, aby po wszej ziemi Ten człowiek opłakiwan był łzami gorzkiemi. A wszytkie, co ich kiedy wylano, łzy temu Pamiętaj więc na pogrzeb pozbierać samemu:
Te, które nad kochanym Adonidem swojem Wenus wylała, i te, których żywym zdrojem Cjane w jezioro jest szczere obrócona, I te, które w miłości swej nie ukrócona Toczyła Biblis, póki w zdrój się nie zmieniła,
I które nad Piramem swoim wytoczyła Babilońska dziewica, i te krople słone, Które nad swym wylała Ceiksem Alcjone I co nad Meleagrem wylały ich siostry, Postępek grubej matki przeklinając ostry, I te, którymi Niobe czternastu żegnała Potomków własnych, przedtem niźli skamieniała, I te
, aby po wszej ziemi Ten człowiek opłakiwan był łzami gorzkiemi. A wszytkie, co ich kiedy wylano, łzy temu Pamiętaj więc na pogrzeb pozbierać samemu:
Te, które nad kochanym Adonidem swojem Wenus wylała, i te, których żywym zdrojem Cyjane w jezioro jest szczere obrócona, I te, które w miłości swej nie ukrócona Toczyła Biblis, póki w zdrój się nie zmieniła,
I które nad Piramem swoim wytoczyła Babilońska dziewica, i te krople słone, Które nad swym wylała Ceiksem Alcjone I co nad Meleagrem wylały ich siostry, Postępek grubej matki przeklinając ostry, I te, którymi Niobe czternastu żegnała Potomków własnych, przedtem niźli skamieniała, I te
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 129
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
koronny pisać będzie; ciż Starostowie egzekucją nieodwłóczną według dawnych Praw czynić powinni, a Szlachta ze wszystkich Powiatów ruszyć się przeciwko takowym, i Starostom, do ucznynienia egzekucyj pomagać obowiązania będzie, pod winą o wyprawie wojennej postanowioną. Gdyby zaś ktokolwiek z osądzonych tak był mocny, aby Szlachtą jednej Ziemi lubo Powiatu niemógł być ukrócony, wolno będzie za uniwersałami J. K. Mci przeciwko takiemu pobliższe Wwdztwa ruszyć, owszem jeśliby miejsca jakiego szturmem dobywać w takowym przypadku było potrzeba, egzekucja ta żołnierzem w służbie Rzeposp: zostającym odprawiać się powinna. A jeśliby który Starosta pokażał się być Prawu nieposłuszny, albo sam obwiniony, albo egzekucyj czynić niechcący
koronny pisać będźie; ćiż Starostowie exekucyą nieodwłoczną według dawnych Praw czynić powinni, á Szlachta ze wszystkich Powiatow ruszyć się przećiwko takowym, y Starostom, do ucznynienia execucyi pomagać obowiązania będźie, pod winą o wyprawie woienney postanowioną. Gdyby zaś ktokolwiek z osądzonych tak był mocny, aby Szlachtą iedney Ziemi lubo Powiatu niemogł bydź ukrocony, wolno będźie za uniwersałami J. K. Mći przećiwko takiemu pobliższe Wwdztwa ruszyć, owszem ieśliby mieysca iakiego szturmem dobywać w takowym przypadku było potrzeba, exekucya tá żołnierzem w służbie Rzeposp: zostaiącym odprawiać się powinna. A ieśliby ktory Starosta pokażał się bydź Prawu nieposłuszny, albo sam obwiniony, albo exekucyi czynić niechcący
Skrót tekstu: TrakWarsz
Strona: F2v
Tytuł:
Traktat Warszawski dnia trzeciego Nowembra 1716 roku zkonkludowany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
wodzę u Kawecana ująwszy/ a kogo nań wsadziwszy/ aby Kawecan ujął/ i tak w pole na każdy dzień godzinę wyjeżdzał podle konia wodząc/ i w ciąsz od miejsca do miejsca/ na kilka staj i wielkim kołem na czas pierwej stępią/ a potym kłosem. A gdy już tak na powodzie/ pod jeźdzcem ukrócony będzie/ że się już nie będzie kusił miotać/ tedy dopiero nań uzdę i z wędzidłem/ i Kawecan/ jako napisano niżej włożyć i z jeźdzcem pomału przejeźdzać: który nie za wędzidło/ ale za Kawecan koniem obracać ma/ i do tąd póki wedle swojej kluby nie będzie wprawion. Jednak może za trzy ćwierci
