przystąpić do inszej; i tym sposobem successivè do wszystkich, idąc gradatim za zwyczajem sejmowania.
Rozumiemy żeśmy siła dokazali, kiedy izba Poselska łący się z Senatem; tam jednak, jak na nowe zaczinają się dysputy, bez respektu na Majestat Tronu; bez konsyderacyj na powagę Senatu, bez refleksyj na siebie samych; czas upływający, i do terminu sejmu zbliżający, jednych praemit, drugich nausea bierze, ze tak nieporządnego i nieskutecznego sejmowania, wszystkich chęć do zakończenia, motus in sine velocior, ani czasu nie masź do deliberacyj, ani cierpliwości do żadnej refleksyj, sama precypitancja w tumulcie i zamieszaniu dyktuje konstytucje; tandem jeżeli nikt z protestacją nie wyńdzie
przystąpić do inszey; y tym sposobem successivè do wszystkich, idąc gradatim za zwyczaiem seymowania.
Rozumiemy źeśmy siła dokazali, kiedy izba Poselska łączy się z Senatem; tam iednak, iak na nowe zacźynaią się dysputy, bez respektu na Majestat Tronu; bez konsyderacyi na powagę Senatu, bez reflexyi na siebie samych; czas upływaiący, y do terminu seymu zbliźaiący, iednych praemit, drugich nausea bierze, ze tak nieporządnego y nieskutecznego seymowańia, wszystkich chęć do zakonczeńia, motus in sine velocior, ani czasu nie masź do deliberacyi, ani ćierpliwośći do źadney reflexyi, sama precypitancya w tumulćie y zamieszańiu dyktuie konstytucye; tandem ieźeli nikt z protestacyą nie wyńdźie
Skrót tekstu: LeszczStGłos
Strona: 80
Tytuł:
Głos wolny wolność ubezpieczający
Autor:
Stanisław Leszczyński
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
1562 a Węgierskim 1563. Uczonych Uczciciel, tak dalece, że Dwór jego Akademią mógł się nazwać, a Pokoj Kościołem od Nabożeństwa. Umiał języków perfectè ośm, Pacis quàm belli studiosior AEmulus to był Stefana Batorego do Korony Polskiej, ale w Scysyj Polaków od Fortuny Wojennej i od Partyj swojej odstąpiony. Urazy swoje na upływającej notował wodzie. Wojował z Solimanem Cesarzem Tureckim z uszczerbkiem lub nie wielkim Państw swoich. Miał za lobą Marię Córkę Cesarza Karola V. Stryja swego, Cesarza Synowicę, Cesarza Zonę, Cesarza Matkę, quot titulorum Osobę? Z nią zostawił Światu Latorośli 10 Superstites, a sześciu zmarłych. Na serca palpitacją co raz nowych afekcyj
1562 a Węgierskim 1563. Uczonych Uczciciel, tak dalece, że Dwor iego Akademią mogł się nazwać, a Pokoy Kościołem od Nabożeństwa. Umiał ięzykow perfectè ośm, Pacis quàm belli studiosior AEmulus to był Stefana Batorego do Korony Polskiey, ale w Scysyi Polakow od Fortuny Woienney y od Partyi swoiey odstąpiony. Urazy swoie na upływaiącey notował wodzie. Woiował z Solimanem Cesarzem Tureckim z uszczerbkiem lub nie wielkim Państw swoich. Miał zá lobą Maryę Corkę Cesarza Karola V. Stryia swego, Cesarza Synowicę, Cesarza Zonę, Cesarza Matkę, quot titulorum Osobę? Z nią zostawił Swiatu Latorośli 10 Superstites, a sześciu zmarłych. Na serca palpitacyą co raz nowych affekcyi
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 524
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
przez Bug, gdyż to było in decembri, dla kry wielkiej przeprawić, powróciliśmy nazad do Rasnej. Brat mój, imć pan pułkownik, do szkół brzeskich był odesłany, a ja w domu zostałem się. A widząc czas młodości mojej, gdyż już byłem w roku 17, niepożytecznie w domowej sedenterii upływający, zawziąłem ochotę do dobrych aplikacji. Jakoż bywając z ojcem moim często tak u śp. podskarbiego nadwornego lit., jako też u śp. Michała Sapiehy, wojewody podlaskiego, znalazłem u tego pana tę łaskę, że mię chciał i deklarował z synem swoim śp. Józefem Sapiehą, starostą sądowym mielnickim,
przez Bug, gdyż to było in decembri, dla kry wielkiej przeprawić, powróciliśmy nazad do Rasnej. Brat mój, jmć pan pułkownik, do szkół brzeskich był odesłany, a ja w domu zostałem się. A widząc czas młodości mojej, gdyż już byłem w roku 17, niepożytecznie w domowej sedenterii upływający, zawziąłem ochotę do dobrych aplikacji. Jakoż bywając z ojcem moim często tak u śp. podskarbiego nadwornego lit., jako też u śp. Michała Sapiehy, wojewody podlaskiego, znalazłem u tego pana tę łaskę, że mię chciał i deklarował z synem swoim śp. Józefem Sapiehą, starostą sądowym mielnickim,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 41
