ani Cerkwi z Herezją. Poty Heretyk jest wewnątrz Cerkwie/ i jest członkiem Chrystusowym/ acz zgniłym/ póki nie będzie z Herezjej tej sądzony/ od ciała Chrystusowego/ które jest Cerkiew jego/ odcięty/ i z Cerkwie wyrzucony. Lecz te przez nas przyjęte Herezje/ wszytkie już są od Cerkwie sądzone/ i za Herezje uznane. Zaczym póki my w nich/ a one w nas/ jakbyśmy się prawdziwie Chrystusową Cerkwią znać chcieli/ przy uważnym każdego z was baczeniu zostawuję. Apologia Daj Boże po szkodzie nam być mędrszymi. Do Narodu Ruskiego. Upomina Autor do zgody. Apologia Uważenie o Cerkwie powszechnej i pomiestnej.
ALE daj my to
áni Cerkwi z Hęrezyą. Poty Hęretyk iest wewnątrz Cerkwie/ y iest cżłonkiem Chrystusowym/ ácż zgniłym/ poki nie będźie z Hęrezyey tey sądzony/ od ćiáłá Christusowego/ ktore iest Cerkiew iego/ odćięty/ y z Cerkwie wyrzucony. Lecz te przez nas przyięte Hęrezye/ wszytkie iuż są od Cerkwie sądzone/ y zá Hęrezye vznáne. Zácżym poki my w nich/ á one w nas/ iákbysmy sie prawdźiwie Christusową Cerkwią znáć chćieli/ przy vważnym káżdego z was bacżeniu zostáwuię. Apologia Day Boże po szkodźie nam bydź mędrszymi. Do Narodu Ruskiego. Vpomina Autor do zgody. Apologia Vważenie o Cerkwie powszechney y pomiestney.
ALE day my to
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 102
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
Powszechnego wtórego/ którzy przez swoje Symbolum Niceńskie Symbolum w wielu i skrócili ujmami/ i rozszyrzeli przydatkami. i sami ci/ którzy ten taki dekret uczynili SS. Ojcowie/ swemu Dekretowi podpadaliby/ Personalną w Chrystusie Panie jedność na tym swym Soborze uznawszy. Co ni na pierwszym/ ni na wtórym Powszechnych Synodach nie było uznane. Ale i potym już Trzecim Powszechnym Soborze i po czwartym/ Eulogius Patriarcha Aleksandryjski Heretykom/ którzy czwarty Synod Powszechny z przydatku strofując/ ten trzeciego Soboru dekretowy zakaz na podporę swoję przywnosili/ odpowiadając mówi/ zaś się Heretyckie głupstwo na czwartego Synodu ograniczenie uskarża/ twierdząc/ że pierwszy Synod Efeski być temu wszelako zakazał. Co
Powszechnego wtorego/ ktorzy przez swoie Symbolum Nicenskie Symbolum w wielu y skroćili vymámi/ y rozszyrzeli przydatkámi. y sámi ći/ ktorzy ten táki dekret vcżynili SS. Oycowie/ swemu Dekretowi podpadáliby/ Personálną w Christuśie Pánie iedność ná tym swym Soborze vznawszy. Co ni ná pierwszym/ ni ná wtorym Powszechnych Synodách nie było vznáne. Ale y potym iuż Trzećim Powszechnym Soborze y po czwartym/ Eulogius Pátryárchá Alexándriyski Hęretykom/ ktorzy czwarty Synod Powszechny z przydatku strofuiąc/ ten trzećiego Soboru dekretowy zákaz ná podporę swoię przywnośili/ odpowiádáiąc mowi/ záś sie Hęretyckie głupstwo ná cżwartego Synodu ográniczenie vskarża/ twierdząc/ że pierwszy Synod Epheski bydź temu wszeláko zákazał. Co
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 142
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
wszytkie pisma światła tak wielkiego Nie zakrywały: owszem i samego Niebieskiej słońca jasnego pochodni Twardego karku stali się niegodni. Do tychci jako ludu wybranego, Narodu zdawna Bogu kochanego, Te zbawiennego dobra tajemnice I skryte z pierwszych wieków obietnice, Które prorockie usta ogłaszały, Do tych najpierwej wszytkie należały. Lecz sroga po nich niewdzięczność uznana, Niemniej też ciężkim sądem pokarana, Że choć i niebo i ziemia i morze, Piekielne ciemnie i słoneczne zorze, Żywi i zmarli, same nawet skały Świadectwo Panu prawdziwe wydały, Oni niewierni i twardszy kamienia Zasłużonego nie uszli zginienia. Te wszytkie sądzi chrześcijańska wiara, Lecz nie jednaka i od tej ofiara, Nie zgodne
wszytkie pisma światła tak wielkiego Nie zakrywały: owszem i samego Niebieskiej słońca jasnego pochodni Twardego karku stali się niegodni. Do tychci jako ludu wybranego, Narodu zdawna Bogu kochanego, Te zbawiennego dobra tajemnice I skryte z pierwszych wiekow obietnice, Ktore prorockie usta ogłaszały, Do tych najpierwej wszytkie należały. Lecz sroga po nich niewdzięczność uznana, Niemniej też ciężkim sądem pokarana, Że choć i niebo i ziemia i morze, Piekielne ciemnie i słoneczne zorze, Żywi i zmarli, same nawet skały Świadectwo Panu prawdziwe wydały, Oni niewierni i twardszy kamienia Zasłużonego nie uszli zginienia. Te wszytkie sądzi chrześcijańska wiara, Lecz nie jednaka i od tej ofiara, Nie zgodne
Skrót tekstu: MorszZWierszeWir_I
Strona: 401
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1675
Data wydania (nie wcześniej niż):
1675
Data wydania (nie później niż):
1675
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1910
Prowincje należały do tych czas do Cesarstwa Rzymskiego: Domu Austriackiego.
