Na koniec do Obrony. Prywatnym artykułom dzień Sobotny naznaczyć: W których kontradyctia niema być uporną. Od Ziemianina Respons na to: Marszałek i Deputaci być mają przysięgli. Prawo Solona in turbulentes Oratores. Przyczyna druga zatrudnionych konkluzyj dla przewrotnych afektów: Z których pierwszy Chciwość Na nie jakiekolwiek remedium. drugi Nienawiść prywatna: Sposób ukojenia jej Monyta niektóre Trzecie aby to co Sądowi należy rad nie mieszało. Czwarte aby[...] Posłowie zasiadali. Piąte aby była ochrona czasu i w tym przestrogi. Konkluduje Pleban: I upomina Adhortatione do trzech Stanów Do KrólA. Do Senatu Do Rycerstwa:
Ná koniec do Obrony. Prywatnym artykułom dźien Sobotny náznáczyć: W ktorych kontradyctia niema bydź vporną. Od Ziemiániná Respons na to: Márszáłek y Deputáći bydz máią przyśiegli. Práwo Soloná in turbulentes Oratores. Przyczyna druga zátrudnionych konkluzyi dla przewrotnych áfektow: Z ktorych pierwszy Chciwość Ná nie iákiekolwiek remedium. drugi Nienáwiść priwátna: Sposob ukoienia iey Monyta niektore Trzećie áby to co Sądowi należy rad nie mieszało. Czwarte áby[...] Posłowie zásiadáli. Piąte áby byłá ochroná czásu y w tym przestrogi. Konkluduie Pleban: Y vpomina Adhortatione do trzech Stanow Do KROLA. Do Senatu Do Rycerstwa:
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: M4
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
i moich opuścić przyjaciół, gorzko. Umieram, a WMPanu, mój kochany Mci Panie R--- moję polecam żonę. Umarł także tego dnia. Żalu mego nad jego śmiercią nie opiszę. Dowodem był najserdeczniejszej miłości, i aż nad miarę wielkim. Znalazłam niejaką rozkosz w moich łzach, które mi przez kilka niedziel o żadnym ukojeniu myślić nie dopuściły, Amalia zaś zamiast mię cieszyć, ze mną narzekała. Pan R--- musiał przez ten czas łóżka pilnować, i to mi więcej przyczyniło żalu. Sam Stelej starał się o moje uspokojenie, zabrawszy mię, gdy już najlepszy czas roku pominął, z sobą do Londonu na powrót. HRABINY SZWEDZKIEJ G** PRZYPADKI HRABINY
i moich opuśćić przyiaćioł, gorzko. Umieram, a WMPanu, moy kochany Mći Panie R--- moię polecam żonę. Umarł także tego dnia. Zalu mego nad iego śmierćią nie opiszę. Dowodem był nayserdecznieyszey miłości, i aż nad miarę wielkim. Znalazłam nieiaką rozkosz w moich łzach, ktore mi przez kilka niedziel o żadnym ukoieniu myślić nie dopuśćiły, Amalia zaś zamiast mię cieszyć, ze mną narzekała. Pan R--- muśiał przez ten czas łożka pilnować, i to mi więcey przyczyniło żalu. Sam Steley starał śię o moie uspokoienie, zabrawszy mię, gdy iuż naylepszy czas roku pominął, z sobą do Londonu na powrot. HRABINY SZWEDZKIEY G** PRZYPADKI HRABINY
Skrót tekstu: GelPrzyp
Strona: 189
Tytuł:
Przypadki szwedzkiej hrabiny G***
Autor:
Christian Fürchtegott Gellert
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Jan Chrystian Kleyb
Miejsce wydania:
Lipsk
Region:
zagranica
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
V. Gdyż największa rozumieniem naszym doskonałość Boska/ jest wiadomość rzeczy. O tej z dozwoleniem twoim życzyłbym mieć niektórych wątpliwości rozwiązanie; potym pójdziemy do wszechmocności i innych atrybutów Boskich. M. Czynisz to jako widzę roztropnie/ i trybem dawnym w szkołach zachowanym/ gdzie z jednego uważenia/ drugich trudności snadniejsze bywa ukojenie: Pytajże w Imię Pańskie. Objaśnienie Trudności Teologicznych. Objaśnienie V. Co jest Opatrzność Boża?
