stworzona. Z. Cyrylus Aleksandryjski/ wyprawując poważnie z pisma ś^o^. O wcieleniu Syna Bożego/ i o imieniu tym/ Bogarodzica/ ile do tej naszej przełożonej o postanowieniu dusze materii/ z podobieństwa/ mówi/ Ta wcielenia Boga słowa tajemnica/ niemałą Z człowieczym rodzeniem ma blizkość. Gdyż ziemskich ludzi matki przyrodzeniu do rodzenia usługujące/ acz w żywocie ciało noszą/ które zlekka/ za postępkiem czasu zrastając się/ i skrytymi niektórymi Stworzycielowymi sprawami pomnożenie po mału biorąc/ w doskonałość pzywiedzione/ człowieczego wyobrażenia dostępuje. Lecz ciałku już doskonałemu i ożywionemu/ tym sposobem/ którym on sam wie/ ducha wlewa. On abowiem tworzy ducha człowieczego w nim
stworzona. S. Cyrillus Alexandriyski/ wypráwuiąc powáżnie z pismá ś^o^. O wćieleniu Syná Bożego/ y o imieniu tym/ Bogárodźicá/ ile do tey nászey przełożoney o postánowieniu dusze máteriey/ z podobieństwá/ mowi/ Tá wcielenia Bogá słowá táiemnicá/ niemáłą Z człowieczym rodzeniem ma blizkość. Gdyż źiemskich ludźi mátki przyrodzeniu do rodzenia vsługuiące/ ácz w żywocie ciáło noszą/ ktore zlekká/ zá postępkiem cżásu zrastáiąc sie/ y skrytymi niektorymi Stworzyćielowymi spráwámi pomnożenie po máłu biorąc/ w doskonáłość pzywiedźione/ człowieczego wyobráżenia dostępuie. Lecż ćiałku iuż doskonáłemu y ożywionemu/ tym sposobem/ ktorym on sam wie/ duchá wlewa. On ábowiem tworzy duchá cżłowieczego w nim
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 66
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Cesarzowej niebieskiej obietnicę swą zyściła/ a co się Chrześcijance pobożnej godziło/ po przystojnej sumnienia swego/ spowiedzi/ żalu za wykroczenie/ uczesnicą stała się Ciała i Krwie Syna Bożego: na jałmużnę ręce jako Tiberius wtóry Cesarz Rzymski (do którego żywota skąpych odsyłam) jałmużnik wielki/ rozprostarła/ ubogim miłośnica/ sirotom matka/ Zakonnikom usługująca/ jako CHrystusowi Ewangeliska Marta/ której daj Panie natym świecie zdrowie dobre/ i rzeczy do pożycia potrzebne/ a naprzyszłym w wiecznych z Herionami niebieskimi ubłogosław ją pałacach. Cuda i Paraeneses. Traktatu wtórego Czytaj Z. Złotoustego w Hom: 36 i 37. do ludu. et c. Eutrop: lib: 17
Cesárzowey niebieskiey obietnicę swą zyściłá/ á co się Chrześciánce pobożney godźiło/ po przystoyney sumnienia swego/ spowiedźi/ żalu zá wykroczenie/ vczesnicą sstáłá się Ciáłá y Krwie Syná Bożego: ná iáłmużnę ręce iáko Tiberius wtory Cesarz Rzymski (do ktorego żywotá skąpych odsyłam) iáłmużnik wielki/ rosprostárłá/ vbogim miłośnicá/ sirotom mátká/ Zakonnikom vsługuiąca/ iáko CHrystusowi Ewángeliska Marthá/ ktorey day Pánie nátỹ świećie zdrowie dobre/ y rzeczy do pożyćia potrzebne/ á náprzyszłỹ w wiecznych z Herionámi niebieskimi vbłogosław ią páłacách. Cudá y Paraeneses. Tráctatu wtorego Czytay S. Złotoustego w Hom: 36 y 37. do ludu. et c. Eutrop: lib: 17