LXXVI. Następujące Prowincje z pod Austriackiej władzy wybiły się w roku 1566. Wódz Malkontentów był Gwilhelm Nassevius Książę do Orange z którym Malkontenci sprzysiegli trzymać konfederacją aż do żebrackiej torby. Trwała ta wojna aż do roku 1648. którego przez traktat Munsterski z konfederowane Prowincje uznane są wolne. Teraz mają tytuł Rzeczypospolitej Holenderskiej. Prowincje ich są następujące. 1. Jest Zelandia na 7. Insułach osadzona między Flandrią Brabancją Holandią nad morzem Niemieckim. Miast liczy 10. Wsi 105. 2. Holandia ku wschodowi leży także nad morzem Niemieckim, na samych bagnach: które: dwie rzeki wielkie swemi odnogami
Prowincye náleżáły do tych czas do Cesárstwa Rzymskiego: Domu Austryackiego.
LXXVI. Następuiące Prowincye z pod Austryackiey włádzy wybiły się w roku 1566. Wodz Malkontentow był Gwilhelm Nassevius Xiąże do Orange z ktorym Málkontenci sprzysiegli trzymáć konfederacyą áż do żebrackiey torby. Trwałá tá woyná áż do roku 1648. ktorego przez traktát Munsterski z konfederowane Prowincye uznáne są wolne. Teraz maią tytuł Rzeczypospolitey Hollenderskiey. Prowincye ich są nástępuiące. 1. Iest Zelandia ná 7. Insułách osádzoná między Flándryą Brábáncyą Hollándią nád morzem Niemieckim. Miást liczy 10. Wsi 105. 2. Hollandia ku wschodowi leży także nád morzem Niemieckim, ná samych bágnach: ktore: dwie rzeki wielkie swemi odnogami
Skrót tekstu: BystrzInfGeogr
Strona: F4
Tytuł:
Informacja geograficzna
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia lubelska Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
kontradykcyje ważne były.
Szósty sposób utrzymywania sejmów, wzięty z książki pod tytułem Rozmowa Plebana, r. 1641 wydanej. Osobliwie gdzie ta rada jest, aby poseł tamujący izbę albo protestujący się nie żadną prywatną, ale publiczną opozycji swojej dawał przyczynę i żeby ją dobrze posłom wyłożył; to takowa tylko opozycja za słuszną ma być uznana i mieć wszelką wagę.
Siódmy sposób niektórzy podają, aby niesprawiedliwie rwących sejmy sądzić i karać.
Ósmy sposób praktykowany, żeby nie godziło się w izbie poselskiej, ale aż w senacie sejmu zrywać.
Dziewiąty sposób: limitować sejmy.
Dziesiąty: rady na kształt warszawskiej używać.
Jedenasty sposób: sejmy konne.
Dwunasty sposób:
kontradykcyje ważne były.
Szósty sposób utrzymywania sejmów, wzięty z książki pod tytułem Rozmowa Plebana, r. 1641 wydanej. Osobliwie gdzie ta rada jest, aby poseł tamujący izbę albo protestujący się nie żadną prywatną, ale publiczną oppozycyi swojej dawał przyczynę i żeby ją dobrze posłom wyłożył; to takowa tylko oppozycyja za słuszną ma być uznana i mieć wszelką wagę.
