hetman syna swego koniuszego w. księstwa lit. z chorągwiami pro repressalibus ordynował. Nabroiwszy, odstąpił książę.
4 Julii, ip. Wyhowski, sługa ip. Sapiehy marszałka nadwornego w. księstwa lit. i przyjaciel, w zamku warszawskim, kolegę swego p. Rybczyńskiego impiissime zabił.
7^go^ ejusdem, książę podkanclerzy Radziwiłł, upominającego się p. Bildziukiewicza o swoją własność (bo mu zostawioną majętność pieniędzy nieodebrawszy zajechał), w Warszawie zabić rozkazał. Subordynowany tedy pokojowy niejaki Nowicki, w nocy do stancji przyszedłszy, śpiącego na łóżku ciął trzy razy; ale go Pan Bóg bronił, bo tylko raz w nogę dostało się. Quis furor, o
hetman syna swego koniuszego w. księstwa lit. z chorągwiami pro repressalibus ordynował. Nabroiwszy, odstąpił książę.
4 Julii, jp. Wyhowski, sługa jp. Sapiehy marszałka nadwornego w. księstwa lit. i przyjaciel, w zamku warszawskim, kolegę swego p. Rybczyńskiego impiissime zabił.
7^go^ ejusdem, książę podkanclerzy Radziwiłł, upominającego się p. Bildziukiewicza o swoją własność (bo mu zostawioną majętność pieniędzy nieodebrawszy zajechał), w Warszawie zabić rozkazał. Subordynowany tedy pokojowy niejaki Nowicki, w nocy do stancyi przyszedłszy, śpiącego na łóżku ciął trzy razy; ale go Pan Bóg bronił, bo tylko raz w nogę dostało się. Quis furor, o
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 183
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
.
Po bronieniu moim w Bulkowie wydano pozew do trybunału na kadencją nowogródzką Sołłohubowej, wojewodzinie brzeskiej, o kontrawencją, a ojcu memu jako zastawnemu posesorowi Bulkowa.
Nastąpiły potem roczki decembrowe, na których gdyśmy byli na namowie, Józef Chrzanowski, łowczy brzeski kujawski, zwadził się z Nietyksą, skarbnikiem parnawskim, szwagrem swoim, upominającym się o posag. Piotr Paszkowski, teraźniejszy pułkownik przedniej straży buławy wielkiej W. Ks. Lit., przyjaciel Nietyksy, ujął się za Nietyksą, porwał się do szabli na Chrzanowskiego, ciął go w rękę lewą i skaleczył, a oprócz tego Chrzanowski dawniej był kaleką na prawą rękę. Stało się to we dworku Wieszczyckiego
.
Po bronieniu moim w Bulkowie wydano pozew do trybunału na kadencją nowogródzką Sołłohubowej, wojewodzinie brzeskiej, o kontrawencją, a ojcu memu jako zastawnemu posesorowi Bulkowa.
Nastąpiły potem roczki decembrowe, na których gdyśmy byli na namowie, Józef Chrzanowski, łowczy brzeski kujawski, zwadził się z Nietyksą, skarbnikiem parnawskim, szwagrem swoim, upominającym się o posag. Piotr Paszkowski, teraźniejszy pułkownik przedniej straży buławy wielkiej W. Ks. Lit., przyjaciel Nietyksy, ujął się za Nietyksą, porwał się do szabli na Chrzanowskiego, ciął go w rękę lewą i skaleczył, a oprócz tego Chrzanowski dawniej był kaleką na prawą rękę. Stało się to we dworku Wieszczyckiego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 318
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
. żadnym temu wierzyć nie zakazał Dekretem; żaden też Papież tej sentencyj nie wyklął, ani deklarował; pro impia blasphema: haeretica, erroneu, scandalosa. Alias trzebaby Pisma Świętego wiele tekstów o czarach twierdzących, Doktorów, Teologów, Kazistów, o tym traktujących, Historie Kościelne, Świętych Żywoty Autentyczne Mirabilia, o czarach upominające, czemu tot saeculis pie creditum popalić, Egzorcyzmy, Agendy, Benedictiones różne w tej materyj, pokasować, interdykować. Autorów tyle mądrych i poważnych Starożytnych wiele w swych księgach o czarnoksięstwie, o czarownicach, i ich cudownych sprawach czarta pomocą wywieranych fusè, i dowodnie (jako się tu wywiodło) piszących, zakazać, wykląć