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 174.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
sczerniałe ubiel: Pani lepak ruszy slugę swego od ziemie/ i jakoby do zbawienia iść miał drogą osobliwie nauczywszy/ świętemi rzecze ustami. Po zeszłym Archimandrycie inny prędko nastąpi/ prędko i ustąpi/ potym drugi z ziemie cudzej/ jako dziś widzimy/ podniesion na to Przełożeństwo i wyższe będzie. Po tych słowach jeden z Młodzianów usługujących obróci go na Południe/ i patrzać każe tam gdzie stało gumno Monastera Pieczarskiego/ do którego wielkiego rodu i stanu człowiek z czeladzią przyszedszy rozdawał potrzebujacym nie szczędząc niczego/ na co brat nabożny poglądając prawi: Cóż wżdy to jest/ że Świecki człowiek to co Zakonnikom zgromadzono rozprawsza ladajako? lecz Młodzieniec zaprawdę prawi/ ten
zczerniáłe vbiel: Páni lepák ruszy slugę swego od źiemie/ y iákoby do zbáwienia iść miał drogą osobliwie náuczywszy/ świętemi rzecze vstámi. Po zeszłym Archimándryćie inny prędko nástąpi/ prędko y vstąpi/ potym drugi z źiemie cudzey/ iáko dźiś widźimy/ podnieśion ná to Przełożeństwo y wyższe będźie. Po tych słowách ieden z Młodźianow vsługuiących obroći go ná Południe/ y pátrzáć każe tám gdźie stało gumno Monásterá Pieczárskiego/ do ktorego wielkiego rodu y stanu człowiek z czeládźią przyszedszy rozdawał potrzebuiacym nie szczędząc nicze^o^/ ná co brát nabożny poglądáiąc práwi: Coż wżdy to iest/ że Swiecki człowiek to co Zakonnikom zgromádzono rosprawsza ládáiáko? lecz Młodźieniec záprawdę práwi/ ten
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 191.
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Katolicy, drudzy Schizmatycy : Biskupów tylko 23. Wszystkie te Arcy-Biskupstwa i Biskupstwa rozdaje teraz in titulum Romanus Pontifex. Patriarchy tutejszego Sedes jest w Konstantynopolu vulgò Stambule. Gdzie też jest Arcy Biskup Katolicki, od Kongregacyj de propaganda fide posłany, ád solacium Posłów, Rezydentów od różnych Monarchów, i dla kupców katolików im in spiritualibus usługujący. Patriarcha tutejszy pisze się na publicznych Justrumentach : NN. Miseratione Divinâ Archi-Episcopus Constantinopolitanus et Patriarcha Universalis.
Drugi tu w Azyj Patriarchatus jest AntioCHEŃSKI w Syryj pierwszy orygine, od Z. Piotra fundowany Roku P. 36. w Antiochii Mieście cum titulo Cathedrae, po której per hostilitatem zrujnowaniu, Damaszek naznaczony na Stolicę. Należy
Katolicy, drudzy Schizmatycy : Biskupow tylko 23. Wszystkie te Arcy-Biskupstwa y Biskupstwa rozdaie teraz in titulum Romanus Pontifex. Patryarchy tuteyszego Sedes iest w Konstantynopolu vulgò Stambule. Gdzie też iest Arcy Biskup Katolicki, od Kongregàcyi de propaganda fide posłany, ád solacium Posłow, Rezydentow od rożnych Monarchow, y dla kupcow katolikow im in spiritualibus usługuiący. Patryarcha tuteyszy pisze się ná publicznych Iustrumentách : NN. Miseratione Divinâ Archi-Episcopus Constantinopolitanus et Patriarcha Universalis.