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Którzy honorem słyną, ani Monarchowie Którzy potęgą, ani mądrością przybrani, Ani którym fortuna zda się sprzyjać, ani Brzydcy w swoich rozkoszach Heliogabale Są bezpieczni, ani to, co się zda być w chwale. Jako bowiem z bystrych strug rzeka rozmnożona Prędkiem czwałem ucieka do morskiego łona: Tak próżność, i dźwięki te są upływające I na kształt szumnych Eurów w lot unikające. Z tąd, mówię, zrozumiawszy, trzymam tak, że wszytek Jest znikomą próżnością doczesny pożytek; Owszem, jako są w ludzkiej niepamięci one Dygnitarstwa, i chwały przeszłe zanurzone, Jako splendory dawne, Królestwa, i Państwa, I wszytkie w niepamięci są Królów tyraństwa: Tak
Ktorzy honorem słyną, áni Monárchowie Ktorzy potęgą, áni mądrośćią przybráni, Ani ktorym fortuná zda się sprzyiáć, áni Brzydcy w swoich roskoszách Heliogabále Są bespieczni, áni to, co się zda bydź w chwale. Iáko bowiem z bystrych strug rzeká rozmnożona Prędkiem czwałęm vćieka do morskiego łona: Ták prożność, y dźwięki te są vpływáiące Y ná kształt szumnych Eurow w lot vnikáiące. Z tąd, mowię, zrozumiawszy, trzymam ták, że wszytek Iest znikomą prożnością doczesny pożytek; Owszem, iáko są w ludzkiey niepámięći one Dignitárstwá, y chwały przeszłe zánurzone, Iáko splendory dawne, Krolestwá, y Páństwá, Y wszytkie w niepámięći są Krolow tyráństwá: Ták
Skrót tekstu: DamKuligKról
Strona: 102
Tytuł:
Królewic indyjski
Autor:
Jan Damasceński
Tłumacz:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Drukarnia:
Mikołaj Aleksander Schedel
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
tak wielu lat od Kardynała BARONIVSZA i X. SKARGI, abo inszego Historiografa zamilczanych, W. M. M. Pana impulsu benefico abo impensâ liberali są doniesione. I wielka to zaprawdę apud posteros, ba i superstites przysługa, testem tem porum Historią i czasy im przeszłe przed oczy aere profuso sławić, i tak lata upływające, na karcie abo tomie jakim defigere abo zastanowić, aby się im Czytelnik przypatrując, owę od siebie naganę i odiosam dzieciny nieumiejętnej comparationem oddalił, którą na niewiadome praeteritorum i samo Pismo Boskie kładzie. prócz tego, że i stąd nie mniejsza pochwała Mecaenatis Historyczne dzieje drukiem darującego, że z nich, czego Historyk Rzymski życzył
tak wielu lat od Kardynała BARONIVSZA i X. SKARGI, abo inszego Historiographa zamilczanych, W. M. M. Pana impulsu benefico abo impensâ liberali są donieśione. I wielka to zaprawdę apud posteros, ba i superstites przysługa, testem tem porum Historyą i czasy im przeszłe przed oczy aere profuso sławić, i tak lata upływaiące, na karćie abo tomie iakim defigere abo zastanowić, aby się im Czytelnik przypatruiąc, owę od śiebie naganę i odiosam dźiećiny nieumieiętney comparationem oddalił, ktorą na niewiadome praeteritorum i samo Pismo Boskie kładzie. procz tego, że i ztąd nie mnieysza pochwała Mecaenatis Historiczne dzieie drukiem daruiącego, że z nich, czego Historyk Rzymski życzył
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 5
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
.
Cierpim do czasu, Tobie przysięgamy, W którym nadzieję wieczną pokładamy, Chybaby Matka Twa nie była panią, To wolność zganią.”
Szlachta królowi przysięgać nie będzie, Bo takim kształtem Niemiec nas osiędzie. Pociągnęłyby nas saskie partyje Za łeb, za szyję.
Amen. GŁOS WOLNY W WIĄZANEJ MOWIE ŻYCIE LUDZKIE UPŁYWAJĄCE W TEJŻE MATERII
Dążą czasy, jako gdy z cięciwy Lotną strzałę łuk wymiata krzywy, Godziny się wyścigają, Za kołnierz się dni chwytają, Tysiączne swymi cyframi Jako rączymi kołami Ujeżdżają.
Gdy Akteon zemknie psy ze smyczy, Kroków sama pierzchliwa nie liczy, Rznie się i przez ostre głogi, Sadzi jak przez niskie progi
.
Cierpim do czasu, Tobie przysięgamy, W którym nadzieję wieczną pokładamy, Chybaby Matka Twa nie była panią, To wolność zganią.”
Szlachta królowi przysięgać nie będzie, Bo takim kształtem Niemiec nas osiędzie. Pociągnęłyby nas saskie partyje Za łeb, za szyję.
Amen. GŁOS WOLNY W WIĄZANEJ MOWIE ŻYCIE LUDZKIE UPŁYWAJĄCE W TEJŻE MATERII
Dążą czasy, jako gdy z cięciwy Lotną strzałę łuk wymiata krzywy, Godziny się wyścigają, Za kołnierz się dni chwytają, Tysiączne swymi cyframi Jako rączymi kołami Ujeżdżają.
Gdy Akteon zemknie psy ze smyczy, Kroków sama pierzchliwa nie liczy, Rznie się i przez ostre głogi, Sadzi jak przez niskie progi
Skrót tekstu: RudnPieśńBar_II
Strona: 468
Tytuł:
Pieśń postna nabożna o Koronie Polskiej
Autor:
Dominik Rudnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
nie wcześniej niż 1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
