I sieci się nakrytej piaskami obawia. Olbrzym nie wie gdzie, bieży, co jedno ma mocy; Bo jako serce, tak beł utracił i oczy I tak go zjął, tak go strach opanował srogi, Że aby swoich sideł chybił, nie wie drogi. Nakoniec w nie uderzył: sieć nagle skoczyła I tak umotanego na dół obaliła.
LV.
Widząc Astolf, że olbrzym nic sobą nie włada, Już bezpieczny sam o się, do niego przypada I zsiadszy z Rabikana, mieczem wyniesiony, Chce mu za tak wiele dusz wziąć żywot mierziony. Potem mu się zda, że się więźnia bić nie godzi I że to raczej z strachu
I sieci się nakrytej piaskami obawia. Olbrzym nie wie gdzie, bieży, co jedno ma mocy; Bo jako serce, tak beł utracił i oczy I tak go zjął, tak go strach opanował srogi, Że aby swoich sideł chybił, nie wie drogi. Nakoniec w nie uderzył: sieć nagle skoczyła I tak umotanego na dół obaliła.
LV.
Widząc Astolf, że olbrzym nic sobą nie włada, Już bezpieczny sam o się, do niego przypada I zsiadszy z Rabikana, mieczem wyniesiony, Chce mu za tak wiele dusz wziąć żywot mierziony. Potem mu się zda, że się więźnia bić nie godzi I że to raczej z strachu
Skrót tekstu: ArKochOrlCz_I
Strona: 344
Tytuł:
Orland Szalony, cz. 1
Autor:
Ludovico Ariosto
Tłumacz:
Piotr Kochanowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1620
Data wydania (nie wcześniej niż):
1620
Data wydania (nie później niż):
1620
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1905