wodzę v Káwecáná viąwszy/ á kogo nań wsádźiwszy/ áby Káwecan viął/ y ták w pole ná káżdy dźień godźinę wyieżdzał podle koniá wodząc/ y w ćiąsz od mieyscá do mieyscá/ ná kilká stay y wielkim kołem ná czás pierwey stępią/ á potym kłosem. A gdy iuż ták ná powodźie/ pod ieźdzcem vkrocony będźie/ że sie iuż nie będźie kuśił miotáć/ tedy dopiero nań vzdę y z wędźidłem/ y Káwecan/ iáko nápisano niżey włożyć y z ieźdzcem pomáłu przeieźdzáć: ktory nie zá wędźidło/ ále zá Káwecan koniem obrácáć ma/ y do tąd poko wedle swoiey kluby nie będźie wpráwion. Iednák może zá trzy ćwierći
Skrót tekstu: PienHip
Strona: 10
Tytuł:
Hippika abo sposób poznania chowania i stanowienia koni
Autor:
Krzysztof Pieniążek
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Piotrowego Chrystus Cerkiew swą zbudował. I iż w personie Piotrowej wszyscy Apostołowie/ to jest wszystka Cerkiew klucze wzięła. Czegoż tedy bez rozumne słów tych Ewanielskich na nieograniczoną władzą Papieską naciąganie u pobożnych ludzi sobie nabyło? W jakiej u zdrowego rozsądku Teologów cenie zostało? Nabyło sztrofowania/ a zostało w przeklęctwie. O czym nie ukróconej Papieskiej hardości czuły burzyciel Bernhardus on ś. do Papieża pisze/ mówiąc/ I, niegdy zaiste sprzeciwialiście się Apostołowi Piotrowi, panując nad Królem, i przeciw społapostołowi jego Pawłu, władnęliście wiarą wszystkiego świata, A teraz nowegoście coś przydali, rzucając się nad zamiar i na samą pobożność, cóż zbywa? tylko
Piotrowego Chrystus Cerkiew swą zbudował. Y iż w personie Piotrowey wszyscy Apostołowie/ to iest wszystká Cerkiew klucże wźięłá. Cżegoż tedy bez rozumne słow tych Ewánielskich ná nieogránicżoną władzą Papieską náćiągánie v pobożnych ludźi sobie nábyło? W iákiey v zdrowego rozsądku Theologow cenie zostáło? Nábyło sztrofowánia/ á zostáło w przeklęctwie. O cżym nie vkroconey Papieskiey hárdośći cżuły burzyćiel Bernhárdus on ś. do Papieżá pisze/ mowiąc/ Y, niegdy záiste sprzećiwiáliśćie się Apostołowi Piotrowi, pánuiąc nád Krolem, y przećiw społápostołowi iego Páwłu, władnęlisćie wiárą wszystkiego świátá, A teraz nowegośćie coś przydali, rzucáiąc się nád zamiar y ná sámą pobożność, coż zbywa? tylko
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 56v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
napełniona, ziaskiń i serca swego głębokości wydała Światu, też same, com tu cytował, tylko Synonymicè et aliâ Phrasi wyrażone. Są i inne z Greckich Autorów przydane, których Ja tu non apono, niechcąc być Longinus, alias Długoszem w jednej Materyj, wolę być Curtius krótko piszący, albo Hermannus Contractus, ukrócony, temperując pióro w tej materyj przytępione. Tego jednak nie opuszczę, że któraś Sybilla (podobno Cumaea we Włoszech) owe Herbowne Rzymianów litery Z. P. Q R. tojest Senatus Populus que Romanus, tak ore Prophetico czytała: Serva Populum Quem Redemisti, Chrystusowi to aplikując. Lochner in Appendice Historiarum. TYTUŁ SiódmY
napełniona, ziaskiń y serca swego głębokosci wydała Swiatu, też same, com tu cytował, tylko Synonymicè et aliâ Phrasi wyrażone. Są y inne z Greckich Autorow przydane, ktorych Ia tu non appono, niechcąc bydź Longinus, alias Długoszem w iedney Materyi, wolę bydź Curtius krotko piszący, albo Hermannus Contractus, ukrocony, temperuiąc pioro w tey materyi przytępione. Tego iednak nie opuszczę, źe ktoraś Sybilla (podobno Cumaea we Włoszech) owe Herbowne Rzymianow litery S. P. Q R. toiest Senatus Populus que Romanus, tak ore Prophetico czytała: Serva Populum Quem Redemisti, Chrystusowi to applikuiąc. Lochner in Appendice Historiarum. TYTUŁ SIODMY
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 56
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
. Wyklęci Arcy-Biskupi i Biskupi skryptem publicznym Biskupa Rzymskiego odstępując, Carogrodzkiego Patriarchę za Głowę, a Kościół Orientalny za prawdziwy przyjmując, i prosząc o wszelką pomoc i protekcją, Manifest swój w Państwie Lotariusza publikowali, aby tameczni Obywatele Papieża nie mieli za Głowę. Anastasius Bibliothecarius.