. żadnym temu wierzyć nie zakazał Dekretem; żaden też Papież tey sentencyi nie wyklął, ani deklarował; pro impia blasphema: haeretica, erroneu, scandalosa. Alias trzebaby Pisma Swiętego wiele textow o czarach twierdzących, Doktorow, Teologow, Kazistow, o tym traktuiących, Historye Kościelne, Swiętych Zywoty Autentyczne Mirabilia, o czarach upominaiące, czemu tot saeculis pie creditum popalić, Exorcyzmy, Agendy, Benedictiones rożne w tey materyi, pokassować, interdykować. Autorow tyle mądrych y poważnych Starożytnych wiele w swych księgach o czarnoksięstwie, o czarownicach, y ich cudownych sprawach czarta pomocą wywieranych fusè, y dowodnie (iako się tu wywiodło) piszących, zakazać, wykląć
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 269.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Bolenę miał za nałożnicę tylko. Nic tego nie aprehendując, żeby Henryk na swoje wyszedł, nastraszył tym Papieża, obwoławszy, aby żaden z poddanych z Anglii i Hibernii w Rzymskim Konsystorzu ani prosił, ani słarał się o nic. WOLSEUS w Eboraku ochotami się bawiący i Dwór świetny trzymający, Infuły perłami sadzonej u Króla się upominający, złapany, gdy do Londynu prowadzony 2 Ksbris 1529 umarł. Udano, że się sam struł. GRAVESON pisze: iż pro crimine laesae Maiestatis do Londynu prowadzony, na drodze pod Licestryj Miastem umarł Roku 1530. Wyrzekł: Iż się o rzecz żadną tak nie starał, jak żebym Królowi najlepiej usłużył, a tak
Bolenę miáł za nałożnicę tylko. Nic tego nie apprehenduiąc, żeby Henryk na swoie wyszedł, nástraszył tym Papieża, obwoławszy, aby żáden z poddanych z Anglïi y Hibernii w Rzymskim Konsystorzu ani prosił, ani słarał się o nic. WOLSEUS w Eboraku ochotámi się bawiący y Dwor świetny trzymaiący, Infuły perłami sadzoney u Krola się upominaiący, złapány, gdy do Londynu prowádzony 2 Xbris 1529 umárł. Udano, że się sam struł. GRAVESON pisze: iż pro crimine laesae Maiestatis do Londynu prowadzony, ná drodze pod Licestryi Miastem umarł Roku 1530. Wyrzekł: Iż się o rzecz żadną tak nie starał, iak żebym Krolowi naylepiey usłużył, a tak
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 94
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
rozeznać nie trafiemy. Gdy często tak rozum omamią/ i i (po prostu mówiąc) zbłaźnią/ iż jako jeden głupi pieszczoch/ dawszy się za nos jakiej namiętnośćo wodzić/ bez rozważenia i należytej refleksiej/ tam gdzie go lubieżna skłonność ciągnie/ by nieme ciele za rzeźnikiem idzie. Nie czuje powinnej bojaźni; nie czuje upominającego sumienia; nie widzi zdrady/ bo mujego zamącona passa obłudy płachtę na oczy narzuca a tak rozpustę/ za wesołość; ciekawe śmieszki za grzeczność; zwawe przymowki/ za dowcipne koncepty; gnuśne lenistwo/ za odpoczynek; hardość/ za wspaniałość; łakotki/ za posiłek; etc. zdradziecko udaje. A jeżeliby się kiedy
rozeznać nie trafiemy. Gdy często ták rozum omamią/ y y (po prostu mowiąc) zbłaźnią/ iż iáko ieden głupi pieszczoch/ dawszy się zá nos iákiey námiętnośćo wodźić/ bez rozważeniá y náleżytey refleksiey/ tám gdźie go lubieżna skłonność ćiągnie/ by nieme ciele za rzeźnikiem idźie. Nie czuie powinney boiáźni; nie czuie upominaiącego sumieniá; nie widźi zdrady/ bo muiego zamącona passa obłudy płachtę ná oczy nárzuca a ták rospustę/ za wesołość; ćiekawe smieszki zá grzeczność; zwawe przymowki/ zá dowćipne koncepty; gnuśne lenistwo/ za odpoczynek; hardość/ zá wspaniáłosć; łakotki/ zá pośiłek; etc. zdradźiecko udaie. A ieżeliby się kiedy
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 68
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
KRONIKA ZAKONNIC ORMIAŃSKICH reguły ś. Benedykta we Lwowie. Ta kronika zawiera prócz dziejów zakonnych, także następujące szczegóły: 1703.
