velit, paratus sit oportet non alio vti victu, vestitu rebusq; aliis, quàm me vtentem conspexerit, in iidem quoq; laboribus, vigiliis, et casibus caeteris mecum persistendum erit, vt patriceps fiat victoriae et felicitatis, unusquisq; prout laborum et molestiarum socius extiterit. Najmilsze. kochane Towarzystwo moje/ mam tę dobrą uradzoną stateczną wolą/ abym wszytkie niewiernych/ i mało wiernych kraje/ do należytego Boskim prawom posłuszeństwa jako najskuteczniej przywiódł. Mógł ci bym ich wszytkich/ za karki pobrawszy/ i jako barany powiązawszy pod nogi me podbić/ ale że im z dobrej ich woli zbawienia pragnę/ i zwycięstwa mojego pożytki/ na was kochane
velit, paratus sit oportet non alio vti victu, vestitu rebusq; aliis, quàm me vtentem conspexerit, in iidem quoq; laboribus, vigiliis, et casibus caeteris mecum persistendum erit, vt patriceps fiat victoriae et felicitatis, unusquisq; prout laborum et molestiarum socius extiterit. Náymilsze. kochane Towárzystwo moie/ mam tę dobrą urádzoną státeczną wolą/ ábym wszytkie niewiernych/ y máło wiernych kraie/ do náleżytego Boskim práwom posłuszeństwá iáko náyskuteczniey przywiodł. Mogł ći bym ich wszytkich/ zá kárki pobrawszy/ y iáko bárany powiązáwszy pod nogi me podbić/ ále że im z dobrey ich woli zbáwieniá pragnę/ y zwyćięstwá moiego pożytki/ ná wás kochane
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 246
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
z synem jako na zamek Lipę była odesłana, kronika węgierska niechaj o tym powie.
Król potym roku 1542 sejm do Piotrkowa złożył, ale sam na nim być nie mógł; jednak na nim niektóre artykuły zawarto i pobór po groszy dwunastu z łanu postanowiono. A iż i w Niemczech i w Czechach wojna na Turka była uradzona, senatorowie posłali do króla, prosząc, iżby zaniechawszy mieszkania w Litwie, do Polski przyjachał. Jakoż król obaczywszy być tego potrzebę, tegoż roku stawił się w Krakowie i tam sejm złożył roku już 1543, na którym pobór po dziesiąciu groszy z łanu był uchwalony a do tego ożenienie króla młodego postanowione. Znać
z synem jako na zamek Lipę była odesłana, kronika węgierska niechaj o tym powie.
Król potym roku 1542 sejm do Piotrkowa złożył, ale sam na nim być nie mógł; jednak na nim niektóre artykuły zawarto i pobór po groszy dwunastu z łanu postanowiono. A iż i w Niemczech i w Czechach wojna na Turka była uradzona, senatorowie posłali do króla, prosząc, iżby zaniechawszy mieszkania w Litwie, do Polski przyjachał. Jakoż król obaczywszy być tego potrzebę, tegoż roku stawił się w Krakowie i tam sejm złożył roku już 1543, na którym pobór po dziesiąciu groszy z łanu był uchwalony a do tego ożenienie króla młodego postanowione. Znać
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 151
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
toż komenderującemu świadczy a generalne przysłowie każdego uczy, kto służy wolność traci; i jako wszyscy Dworscy słudzy arcentur ab aktivitate lubo są nie tylko Szlachta, ale i czasem wielkich Familij, toć tez Ichmość Wojskowi takąż i daleko większą zapłatę biorąc, bárdziey ad Obedientiam striguntur, i nie do Rady, ale do Egzekucyj uradzonych ekspedycyj należą. J dla tego Rzeczpospolita, w istocie nie znajduje komputu, wojska, takiego jakiemu płaci, bo quartus ordo militaris więcej rządzi jak cała Polska; i bene sentiens choć co zdróżnego widzi, nie ma się gdzie upomnieć, pozwie do Radomia, to tam za zyczliwosc, ku Ojczyźnie pewna, paenalitas go podka