W tym Fociusz uczynił się Ekumenicznym Powszechnym Patriarchą, Jęcz ukrócone cugle jego zbytniej ambicyj, bo po Michale Cesarzu zabitym, nastąpił Bazyli Macedo, i zaraz Biskupa Rzymskiego Mikołaja Dekretowi zadosić czyniąc Fociusza z Patriarchostwa do Klasztoru pofłał, a Ignacego znowu osądził in Sede Patriarchali. Ekspediował Posłów Bazyli do Rzymu i Fociusz O Schizmie Greckiej
tego adorując, którego nie dawno wyklął był, ale Okręt z
. Wyklęci Arcy-Biskupi y Biskupi skryptem publicznym Biskupa Rzymskiego odstępuiąc, Carogrodzkiego Patryarchę za Głowę, a Kościół Orientalny za práwdziwy przyimuiąc, y prosząc o wszelką pomoc y protekcyą, Manifest swoy w Państwie Lotaryusza publikowáli, aby tameczni Obywatele Papieża nie mieli za Głowę. Anastasius Bibliothecarius.
W tym Fociusz uczynił się Ekumenicznym Powszechnym Patryarchą, Iecz ukrocone cugle iego zbytniey ambicyi, bo po Michale Cesarzu zabitym, nastąpił Bazyli Macedo, y zaraz Biskupa Rzymskiego Mikołaia Dekretowi zadośyć czyniąc Fociusza z Patryarchostwa do Klasztoru pofłał, a Ignacego znowu osądził in Sede Patriarchali. Expediował Posłow Bazyli do Rzymu y Fociusz O Schizmie Greckiey
tego adoruiąc, ktorego nie dawno wyklął był, ale Okręt z
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1137
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Agrariis, iudiciariis legibus aucupabatur. Zgoła nie bawiąc się wiele to powiadam/ iż jako trudniła zawsze ta władza R.P. tak taż ją też zgubiła. Abowiem ów który sobrius adRemp. Euertendam accessit (jako o nim Kato powiedział) jeden mówię ex tribus Syllae discipulis, widząc że zamysłom jego/ i nie ukróconej panowania[...] chciwości/ naiprętszy i naiłacniejszy przystęp przez Plebiścita, sposabiając sobie wcześnie/ i gotując tę drogę do dalszych zamysłów/ authores restituendae Tribunitiae potestatis, cuius vim Sulla diminuerat enixissimèiuuit. Nie inaczy/ jako ten/ kto chce wziąć obronną fortecę/ tam szturm gotuje/ i obraca kędy jest naisłasza/ tak on widząc że
Agrariis, iudiciariis legibus aucupabatur. Zgołá nie báwiąc się wiele to powiádam/ iż iáko trudniłá záwsze tá władza R.P. ták táż ią też zgubiłá. Abowiem ow ktory sobrius adRemp. Euertendam accessit (iáko o nim Càto powiedźiał) ieden mowię ex tribus Syllae discipulis, widząc że zámysłom iego/ y nie vkroconey pánowánia[...] chćiwośći/ náiprętszy y náiłácnieyszy przystęp przez Plebiscita, sposabiáiąc sobie wcześnie/ y gotuiąc tę drogę do dálszych zamysłow/ authores restituendae Tribunitiae potestatis, cuius vim Sulla diminuerat enixissimèiuuit. Nie ináczy/ iáko ten/ kto chce wźiąc obronną fortecę/ tám szturm gotuie/ y obraca kędy iest náisłászá/ ták on widząc że
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: Dv
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
majętności sobie drugiej i trzeciej nabędę. Na który dyskurs Sumn: Grzesznemu dał Bóg frasunek i zbytnią pracę, aby przyczyniał i zbierał; a potym dał temu, który się Bogu obał Zawiera mowę Miłośnik ciernia/ A tak będę sobie żył jako Pan z uciechą moją wielką. Ale mu żawiera sumnienie: Lata niezbożnych będą ukrócone. A i w tych: Biada wam bogaczom, bo macie pociechę waszą. Co gdy on rozprawuje/ i dekretuje; powinni i przyjaciele w jeden głos odezwawszy się/ zawołali: tak jest miły Panie/ dobrze waszmość mówisz/ trzeba nam przemyślać na tym świecie na tąśmy się urodzili pracę: Sumnienie: Pochwalon bywa grzesznik