Trwoga była w mieście Lwowie dla Szwedów w Jarosławiu będących, na Lwów się srożacyh i prowiantów się upominających; dla czego obywatele miejsci warty sami odprawiać musieli, luzujac się we dnie i w nocy przez kilka niedziel, aż za daniem prowiantów i podarunków przez Ablegatów miasta, Szwedzi bezpieczeństwo miastu Lwowskiemu z przyległemi przedmieściami i wioskami asekurowali. Jakoż przez ten rok, zupełnie i należycie trwało, bo się bynajmniej nienaprzykrzali. pag.
KRONIKA ZAKONNIC ORMIAŃSKICH reguły ś. Benedykta we Lwowie. Ta kronika zawiera prócz dziejów zakonnych, także następujące szczegóły: 1703.
Trwoga była w mieście Lwowie dla Szwedów w Jarosławiu będących, na Lwów się srożacyh i prowiantów się upominających; dla czego obywatele miejsci warty sami odprawiać musieli, luzujac sie we dnie i w nocy przez kilka niedziel, aż za daniem prowiantów i podarunków przez Ablegatów miasta, Szwedzi bezpieczeństwo miastu Lwowskiemu z przyległemi przedmieściami i wioskami assekurowali. Jakoż przez ten rok, zupełnie i należycie trwało, bo się bynajmniej nienaprzykrzali. pag.
Skrót tekstu: KronZakBarącz
Strona: 177
Tytuł:
Kronika zakonnic ormiańskich reguły ś. Benedykta we Lwowie
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1703 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1703
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętnik dziejów polskich: z aktów urzędowych lwowskich i z rękopisów
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Wojciech Maniecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1855
dalece: że chyba samo przeciwne temu światłu głupstwo, ciemnością nazwaćby się powinno. A przecięż w dzisiejszej Ewangelii Chrystus najwyższa Mądrość Nauczyciel nasz rozum, i światłem, i MARCINA ŚWIĘTEGO
ciemnością zowie. Kiedy bać nam się każe smutnej zamiany światła w ciemność Vide ne lumen quod etc.. Rozumieli dobrze tę słów Chrystusa upominającego tajemnicę Święci słudzy jego, i Marcin Z. Wyznawca Biskup Turoneński, którego dziś chwalebnego zejścia doroczną obchodziemy pamiątkę; kiedy tak mocno u siebie przekonani byli o tej prawdzie: iż rozum bez Religii jest ciemnością grubą i szkodliwą: że sprawy wszystkie swoje od tego najświętniejszego Religii światła odsunięte, błędami, i omamieniami uznawali..
dalece: że chyba samo przeciwne temu światłu głupstwo, ciemnością nazwaćby się powinno. A przecięż w dzisieyszey Ewangelii Chrystus naywyższa Mądrość Nauczyciel nasz rozum, y światłem, y MARCINA SWIĘTEGO
ciemnością zowie. Kiedy bać nam się każe smutney zamiany światła w ciemność Vide ne lumen quod etc.. Rozumieli dobrze tę słow Christusa upominaiącego taiemnicę Swięci słudzy iego, y Marcin S. Wyznawca Biskup Turoneński, ktorego dziś chwalebnego zeyścia doroczną obchodziemy pamiątkę; kiedy tak mocno u siebie przekonani byli o tey prawdzie: iż rozum bez Religii iest ciemnością grubą y szkodliwą: że sprawy wszystkie swoie od tego nayświętnieyszego Religii światła odsunięte, błędami, y omamieniami uznawali..
Skrót tekstu: PiotrKaz
Strona: 21
Tytuł:
Kazania przeciwko zdaniom i zgorszeniom wieku naszego
Autor:
Gracjan Józef Piotrowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
kazania
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
, spustoszywszy. Na ostatek Lubomirski po nad Pilicą przez województwo sieradzkie z wojskiem swoim ruszył się i tam z województwy wielkopolskimi pod dyrekcyją Grzymułtowskiego, kasztelana poznańskiego, będącymi, i o swoich pretensji względem rozerwanego sejmu i niesłusznego sądzenia Lubomirskiego, tudzież nowej elekcji i niebywałej za żywota króla, a na francuskiego książęcia de Konde promocji, upominającymi się, złączył się i tym większego przeciwko sobie królowi dodał rankoru.
