i tam kołysze, Sumnienie jednak wszytko mu to pisze. Wlezie płaz w jamę, zwierzę do jaskini, I tam się schowa, jak w bezpiecznej skrżyni, Nie utai się przecię tak głęboko, Żeby go Boskie nie dosiegło oko. Za jego wolą świat się zawierusza, I pułnoc wiatrów przykrych swych porusza, Ucisną jednak zachełznane w szczekę, Ale po profilu, co się ma stać rzekę. Złość własnych Synów na Ojca się wzburży, A od przychodniów zimno go okurży, Na nierozbite skrzepna mrozem grudy, Ani się zechcą upamiętać cudy. Przecięż ten, który wywarł ciężkość mrozu, Za obróceniem słonecznego wozu, Grube serc twardych pokruszywszy lody,
i tám kołysze, Sumnienie iednák wszytko mu to pisze. Wleźie płaz w iámę, źwierzę do iáskini, I tám sie schowa, iák w beśpieczney skrżyni, Nie utái się przećię ták głęboko, Zeby go Boskie nie dośiegło oko. Zá iego wolą świát sie záwierusza, I pułnoc wiátrów przykrych swych porusza, Vcisną iednák záchełznáne w szczekę, Ale po profilu, co się ma stáć rzekę. Złość własnych Synow ná Oyca sie wzburży, A od przychodniow źimno go okurży, Ná nierozbite skrzepna mrozem grudy, Ani sie zechcą upamiętáć cudy. Przecięż ten, ktory wywarł ćiężkość mrozu, Zá obroceniem słonecznego wozu, Grube serc twardych pokruszywszy lody,
Skrót tekstu: ChrośJob
Strona: 143
Tytuł:
Job cierpiący
Autor:
Wojciech Stanisław Chrościński
Drukarnia:
Drukarnia Ojców Scholarum Piarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1705
Data wydania (nie wcześniej niż):
1705
Data wydania (nie później niż):
1705