maiętnośći sobie drugiey y trzećiey nábędę. Na ktory diskurs Sumn: Grzesznemu dał Bog frasunek y zbytnią prácę, áby przyczyniał y zbierał; á potym dał temu, ktory się Bogu obał Zawiera mowę Miłośnik ćiernia/ A tak będę sobie żył iáko Pán z vćiechą moią wielką. Ale mu żawierá sumnienie: Latá niezbożnych będą vkrocone. A y w tych: Biadá wám bogáczom, bo maćie poćiechę waszą. Co gdy on rospráwuie/ y dekretuie; powinni y przyiáćiele w ieden głos odezwawszy się/ záwołali: ták iest miły Pánie/ dobrze wászmość mowisz/ trzebá nám przemyśláć ná tym świećie ná tąśmy się vrodźili prácę: Sumnienie: Pochwalon bywá grzesznik
Skrót tekstu: BanHist
Strona: 18
Tytuł:
Bankiet albo historia jako Adam bankietował
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
ugaszała. Nie chcemy się wynosić przed wmciami naszymi m. pany i bracią z odważnymi dziełami rąk swych na miejscach onych podjętymi chlubić. Dosyć nam sławy dają mogieły ciałmi nieprzyjacielskimi nasłane i na onych miejscach zwłaszcza, gdzie przedtym ledwo słychane było imię polskie, jeszcze strachu nie odetchnęły miasta szerokie i fortecami swymi harde, szablą polską ukrócone; wyznają groby ciałami braciej naszej w tamtych krajach zasiane; nie milczą członki ciał pochromione, świaczą ciała nasze bliznami skropione, co nie tym umysłem ponosiliśmy, aby kiedy na ojczyznę swą taki ciężar (na który sami się tu w wolnościach szlacheckich zrodziwszy, patrzać nie bez żalu musiemy) musieli wewłóczyć. Atoliśmy to
ugaszała. Nie chcemy się wynosić przed wmciami naszymi m. pany i bracią z odważnymi dziełami rąk swych na miejscach onych podjętymi chlubić. Dosyć nam sławy dają mogieły ciałmi nieprzyjacielskimi nasłane i na onych miejscach zwłaszcza, gdzie przedtym ledwo słychane było imię polskie, jeszcze strachu nie odetchnęły miasta szerokie i fortecami swymi harde, szablą polską ukrócone; wyznają groby ciałami braciej naszej w tamtych krajach zasiane; nie milczą członki ciał pochromione, świaczą ciała nasze bliznami skropione, co nie tym umysłem ponosiliśmy, aby kiedy na ojczyznę swą taki ciężar (na który sami się tu w wolnościach ślacheckich zrodziwszy, patrzać nie bez żalu musiemy) musieli wewłóczyć. Atoliśmy to
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 429
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
już listy masz gotowe/ Oznajm strony pomocy mej zdanie takowe Królowi Spartańskiemu/ z Książęty zacnemi: Iż ich wnetże nawiedzę z rotami swojemi.
PALAMEDES.
WIele się na Wmości wsztsct oglądają/ Ponieważ dosyć męstwa po Wmości znają: Którego świeże bitwy dobrze doznawały/ Przetoż z pomocy waszej i Parys zuchwały: Stanie się ukrócony w swojej rozpustności/ Tak mniemam/ podług mojej choć lichej dzielności. Za tym w drogę się puszczam/ namniej nie mieszkając/ Zwykłej łasce Wmości chętnie się oddając.
ULiSSES.
ANtyfe/ rozkaż wozy bojowne gotować/ Strzelbę/ zbroje skażone/ znowotku hartować. Piechota/ konni/ także niech gotowi będą: Skoro w trąbę
iuż listy masz gotowe/ Oznaym strony pomocy mey zdánie tákowe Krolowi Spártáńskiemu/ z Xiążęty zacnemi: Iż ich wnetże náwiedzę z rothámi swoiemi.
PALAMEDES.
WIele się ná Wmośći wsztsct oglądáią/ Ponieważ dosyć męstwá po Wmośći znáią: Ktorego świeże bitwy dobrze doznawáły/ Przetoż z pomocy wászey i Paryz zuchwáły: Stánie się vkrocony w swoiey rozpustnośći/ Ták mniemam/ podług moiey choc lichey dźielnośći. Zá tym w drogę się puszczam/ namniey nie mieszkáiąc/ Zwykłey łásce Wmośći chętnie się oddáiąc.
VLYSSES.
ANtyphe/ roskaż wozy boiowne gotowáć/ Strzelbę/ zbroie skáżone/ znowotku hartowáć. Piechotá/ konni/ tákże niech gotowi będą: Skoro w trąbę
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: D4
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
