tejże ich istności dzielić musimy: i bluźnić/ że insza jest istność Ojcowska/ z której Duch Z. pochodzi: a onsza Synowska/ od Ojcowskiej odłączona/ z której Duch Z. nie pochodzi. My na ten ich Argument odpowiadając/ zwyklismy nawodzić/ ponieważ przetożstwo i jedność istności Ojca i Syna Duch Z. wierzony bywa pochodzić od Ojca i Syna. Przetożstwo i jedność istności Ojca i Z. Ducha/ Syn od Ojca i od Ducha Z. rodzić się/ wierzony będzie. odpowiadają nam na to Rzymianie/ iż się to tak nanosić nie może. Ponieważ Duch Z. względem Początkowego Porządku poślednim od Syna będąc/ nie może schodzić
teyże ich istnośći dźielić muśimy: y bluźnić/ że insza iest istność Oycowska/ z ktorey Duch S. pochodźi: á onsza Synowska/ od Oycowskiey odłączona/ z ktorey Duch S. nie pochodźi. My ná ten ich Argument odpowiádáiąc/ zwyklismy náwodźić/ ponieważ przetożstwo y iedność istnośći Oycá y Syná Duch S. wierzony bywa pochodźić od Oycá y Syná. Przetożstwo y iedność istnośći Oycá y S. Duchá/ Syn od Oycá y od Duchá S. rodźić sie/ wierzony będźie. odpowiádáią nam ná to Rzymiánie/ iż sie to ták nánośić nie może. Ponieważ Duch S. względem Początkowego Porządku poslednim od Syná będąc/ nie może schodźić
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 145
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
odłączona/ z której Duch Z. nie pochodzi. My na ten ich Argument odpowiadając/ zwyklismy nawodzić/ ponieważ przetożstwo i jedność istności Ojca i Syna Duch Z. wierzony bywa pochodzić od Ojca i Syna. Przetożstwo i jedność istności Ojca i Z. Ducha/ Syn od Ojca i od Ducha Z. rodzić się/ wierzony będzie. odpowiadają nam na to Rzymianie/ iż się to tak nanosić nie może. Ponieważ Duch Z. względem Początkowego Porządku poślednim od Syna będąc/ nie może schodzić się z Ojcem w rodzeniu Syna. w Tajemnicy abowiem tej/ nie tylko tożstwo i jedność istności ma się uważać/ ale zaraz przy tym zachowywany ma być
odłączona/ z ktorey Duch S. nie pochodźi. My ná ten ich Argument odpowiádáiąc/ zwyklismy náwodźić/ ponieważ przetożstwo y iedność istnośći Oycá y Syná Duch S. wierzony bywa pochodźić od Oycá y Syná. Przetożstwo y iedność istnośći Oycá y S. Duchá/ Syn od Oycá y od Duchá S. rodźić sie/ wierzony będźie. odpowiádáią nam ná to Rzymiánie/ iż sie to ták nánośić nie może. Ponieważ Duch S. względem Początkowego Porządku poslednim od Syná będąc/ nie może schodźić sie z Oycem w rodzeniu Syná. w Táiemnicy ábowiem tey/ nie tylko tożstwo y iedność istnośći ma sie vważáć/ ále záraz przy tym záchowywány ma bydź
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 145
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
mój/ którego się Ojcu przeć nie godzi? Odpowiedział Faeton: O światło/ co swymi Niezmierzony świat grzejesz promieńmi wiecznymi/ P Febe ojcze; Jeśliże imienia mi tego Pozwalasz/ i jeśliże Klimene swojego Występku nie pokrywa postawą fałszywą/ Wydaj sam znak/ jako za rzeczą sprawiedliwą/ Za którymbym był własnym synem twym wierzony/ Q I ten błąd z serca mego mógł być uprzątniony. To rzekł: a Ociec zaraz po skończeniu mowy/ Lskniące promienie/ które miał około głowy/ R Złożywszy/ przymknąć się mu bliżej rozkazuje/ I mile obłapiając/ onego całuje/ Mówiąc: aniś ty godzien/ abym ja za swego Nie miał
moy/ ktorego sie Oycu przeć nie godźi? Odpowiedźiał Pháeton: O świátło/ co swymi Niezmierzony świát grzeiesz promieńmi wiecznymi/ P Phebe oycze; Iesliże imieniá mi tego Pozwalasz/ y iesliże Klimene swoiego Występku nie pokrywa postáwą fałszywą/ Wyday sam znák/ iáko zá rzeczą spráwiedliwą/ Zá ktorymbym był własnym synem twym wierzony/ Q Y ten błąd z sercá mego mogł bydź vprzątniony. To rzekł: á Oćiec záraz po skończeniu mowy/ Lskniące promienie/ ktore miał około głowy/ R Złożywszy/ przymknąć się mu bliżey roskázuie/ Y mile obłápiáiąc/ onego cáłuie/ Mowiąc: ániś ty godźien/ ábym ia zá swego Nie miał
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 51
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
Wiem co rzec: ni mnie prawdy niewiadomość zbłaźni/ Miłość chyba. mym wybrniesz darem z takiej kaźni. Wybawion pomni na szlub. Ów przez moc boginie Krzykształtnej/ i któryli Bóg w onej szelinie/ Przez ojca/ w krótce Teścia swego/ który sięga Wszech okiem/ prze swe trudy/ i klutnie przysięga. Wierzony/ czarownemi wskok patrzon zioła/ I nanczon sposobu/ w dom poszedł wesoły. Nazajutrz/ gwiazdy świetne/ zorza rozpędziła/ Ludu w Marsowe pola wygarnie się siła: Po pagórkach stanęli: Król sam w szkarłatowym Płaszczu/ z berłem/ posadzon w pojśrzodku słoniowym. Oto miedzianonodzy Cielcy/ ogniem parzą Z nodrzy diamentowych/ i
Wiem co rzec: ni mnie prawdy niewiádomośc zbłaźni/ Miłość chybá. mym wybrniesz dárem z takiey kaźni. Wybáwion pomni ná szlub. Ow przez moc boginie Krzykształtney/ y ktoryli Bog w oney szelinie/ Przez oycá/ w krotce Teśćia swego/ ktory śięgá Wszech okiem/ prze swe trudy/ y klutnie przyśięgá. Wierzony/ czárownemi wskok pátrzon źioły/ Y nánczon sposobu/ w dom poszedł wesoły. Názáiutrz/ gwiazdy świetne/ zorzá rospędźiłá/ Ludu w Mársowe polá wygárnie się śiłá: Po págorkach stánęli: Krol sam w szkárłatowym Płaszczu/ z berłem/ posádzon w poyśrzodku słoniowym. Oto miedźiánonodzy Cielcy/ ogniem párzą Z nodrzy dyámentowych/ y
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 163
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
