by zzasługą u Pana Boga, i zwygodą ludzką nie mógł szczęśliwie odprawić. IJI.Vzna każdy jako Tablica Miernicza przechodzi wszelkie insze instrumenta Geometryczne. Gdyż taki trudności ani Instrument Abrysowy rozwiąże tak doskonale: ponieważ przyczynia angułu B, wtriangule GBW. Czego tu Demonstracyj nie przydawam, abym się cudzych inwencyj nie zdal ganić. Nauka XXIX. Bez wszelkiego instrumentu Geometrycznego: bez linii scelami: bez prostej deski, bez sznura, bez linii stolarskiej, i bez cyrkla: samymi tylko lasczkami wlesie bliskim na placu wymierzania wyciętymiej. Nie rysując ani na ziemi ani na karcie figury podobnej: Angułów nie przenosząc, ani mierząc. Nawet nie
by zzasługą v Páná Bogá, y zwygodą ludzką nie mogł szczęśliwie odprawić. III.Vzna káżdy iáko Tablicá Miernicza przechodźi ẃszelkie insze instrumentá Geometryczne. Gdyż táki trudnośći áni Instrument Abrysowy rozwiąże ták doskonále: ponieważ przyczynia ángułu B, wtryángule GBW. Czego tu Demonstracyi nie przydawam, ábym się cudzych inwencyy nie zdal gánić. NAVKA XXIX. Bez wszelkiego instrumentu Geometrycznego: bez linii zcelámi: bez prostey deski, bez sznurá, bez linii stolárskiey, y bez cyrklá: sámymi tylko lasczkámi wleśie bliskim ná plácu wymierzánia wyćiętymiey. Nie rysuiąc áni ná źiemi áni ná kárcie figury podobney: Angułow nie przenosząc, áni mierząc. Náwet nie
Skrót tekstu: SolGeom_II
Strona: 119
Tytuł:
Geometra polski cz. 2
Autor:
Stanisław Solski
Drukarnia:
Jerzy i Mikołaj Schedlowie
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
matematyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
a ze stuki należly na polanie jego, uzna szad nasz, ażeby owczars Witoszów owczę zapłaczyl, to jest Szymonowi Bednarzowi. A jeżelibi się owcza nalazla na kogo innego, tedy Antoniemu Witoszowi telo dwoje będzie płaczył.
192. Adąm Stasiowyc uskarżał się na Juzefa Gustęna z Przylękowa, ze mu zapłaczyl owiec 6; za które ze dal po polscwarta złotego. A szyra mial dawać po nich wagę, a s tego nie brał nic. Uznaję sząd nas do przestidnia zaplaczyc.
193. Jakub Bieniek uskarżał się na Kazymierza Waligorę, ze mu statku poginęło 5. Która sprawa do przysięgo prawa do wiwodu slusnego.
194. k. 72v Sprawy walaskie odprawującze się
a ze stuki nalezly na polanie iego, uzna szad nasz, azeby owczars Witoszow owczę zapłaczyl, to iest Szymonowi Bednarzowi. A iezelibi sie owcza nalazla na kogo innego, tedi Antoniemu Witoszowi telo dwoie bedzie płaczył.
192. Adąm Stasiowyc uskarzał sie na Juzefa Gustęna z Przylękowa, ze mu zapłaczyl owiec 6; za ktore ze dal po polsczwarta złotego. A szyra mial dawac po nich wagę, a s tego nie brał nic. Uznaię sząd nas do przestidnia zaplaczyc.
193. Jakub Bieniek uskarzał sie na Kazymierza Waligorę, ze mu statku poginęło 5. Ktora sprawa do przysięgo prawa do wiwodu slusnego.
194. k. 72v Sprawy walaskie odprawuiącze sie
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 91
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
co pozwolil i targ uczynil striem swojem ten to Tymko syn niebosczykowsky, tj. Kostem Diniskowem sinem, i te pyeniadze wziął ten to Tymko syn Waska Picha Diniskowego syna i długy poplaczil i tego Miska kwitowal i zeznal, ze się mu dosicz stało od Miska syna Melnicat Iwanka czaszy wiecznemy. Na co mu rozge zdal i darowal czaszy wiecznemy, nic a nic sobye niezostawującz, ten to Tymko syn niebosczika Waska Picha Diniskowego syna temu Miskowy synowi Melniczat Iwanka. Słalo się to kupno przy lyudziach przyszjeglich i zapis ten: naprzod przy Homye Kalyecze sjedziem Torskym, przy przyszjęznikach: Iwanku Turku, Fieytku Sandrze, laczku Sajowem, Karpa Niemczowem i inszich
czo pozwolil y targ uczynil stryem swoyem ten tho Tymko syn nyebosczykowsky, tj. Kosthem Diniskowem sinem, y the pyeniadze wział then tho Tymko syn Waska Picha Diniskowego syna y dlugy poplaczil y thego Miska kwitowal y zeznal, ze szie mu dosicz stało od Miska syna Melnicat Iwanka czaszy wyecznemy. Na czo mu rozge zdal y darowal czaszy wiecznemy, nicz a nicz sobye nyezostawuiącz, then tho Tymko syn nyebosczika Waska Picha Diniskowego syna temu Miskowy synowi Melniczat Iwanka. Słalo sie tho kupno przy lyudziach przyszyeglich y zapis then: naprzod przy Homye Kalyecze syedziem Torskym, przy przyszyęznikach: Iwanku Turku, Fieythku Sandrze, laczku Saiowem, Karpa Nyemczowem y inszich
Skrót tekstu: KsTorUl_1
Strona: 481
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Torki, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Torki