Siódmy sposób niektórzy podają, aby niesprawiedliwie rwących sejmy sądzić i karać.
Ósmy sposób praktykowany, żeby nie godziło się w izbie poselskiej, ale aż w senacie sejmu zrywać.
Dziewiąty sposób: limitować sejmy.
Dziesiąty: rady na kształt warszawskiej używać.
Jedenasty sposób: sejmy konne.
Dwunasty sposób:
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 117
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
sprawować etc.”, a żeby natychmiast taż Rzplita (według rady cytowanej Rozmowy) postanowiła takowe prawo: „aby sejmu z żadnej prywatnej przyczyny nie godziło się tamować i psować, a tamowanie activitatis i protestowania się publiczne racje aby wielkie, sprawiedliwe, jawne i do-
brze posłom wyłożone były i za takie od posłów uznane, więc żeby takie tylko opozycyje, przy takowych przyczynach, swą wagę i skutek miały.” Patrzmyż teraz, proszę, jeżeliby kiedy i takie prawo mogło nam sejmy ocalić.
Po takim, dajmy, ustanowionym prawie pódźmy do rzetelnego przypadku. Supponujmy, że już to prawo stanęło. Ja, poseł, wiem to
sprawować etc.”, a żeby natychmiast taż Rzplita (według rady cytowanej Rozmowy) postanowiła takowe prawo: „aby sejmu z żadnej prywatnej przyczyny nie godziło się tamować i psować, a tamowanie activitatis i protestowania się publiczne racyje aby wielkie, sprawiedliwe, jawne i do-
brze posłom wyłożone były i za takie od posłów uznane, więc żeby takie tylko oppozycyje, przy takowych przyczynach, swą wagę i skutek miały.” Patrzmyż teraz, proszę, jeżeliby kiedy i takie prawo mogło nam sejmy ocalić.
Po takim, dajmy, ustanowionym prawie pódźmy do rzetelnego przypadku. Supponujmy, że już to prawo stanęło. Ja, poseł, wiem to
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 136
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
Nie zaczynaj, Mci Panie Marszałku, sejmu, nie podnoś laski, bo ten akt cały jest nullitatis i mamy przysięgą stwierdzone instrukcyje, żebyśmy ten sejm zaraz zatłumili w kolebce,
i na żaden tylko konny sejm nie pozwolemy. Tak dla praw stanowienia kreowani posłowie żadnego w Rzplitej nie zostawili prawa i niż sami jeszcze byli uznani prawymi posłami, nad nieprzyjaciółmi panować chcieli.” Dosyć stąd wynika, czy ci mieli dobro Rzplitej w myśli. Sejm ten, ni zaczęty, ni skończony, spękał się. Non incipias, Domino MareschaIce, comitia, scipionem non leves, nam hic actus nullitatis est et habemus juramento instructionem firmatam ut nascentia haec comitia ante
Nie zaczynaj, Mci Panie Marszałku, sejmu, nie podnoś laski, bo ten akt cały jest nullitatis i mamy przysięgą stwierdzone instrukcyje, żebyśmy ten sejm zaraz zatłumili w kolebce,
i na żaden tylko konny sejm nie pozwolemy. Tak dla praw stanowienia kreowani posłowie żadnego w Rzplitej nie zostawili prawa i niż sami jeszcze byli uznani prawymi posłami, nad nieprzyjaciółmi panować chcieli.” Dosyć stąd wynika, czy ci mieli dobro Rzplitej w myśli. Sejm ten, ni zaczęty, ni skończony, spękał się. Non incipias, Domino MareschaIce, comitia, scipionem non leves, nam hic actus nullitatis est et habemus juramento instructionem firmatam ut nascentia haec comitia ante
Skrót tekstu: KonSSpos
Strona: 250
Tytuł:
O skutecznym rad sposobie
Autor:
Stanisław Konarski
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1760 a 1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1760
Data wydania (nie później niż):
1763
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma wybrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Juliusz Nowak-Dłużewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1955
widzę, jego tu powtórna bytność, niewdzięcznie przyjęta, bo za pierwszą, nabrali się byli jakiejsi nadziei, która ich za teraźniejszym Jego M. Księdza Archidiacona przyjazdem omyliła, że na długiej dziś audiencjej, nasłuchałem się różnych dyskursów, jakoby o nieżyczliwości Wm. M. M. Pana ku Państwu, o niewdzięczności za uznane łaski, mając ich osobliwie z promocjej Paniej, o nieszczerości, którą Wm. M. M. Pan szedłeś z Królową względem Elekcji, będąc jej sam pierwszym wynalażcą i powodem. Ale tego się pisać niemoże, chyba da P. Bóg ufnie powiem Wm. M. M. Panu. Konklusia mowy zemną