toż kommenderuiącemu świadczy á generalne przysłowie każdego uczy, kto służy wolność traci; y iáko wszyscy Dworscy słudzy arcentur ab activitate lubo są nie tylko Szláchta, ále y czasem wielkich Familiy, toć tez Jchmość Woyskowi tákąż y dáleko większą zápłatę biorąc, bárdziey ad Obedientiam striguntur, y nie do Rády, ále do Exekucyi urádzonych expedycyi náleżą. J dla tego Rzeczpospolita, w istocie nie znayduie komputu, woyska, takiego iakiemu płaci, bo quartus ordo militaris więcey rządzi iak cała Polska; y bene sentiens choc co zdroznego widzi, nie ma się gdzie upomniec, pozwie do Radomia, to tam za zyczliwosc, ku Oyczyznie pewna, paenalitas go podka
Skrót tekstu: GarczAnat
Strona: 148
Tytuł:
Anatomia Rzeczypospolitej Polskiej
Autor:
Stefan Garczyński
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1753
Data wydania (nie wcześniej niż):
1753
Data wydania (nie później niż):
1753
/ i naznaczać im czas i miejsce/ które mu się upodoba: obiera Pany Radne świeckie: mianuje Biskupy/ którzy też już za tym zaraz zostają Senatorami: jest absolutus Dominus Intrat koronych: także i nad swymi własnymi poddanymi (bo do szlacheckich niewolników raczej a niż poddanych/ nie ma nic) jest też absolutus egzekutor uradzonych rzeczy na Sejmach: on jest najwyższym sędzią szlachty w sprawach kryminalnych: ma w ręku wszystkie sposoby nagradzać zasługi/ i czynić dobrze komu chce: a nakoniec ma to wszystko w ręku/ na co mu stanie czerstwości i rozumu. Dla pomienionych przyczyn/ szlachta Polska żyją tam w wielkiej wolności: czynią to co się
/ y náznáczáć im czás y mieysce/ ktore mu się vpodoba: obiera Pany Rádne świeckie: miánuie Biskupy/ ktorzy też iuż zá tym záraz zostáią Senatorámi: iest absolutus Dominus Intrat koronych: tákże y nad swymi własnymi poddánymi (bo do szlácheckich niewolnikow ráczey á niż poddánych/ nie ma nic) iest też absolutus executor vrádzonych rzeczy ná Seymách: on iest naywyższym sędźią szláchty w spráwách kryminálnych: ma w ręku wszystkie sposoby nágrádzáć zasługi/ y czynić dobrze komu chce: á nákoniec ma to wszystko w ręku/ ná co mu stánie czerstwośći y rozumu. Dla pomienionych przyczyn/ szláchtá Polska żyią tám w wielkiey wolnośći: czynią to co się
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 45
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
spolnej/ mają Cesarza za głowę/ który nie rozkazuje im absolutè, ale je rządzi przez Sejmy: i Sejmów też nie składa/ ażby wprzód pozwoliła na nie więtsza część Elektorów: a deliberatie na Sejmie zawarte/ nie mogą być odmienione/ tylko na drugim też Sejmie: lecz Cesarz ma wszelką moc eksequować rzeczy te uradzone.
Cesarze tedy/ względem godności i przodkowania/ jest pierwszym Panem miedzy Chrześcijany/ jako ten na którym zostały wszytkie prawa i rządy/ Rzeczypospolitej i Cesarzów Rzymskich. Jemu należy obrona Kościoła Bożego/ i obrona wiary ś. i staranie o pokoj/ i o dobro pospolite Chrześcijaństwa wszytkiego: pierwsze miejsce ma przed inszemi Królami
spolney/ máią Cesárzá zá głowę/ ktory nie roskázuie im absolutè, ále ie rządźi przez Seymy: y Seymow też nie skłáda/ áżby wprzod pozwoliłá ná nie więtsza część Elektorow: á deliberátie ná Seymie záwárte/ nie mogą być odmienione/ tylko ná drugim też Seymie: lecz Cesarz ma wszelką moc exequowáć rzeczy te vrádzone.