Perswaduje przecię Lubomirski Wielkopolanom, aby nie porywając się na króla, pierwej posłów wyprawili i o wyżej mianowane pretensyje z uniżonnością upomnieli. Posyła, przy wojewódzkich posłach i swoich wojskowych, tenże Lubomirski, także pokornie króla o miłosierdzie prosząc, ale to nie
, spustoszywszy. Na ostatek Lubomirski po nad Pilicą przez województwo sieradzkie z wojskiem swoim ruszył się i tam z województwy wielgopolskimi pod dyrekcyją Grzymułtowskiego, kasztelana poznańskiego, będącymi, i o swoich pretensyi wzgledem rozerwanego sejmu i niesłusznego sądzenia Lubomirskiego, tudzież nowej elekcyi i niebywałej za żywota króla, a na francuskiego książęcia de Conde promocyi, upominającymi się, złączył się i tym większego przeciwko sobie królowi dodał rankoru.
Perswaduje przecię Lubomirski Wielgopolanom, aby nie porywając się na króla, pierwej posłów wyprawili i o wyżej mianowane pretensyje z uniżonnością upomnieli. Posyła, przy wojewódzkich posłach i swoich wojskowych, tenże Lubomirski, także pokornie króla o miłosierdzie prosząc, ale to nie
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 354
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
czyja znieść mogła sposobność.
To opisawszy, my się też do dalszego roku przy łasce Bożej sposabiajmy opisania, który był: Rok 1670
Posłał był król nowokoronowany Michał zaraz na początku roku listy alias uniwersały do województw, uskarżając się na rozerwanie sejmu koronacji, który się przez niektórych obywatelów województw kijowskiego, bracławskiego i czernihowskiego upominających się o reklinatorium względem zawojowania dóbr swoich, rozerwał. Z tą tedy manifestacyją król Michał uniwersały rozesłał, naprzód na rozerwanie sejmu koronacji uskarżając się, potym przyczyny tegoż rozerwania od malekontentów wymyślone oznajmując, a na ostatek o deklaracyją prosząc, jeżeli ma drugi sejm dla uspokojenia Rzeczypospolitej w maju złożyć, czyli też na pospolite
czyja znieść mogła sposobność.
To opisawszy, my się też do dalszego roku przy łasce Bożej sposabiajmy opisania, który był: Rok 1670
Posłał był król nowokoronowany Michał zaraz na początku roku listy alias uniwersały do województw, uskarżając się na rozerwanie sejmu koronacyi, który się przez niektórych obywatelów województw kijowskiego, bracławskiego i czernihowskiego upominających się o reklinatorium względem zawojowania dóbr swoich, rozerwał. Z tą tedy manifestacyją król Michał uniwersały rozesłał, naprzód na rozerwanie sejmu koronacyi uskarżając się, potym przyczyny tegoż rozerwania od malekontentów wymyślone oznajmując, a na ostatek o deklaracyją prosząc, jeżeli ma drugi sejm dla uspokojenia Rzeczypospolitej w maju złożyć, czyli też na pospolite
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 391
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
się tylko na samę dyrekcją jego spuszczą do correspondenta, który pieniądze odłożyć ma na miejscu/ do którego od Cambium zapłacono. Bo na ten czas nie masz czym ukazac/ że in specie oddać powinien. A tamten też/ jeśli chciwy nie powie/ ani ukaże/ choćby do niego słusznie o to napisano/ i odbędzie upominającego się swego/ jako mu się podoba. Zwłaszcza jeżeli na potrzebnego nieboraka Peregrinatia trafi. Aniby z nim w takich terminach będąc prawem wskórał/ którymby zaraz swego dopiął/ gdyby kartkę swego Principała u siebie miał; Tej radzę niko mu nie zaniedbywać. Jeżeli o Pieniędzy teraźniejszej.
przesłanie/ i o niepewne jej dojście
się tylko ná sámę dyrekcyą iego spuszczą do correspondenta, ktory pieniądze odłożyć ma ná mieyscu/ do ktorego od Cambium zápłácono. Bo ná ten czás nie mász czym vkazác/ że in specie oddáć powinien. A támten też/ ieśli chćiwy nie powie/ áni vkaże/ choćby do niego słusznie o to nápisáno/ y odbędźie vpomináiącego się swego/ iáko mu się podoba. Zwłaszczá ieżeli ná potrzebnego nieboraká Peregrinatia tráfi. Aniby z nim w tákich terminách będąc práwem wskorał/ ktorymby záraz swego dopiął/ gdyby kártkę swego Principałá v śiebie miał; Tey rádzę niko mu nie zániedbywáć. Ieżeli o Pieniędzy teraznieyszey.
przesłánie/ y o niepewne iey doyśćie
Skrót tekstu: GrodDysk
Strona: Ciijv
Tytuł:
Dyskurs o cenie pieniędzy teraźniejszej
Autor:
Jan Grodwagner
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
ekonomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
