowymi, ktore potym áby pokrywał, powiedáią, że on naprzod woz wymyśliwszy, ná nim się woźił. E Trzem pánnom corkom/ ze dwu nátur złożonego Cekropá. Cakrop dla tego to iest rzeczon dwoiáki, ábo ze dwu natur złożony, y dwykształtny: że go ták vdano, że był częśćią iedną człowiek, drugą częśćią wąż. Drudzy rozumieią, że iako Laćmnicy zmyślili iánusá bydź dwuoblicznym: ták też Grekowie zmyślili Cekropá bydz dwukształtnym. Demostenes powieda, że dla tego; iż w porádách był człowiekiem wielkiey mądrośći, y w spráwowániu rzeczy wszystkich, záżywał y śił, y śmiáłośći. A trzech
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 83
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Roku - 683 WIeku Siódmego Herakliusz w Afryce przywitany cesarzem, Obrazami CHYSTUSA Pana, Matki Najświętszej uzbrojony, je mając z sobą. Fokę Nieprzyjaciela zwyciężył na Morzu; Tychże czasów od Każdroasza Króla Perskiego powtórnie zaczepiony, poleciwszy Wojsko swoje Aciei Castrorum Ordinatae, to jest matce Najświętszej, znaczną odniósł wiktorię, Bazyliusz Cesarż Wschodni, udanego mając Syna Leona przez Santabarena CZarnoksiężnika, jakby on zabić miał Ojca, i że na to żelazo nosił w obuwiu, na polowaniu, (a te było na zwierża nagotowane) wsadziłd owięzienia, w tym Panów solennych traktowałbankietem, podczas którego Papuga wyraźnie wymówiła Heu! Heu! Leo. Czym przestraszeni Goście, instańcjowali do
Roku - 683 WIeku Siodmego Herakliusz w Afryce przywitany cesarzem, Obrazami CHYSTUSA Pana, Matki Nayswiętszey uzbroiony, ie maiąc z sobą. Fokę Nieprzyiaciela zwyciężył na Morzu; Tychże czasow od Kozdroasza Krola Perskiego powtornie zaczepiony, poleciwszy Woysko swoie Aciei Castrorum Ordinatae, to iest matce Nayswiętszey, znaczną odniosł wiktoryę, Bazyliusz Cesarż Wschodni, udanego maiąc Syna Leona przez Santabarena CZarnoxiężnika, iakby on zabić miał Oyca, y że na to żelazo nosił w obuwiu, na polowaniu, (a te było na zwierża nagotowane) wsadziłd owięzienia, w tym Panow solennych traktowałbankietem, podczas ktorego Papugá wyráznie wymowiła Heu! Heu! Leo. Czym przestraszeni Goście, instańcyowáli do
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 210
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