Drugi tu w Azyi Patriarchatus iest ANTYOCHENSKI w Syryi pierwszy originè, od S. Piotra fundowany Roku P. 36. w Antiochii Mieście cum titulo Cathedrae, po ktorey per hostilitatem zruynowániu, Damaszek naznaczony ná Stolicę. Należy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1023
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
O KUCHMISTRZV. INSTRUKCJA O Kucharzu i jego powinnościach.
KUcharz ma być ochędożny z Czupryną, albo głową wyczesaną, z ogoloną głową, rękami umytemi, paznaktami oberznionemi, opasany fartuchem białym: trzeźwy, nie swarliwy, pokorny, chyży, smak dobrze rozumiejący; Condimenta albo potrzeby do potraw dobrze znający, a nadewszytko wszytkim usługujący, Ozdoba Potraw.
Do ozdoby Potraw należą, nie tylko te rzeczy które z siebie smak, albo zapach wydawają, ale też i te które w sobie substancji żadnej nie mając, na pozór tylko kładzione bywają na potrawy; wolno jednak każdemu ozdobić potrawę jako rozumie, uwazając to, jeżeli z upodobaniem Autora Bankietu, albo
O KVCHMISTRZV. INSTRVKCYA O Kucharzu y iego powinnośćiach.
KVcharz ma bydz ochędożny z Czupryną, álbo głową wyczesáną, z ogoloną głową, rękámi vmytemi, páznaktami oberznionemi, opasány fártuchem białym: trzeźwy, nie swarliwy, pokorny, chyży, smák dobrze rozumieiący; Condimenta álbo potrzeby do potraw dobrze znáiący, á nádewszytko wszytkim vsługuiący, Ozdoba Potraw.
Do ozdoby Potraw należą, nie tylko te rzeczy ktore z śiebie smák, álbo zapách wydawáią, ále też y te ktore w sobie substáncyey żadney nie máiąc, ná pozor tylko kładźione bywaią ná potráwy; wolno iednák káżdemu ozdobić potráwę iako rozumie, vwazaiąc to, ieżeli z vpodobániem Authorá Bankietu, álbo
Skrót tekstu: CzerComp
Strona: 10
Tytuł:
Compendium ferculorum albo zebranie potraw
Autor:
Stanisław Czerniecki
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
poradniki
Tematyka:
kulinaria
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1682
Data wydania (nie wcześniej niż):
1682
Data wydania (nie później niż):
1682
małe staranie albo żadne/ ale priuata cuiq́; stimulatio, et vile decus publicum, którzy słowy wspaniałymi/ i pełnymi afektu czynią się żarliwymi stróżami wolność/ a ono aliud clausum in pectore, aliud promptum in linguâ. Słów siła/ rzeczy mało. Znajdziesz pod jednymże wolności paetekstem abo następujących na Pana/ albo mu usługujących/ a w rzecz samę wejzrzawszy/ inter infensos et obnoxios neutris cura libertatis. Znajdziesz przedajne sentency/ zakupione i opłacone języki/ a takowi wierzą jako w Artykuł wiary świętej: nihil esse cum lucro malum. Znajdziesz ludzi sumnienia przestronego/ abo raczy przewrotnego/ i P. Boga się nie bojących których Cõsilmptorum[...] ulenta. Którzy
máłe stáránie álbo żadne/ ále priuata cuiq́; stimulatio, et vile decus publicum, ktorzy słowy wspániáłymi/ y pełnymi áfektu czynią się żárliwymi strożámi wolność/ á ono aliud clausum in pectore, aliud promptum in linguâ. Słow śiłá/ rzeczy máło. Znaidźiesz pod iednymże wolnośći paetextem ábo nástępuiących ná Páná/ álbo mu vsługuiących/ á w rzecz sámę weyzrzawszy/ inter infensos et obnoxios neutris cura libertatis. Znaidźiesz przedáyne sentency/ zákupione y opłácone ięzyki/ á tákowi wierzą iáko w Artykuł wiáry świętey: nihil esse cum lucro malum. Znaidźiesz ludźi sumnienia przestronego/ ábo ráczy przewrotne^o^/ y P. Boga się nie boiących ktorych Cõsilmptorum[...] ulenta. Ktorzy
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: C2v
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