M. Jest wiadomość wszytkich rzeczy/ i do zamierzonego celu wszelkiego stworzenia kierowanie. V. Jeśliż Bóg wszytko przewiedział/ i że tak miało być/ przez Proroki opowiedział/ ani jego wiadomość omylić się kiedy mogą/
V. Gdyż naywiększa rozumieniem nászym doskonáłość Boska/ iest wiádomość rzeczy. O tey z dozwoleniem twoim życzyłbym mieć niektorych wątpliwośći rozwiązánie; potym poydźiemy do wszechmocnośći y innych áttrybutow Boskich. M. Czynisz to iáko widzę rostropnie/ y trybem dawnym w szkołách záchowánym/ gdźie z iednego vważenia/ drugich trudnośći snádnieysze bywa vkoienie: Pytayże w Imię Páńskie. Obiáśnienie Trudnośći Theologicznych. Obiáśnienie V. Co iest Opátrzność Boża?
M. Iest wiádomość wszytkich rzeczy/ y do zámierzonego celu wszelkiego stworzenia kierowánie. V. Ieśliż Bog wszytko przewiedźiał/ y że ták miáło bydź/ przez Proroki opowiedźiał/ áni iego wiádomość omylić się kiedy moga/
Skrót tekstu: AnzObjWaś
Strona: 4
Tytuł:
Objaśnienie trudności teologicznych zebrane z doktorów św. od Anzelma świętego
Autor:
Wojciech Waśniowski
Drukarnia:
Łukasz Kupisz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
będziesz raczeł. A iż niepoślednim uprzątnieniem klopotów jest pobór, ten teraz na sejmiku uchwalony, zarazem wydawamy, pewni będąc, że i wm. nasz m. pan oglądając się na niezwłoczne potrzeby, on w dobrach arcybiskupich wydawać będziesz rozkazać raczeł, co samo nie tylko duchownych, ale i świeckich do wykonania powinności, a ukojenia żołnierza inflanckiego, którzy s sam uniwersałami przegraża, powabić będzie mogło. Zatym powolne służby nasze. 149. List senatorów i urzędników województw poznańskiego i kaliskiego uczestniczących w zjeździe w Słupcy 3-4 stycznia 1608 r., do króla.
- - Oddawszy uniżone posługi i wierne poddaństwo nasze do miełościwej łaski W. K.
będziesz raczeł. A iż niepoślednim uprzątnieniem klopotów jest pobór, ten teraz na sejmiku uchwalony, zarazem wydawamy, pewni będąc, że i wm. nasz m. pan oglądając się na niezwłoczne potrzeby, on w dobrach arcybiskupich wydawać będziesz rozkazać raczeł, co samo nie tylko duchownych, ale i świeckich do wykonania powinności, a ukojenia żołnierza inflanckiego, którzy s sam uniwersałami przegraża, powabić będzie mogło. Zatym powolne służby nasze. 149. List senatorów i urzędników województw poznańskiego i kaliskiego uczestniczących w zjeździe w Słupcy 3-4 stycznia 1608 r., do króla.
- - Oddawszy uniżone posługi i wierne poddaństwo nasze do miełościwej łaski W. K.
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 382
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
cnotliwi, którzy woleli śmierć, niż zatrudnienie rzpltej; tedy i o nas tak rozumieć ma. A byśmy najgorszymi byli, tedy uczynić nie możem tysiącznej części tak wiele złego miedzy ludźmi, jako więzienie nasze uczyni podpału i tym, którzy spraw KiMci przestrzegają; widząc nas na swobodzie, wiele sposobów przystąpiłoby do ukojenia ludzi, z których teraz żadnego mieć nie mogą. Do tego, ktokolwiek radzi KiMci, aby nam nie wierzył, ten radzi, aby szlachcie polskiej nie wierzył i miał złe rozumienie o cnocie polskiej, bo w takim razie nie spróbował KiM. cnoty polskiej, a niedufność panu czynić do poddanych, to koniec wszytkiemu
cnotliwi, którzy woleli śmierć, niż zatrudnienie rzpltej; tedy i o nas tak rozumieć ma. A byśmy najgorszymi byli, tedy uczynić nie możem tysiącznej części tak wiele złego miedzy ludźmi, jako więzienie nasze uczyni podpału i tym, którzy spraw KJMci przestrzegają; widząc nas na swobodzie, wiele sposobów przystąpiłoby do ukojenia ludzi, z których teraz żadnego mieć nie mogą. Do tego, ktokolwiek radzi KJMci, aby nam nie wierzył, ten radzi, aby szlachcie polskiej nie wierzył i miał złe rozumienie o cnocie polskiej, bo w takim razie nie spróbował KJM. cnoty polskiej, a niedufność panu czynić do poddanych, to koniec wszytkiemu
Skrót tekstu: HerburtPunktaCz_III
Strona: 433
Tytuł:
Punkta
Autor:
Szczęsny Herburt
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1608
Data wydania (nie wcześniej niż):
1608
Data wydania (nie później niż):
1608
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
, czego potym i niedaniem się sądzić w wielu województwach i artykułami, posłom danymi, aby posłuszeństwo wypowiedzieli, jeśliby się do pół sejmu artykułom rokoszowym dosyć nie stało, potwierdzili, z tych, mówię, przyczyn do tego ostatniego lekarstwa, wypowiedzenia posłuszeństwa (którym i przodkowie naszy pany swe naprawowali) przystąpili: zaraz miasto ukojenia animuszów ludzkich, za którym przodkowie naszy ony pany swe na państwie zatrzymywali, do gwałtu obrócił się i z wojskiem na bracią naszę, od Warszawy się wracającą, u Warki nastąpiwszy.
