niejako został był w Kluniaku we Francyj, Polacy zaś kochali Dom Królewski, że wysłali Posłów, którzy go po całej Europie dwie lecie jeżdżąc szukali, i aż przez instancją, i pozwolenie Papieża Benedykta IX. otrzymali, że wyszedł gwałtem z Kluniackiego Klasztoru, i Mnichostwa swego wszystkim Polakom za relikwie zostawił, ogolone, i ustrzyżone czupryny. Podźmy do Jagiellona, który lubo tak wielkie, i bogate Księstwo Litewskie, ofiarował złączyć z Koroną Polską, i do Wiary Chrześcijańskiej poddanych swoich przyprowadzić, jednak poty go Królem nieobrali Polacy, aż Jadwigę Córkę Króla Ludwika Polskiego i Węgierskiego wziął za Zonę. Podźmy ad recentiora: Zygmunt August zostawił dwie Siostry rodzone
nieiáko został był w Kluniáku we Francyi, Polacy záś kochali Dom Krolewski, że wysłali Posłow, którzy go po całey Europie dwie lećie ieżdżąc szukali, y áż przez instancyą, y pozwolenie Papieżá Benedyktá IX. otrzymali, że wyszedł gwałtem z Kluniackiego Klasztoru, y Mnichostwá swego wszystkim Polakom zá relikwie zostawił, ogolone, y ustrzyżone czupryny. Podźmy do Jagielloná, ktory lubo ták wielkie, y bogate Xięstwo Litewskie, ofiarował złączyć z Koroną Polską, y do Wiary Chrześćiańskiey poddánych swoich przyprowadźić, iednák poty go Krolem nieobrali Polacy, áż Jadwigę Corkę Krolá Ludwiká Polskiego y Węgierskiego wźiął zá Zonę. Podźmy ad recentiora: Zygmunt August zostawił dwie Siostry rodzone
Skrót tekstu: RadzKwest
Strona: 48
Tytuł:
Kwestie polityczne
Autor:
Franciszek Radzewski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
a sądź, jakoż tu już może być żona Koniecpolskiego, któż możniejszy Bóg czy człowiek? O nędzny Aleksandrze jako cię zawiedli ci pochlebcy twoi i bogowie twoi, którym ty ufasz? Patrzaj końca jako cię wyrwą z ręku sprawiedliwego sędziego. Na potężne świadectwo, habit abo suknią mniską ukazała w której była, i włosy ustrzyżone. Tę protestaciją J. M. X. Oficiał konfirmował, i wydano ją autentice, którą ona posłała do Rzymu do Ojca Świętego i z listami swojemi oświadczając się
że uczyniła ślub czystości: prosząc aby ją kazał Ojciec S. oblec, bo Panny i Ojcowie Bernardyni byli przeciw temu. Takoweż ślubów swoich oświadczenie uczyniła
a sądź, jakoż tu już może być żona Koniecpolskiego, ktoż możniejszy Bóg czy człowiek? O nędzny Alexandrze jako cię zawiedli ci pochlebcy twoi i bogowie twoi, którym ty ufasz? Patrzaj końca jako cię wyrwą z ręku sprawiedliwego sędziego. Na potężne świadectwo, habit abo suknią mniską ukazała w której była, i włosy ustrzyżone. Tę protestaciją J. M. X. Officiał confirmował, i wydano ją autentice, którą ona posłała do Rzymu do Ojca Świętego i z listami swojemi oświadczając się
że uczyniła ślub czystości: prosząc aby ją kazał Ojciec S. oblec, bo Panny i Ojcowie Bernardyni byli przeciw temu. Takoweż ślubów swoich oświadczenie uczyniła
Skrót tekstu: MiłJObKoniec
Strona: 210
Tytuł:
Obrona panien...
Autor:
Jan Miłopolski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