opowiadaniem przyszłych rzeczy. Uznał tę słabość, i nikczemność swoję Antioch Król, ale późno, i nieużytecznie. Wpośród pomyślności zdawało mu się iż nawałnościom morskim rozkazywać, wysokość gór na szali zważyć, gwiazd niebieskich dosięgnąć może, gdy zaś ogień ukryty wnętrzności palił, ciało robactwem stoczone od kości odpadało, cuchnienie i smród wojsko i usługujących odpędzało, poczoł od wielkiej pychy odwiedziony, ku uznaniu samego siebie przychodzić, Boską plagą upomniony, gdy na każde okiem mgnienie boleści jego większą moc brały. A gdy już ani sam mógł swego smrodu znosić tak mówił: sprawiedliwa rzecz jest być poddanym Bogu, a śmiertelnemu myślą nierównać się z Bogiem. A modlił
opowiadaniem przyszłych rzeczy. Uznał tę słabość, y nikczemność swoię Antioch Krol, ale pozno, y nieużytecznie. Wposrzod pomyślności zdawało mu się iż nawałnościom morskim rozkazywać, wysokość gor na szali zważyc, gwiazd niebieskich dosięgnąć może, gdy zaś ogień ukryty wnętrzności palił, ciało robactwem ztoczone od kości odpadało, cuchnienie y smrod woysko y usługuiących odpędzało, poczoł od wielkiey pychy odwiedziony, ku uznaniu samego siebie przychodzić, Boską plagą upomniony, gdy na każde okiem mgnienie boleści iego większą moc brały. A gdy iuz ani sam mogł swego smrodu znosić tak mowił: sprawiedliwa rzecz iest być poddanym Bogu, a śmiertelnemu myślą nierownać się z Bogiem. A modlił
Skrót tekstu: BohJProg_I
Strona: 221
Tytuł:
Prognostyk Zły czy Dobry Komety Roku 1769 y 1770
Autor:
Jan Bohomolec
Drukarnia:
Drukarnia J.K.M. i Rzeczypospolitej w Kollegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1770
Data wydania (nie wcześniej niż):
1770
Data wydania (nie później niż):
1770
, potym złotą odziany blachą. Na same okrycie ścian wewnętrznych in Sancto Sanstorum wyszło złota 600. Talentów. 2. Paral pom. 3. Cóż w większym wyszło złota Kościele? Dalsze bogactwa niżej się pokażą. Temu Świętemu miejscu służyło Kapłanów więcej, nieżtli 120. tysięcy, podzielonych na 24. Classes. Lewitów zaś usługujących Kapłanom pod czas Ofiar Pańskich było na 38. tysięcy 1. Paralip: cap: 23. 24. Nie których zaś godnych Autorów zdanie, że Duchownych Osób pryncypalnych przy Kościele Salomonowym było siedm kroć sto tysięcy. Drzwi do Kościoła otwierać potrzeba było 20. silnym Mężom. AZJA. O Ziemi Z. i o Jeruzalem
, potym złotą odziany blachą. Ná same okrycie ścian wewnętrznych in Sancto Sanstorum wyszło złotá 600. Tálentow. 2. Paral pom. 3. Coż w większym wyszło złota Kościele? Dalsze bogactwá niżey się pokáżą. Temu Swiętemu mieyscu służyło Kápłánow więcey, nieżtli 120. tysięcy, podzielonych ná 24. Classes. Lewitow zaś usługuiących Kápłanom pod czas Ofiar Pańskich było ná 38. tysięcy 1. Paralip: cap: 23. 24. Nie ktorych zaś godnych Autorow zdánie, że Duchownych Osob pryncypalnych przy Kościele Sálomonowym było siedm kroć sto tysięcy. Drzwi do Kościoła otwieráć potrzeba było 20. silnym Mężom. AZYA. O Ziemi S. y o Ieruzalem
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 546
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
abo w szkodliwy sen dobrowolnie się zanurzają/ abo więc czując/ zawarszy gębę próżnym i szkodliwym myślam/ nie z krewkości ale z dobrowolnej intencji się poddają: przed oblicznością Pańską przeciw przykazaniu zakonnemu/ ukazać się próżni/ nie obawiają. Ociec tedy ś. który to widział/ wspomniał na onę sentencją. Iż są wszyscy duchowie usługujący na posługę posłani dla tych którzy dziedzictwo otrzymawają zbawienia. Jako się cieszył z nabożeństwa postępujących/ tak użalenie miał z Ojcowskiej miłości nad oziębłością leniwych. Libro de Viris Illustribus Ordinis Cisterciensis. Anioł. Przykład XII. Aniołowie wzbudzali bracią żeby naboznie śpiewali/ Te Deum laudamus. 33.