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, które pieniądze zarazem odkazuje ten Klymko sinom swoim, abi dłuznikom płaczili, póki tej sumi staje wzwis mianowanei; a is długi przeviszaja te sumę, tedi ten Klymko obliguje się zastepowacz sinom swojem od ostatka długów, które te sumę przewiszaja, na co ten Klymko Niemczów sinom swojem Filipowi i Lieskowi rozge zdal przy prawie zwis mianowanem, dającz, darującz czasy wiecznemi, nic sobie ani potomkom drugim niezostawującz, a czy dwa szinowie Filip i Liesko te rolia odkupuja od Suputka wzgliedem wznieszienia zon ich, tj. każdy wzial sumi po zło. 40, które ocziecz im potraczil ten Klymko Niemczów, bo ich malemi pozenił i do rak
, ktore pieniadze zarazem odkazuie then Klymko sinom swoim, abi dłuznikom placzili, poki they summi staie wzwis mianowanei; a is długi przeviszaia the summe, thedi then Klymko obliguie szie zastepowacz sinom swoiem od ostathka długow, ktore the summe przewiszaia, na czo then Klymko Nyemczow sinom swoiem Filipowi y Lieskowi rozge zdal przy prawie zwis mianowanem, daiącz, daruiącz czaszi wiecznemi, nicz sobie ani potomkom drugim niezostawuiącz, a czy dwa szinowie Filip y Liesko the rolia odkupuia od Suputhka wzgliedem wznieszienia zon ich, tj. kazdy wzial summi po zło. 40, ktore ocziecz im potraczil ten Klymko Nyemczow, bo ich malemi pozenił y do rak
Skrót tekstu: KsTorUl_1
Strona: 482
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Torki, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Torki
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
polowicze puszcza swej polowicze, która jemu należy; wimowil tes ten Iwan Fediniczak u tego Haraszyma Proczowicza matcze szwojei wlasznei na wizywienie do smyerczy matczynej w każdym poliu po staikach, tj. 3 stajek: na Kyrinej od Kalinowa jedne staiki, drugie za Wieczlawiat Romanem na bikczisczu, trzecie miedzi Stobieniczem; na które kupno rozge zielona zdal ten Iwan Fediniczak temu Haraszymowi Proczowiczowi i litkupem popili, a jeśliby ten Haraszym Proczowicz nieuczinil doszicz temu postanowieniu, które uczynil s tem Iwanem Fediniczakiern, tj., zebi czorky tego Iwana Fediniczaka w stan małzenisky nie wziął, na imię Ksienie, na które dobrowolnie pozwolil, tedi ten Haraszym Proczowicz od tej sumi wszistkyej odpada
polowicze puscza swey polowicze, ktora iemu nalezy; wimowil thes then Iwan Fediniczak u thego Haraszyma Proczowicza matcze szwoiei wlasznei na wizywienie do smyerczy matczyney w kozdym poliu po staikach, tj. 3 staiek: na Kyriney od Kalinowa iedne staiki, drugie za Wieczlawiat Romanem na bikczisczu, trzecie miedzi Stobieniczem; na ktore kupno rozge zielona zdal ten Iwan Fediniczak themu Haraszymowi Proczowiczowi y lithkupem popili, a iesliby then Haraszym Proczowicz nieuczinil doszicz themu postanowieniu, ktore uczinil s tem Iwanem Fediniczakiern, tj., zebi czorky tego Iwana Fediniczaka w stan małzenisky nie wział, na imie Xienie, na ktore dobrowolnie pozwolil, thedi then Haraszym Proczowicz od they summi wszisthkyey odpada
Skrót tekstu: KsTorUl_1
Strona: 483
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Torki, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Torki
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
sinowy za zło. 100 ćwiercz roli, która rolia leży podlie miedze laczka Sajowa z jednej a podlie Luczky Bienikowa z drugiej strony i grunczik, który z osobna kupiony bił przez Czupryna u Lewczity Miturayky, który to grunt leży podlie miedze Lewka kowala z jednej a podlie Luczky Głuchowa z drugiej strony, na co rozge zielona zdal ten Tymko sin Czuprynów i litkupem popily temu Lewkowy Choreczkowemu sinowy dającz, darującz czaszy wiecznemy, nic sobie any potomkom swojem niezostawującz, s czego ten Tymko sin Czuprinowy z bratowa swoja Hana pozostalia po nieboszcziku Kuziu bratu tego Tymka, że się mu dosicz stało w zupełnej zaplaczie quituja tego Lewka Choreczkowa sina czaszy wiecznemy, nic
sinowy za zło. 100 czwiercz roly, ktora rolia lezy podlie miedze laczka Saiowa z iedney a podlie Luczky Bienikowa z drugiey strony i grunczik, ktory z osobna kupiony bił przes Czupryna u Lewczithy Miturayky, ktory to grunt lezy podlie miedze Lewka kowala z iedney a podlie Luczky Głuchowa z drugiey strony, na czo rozge zielona zdal then Tymko sin Czuprynow y litkupem popily temu Lewkowy Choreczkowemu sinowy daiącz, daruiącz czaszy wiecznemy, nicz sobie any potomkom swoiem niezostawuiącz, s czego ten Tymko sin Czuprinowy z bratowa swoia Hana pozostalia po nieboscziku Kuziu bratu tego Tymka, że szie mu dosicz stalo w zupelney zaplaczie quituia tego Lewka Choreczkowa sina czaszy wiecznemy, nicz
Skrót tekstu: KsTorUl_1
Strona: 483
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Torki, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Torki
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