Cesarze tedy/ względem godnośći y przodkowánia/ iest pierwszym Pánem miedzy Chrześćiány/ iáko ten ná ktorym zostáły wszytkie práwá y rządy/ Rzeczypospolitey y Cesárzow Rzymskich. Iemu należy obroná Kośćiołá Bożego/ y obroná wiáry ś. y stáránie o pokoy/ y o dobro pospolite Chrześćiáństwá wszytkiego: pierwsze mieysce ma przed inszemi Krolámi
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 71
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
POWAŻNA LEGACJA W KONSYSTORZU TRÓJCE PRZENAŚWIĘTSZEJ, NA UZDROWIENIE WSZYTKIEGO ŚWIATA URADZONA, A PRZEZ NAJWYŻSZEGO HETMANA HIERARCHII NIEBIESKICH, ANIOŁA GABRIELA, W DOMKU PRZENAŚWIĘTSZEJ PANNY MARYJEJ, PRZED WCIELENIEM SYNA BOŻEGO ODPRAWIONA
Już Gabryjel na wasze wstępuje pokoje Już czerwono obłoczone rozwiera podwoje, Już swoim hierarchiom radosne nowiny Opowiada i wdzięczne swej drogi przyczyny. Już w limbie patriarchów cieszy zasmuconych I nadzieję powiada onych wybawionych. A oto
POWAŻNA LEGACJA W KONSYSTORZU TRÓJCE PRZENAŚWIĘTSZEJ, NA UZDROWIENIE WSZYTKIEGO ŚWIATA URADZONA, A PRZEZ NAJWYŻSZEGO HETMANA HIERARCHII NIEBIESKICH, ANIOŁA GABRIELA, W DOMKU PRZENAŚWIĘTSZEJ PANNY MARYJEJ, PRZED WCIELENIEM SYNA BOŻEGO ODPRAWIONA
Już Gabryjel na wasze wstępuje pokoje Już czerwono obłoczone rozwiera podwoje, Już swoim hierarchijom radosne nowiny Opowiada i wdzięczne swej drogi przyczyny. Już w limbie patryjarchów cieszy zasmuconych I nadzieję powiada onych wybawionych. A oto
Skrót tekstu: ObodzLegBar_I
Strona: 320
Tytuł:
Poważna legacja
Autor:
Aleksander Obodziński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
nieładu i nierządu stąd pochodzącego na niewinnego króla składając. Na ostatek familia Czartoryskich, przez fakcje przewrotne swoje i dumne ohydziwszy przed narodem, po większej części zwiedzionym, panowanie Augusta, detronizować go postanowiła, gdyby go była śmierć przed tym zamachem wściekłym, a nawet względem dworów obcych nierozumnie przedsięwziętym, nie uchyliła. Bo August, uradzony książęciem dziedzicznym saskim, skoligowany z cesarzem niemieckim i innymi królami europejskimi, miał więcej reputacji w całej Europie, wiadomej przyczyn nierządu polskiego, niż jeden kanclerz Czartoryski, głowa przewrotna swojej familii, który u carowej moskiewskiej pracował o zepchnięcie króla z tronu, a osadzenie na nim swego synowca Adama, generała ziem podolskich, na czym
nieładu i nierządu stąd pochodzącego na niewinnego króla składając. Na ostatek familia Czartoryskich, przez fakcje przewrotne swoje i dumne ohydziwszy przed narodem, po większej części zwiedzionym, panowanie Augusta, detronizować go postanowiła, gdyby go była śmierć przed tym zamachem wściekłym, a nawet względem dworów obcych nierozumnie przedsięwziętym, nie uchyliła. Bo August, uradzony książęciem dziedzicznym saskim, skoligowany z cesarzem niemieckim i innymi królami europejskimi, miał więcej reputacji w całej Europie, wiadomej przyczyn nierządu polskiego, niż jeden kanclerz Czartoryski, głowa przewrotna swojej familii, który u carowej moskiewskiej pracował o zepchnięcie króla z tronu, a osadzenie na nim swego synowca Adama, generała ziem podolskich, na czym
Skrót tekstu: KitPam
Strona: 119
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Jędrzej Kitowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
Tekst uwspółcześniony:
tak