PRzed niektórym zacnym świętem/ był mąż święty
ábo w szkodliwy sen dobrowolnie sie zánurzáią/ ábo więc czuiąc/ záwárszy gębę proznym y szkodliwym myślam/ nie z krewkośći ále z dobrowolney intenciey sie poddáią: przed oblicznośćią Páńską przećiw przykazániu zakonnemu/ vkázáć sie prozni/ nie obawiáią. Oćiec tedy ś. ktory to widźiał/ wspomniał ná onę sentencią. Iż są wszyscy duchowie vsługuiący ná posługę posłáni dla tych ktorzy dźiedźictwo otrzjmawáią zbáwienia. Iáko sie ćieszył z nabożeństwá postępuiących/ ták vżalenie miał z Oycowskiey miłośći nád oźiębłośćią leniwych. Libro de Viris Illustribus Ordinis Cisterciensis. Anyoł. PRZYKLAD XII. Anyołowie wzbudzáli bráćią żeby naboznie śpiewáli/ Te Deum laudamus. 33.
PRzed niektorym zacnym świętem/ był mąż święty
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 41
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
/ abowiem niemają tego samy z siebie/ ale od ducha z serca wpuszczonego/ w cieple/ i wielkości umiarkowanego/ zaczym moc serdeczna/ którą sprawuje i miarkuje ten duch/ że może takowe skutki czynić/ jest główną i napierwszą przyczyną do rodzenia. Moc zaś która jest w jądrach/ jest jakoby tej przedniejszej usługująca/ i nietak ważna. Z którego dyskursu/ mnie się zda/ ponieważ do płodu zaczęcia osobliwie potrzebnej dostać nie może/ iż chociajże podobno nasienia ludzkiego dostaje wpusczeniem jego takowym/ bez inszych przyczyn nic nie może sprawić/ i płodu zacząć. Zygmunt. Z tej mowy twojej/ widzę żeś jest tego znania/
/ ábowiem niemáią tego sámy z śiebie/ ále od duchá z sercá wpusczonego/ w ćieple/ y wielkośći vmiárkowánego/ záczym moc serdecżna/ ktorą spráwuie y miárkuie ten duch/ że może tákowe skutki czynić/ iest głowną y napierwszą przyczyną do rodzenia. Moc záś ktora iest w iądrách/ iest iákoby tey przednieyszey vsługuiąca/ y nieták ważna. Z ktorego dyskursu/ mnie sie zda/ ponieważ do płodu záczęćia osobliwie potrzebney dostáć nie może/ iż choćiayże podobno naśienia ludzkiego dostáie wpuscżeniem iego tákowym/ bez inszych przycżyn nic nie może spráwić/ y płodu zácząć. Zygmunt. Z tey mowy twoiey/ widzę żeś iest tego znánia/
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 450
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