widzę, iego tu powtorna bytność, niewdźięcznie przyięta, bo zá pierwszą, nábráli się byli iákieyśi nádźiei, ktora ich zá teráznieyszym Iego M. Księdzá Archidiacona przyiázdem omyliłá, że ná długiey dźiś audiencyey, násłuchałem się rożnych discursow, iákoby o nieżyczliwośći Wm. M. M. Páná ku Páństwu, o niewdźięcznośći zá vznáne łáski, máiąc ich osobliwie z promocyey Pániey, o nieszczerośći, ktorą Wm. M. M. Pan szedłeś z Krolową względem Elekcyey, będąc iey sam pierwszym wynálażcą y powodem. Ale tego się pisáć niemoże, chybá da P. Bog vfnie powiem Wm. M. M. Pánu. Conclusia mowy zemną
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 39
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
nie może/ jedno przez pismo ś. które jej w znoszeniu krzyża dotrzymanie całości i szczerości Ewanielskiej nauki/ obiecuje/ czego też poświadcza i ona znamienita Basyliusza wielkiego sententia: Pismo (mowi) Bogiem natchnione sędzią od nas niechaj będzie postanowione/ i u kogo się najdzie nauka z słowem Bożym zgodna/ tego zdanie za prawdziwe uznane być ma. Nawet Probus jeden zacny Senator/ nasłuchanie ś. Atanasiusza z Ariuszem dysputacji/ od Cesarza wysadzony/ acz będąc Poganinem takie do nich napomnienie czyni/ Si hoc totum est in quo à vobis inuicem dissentire vedemini, id nunc disputationis ratio poscit, vt assertiones vestras non subtilitate argumentorum, sed simplicibus et puris diuinę
nie może/ iedno przez pismo ś. ktore iey w znoszeniu krzyżá dotrzymánie cáłośći y szcżerośći Ewánielskiey náuki/ obiecuie/ cżego też poświádcża y oná známienita Básyliuszá wielkiego sententia: Pismo (mowi) Bogiem nátchnione sędźią od nas niechay będźie postánowione/ y v kogo się naydźie náuká z słowem Bożym zgodna/ tego zdánie zá prawdźiwe vznáne być ma. Náwet Probus ieden zacny Senátor/ násłuchánie ś. Athánásiuszá z Ariuszem disputátiey/ od Cesárzá wysádzony/ ácż będąc Pogáninem tákie do nich nápomnienie cżyni/ Si hoc totum est in quo à vobis inuicem dissentire vedemini, id nunc disputationis ratio poscit, vt assertiones vestras non subtilitate argumentorum, sed simplicibus et puris diuinę
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 8
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
, do nich na śmierć od Lacedemończyków osądzonych i w warownym więzieniu osadzonych przez drogo skorumpowane warty niby to na pożegnanie wpuszczone, ich strój męski za swój przemieniwszy i przyodziawszy więzienie oraz z dekretem śmiertelnym na siebie przejęły, odważnym w miłości fortelem pod swoim ubiorem mizernych oswobodziwszy mężów. Idąc zaś rezolutnie na śmierć, a będąc białogłowami uznane, nie tylko życiem, ale i wielkimi fortunami udarowane, za wieczny miłości żeńskiej hieroglifik w historyje i panegiryki powchodziły chwalebnie. Pantea, za bolesną o zabiciu męża swojego wiadomością na plac potyczki przybiegszy, a martwego już zastawszy, krwią jego naprzód twarz sobie umyła, a potem piersi orężem przebiwszy w serdecznym trupa obłapieniu zakończyła,
, do nich na śmierć od Lacedemończyków osądzonych i w warownym więzieniu osadzonych przez drogo skorumpowane warty niby to na pożegnanie wpuszczone, ich strój męski za swój przemieniwszy i przyodziawszy więzienie oraz z dekretem śmiertelnym na siebie przejęły, odważnym w miłości fortelem pod swoim ubiorem mizernych oswobodziwszy mężów. Idąc zaś rezolutnie na śmierć, a będąc białogłowami uznane, nie tylko życiem, ale i wielkimi fortunami udarowane, za wieczny miłości żeńskiej hieroglifik w historyje i panegiryki powchodziły chwalebnie. Pantea, za bolesną o zabiciu męża swojego wiadomością na plac potyczki przybiegszy, a martwego już zastawszy, krwią jego naprzód twarz sobie umyła, a potem piersi orężem przebiwszy w serdecznym trupa obłapieniu zakończyła,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 263
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
