heroinę dawał, Przydawszy trąby, które w Europie całej Wesoły jej triumfu pean będą grały; Z których jeden do Polski wniósszy stanowisko, Wziął z herbem domu swego Dąbrowskich przezwisko. 146. EPITALAMIUM Z HERBOWNĄ PANNĄ
Pannęś pojął z trąbami, starym bywszy wdowcem. Musisz zawsze, nieboże, konia mieć gotowcem: Kiedykolwiek zatrąbi wsiadanego na cię, Odpinaj, by najbardziej spać się chciało, gacie. KROKWY 147. Z Okazji HERBU KROKIEW
Już pełen Krym jasyru, już go brać nie zdole, Spustoszyła i Wołyń orda, i Podole, Kijów Moskwa z Zadnieprzem, wzięli Niemcy Prusy, Szwedzi Inflanty; został jeszcze wam kąt kusy: Zakładajcie,
heroinę dawał, Przydawszy trąby, które w Europie całej Wesoły jej tryumfu pean będą grały; Z których jeden do Polski wniósszy stanowisko, Wziął z herbem domu swego Dąbrowskich przezwisko. 146. EPITALAMIUM Z HERBOWNĄ PANNĄ
Pannęś pojął z trąbami, starym bywszy wdowcem. Musisz zawsze, nieboże, konia mieć gotowcem: Kiedykolwiek zatrąbi wsiadanego na cię, Odpinaj, by najbardziej spać się chciało, gacie. KROKWY 147. Z OKAZJEJ HERBU KROKIEW
Już pełen Krym jasyru, już go brać nie zdole, Spustoszyła i Wołyń orda, i Podole, Kijów Moskwa z Zadnieprzem, wzięli Niemcy Prusy, Szwedzi Inflanty; został jeszcze wam kąt kusy: Zakładajcie,
Skrót tekstu: PotPoczKuk_III
Strona: 461
Tytuł:
Poczet herbów szlachty
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
herbarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
ci i naszych Rycerskiego kola synów twarzyć wprawdzie nieme/ ale Herbowe witają/ wszakże wymawiają. Salue, Witaj. Wita jednego Lew zmuru. Responde, a on miasto muru/ z zającem po polu. Wita drugiego Pogonia/ a prędkóz skoczy? prędzej do obory niż do obozu poskoczy. Wita trzeciego Trąba straszna na wsiadane wytrębująca. Responde, a on za lisem scharty myśliwczej anie obozowej trąby słucha. Wita czwartego kopia/ strzała/ Responde, az on z Sardanapolowym wrzecionem się uwija. Tego cnego Żołnierza jako go witały/ tako go uznawały i czego po nim potrzebowały/ tego się też na walecznych u wielkich ekspedyciach doczekały: jakiej zniego
ći y nászych Rycerskiego kolá synow twarzyć wprawdzie nieme/ ále Herbowe witáią/ wszakże wymawiáią. Salue, Witay. Wita iednego Lew zmuru. Responde, á on miásto muru/ z záiącem po polu. Wita drugiego Pogonia/ á prędkoz skoczy? prędzey do obory niz do obozu poskoczy. Wita trzećiego Trąba strászna ná wśiádáne wytrębuiąca. Responde, á on zá lisem zcharty myśliwczey ánie obozowey trąby słucha. Wita czwartego kopia/ strzałá/ Responde, az on z Sardánápolowym wrzećionem śię vwiiá. Tego cnego Zołnierzá iáko go witáły/ táko go vznawáły y czego po nim potrzebowáły/ tego śię też ná walecznych u wielkich expediciach doczekáły: iákiey zniego
Skrót tekstu: WojszOr
Strona: 287
Tytuł:
Oratora politycznego [...] część pierwsza pogrzebowa
Autor:
Kazimierz Wojsznarowicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