Naprzód, gdy niektórzy z tamtego wojska, nimby z bracią byli o winności pańskiej, także z senatorów zdrajców informować się chcieli, rozwiódszy
, czego potym i niedaniem się sądzić w wielu województwach i artykułami, posłom danymi, aby posłuszeństwo wypowiedzieli, jeśliby się do pół sejmu artykułom rokoszowym dosyć nie stało, potwierdzili, z tych, mówię, przyczyn do tego ostatniego lekarstwa, wypowiedzenia posłuszeństwa (którym i przodkowie naszy pany swe naprawowali) przystąpili: zaraz miasto ukojenia animuszów ludzkich, za którym przodkowie naszy ony pany swe na państwie zatrzymywali, do gwałtu obrócił się i z wojskiem na bracią naszę, od Warszawy się wracającą, u Warki nastąpiwszy.
Naprzód, gdy niektórzy z tamtego wojska, nimby z bracią byli o winności pańskiej, także z senatorów zdrajców informować się chcieli, rozwiódszy
Skrót tekstu: RanyRzeczCz_III
Strona: 374
Tytuł:
Śmiertelne rany Rzeczypospolitej naszej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
3
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętnosci
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
pierwszy Syn Stanisława Chorążego Lwowskiego, brat Jana Wojewody Ruskiego, przed tym zaś oboźny Koronny, z którym tytułem stawał przy Zygmuncie III. pod czas Rokoszu, dalej Kasztelan Lwowski i Podskarbi Nadworny Koronny, Chełmski i Drohobycki a w krótce Krasnostawski, Samborski, Parczowski, Bielski, Czerwonogrodzki Starosta, Komisarz z Sejmu 1613. do ukojenia związanych wojsk Koronnych, Konstytut: fol: 6. w Roku. 1593. Marszałkował w Izbie Poselskiej. Przez dziewięć lat porucznikował pod Janem Zamojskim Hetmanem, a przeciwko Kacygerejowi Hanowi Tatarskiemu liczny komput ludzi swoich sprowadziwszy, z niemi, tak żwawie natarł, że nie przyjaciela złamał, bez najmniejszego w swoich uszczerbku. Przeciwko Michałowi
pierwszy Syn Stanisłáwa Chorążego Lwowskiego, brát Jana Woiewody Ruskiego, przed tym záś oboźny Koronny, z ktorym tytułem stáwał przy Zygmuncie III. pod czas Rokoszu, dáley Kasztelan Lwowski y Podskárbi Nadworny Koronny, Chełmski y Drohobycki á w krotce Krásnostawski, Samborski, Parczowski, Bielski, Czerwonogrodzki Starosta, Kommissarz z Seymu 1613. do ukoienia związánych woysk Koronnych, Constitut: fol: 6. w Roku. 1593. Marszałkował w Jzbie Poselskiey. Przez dziewięć lat porucznikował pod Janem Zamoyskim Hetmanem, á przeciwko Kacygereiowi Hanowi Tatarskiemu liczny komput ludzi swoich zprowadziwszy, z niemi, ták żwáwie nátarł, że nie przyiaciela złámał, bez náymnieyszego w swoich uszczerbku. Przeciwko Michałowi
Skrót tekstu: NiesKor_II
Strona: 16
Tytuł:
Korona polska, t. II
Autor:
Kasper Niesiecki
Drukarnia:
Collegium lwowskiego Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
herbarze
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1738
Data wydania (nie wcześniej niż):
1738
Data wydania (nie później niż):
1738
